Αν και διαθέτουμε σαν λαός μια πλούσια παράδοση, οι περισσότεροι δεν είμαστε κοινωνοί της. Και φτάσαμε στο σημείο να πρέπει να μας θυμίζουν ότι η Μεσογειακή διατροφή συντελεί στην πρόληψη ασθενειών που οι περισσότερες προέρχονται από την αφθονία και μαστίζουν τους κατοίκους των πόλεων.
Όλο και πιο συχνά ακούμε για τη Μεσογειακή διατροφή και τα οφέλη της. Αποτελέσματα από ερευνητές -που προέρχονται από διαφορετικά σημεία του κόσμου και εργάστηκαν ανεξάρτητα- καταλήγουν ομόφωνα ότι αποτελεί τον ιδανικό τρόπο διατροφής, και προάγει την υγεία περισσότερο από άλλες συνήθειες.
Μολόχες
Όμως πόσο είναι δυνατή η επανάληψη εκείνων των συνηθειών σήμερα; Δεν είναι εύκολο να επαναλάβει κάποιος τη διατροφή των γονέων του, και η πρώτη δυσκολία που θα έχει να αντιμετωπίσει θα είναι με τα υλικά. Πως να βρεθούν από τη στιγμή που η γεωργία είναι εντατική και οι αγρότες δεν καλλιεργούν με τους παραδοσιακούς σπόρους; Στα χρόνια που πέρασαν η μόλυνση του εδάφους και των υδάτων, η εισαγωγή ξένων σπόρων, αλλά και το πότισμα των χωραφιών έχει τροποποιήσει για πάντα τη γεύση και την ποιότητα στα τελικά προϊόντα. Λίγα πράγματα απέμειναν ίδια, και αυτά είναι τα άγρια χόρτα και τα βότανα. Παρά το πλήθος σχετικών συνεδρίων και ανακοινώσεων, και την μεγάλη σε ποσότητα βιβλιογραφία, ακόμη δεν έχει προσδιοριστεί η συμβολή των άγριων χόρτων στη διατροφή και την υγεία. (και όπου υπάρχει κάποια αναφορά, περιορίζεται στη μονολεκτική φράση «λαχανεύεται»)
Τσουκνίδες
Ένας λόγος που αυτό το κομμάτι της παράδοσης παραμένει άγνωστο, είναι η δυσκολία αναγνώρισης και συλλογής των βρώσιμων χόρτων. Αυτή η γνώση που αιώνες τώρα περνούσε μέσα από τον προφορικό λόγο από γενιά σε γενιά, τα τελευταία πενήντα χρόνια διακόπηκε βίαια με την μεγάλη μετανάστευση στις πόλεις, και τις αλλαγές στις συνήθειες διατροφής.
Ένας ακόμη λόγος παραμέλησης των βοτάνων οφείλεται στον τρόπο δράσης τους που είναι αργός, και χρειάζεται να τα πάρουμε πολλές φορές πριν αντιληφθούμε την επίδρασή τους. Τα περισσότερα όμως τονώνουν όλο τον οργανισμό, και όπως αποδεικνύεται σήμερα, πολλά φυτά ρίζες και σπόροι, διαθέτουν περισσότερες θεραπευτικές ιδιότητες από κάποια φάρμακα που κυκλοφορούν, και έχουν λιγότερες παρενέργειες. Από τα τέλη του 19ου αιώνα με την άνθιση της χημικής βιομηχανίας, η φυτοθεραπεία παραγκωνίστηκε και την αγορά κατέκλυσαν οι συνθετικές ουσίες. Κάθε εταιρεία με τις πατέντες της βγάζει μεγάλα κέρδη. Και εφ’όσον κανείς δεν μπορεί να πατεντάρει ένα αυτοφυές φυτό και η έρευνα κοστίζει πολλά χρήματα, για πολλά χρόνια καμιά εταιρεία δεν ήταν πρόθυμη να τεκμηριώσει τις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών. Εξαιρέσεις φυσικά υπήρξαν, με επικεφαλής την Γερμανία να αποκτά από το 1978 ειδική επιτροπή αξιολόγησης της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας των φυτών στην θεραπεία. Σήμερα στο ίντερνετ μπορεί ο καθένας να βρει πολλές πληροφορίες σχετικά με κάποιο βότανο που πιθανόν να τον ενδιαφέρει, η ταυτοποίηση όμως και το βιοχημικό τους προφίλ δεν έχει ολοκληρωθεί για τα περισσότερα απ’αυτά.
