Κάλεσμα για την Κυριακή 20 Φεβρουαρίου - Ώρα 11:00 πμ
Μικροί και μεγάλοι,
ελάτε να φυτέψουμε σπόρους από ντόπιες παραδοσιακές ποικιλίες που θα χαριστούν στη γιορτή του Απρίλη ώστε να βοηθήσουμε στη διατήρηση και διάδοση τους επαναπροσδιορίζοντας αξίες που χάνονται λόγω της εμπορευματοποίησης της διατροφής μας.
Τα παιδιά θα συμμετάσχουν στο περιβαλλοντικό εργαστήρι, φυτεύοντας και υιοθετώντας τους σπόρους τους.
Μετά την σπορά θα ακολουθήσει συλλογική κουζίνα.
Περισσότερα: http://votanikoskipos.blogspot.com/
Μαθαίνοντας από το περιβάλλον και ο ένας από τον άλλο για μία εναλλακτική πραγματικότητα του εδώ και τώρα.
Η Ομάδα Πρωτοβουλίας Οικογιορτής Μαραθώνα
Ζητά βοήθεια.
Παρακαλούμε λένε, επικοινωνήστε μαζί μας αν θέλετε και πιστεύετε ότι μπορείτε να βοηθήσετε σε κάποιο από τα παραπάνω στάδια και τομείς της προετοιμασίας! Η βοήθειά σας είναι πολύτιμη και η εμπειρία πιστεύουμε που θα έχουμε όλοι ότι θα είναι μοναδική.
Το mail επικοινωνίας είναι marathon.ecogathering@gmail.com
Σύντομα θα αναγγελθεί η ημερομηνία και ο τόπος της πρώτης συνάντησης
γνωριμίας με τους βιοκαλλιεργητές της περιοχής μας για να συζητήσουμε μαζί την προετοιμασία της πρώτης Οικογιορτής του Μαραθώνα, τους στόχους της και τα οργανωτικά. (η συνάντηση αυτή θα είναι πιθανότατα την επόμενη Κυριακή 27 Φεβρουαρίου)
Υπάρχει από τώρα όμως ανάγκη βοήθειας στη προετοιμασία αυτής της
αυτο-οργανωμένης προσπάθειας και θα αναζητήσουμε τρόπους με τους οποίους μπορεί ο καθένας να βοηθήσει. Το μήνυμα αυτό σας έχει σταλεί με την εντύπωση ότι είστε ανάμεσα στα άτομα που θα έχετε την όρεξη και τη δυνατότητα να βοηθήσετε ή θα μπορέσετε να μεταφέρετε αυτή την πρόσκληση σε άλλους που ίσως θα ήθελαν και θα μπορούσαν να βοηθήσουν!
Στο μεταξύ εδώ θα βρίσκετε πληροφορίες για την προετοιμασία της εκδήλωσης:http://marathonecofestival.wordpress.com/ και,
http://oikogiorti.gr/
Και ακόμη
The revolution will not be tweeted
Σ’ ένα πρόσφατο άρθρο του στο περιοδικό New Yorker, ο συγγραφέας Malcolm Gladwell, έκανε δριμεία κριτική στους ευαγγελιστές των social media. Ουσιαστικά, ο συγγραφέας είπε ότι ο ακτιβισμός στα social media είναι αναποτελεσματικός. Κατά τον Gladwell, αυτό που γίνεται στα social media δεν είναι καν ακτιβισμός, αλλά μια μορφή συμμετοχής των χρηστών σε κάποιες δημόσιες εκδηλώσεις στήριξης και διαμαρτυρίας διάφορων τάσεων. Η επιχειρηματολογία του βασίζεται στη διάκριση των όρων ακτιβισμός και social media.
Απ’ τη μια ο ακτιβισμός είναι μια υψηλού ρίσκου δράση, απαιτεί ισχυρούς δεσμούς μεταξύ των συμμετεχόντων, μια ιεραρχική δομή οργάνωσης και πραγματικές θυσίες απ’ την πλευρά των πολιτών, ενώ απ’ την άλλη τα social media αφορούν σε χαμηλού ρίσκου δραστηριοποίηση, δημιουργούν χαλαρούς δεσμούς μεταξύ των χρηστών, βασίζονται σε δίκτυα κι όχι ιεραρχίες, ενώ δεν αξιώνουν πραγματικές θυσίες, μερικά κλικ μπορούν να είναι αρκετά. Ως διάκριση όρων, το σχήμα του Gladwell γενικά με βρίσκει σύμφωνο.
