Το Μπλόκο της Κοκκινιάς

Λίγο πριν από την απελευθέρωση από τους Γερμανούς, στην Κοκκινιά, γράφηκε μία από τις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης ιστορίας μας.
Γύρω στις 3 τα ξημερώματα της Πέμπτης 17 Αυγούστου 1944, δεκάδες μηχανοκίνητα και πεζοπόρα τμήματα του Γερμανικού στρατού μαζί με Γερμανούς και Έλληνες ταγματασφαλίτες εισέβαλαν στην Νίκαια και την περικύκλωσαν. Τις πρώτες πρωινές ώρες, οι ταγματασφαλίτες απαίτησαν από τους άνδρες ηλικίας 16-40 ετών να εμφανιστούν στην κεντρική πλατεία (πλατεία Οσίας Ξένης) προκειμένου να ελεγχθούν. Τότε οι Γερμανοί εισέβαλαν στα σπίτια και όσους εντόπιζαν στα σπίτια τους ή στις γύρω γειτονιές, τους εκτελούσαν επί τόπου. 
Έπειτα από μερικές ώρες περίπου 20.000 Νικαιώτες βρίσκονταν στην πλατεία και εκεί ξεκίνησαν οι δωσίλογοι (φορώντας κουκούλες για να μην αναγνωρίζονται) να υποδεικνύουν στους Ναζί τους Έλληνες πατριώτες. 
Αυτοί οδηγούνταν στην Μάντρα της Νίκαιας (μερικά στενά μακριά από την πλατεία) με την κατηγορία ότι ήταν κομμουνιστές και εκτελούνταν ομαδικά. Ταυτόχρονα με τις ομαδικές εκτελέσεις, οι Γερμανοί λεηλάτησαν και έκαψαν δεκάδες σπίτια.
 Στο τέλος της ημέρας χιλιάδες πτώματα μεταφέρθηκαν και θάφτηκαν στο Γ’ Νεκροταφείο Νικαίας, ενώ περίπου 8.000 Κοκκινιώτες οδηγήθηκαν ως όμηροι στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου.
Πηγή:Βικιπαίδεια
Η  τραγωδία κόπασε για λίγο με το ξεδιάλεγμα περίπου 8.000 Κοκκινιωτών. Οι υπόλοιποι αφέθηκαν ελεύθεροι και το ποτάμι  των ομήρων ξεκίνησε από την Κοκκινιά για το στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Πολλοί όμηροι  σ΄ αυτή την απόσταση περίπου 5 χιλιομέτρων, έπεφταν  κάτω από την εξάντληση, τη δίψα και τη ζέστη, και αμέσως γνώριζαν τη βαναυσότητα των κατακτητών.
Από το Χαϊδάρι γύρω στα 1.800 άτομα σύρθηκαν στα κολαστήρια της Γερμανίας και κλείστηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Μανχάϊμ, Νταχάου, Μπούνχεβαλντ, Μπίπλις, Άουσβιτς και αλλού και οι υπόλοιποι ελευθερώθηκαν σταδιακά.

Ο χώρος εκτέλεσης του Μπλόκου είναι πλέον Μουσείο

Η  Κοκκινιά είναι μέλος του Δικτύου μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών που κάποτε βρισκόταν εδώ:http://www.greekholocausts.gr/gr/index.php?option=com_content&task=view&id=74&Itemid=57(ο σύνδεσμος δεν είναι πια ενεργός !!)

΄Αφιξη των Χιμπακούσα στη Μάνδρα 

Κατάθεση στεφάνου και φόρος τιμής στους νεκρούς της Μάντρας από τα θύματα του πυρηνικού ολέθρου.

Ολη η Ελλάδα,ποτισμένη με το αίμα των παιδιών της.
Κοκκινιά, Χαιδάρι, Καισαριανή, Ν. Ιωνία Καλάβρυτα, Πτέρη, Χορτιάτης, Κομμένο, Άγιοι Ανάργυροι(Ζούπαινα), σειρά ολόκληρη από γεγονότα εθνοκάθαρσης  που λίγοι θυμούνται  γιατί βόλευε τους νικητές να μην γνωρίζουμε.