Και ακόμη, υπάρχουν πολλά αρχαία κείμενα που δίνουν συγκεκριμένες οδηγίες ακόμη και για τον τρόπο που πρέπει να συλλέγεται το κάθε φυτό. Δε θα μπούμε σε τέτοιες λεπτομέρειες. Υπάρχουν άλλοι εξειδικευμένοι ιστότοποι (3) για τα βότανα και τα φυτά.
Εδώ θα θυμίσουμε ένα ζιζάνιο-χόρτο -βότανο, που έχουμε χρησιμοποιήσει σαν οικογένεια για πολλά χρόνια, με εξαιρετικά αποτελέσματα.Την παραγνωρισμένη τσουκνίδα. Και αυτό γιατί είναι η εποχή της συλλογής της. Και τώρα πια που όλοι ξέρουμε ότι η ασφάλεια που απολαμβάναμε πήγε περίπατο, και σημασία έχει η αντίδραση που έχουμε σε αυτές τις συνθήκες, όπως λέγαμε πέρυσι(1) και είμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο,
-λέμε να μοιραστούμε πράγματα που γνωρίζουμε και έχουμε δοκιμάσει. Ότι η παράδοση μας έδωσε, και κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι χρήσιμα για χάρη της συνέχειας μας.(2)
Πως τις μαζεύουμε.
Για τη συλλογή τους χρειαζόμαστε γάντια, καθαρή σακούλα και ψαλίδι. Ακόμη προστατεύουμε τα πόδια μας φορώντας παντελόνι και κλειστά παπούτσια γιατί, όπου μας ακουμπούν προκαλούν ερεθισμούς στο δέρμα. Με το ψαλίδι, κόβουμε τις κορφές όπως περίπου μαζεύουμε και το δυόσμο(αφήνουμε τα σκληρότερα κοτσάνια και τα κάτω φύλλα άθικτα)
Χρειάζονται πολύ καλό πλύσιμο, όπως συνηθίζουμε και με τα άγρια χόρτα.Το λιγότερο 3-έως 6 φορές. Αν μαζέψετε αρκετές, μετά το πλύσιμο και το στράγγισμα, μπορείτε να τις αποθηκεύσετε στην κατάψυξη χωρισμένες σε μερίδες, και να τις χρησιμοποιήσετε σε ώρα ανάγκης.
Που τις μαζεύουμε;
Μαζεύουμε τις -κοντές-ήμερες τσουκνίδες, που φυτρώνουν μέσα σε χωράφια που καλλιεργούν χόρτα, λάχανα κ.ά. χωρίς λιπάσματα. Δεν μαζεύουμε ποτέ από φράχτες και άγνωστα μέρη, αν δεν βρούμε πρώτα πληροφορίες για το τι καλλιεργείται στη περιοχή, και δεν πάρουμε τη σχετική άδεια.
Τμήμα που χρησιμοποιείται: τα υπέργεια μέρη. Η συλλογή του φυτού γίνεται πριν την ανοιξιάτικη ανθοφορία. Η τσουκνίδα τρώγεται βραστή χωρίς να χάνει τις ιδιότητές της.
Έχει γεύση υπόγλυκη και ευχάριστη, που μοιάζει με των βλήτων, και ταιριάζει με λεμόνι.Τρώμε τα χόρτα και κρατάμε το ζωμό που θα καταναλώσουμε σαν ρόφημα. Διατηρείται και στην κατάψυξη.
Tσάι: μπορούμε να καταναλώνουμε 1-4 κούπες την ημέρα. 4 αν υπάρχει κάποιος λόγος. Ρίχνουμε για κάθε φλιτζάνι νερό 2-3 κουταλάκια του τσαγιού φρέσκο ή ξηρό βότανο και το βράζουμε τουλάχιστον για 10 λεπτά(τόσο χρειάζεται για να εξουδετερωθεί το μυρμηγκικό οξύ)
Σουρώνουμε και πίνουμε τρεις φορές την ημέρα. Στο ψυγείο το τσάι μπορεί να μείνει για 2-3 ημέρες.