Τόσο ο ακτιβισμός όσο και τα social media έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά που περιγράφει. Το λάθος όμως που κάνει ο αρθρογράφος είναι ότι θεωρεί αυτές τις δομικές διαφορές αξεπέραστες, ότι ουσιαστικά ακτιβισμός μέσω των social media δεν θα μπορέσει ποτέ να υπάρξει. Νομίζω ότι η πραγματικότητα ολοένα και πιο συχνά θα τον διαψεύδει. Τα social media είναι σχετικά νέα υπόθεση: ακόμα πειραματιζόμαστε, ακόμα δοκιμάζουμε. Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν θετικά δείγματα ευαισθητοποίησης και κινητοποίησης πολιτών. Στην υπόθεση των παράνομων διαφημιστικών πινακίδων, που με αφορά και προσωπικά, μπορεί να μη ξεχύθηκαν χιλιάδες άνθρωποι στους δρόμους, αλλά δημιουργήθηκε μια δυναμική μέσω των social media, που επί δέκα χρόνια ήταν αδιανόητη μόνο με την αποσπασματική κάλυψη των παραδοσιακών Μέσων.
Φυσικά, τα social media δεν είναι πανάκεια. Ο ακτιβισμός απαιτεί όντως δέσμευση, ισχυρούς δεσμούς, δομές που ευνοούν την λήψη αποφάσεων, τη στρατηγική, κι έχει μεγάλο ρίσκο ενώ τα social media, όπως βλέπουμε στο facebook ευνοούν τα ανέξοδα κλικ, μια πρακτική εξαιρετικά αλλοτριωτική, που θέλει τους χρήστες να συμμετέχουν σε δεκάδες κι εκατοντάδες διαμαρτυρίες χωρίς ουσιαστικά να φέρνουν οποιοδήποτε αποτέλεσμα ή να συνδέονται με κάποιο ουσιαστικό τρόπο μεταξύ τους. Αλλά βέβαια, είμαστε ακόμα στην αρχή.
Ο Gladwell τιτλοφορεί το άρθρο του Small Change (Μικρή Αλλαγή) με υπότιτλο The revolution will not be tweeted (Η επανάσταση δε θα γίνει τουήτ). Όμως πολλές μικρές αλλαγές μπορούν να οδηγήσουν σε μια μεγαλύτερη, και η όποια επανάσταση μπορεί να κρυφτεί σε χιλιάδες τουήτς…
Τα παραδείγματα αλλάζουν. Μπορεί να μην ευνοείται μια μεγάλη δομική αλλαγή μέσω των social media, αλλά μπορούν να επιταχυνθούν εξελίξεις, να δημιουργηθούν δυναμικές, να πιεστούν αρμόδιοι, να κινητοποιηθούν πολίτες και να αυτο-οργανωθούν.
Για το τελευταίο, αυτό που λέει ο Gladwell είναι ενδιαφέρον. Τα δίκτυα δεν είναι αποτελεσματικά, λέει, γιατί δημιουργούν χαοτικές συνθήκες, οι οποίες αποτρέπουν την κεντρική λήψη αποφάσεων και την εκπόνηση στρατηγικών, ενώ όλες οι αποτελεσματικές οργανώσεις στηρίζονται σε ιεραρχίες. Τα social media είναι μ’ άλλα λόγια «σκορποχώρι», ενώ ο ακτιβισμός απαιτεί δομή στρατού. Και πάλι ο Gladwell αποκλείει το ενδεχόμενο αυτές οι δύο αντικρουόμενες δομές να συνεργάζονται στη βάση συγκεκριμένης ατζέντας, διατηρώντας την αυτονομία τους στη γενική εικόνα. Συχνά, τα social media κάνουν τη δουλειά του ενορχηστρωτή και του «στρατολόγου», συνιστούν δηλαδή ένα στάδιο ή ένα μέρος ενός ακτιβισμού.