Ελληνικά Ολοκαυτώματα

 Στις 2 Ιουνίου 1941, στο χωριό Κοντομάρι Χανίων

Η πρώτη μαζική εκτέλεση αμάχων στην Ευρώπη(δείτε το ιστορικό)
Από τα πιο γνωστά ολοκαυτώματα είναι αυτό του Διστόμου

Η Σφαγή του Διστόμου τις 10 Ιουνίου του 1944 

Αλλά δεν είναι οι μόνες  θηριωδίες

Η Σφαγή του Αιγάλεω 29 Σεπτεμβρίου του 1944.

Μακρύς ο κατάλογος των σφαγών
Σφαγή των Καλαβρύτων
Σφαγή του Καρυοφύτου
Σφαγή στα Άνω και Κάτω Κερδύλια
Σφαγή του Κομμένου
Σφαγή του Δομένικου
Το ολοκαύτωμα της Βιάννου 
Το  ολοκαύτωμα του Κέδρου
Το ολοκαύτωμα της  Κανδάνου 

Και των   Μπλόκων  της Κατοχής

Γράφει ο Δ. Μαγκριώτης .Την ενέργειαν των άγριων διώξεων των S.S. εναντίον των κατοίκων ολόκληρων συνοικιών και συνοικισμών της περιφερείας Αθηνών αι οποίαι έμειναν γνωσταί με το απαισίας μνήμης όνομα “Μπλόκο” διεπράττοντο πρωτοφανείς αγριότητες υπ’ αυτών… 

Περικυκλούντο κατά την ενέργειαν αυτών ολόκληρα τετράγωνα των συνοικιών της πόλεως από δυνάμεις των SS και συνελαμβάνοντο χιλιάδες αθώων προσώπων, πολλά των οποίων και εφονεύοντο επί τόπου ενώπιον του συγκεντρωμένου πλήθους, χωρίς καμμίαν απολύτως διαδικασίαν.

 Εληστεύοντο δε προσέτι αι οικίαι και τα καταστήματα των κυκλωμένων τετραγώνων, τινές εκ των οποίων και επυρπολούντο διά της χρήσεως ειδικής αναφλεκτικής κόνεως. Συνελαμβάνοντο δε προσέτι κατά εκατοντάδας και ενίοτε κατά χιλιάδας όμηροι εκ του πλήθους, εκ των οποίων άλλοι μεν εστέλλοντο εις το Στρατόπεδον Χαϊδαρίου και άλλοι εις Γερμανίαν διά αναγκαστικήν εργασίαν. 

Αι δραματικώτεραι και χαρακτηριστικότεραι τούτων ήσαν της Νικαίας (Ν. Κοκκινιάς), του συνοικισμού Βύρωνος και της Καλλιθέας»

Το Μπλόκο της Κοκκινιάς (ΕΡΤ) 

https://www.youtube.com/watch?v=L5FBHeBKwqM

Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει το χρονικό των γεγονότων τις 17ης Αυγούστου στην Κοκκινιά, καθώς και μαρτυρίες των ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα και επέζησαν από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της ναζιστικής Γερμανίας. Η ταινία καταγράφει επίσης τις αναμνήσεις των γυναικών-συγγενών των θυμάτων που εκτελέστηκαν, βασανίστηκαν και φυλακίστηκαν.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αφήγηση του ΣΩΤΗΡΗ ΚΥΒΕΛΟΥ, αξιωματικού του ΕΛΑΣ, ο οποίος περιγράφει το πλαίσιο των συγκρούσεων με τις κατοχικές δυνάμεις στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και εκείνη του αστυνομικού και αγωνιστή του ΕΛΑΣ, ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΠΑΝΑΓΝΟΥ, ο οποίος είχε επιφορτισθεί με το έργο της μεταφοράς των σωρών των 78 εκτελεσθέντων και την ταφή τους.

Το δυνάμωμα της αντίστασης του ελληνικού λαού σε όλες τις περιοχές της χώρας αντιμετωπίστηκε από τους κατακτητές με αγριότητα.