Τσουκνίδα (Urtica dioica)
Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι Urtica dioica (Κνιδή η δίοικος). Την συναντούμε με τις ονομασίες τσουκνίδα, αγκινίδα, ακαληφή, ούρτικη κ.α. Φύεται σε κατοικήσιμες περιοχές, σε ακαλλιέργητα εδάφη, σε φράκτες, σε εδάφη πλούσια σε άζωτο, κοντά σε ζώα. Είναι φυτό πολυετές που μπορεί να φτάσει τα 120 εκατοστά,και γνωστό βότανο από την αρχαιότητα. Ο Ιπποκράτης τοποθετεί την τσουκνίδα ανάμεσα στα φυτά πανάκεια, αυτά δηλαδή που κάνουν για όλες τις ασθένειες. Σήμερα 2500 χιλιάδες χρόνια μετά, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την άποψη αυτή. Μπορούν όμως να μας πωλούν εισαγόμενα και σε υψηλές τιμές πολλά κατώτερα σε δραστικότητα σκευάσματα, και να μην κάνουν καμιά αναφορά στις ιδιότητες των ντόπιων χορταρικών και βοτάνων.
Περισσότερες πληροφορίες
Η τσουκνίδα έχει πολλές εφαρμογές, καθώς:
είναι πολύτιμη πηγή μετάλλων (σίδηρο, νάτριο, μαγγάνιο, ασβέστιο, κάλιο, χαλκό, πυρίτιο, κ.ά.) και βιταμινών Α, Β και C. Η περιεκτικότητα του φυτού σε βιταμίνη C εξασφαλίζει την απορρόφηση του σιδήρου από το σώμα. Τα αέρια μέρη του φυτού περιέχουν ισταμίνη, μυρμηκικό (φορμικό) οξύ, χλωροφύλλη, ακετυλχολίνη, σεροτονίνη, γλυκοκινόνες, και ταννίνες.
Καθαρίζει το ουρικό οξύ από τον οργανισμό και έτσι ανακουφίζει την ποδάγρα και την αρθρίτιδα, ενώ με τις στυπτικές ιδιότητες που έχει ελέγχει τις αιμορραγίες.
Είναι ειδικά ωφέλιμη για το παιδικό έκζεμα, αλλά και σε όλες τις μορφές αυτής της πάθησης, ιδιαίτερα στο νευρικό έκζεμα.
Ενισχύει τα επινεφρίδια, μειώνει το άγχος, προλαμβάνει τις εφιδρώσεις κατά την εμμηνόπαυση, εμπλουτίζει το αίμα, προστατεύει τα οστά και την καρδιά.
Συνιστάται σαν διουρητικό στα οιδήματα (πρηξίματα), στους ερεθισμούς και τις λοιμώξεις των ουροφόρων οδών και των νεφρών, και στους ρευματισμούς.
Χρησιμοποιείται σαν τονωτικό της μήτρας, και ειδικά για τον έλεγχο της υπερβολικής έμμηνης ροής.
Είναι από τα καλύτερα τονωτικά του λεμφικού συστήματος. Σαν λεμφοτονωτικό με εξομαλυντική και διουρητική δράση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων.
Το τσάι είναι καταπραϋντικό και βοηθά να κάνουμε καλό ύπνο, καθαρίζει το αίμα, έχει αποχρεμπτικές ιδιότητες και μειώνει τις μολύνσεις.
Βοηθά σε προβλήματα ήπατος, στη βρογχίτιδα και αυξάνει το γάλα στις γυναίκες που θηλάζουν.
Τέλος δρα θετικά σε προβλήματα σεξουαλικής ανικανότητας σε άνδρες και γυναίκες και σε προβλήματα υπέρτασης.
Εξωτερικά:Οι πλύσεις των μαλλιών με λοσιόν από την ρίζα του φυτού σταματά την τριχόπτωση και την πιτυρίδα.
Είναι άριστο αποτοξινωτικό, τονωτικό και θρεπτικό σαλατικό.
Έχει καλή αποχρεμπτική και αποσυμφορητική δράση.
*Δεν έχει παρενέργειες όταν καταναλώνεται σαν τσάι και σαν χορταρικό.
Αλλά συχνά εμείς οι άνθρωποι απορρίπτουμε πράγματα, χωρίς να τα ερευνήσουμε καθόλου. Το ίδιο συμβαίνει και με τα φυτά.
Λίγες πληροφορίες ακόμη.
Διαβάζω:ο φρέσκος χυμός του φυτού κάνει αυτό και το άλλο. Λάθος. Λόγω της περιεκτικότητας σε φορμικό οξύ, απ’όσο μέχρι σήμερα γνωρίζω, δεν ανήκει στα φυτά που μπορούμε να καταναλώσουμε νωπά.
Η τσουκνίδα είναι ένα φυτό το οποίο θεωρείται τις περισσότερες φορές ως ζιζάνιο. Μην ξεχνάμε όμως πως ο χυμός της μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φάρμακο ενάντια σε έντομα και μύκητες που απειλούν τις καλλιέργειες . Κι εκτός αυτού αποτελεί το κυρίως φυτό το καταφύγιο για πολλές πεταλούδες.