Εξαρτάται απ’ τους χρήστες, όχι απ’ το Μέσο. Το Μέσο όσο αποκλείει τον ακτιβισμό τόσο του δίνει και νέες ευκαιρίες. Εμείς είμαστε το Μέσο, που λέει κι ο Νταν Γκίλμορ. Απ’ το δωμάτιό μας, δεν μπορεί να μη γίνει η επανάσταση όπως τη φαντάζεται ο Gladwell, αλλά πολλές μικρές αλλαγές, που θα μεταφερθούν στον πραγματικό χώρο, και θα κάνουν μια μεγαλύτερη. Εκτός κι αν στην πορεία αλλοτριωθούμε. Τότε θα φταίει όμως μόνο το Μέσο; Ή συνολικότερα η κοινωνική μας οργάνωση; Νομίζω ότι απ’ το να συζητάμε διαρκώς θεωρητικά για τα ίδια τα Μέσα, είναι προτιμότερο να δοκιμάζουμε τις αντοχές, τα όρια και τις δυνατότητές τους προς το συμφέρον του κοινού καλού. Και να μιλάμε αφού έχουμε επιτύχει ή αποτύχει σε κάτι. Και γιατί όχι; Να το μοιραζόμαστε με τους άλλους στο twitter!
Του Μανώλη Ανδριωτάκη από το http://andriotakis.wordpress.com/
Όμως ….
Ένα μήνυμα μπορεί να βρει πολλούς τρόπους να ταξιδέψει..
Από χθες οι χρήστες του ίντερνετ στο Μπαχρέην μπορούν να διαβάσουν το ιστολόγιο "Mahmood's Den" του Mahmood Al-Yussef μόνο με ειδικό πρόγραμμα πλοήγησης, καθότι η κυβέρνηση έχει αποκλείσει από χθες την πρόσβαση σε αυτό μέσω των επισήμων διαδικτυακών παρόχων της χώρας. Εμείς όμως, μπορούμε να κλικάρουμε το Κρησφύγετο του Μαχμούντ χωρίς κανένα πρόβλημα,και βρίσκεται στη διεύθυνση: http://mahmood.tv/
Εικόνα του τραίνου από:http://melbourneartcritic.wordpress.com/2010/05/31/athens-graffiti/
(1)«Ο Ουαέλ Γονίµ είναι ο πιο σηµαντικός µπλόγκερ στην Αίγυπτο, οι µπλόγκερ ξεκίνησαν την επανάσταση, αλλά πολύ γρήγορα η επανάσταση τους ξεπέρασε. Μου έλεγαν – γιατί τους ξέρω όλους – ότι µε 30.000 διαδηλωτές θα ήταν ευχαριστηµένοι, και φτάσαµε τα 12 εκατοµµύρια!»
26 Ιανουαρίου 2011- Οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης Facebook και Twitter που είχαν χρησιμοποιηθεί για να οργανωθούν οι διαδηλώσεις παύουν να λειτουργούν στην Αίγυπτο. Περίπου 90.000 άτομα είχαν δηλώσει στο Facebook ότι ήταν έτοιμα να διαδηλώσουν.
7 Φεβρουαρίου - Πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου μετά τον ανασχηματισμό. Το στέλεχος του Google Ουάελ Γόνιμ απελευθερώνεται μετά από 12 ημέρες στη φυλακή.
Αποσπάσματα από το χρονικό των γεγονότων της Αιγύπτου,από τη NAFTEMPORIKI
Μικροί και μεγάλοι,
ελάτε να φυτέψουμε σπόρους από ντόπιες παραδοσιακές ποικιλίες που θα χαριστούν στη γιορτή του Απρίλη ώστε να βοηθήσουμε στη διατήρηση και διάδοση τους επαναπροσδιορίζοντας αξίες που χάνονται λόγω της εμπορευματοποίησης της διατροφής μας.
Τα παιδιά θα συμμετάσχουν στο περιβαλλοντικό εργαστήρι, φυτεύοντας και υιοθετώντας τους σπόρους τους.
Μετά την σπορά θα ακολουθήσει συλλογική κουζίνα.
Περισσότερα: http://votanikoskipos.blogspot.com/
Μαθαίνοντας από το περιβάλλον και ο ένας από τον άλλο για μία εναλλακτική πραγματικότητα του εδώ και τώρα.