 Τα μεγάλα μπλόκα πραγματοποιήθηκαν σε προσφυγικές και παράλληλα εργατικές συνοικίες το καλοκαίρι 1944 γράφει ο Μενέλαος Χαραλαμπίδης. 

Σε Νέα Ιωνία(Καλογρέζα), Γούβα, Περιστέρι, Βύρωνα, Κατσιπόδι (Δάφνη), Δουργούτι (Νέος Κόσμος), Νέα Σμύρνη, Κοκκινιά και Καλλιθέα, σε διάστημα μόλις δύο μηνών συνελήφθησαν περίπου 10.500 άτομα από τα οποία περίπου 2.500 στάλθηκαν στη Γερμανία προς καταναγκαστική εργασία και εκτελέστηκαν επιτόπου περίπου 430 άτομα.

Και η δικαιοσύνη που δεν έφθασε ποτέ

Όμως, οι ηρωικοί νεκροί της Κοκκινιάς έμελλε να σταθούν για άλλη μια φορά μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, όταν το Μάρτη του 1947 το Γ` Δικαστήριο δοσιλόγων αθώωσε τους προδότες εγκληματίες Πλυτζανόπουλο και Σγούρο (πρωταγωνιστές της σφαγής)!

 Ο Πλυτζανόπουλος έγινε υποστράτηγος του κυβερνητικού στρατού και ο ανεψιός του έγινε δήμαρχος Κοκκινιάς από  τους χουντικούς!.

Τα «Μπλόκα» και η επιλογή της Κοκκινιάς

Στο χώρο της Μάνδρας, στις 17 Αυγούστου 1944, έγιναν συνολικά 76 εκτελέσεις. Αλλοι 50 εκτελέστηκαν στη μάνδρα στα Αρμένικα, 40 κάηκαν στο Σχιστό και άλλοι δολοφονήθηκαν στους δρόμους και τα σπίτια τους αναφέρει το άρθρο αφιέρωμα του Ριζοσπάστη.

(Ο αριθμός των νεκρών δεν είναι συγκεκριμένος. Ο κόσμος έφευγε κυνηγημένος κι ακόμη άλλαζε ονόματα για να σωθεί).

Τα «Μπλόκα» ήταν ένα από τα κλασικά μέτρα μαζικής τρομοκρατίας που εφάρμοζαν οι δυνάμεις κατοχής στην Ελλάδα, κυρίως στην πρωτεύουσα και ιδίως την περίοδο που είχε αρχίσει γι' αυτούς η αντίστροφη μέτρηση. 

Το Μπλόκο  δεν ήταν η πρώτη ούτε η τελευταία επίθεση που δέχτηκε ο κόσμος της Κοκκινιάς από τους Γερμανούς και τους γερμανοτσολιάδες.  Ηδη στις 7 του Μάρτη γίνεται ολόκληρη στρατιωτική επιχείρηση για να γονατίσει ο ηρωικός λαός της. Γερμανοντυμένοι προδότες, αρματωμένοι σαν αστακοί, κύκλωσαν το συνοικισμό και έσπειραν τη φρίκη και το θάνατο. Σκότωσαν, κρέμασαν, κατακρεούργησαν, ασχημόνησαν πάνω σε πτώματα, βασάνισαν, ατίμασαν, λεηλάτησαν, έκαψαν. Η Κοκκινιά έκλαψε περίπου 100 παλικάρια. 

Το δεύτερο  μπλόκο έγινε στις 17 Αυγούστου του ιδίου έτους και το τρίτο περίπου 40 ημέρες μετά, στις 24 Σεπτέμβρη.

Τον Μάρτιο του 1944 στην Κοκκινιά δόθηκε μια σκληρή μάχη μεταξύ των Ναζί και δυνάμεων του ΕΛΑΣ. Οι κατακτητές ενισχύθηκαν με Έλληνες χωροφύλακες, ταγματασφαλίτες και γερμανοτσολιάδες. Οι συγκρούσεις ξεκίνησαν στις 4 Μαρτίου και τερματίστηκαν στις 8, με την υποχώρηση των κατοχικών δυνάμεων. 