Η Ομάδα Πρωτοβουλίας Οικογιορτής Μαραθώνα
Ζητά βοήθεια.
Παρακαλούμε λένε, επικοινωνήστε μαζί μας αν θέλετε και πιστεύετε ότι μπορείτε να βοηθήσετε σε κάποιο από τα παραπάνω στάδια και τομείς της προετοιμασίας! Η βοήθειά σας είναι πολύτιμη και η εμπειρία πιστεύουμε που θα έχουμε όλοι ότι θα είναι μοναδική.
Το mail επικοινωνίας είναι marathon.ecogathering@gmail.com
Σύντομα θα αναγγελθεί η ημερομηνία και ο τόπος της πρώτης συνάντησης
γνωριμίας με τους βιοκαλλιεργητές της περιοχής μας για να συζητήσουμε μαζί την προετοιμασία της πρώτης Οικογιορτής του Μαραθώνα, τους στόχους της και τα οργανωτικά. (η συνάντηση αυτή θα είναι πιθανότατα την επόμενη Κυριακή 27 Φεβρουαρίου)
Υπάρχει από τώρα όμως ανάγκη βοήθειας στη προετοιμασία αυτής της
αυτο-οργανωμένης προσπάθειας και θα αναζητήσουμε τρόπους με τους οποίους μπορεί ο καθένας να βοηθήσει. Το μήνυμα αυτό σας έχει σταλεί με την εντύπωση ότι είστε ανάμεσα στα άτομα που θα έχετε την όρεξη και τη δυνατότητα να βοηθήσετε ή θα μπορέσετε να μεταφέρετε αυτή την πρόσκληση σε άλλους που ίσως θα ήθελαν και θα μπορούσαν να βοηθήσουν!
Στο μεταξύ εδώ θα βρίσκετε πληροφορίες για την προετοιμασία της εκδήλωσης:http://marathonecofestival.wordpress.com/ και,
http://oikogiorti.gr/
Και ακόμη
The revolution will not be tweeted
Σ’ ένα πρόσφατο άρθρο του στο περιοδικό New Yorker, ο συγγραφέας Malcolm Gladwell, έκανε δριμεία κριτική στους ευαγγελιστές των social media. Ουσιαστικά, ο συγγραφέας είπε ότι ο ακτιβισμός στα social media είναι αναποτελεσματικός. Κατά τον Gladwell, αυτό που γίνεται στα social media δεν είναι καν ακτιβισμός, αλλά μια μορφή συμμετοχής των χρηστών σε κάποιες δημόσιες εκδηλώσεις στήριξης και διαμαρτυρίας διάφορων τάσεων. Η επιχειρηματολογία του βασίζεται στη διάκριση των όρων ακτιβισμός και social media.
Απ’ τη μια ο ακτιβισμός είναι μια υψηλού ρίσκου δράση, απαιτεί ισχυρούς δεσμούς μεταξύ των συμμετεχόντων, μια ιεραρχική δομή οργάνωσης και πραγματικές θυσίες απ’ την πλευρά των πολιτών, ενώ απ’ την άλλη τα social media αφορούν σε χαμηλού ρίσκου δραστηριοποίηση, δημιουργούν χαλαρούς δεσμούς μεταξύ των χρηστών, βασίζονται σε δίκτυα κι όχι ιεραρχίες, ενώ δεν αξιώνουν πραγματικές θυσίες, μερικά κλικ μπορούν να είναι αρκετά. Ως διάκριση όρων, το σχήμα του Gladwell γενικά με βρίσκει σύμφωνο.
Τόσο ο ακτιβισμός όσο και τα social media έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά που περιγράφει. Το λάθος όμως που κάνει ο αρθρογράφος είναι ότι θεωρεί αυτές τις δομικές διαφορές αξεπέραστες, ότι ουσιαστικά ακτιβισμός μέσω των social media δεν θα μπορέσει ποτέ να υπάρξει. Νομίζω ότι η πραγματικότητα ολοένα και πιο συχνά θα τον διαψεύδει. Τα social media είναι σχετικά νέα υπόθεση: ακόμα πειραματιζόμαστε, ακόμα δοκιμάζουμε. Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν θετικά δείγματα ευαισθητοποίησης και κινητοποίησης πολιτών. Στην υπόθεση των παράνομων διαφημιστικών πινακίδων, που με αφορά και προσωπικά, μπορεί να μη ξεχύθηκαν χιλιάδες άνθρωποι στους δρόμους, αλλά δημιουργήθηκε μια δυναμική μέσω των social media, που επί δέκα χρόνια ήταν αδιανόητη μόνο με την αποσπασματική κάλυψη των παραδοσιακών Μέσων.
Φυσικά, τα social media δεν είναι πανάκεια. Ο ακτιβισμός απαιτεί όντως δέσμευση, ισχυρούς δεσμούς, δομές που ευνοούν την λήψη αποφάσεων, τη στρατηγική, κι έχει μεγάλο ρίσκο ενώ τα social media, όπως βλέπουμε στο facebook ευνοούν τα ανέξοδα κλικ, μια πρακτική εξαιρετικά αλλοτριωτική, που θέλει τους χρήστες να συμμετέχουν σε δεκάδες κι εκατοντάδες διαμαρτυρίες χωρίς ουσιαστικά να φέρνουν οποιοδήποτε αποτέλεσμα ή να συνδέονται με κάποιο ουσιαστικό τρόπο μεταξύ τους. Αλλά βέβαια, είμαστε ακόμα στην αρχή.
Ο Gladwell τιτλοφορεί το άρθρο του Small Change (Μικρή Αλλαγή) με υπότιτλο The revolution will not be tweeted (Η επανάσταση δε θα γίνει τουήτ). Όμως πολλές μικρές αλλαγές μπορούν να οδηγήσουν σε μια μεγαλύτερη, και η όποια επανάσταση μπορεί να κρυφτεί σε χιλιάδες τουήτς…
Τα παραδείγματα αλλάζουν. Μπορεί να μην ευνοείται μια μεγάλη δομική αλλαγή μέσω των social media, αλλά μπορούν να επιταχυνθούν εξελίξεις, να δημιουργηθούν δυναμικές, να πιεστούν αρμόδιοι, να κινητοποιηθούν πολίτες και να αυτο-οργανωθούν.
Για το τελευταίο, αυτό που λέει ο Gladwell είναι ενδιαφέρον. Τα δίκτυα δεν είναι αποτελεσματικά, λέει, γιατί δημιουργούν χαοτικές συνθήκες, οι οποίες αποτρέπουν την κεντρική λήψη αποφάσεων και την εκπόνηση στρατηγικών, ενώ όλες οι αποτελεσματικές οργανώσεις στηρίζονται σε ιεραρχίες. Τα social media είναι μ’ άλλα λόγια «σκορποχώρι», ενώ ο ακτιβισμός απαιτεί δομή στρατού. Και πάλι ο Gladwell αποκλείει το ενδεχόμενο αυτές οι δύο αντικρουόμενες δομές να συνεργάζονται στη βάση συγκεκριμένης ατζέντας, διατηρώντας την αυτονομία τους στη γενική εικόνα. Συχνά, τα social media κάνουν τη δουλειά του ενορχηστρωτή και του «στρατολόγου», συνιστούν δηλαδή ένα στάδιο ή ένα μέρος ενός ακτιβισμού.
(1)Ο Ουάελ Γόνεμ, είναι το στέλεχος του ομίλου Google που συνελήφθη και κρατήθηκε επί πολλές ημέρες από τις αιγυπτιακές υπηρεσίες ασφαλείας επειδή συμμετείχε και οργανωτικά στις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις.