Στις 24 Σεπτέμβρη 1944 ο λαός της Κοκκινιάς, αλλά και της Αθήνας και του Πειραιά κλήθηκε να αποτίσει φόρο τιμής στους ήρωες - νεκρούς του μεγάλου «Μπλόκου», αλλά βρέθηκε και πάλι κάτω από τα πυρά των κατακτητών, με αποτέλεσμα στον κατάλογο των απωλειών να προστεθούν 9 νεκροί και 32 τραυματίες(1).

Στα τέλη του Αυγούστου του 1944 οι Γερμανοί έλαβαν την απόφαση να αποχωρήσουν από την Ελλάδα,και οι Άγγλοι ανέλαβαν  να ελέγξουν την διάδοχη κατάσταση.(ένα άλλο πικρό κεφάλαιο ιστορίας)

Και να που το χώμα φεύγει από τα πόδια του κατακτητού. 

1945:Νικαιώτες  διασωθέντες παρελαύνουν στους Γερμανικούς δρόμους

 Η μεγάλη ώρα της θείας δίκης φθάνει. Έντρομος, ο άλλοτε ποτέ αγέρωχος και κομπορρήμονας Γερμανικός Στρατός υποχωρεί συνεχώς σέρνοντας μαζί του και μας σ’ ένα πρωτοφανή σε ταχύτητα αγώνα υποχωρήσεων και η όμορφη μέρα της λευτεριάς φθάνει: Ο Αμερικανός στρατηγός Πάττον, με τους εκδικητάς του, μας δίνει και πάλιν το πολιτιμότερο αγαθό, την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Διασωθέντες  του στρατοπέδου του Μανχάϊμ τιμούν τους συντρόφους τους

Συγκεντρωμένοι τώρα όλοι οι Έλληνες στο στρατόπεδο του Μανχάϊμ, ελεύθεροι σαν σε όνειρο, κάνουμε τον απολογισμό των θυσιών: Το προσκλητήριον δείχνει ότι εκ των 1.200 απαχθέντων, παρόντες είναι 865. Απόντες συνέπεια κακουχιών, εκτελέσεων 335, το μεγαλύτερον δε μέρος αυτών σε ένα χωράφι του Άμπαμπαχ δίπλα στο τούνελ όπου εργάζονταν 1.000 μέτρα υπό την γη, γυμνοί και νηστικοί οι Όμηροι. Αυτός είναι ο τραγικός επίλογος ενός δράματος που άρχισε το πρωινό εκείνο της 17ης Αυγούστου 1944 για να τελειώσει με την συντριβήν ενός μανιακού στις 8 του Μάη του 1945. Αυτός είναι ο απολογισμός της Μεγάλης Θυσίας των Ομήρων Νίκαιας εις την οποίαν πρέπει να προστεθούν έτεροι 50 περίπου θανόντες μόλις επανεπατρίσθησαν. 22 ανάπηροι και 4 τρελοί, οι οποίοι ακόμα ευρίσκονται εις το Δρομοκαΐτειον, ευθύς ως επανήλθον εις την Ελλάδα μας.

Εμείς όλοι όσοι ζήσαμε το δράμα της ομηρίας μια ευχή αναπέμπουμε μέσα από τα τρίσβαθα της ψυχής μας: Να μη ξαναγίνει πόλεμος, να μην αναβιώσουν τα στρατόπεδα, να μην ξαναλειτουργήσουν τα κρεματόρια του θανάτου.

 Δείτε και εδώ: τα Μαρτυρικά χωριά και πόλεις της Ελλάδας αν και η καταγραφή δεν είναι πλήρης.

Όταν οι  λαοί ξεχνούν…

Συχνές ήταν από τους Γερμανούς  οι μαζικές εκτελέσεις  αθώων κρατουμένων  ως αντίποινα για τις δικές τους απώλειες. 