Καταληκτικά: ενώ ο Gladwell αριστεύει στην ανάλυση, αδυνατεί ή δε θέλει να εμπνεύσει ή να εμπνευστεί κάποιου είδους σύνθεση, κάτι που είναι κατά τη γνώμη μου ζητούμενο σήμερα. Ακτιβισμός στα social media μπορεί να υπάρξει, αν υπάρχει συγκεκριμένο αίτημα κι έστω ένας τουλάχιστον χρήστης που το υποστηρίζει. Από εκεί και πέρα, όλα είναι ανοικτά. Είτε θα ακολουθηθεί ο πράγματι αποτελεσματικός δρόμος των παραδοσιακών ακτιβισμών, της δέσμευσης, της οργάνωσης, του υψηλού ρίσκου κ.λπ. είτε της φούσκας των ανέξοδων κλικ του facebook.Εξαρτάται απ’ τους χρήστες, όχι απ’ το Μέσο. Το Μέσο όσο αποκλείει τον ακτιβισμό τόσο του δίνει και νέες ευκαιρίες. Εμείς είμαστε το Μέσο, που λέει κι ο Νταν Γκίλμορ. Απ’ το δωμάτιό μας, δεν μπορεί να μη γίνει η επανάσταση όπως τη φαντάζεται ο Gladwell, αλλά πολλές μικρές αλλαγές, που θα μεταφερθούν στον πραγματικό χώρο, και θα κάνουν μια μεγαλύτερη. Εκτός κι αν στην πορεία αλλοτριωθούμε. Τότε θα φταίει όμως μόνο το Μέσο; Ή συνολικότερα η κοινωνική μας οργάνωση; Νομίζω ότι απ’ το να συζητάμε διαρκώς θεωρητικά για τα ίδια τα Μέσα, είναι προτιμότερο να δοκιμάζουμε τις αντοχές, τα όρια και τις δυνατότητές τους προς το συμφέρον του κοινού καλού. Και να μιλάμε αφού έχουμε επιτύχει ή αποτύχει σε κάτι. Και γιατί όχι; Να το μοιραζόμαστε με τους άλλους στο twitter!
Του Μανώλη Ανδριωτάκη από το http://andriotakis.wordpress.com/
Όμως ….
Ένα μήνυμα μπορεί να βρει πολλούς τρόπους να ταξιδέψει..
Από χθες οι χρήστες του ίντερνετ στο Μπαχρέην μπορούν να διαβάσουν το ιστολόγιο "Mahmood's Den" του Mahmood Al-Yussef μόνο με ειδικό πρόγραμμα πλοήγησης, καθότι η κυβέρνηση έχει αποκλείσει από χθες την πρόσβαση σε αυτό μέσω των επισήμων διαδικτυακών παρόχων της χώρας. Εμείς όμως, μπορούμε να κλικάρουμε το Κρησφύγετο του Μαχμούντ χωρίς κανένα πρόβλημα,και βρίσκεται στη διεύθυνση: http://mahmood.tv/
Εικόνα του τραίνου από:http://melbourneartcritic.wordpress.com/2010/05/31/athens-graffiti/
(1)«Ο Ουαέλ Γονίµ είναι ο πιο σηµαντικός µπλόγκερ στην Αίγυπτο, οι µπλόγκερ ξεκίνησαν την επανάσταση, αλλά πολύ γρήγορα η επανάσταση τους ξεπέρασε. Μου έλεγαν – γιατί τους ξέρω όλους – ότι µε 30.000 διαδηλωτές θα ήταν ευχαριστηµένοι, και φτάσαµε τα 12 εκατοµµύρια!»
26 Ιανουαρίου 2011- Οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης Facebook και Twitter που είχαν χρησιμοποιηθεί για να οργανωθούν οι διαδηλώσεις παύουν να λειτουργούν στην Αίγυπτο. Περίπου 90.000 άτομα είχαν δηλώσει στο Facebook ότι ήταν έτοιμα να διαδηλώσουν.
7 Φεβρουαρίου - Πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου μετά τον ανασχηματισμό. Το στέλεχος του Google Ουάελ Γόνιμ απελευθερώνεται μετά από 12 ημέρες στη φυλακή.
Αποσπάσματα από το χρονικό των γεγονότων της Αιγύπτου,από τη NAFTEMPORIKI
Για την προέλευση της εικόνας με τη μοντέρνα Αγιογραφία δεν μπορώ να πω πολλά, γιατί ακόμη μια φορά,δεν θυμάμαι από που την έχω.
Το ιστολόγιο δεν ευθύνεται για το περιεχόμενο ξένων ιστοσελίδων.
Το ιστολόγιο δεν ευθύνεται για το περιεχόμενο ξένων ιστοσελίδων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι σκέψεις σας είναι ευπρόσδεκτες.Γράψτε ένα σχόλιο.