Την 1 Μαΐου  του 1944, στο σκοπευτήριο της Καισαριανής οι Γερμανοί εκτέλεσαν 200 φυλακισμένους αγωνιστές  ως αντίποινα για τον θάνατο 4  Γερμανών και τον τραυματισμό 5  άλλων  μετά από  επίθεση του ΕΛΑΣ τις 27-4-1944, στους Μολάους της Λακωνίας.
Σε αυτό το χώρο, μόλις 30-40 μέτρα από το «Θυσιαστήριο της Λευτεριάς» τον τόπο των εκτελέσεων εκατοντάδων Ελλήνων πατριωτών από τους Γερμανούς κατακτητές, όπου σήμερα βρίσκεται το Μνημείο Εθνικής Αντίστασης, ο Δήμος Καισαριανής επιδιώκει να κτίσει διώροφο κτήριο βρεφονηπιακού σταθμού. Περισσότερα (εδώ)

Το ιστολόγιο  lefteria-news.blogspot.gr μας θυμίζει Tο Μπλόκο του Βύρωνα  και ακόμη σχολιάζει πως:

"Είναι λυπηρό ότι η Ελληνική Αριστερά, όλων των αποχρώσεων, ενώ χρησιμοποιεί συνεχώς τα συνθήματα της ΕΑΜικής Αντίστασης, δεν βρήκε τον χρόνο και την διάθεση να ασχοληθεί με την επέτειο του Μπλόκου του Βύρωνα, όπως έγινε δυστυχώς πριν λίγες εβδομάδες και στην επέτειο της 22ας Ιουλίου 1943, καθώς και στην επέτειο του "Μπλόκου της Καλογρέζας".

Αφιέρωμα στο Μπλόκο της Κοκκινιάς κάνουν όλο και περισσότερα ΜΜΕ  τα  τελευταία χρόνια. 

Το Μπλόκο της Κοκκινιάς: Οι Πάγκαλοι τα έφαγαν γιατί δεν μάθατε τα παιδιά σας ιστορία.
Γράφει η  olympia spyr στις 17  Αυγούστου του 2012 και αναρτά την παρακάτω εικόνα.

-Και πως μπορούμε να διαφωνήσουμε με αυτό το συμπέρασμα;
Να γράφονται πρέπει, αυτά. Να μαθαίνουν κι όσοι δεν είχαν γεννηθεί, να τσιγκλίζονται κι όσοι μοιάζουν να μην παίρνουν μυρωδιά από τις προσταγές των καιρών..
Να τα διαβάζουν και όσοι οι οικογένειές τους είχαν εμπλακεί ακόμη και στην πολιτισμένη Ευρώπη  μήπως  και αποφασίσουν να ζητήσουν συγχώρεση..
-Στο αφιέρωμα που κάνει το  http://news247,  τα σχόλια των αναγνωστών είναι ένα ακόμη μάθημα ιστορίας. Εδώ για να δείτε ολόκληρη τη συζήτηση. Ακολουθούν δυο-τρία απ΄'όσα ειπώθηκαν που επιβεβαιώνουν όσα δεν λέγονταν ανοιχτά τα τελευταία χρόνια.
Del 
Τι να απεγιναν αραγε αυτα τα παλληκαρια οι ταγματασφαλιτες οι Πλυντζανοπουλοι και οι Σγουροι. Απ' οτι ακουω καποιος εφτασε μεχρι και προεδρος της "δημοκρατιας". Αλλοι παλι γινανε και βουλευτες. Και μετα σου λενε "την προδοσια πολλοι αγαπησαν, τον προδοτη ουδεις". Μυθος.

nikos 
Και τώρα στην κοκκινιά οι απόγονοι των ταγματασφαλιτών είναι πρώτο κόμμα....λαός που ξεχνάει την ιστορία του δεν έχει μέλλον..

Μεταφραστής  nikos 
Αφού τους άλλους τους "φάγανε" τότε, μετά στον εμφύλιο, αργότερα στις εξορίες...
ΟΙ μεν άντε να έκαναν κάνα παιδί στην Ουγγαρία, οι δε κάνανε 5-6 λιώνοντας τις βέρες και τα ρολόγια των πρώτων...

Γιατί απορείς;;

And Me  nikos 
Την Κοκκινιά φίλε μου,για να αλλοιώσουν το πολιτικό της χαρακτήρα,την "έσπασαν" επίτηδες σε 3 Δήμους (Νίκαιας/Πειραιά/Κορυδαλλού). Μετά τον Εμφύλιο μάλιστα η Προσφυγομάνα (έτσι τη λένε ακόμη οι παλαιότεροι) εποικίστηκε,με οργανωμένο σχέδιο, από επαρχιώτες (κυρίως Πελοποννησιακής καταγωγής) Εθνικόφρονες όπου οι περισσότεροι από αυτούς διορίστηκαν σε Δημόσιες Υπηρεσίες (Στρατός, Αστυνομία, Ασφάλεια, ΟΛΠ, Δημαρχεία, ΔΕΗ κ.α) ως δώρο από το καθεστώς αλλά και για να έχουν οι από πάνω όλα τα κουμάντα.
Όσοι Κοκκινιώτες αγωνιστές δεν πέθαναν στη Κατοχή,στο Μπλόκο και στον Εμφύλιο κυνηγήθηκαν άγρια μετά με εξορίες,βασανισμούς και εκτελέσεις (τύπου Μπελογιάννη).
Για να πιάσεις μια δουλειά της προκοπής έπρεπε να υπέγραφες Δήλωση Μετανοίας...
Από τη Προσφυγιά και τη Κατοχή "στο Μαζί τα φάγαμε" και τα Μνημόνια,τα έχουμε ζήσει ΟΛΑ στο πετσί μας.

«Τσολιάδες» του Ι. Ράλλη συνοδεύουν Έλληνες πατριώτες που έπιασαν σε μπλόκο της Αθήνας, για να τους παραδώσουν στα Ες Ες

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ 

«Είμαστε η μοναδική χώρα που δεν γιορτάζει την απελευθέρωση της» Τ. Βερβενιώτη

Καλογρέζα Μάρτιος 1944 – Ιερισσός Μάρτιος 2013 ?
http://lefteria-news.blogspot.gr/2013/03/1944-2013.html

22 Ιουλίου 1943. Οι νέες και οι νέοι της ΕΠΟΝ, σε νικηφόρα άοπλη διαδήλωση απέναντι στα Γερμανικά τάνκς.
http://lefteria-news.blogspot.gr/2013/07/22-1943.html

ΟΡΚΟΣ ΤΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ - (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 30/4/1944)
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUq3sg3ksC5IzTWFUsftR6BTmhxFrecX6Sd7U5CrD123xekhMYEEzHYjwxmSTqDnTLmYGMhhyphenhyphenclnxRdgUIdoxH1BbgC-u10V1ayL07PKedZJuorD6OIEvvC2vAHQOcp0Er_JGVEl7CxOs/s400/tagmatasfalites_orkos.jpg

(1)http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=18/8/2000&pageNo=22&direction=1
Βιβλιογραφία: Βάσου Γεωργίου «Ιστορία της Αντίστασης» (τόμος 4ος). 
Νίκανδρου Κεπέση: «Ο Πειραιάς στην Εθνική Αντίσταση». 
Βασίλη Μπαρτζιώτα: «Εθνική Αντίσταση και Δεκέμβρης 1944». 
Δήμος Νίκαιας: «Αφιέρωμα στους νεκρούς του μπλόκου της Κοκκινιάς για τα 32 χρόνια από τη 17η Αυγούστου 1944».

Στρατή Ευστρατιάδη: «Με το μαστίγιο. Από το μπλόκο της Νίκαιας μέχρι και το στρατόπεδο του Χαϊδαριού», εκδόσεις Επικαιρότητα, Αθήνα 1990. 

Εξαιρετικό αφιέρωμα στην ιστορία της Καλλιθέας κάνει ο Αθλητικός Σύλλογος Έσπερος

ΕΛΛΑΔΑ 1940-1950-Βιβλιογραφία για την εποχή
http://bibliothiras.blogspot.gr/2010/05/1940-1950.html


Συνεχίζεται