Κάθε φυτό που εμφανίζεται εκεί που δεν το σπείραμε συνηθίζουμε να το λέμε ζιζάνιο, ενώ ο όρος αφορά συνήθως μόνο τα επιζήμια φυτά. Μεταξύ των πιο συνηθισμένων στη χώρα μας ζιζανίων είναι η αγριοβρώμη, το αγριοκρίθαρο, η αγριάδα, ο βέλιουρας, το ξυνολάπαθο, το πολυκόμπι, η τσουκνίδα, η περικοκλάδα, η αγριοαψιθία, το τριφύλλι, η μαργαρίτα, η πικραλίδα, κ. α. Η εξάπλωση τους οφείλεται στο ότι μπορούν να προσαρμόζονται σε διαφορετικά εδάφη και θέσεις. Αναπτύσσονται ζωηρά έστω και σε αντίξοες συνθήκες και πολλαπλασιάζονται δραστήρια. Αυτό τα κάνει να υπερισχύουν των καλλιεργούμενων φυτών με αποτέλεσμα να τους στερούν πολύτιμα θρεπτικά στοιχεία, νερό και φως περιορίζοντας έτσι την ανάπτυξη και κατά συνέπεια και την απόδοση τους.
Κάποια στοιχεία όμως όπως τα παρακάτω έρχονται να υποστηρίξουν την ανάγκη για αλλαγή νοοτροπίας:
Τα άγρια (αυτοφυή) φυτά, όσο ανεπιθύμητα και αν είναι, δεν αναπτύσσονται ποτέ τυχαία.
Η εξαιρετική τους αντοχή, ακόμη και απέναντι στην προσπάθεια του ανθρώπου να τα εξοντώσει, οφείλεται στην άριστη προσαρμογή τους σε κάποιες ειδικές συνθήκες (σύσταση εδάφους, υγρασία κ.λ.π). Αφού λοιπόν υπάρχει πάντα μια τέτοια συσχέτιση ενός είδους με κάποιες συνθήκες, μπορούμε να αντλήσουμε πληροφορίες από αυτά. Για παράδειγμα, ένα ζιζάνιο, όπως το ξινοτρίφυλλο (Oxalis spp. ) μας υποδεικνύει ότι το έδαφος έχει έλλειψη ασβεστίου και μας βοηθάει να το διορθώσουμε.
Ίσως δεν είναι πολύ γνωστό,ότι από το 1950 ο καθηγητής Ισαακίδης διαπίστωνε τον ευνοϊκό ρόλο του φυτού Inula sp. (ακονυζά) στο βιολογικό έλεγχο του δάκου. Πρότεινε μάλιστα ευνοϊκή μεταχείριση αυτού του πολύτιμου ‘φυτικού συμμάχου’ από τους ελαιοκαλλιεργητές.
Όμως η χρησιμότητα των ‘ζιζανίων’ δεν σταματά εδώ. Εκτός από τη φιλοξενία που προσφέρουν σε πολλά είδη αρπακτικών και παρασίτων πολλά ζιζάνια προσφέρονται και για την παρασκευή εκχυλισμάτων τα οποία χρησιμοποιούνται για την αναζωογόνηση των καλλιεργούμενων φυτών αλλά και σαν φαρμακευτικά για την φυτοπροστασία τους. (4)
H σύγχρονη γεωργία, εξαρτημένη από τη Xημεία και την Bιοτεχνολογία, τα θεωρεί «μαντζούνια» που δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Στη βιολογική γεωργία, αντίθετα, συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται και, ιδιαίτερα, στις ευρωπαϊκές χώρες με παράδοση στη βιοκαλλιέργεια. Μιλάμε για τα παρασκευάσματα από τα φυτά της αυτοφυούς βλάστησης, μία γνώση αιώνων, που κινδυνεύει να χαθεί. Δυστυχώς στη χώρα μας, η ισχύουσα νομοθεσία για τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα, δεν επιτρέπει τη χρήση φυτικών παρασκευασμάτων, εφόσον δεν έχουν άδεια σαν φυτοφάρμακα. Αντιμετωπίζει, δηλαδή, το εκχύλισμα του χαμομηλιού με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζει το DDT!
Και δεν προλαβαίνω να τελειώσω το κείμενο, και να η επιβεβαίωση
http://npgls.blogspot.com/2011/05/blog-post.html
Και ύστερα... έφυγαν οι μέλισσες. Για την ακρίβεια, εξοντώθηκαν και συνεχίζουν να εξοντώνονται με αυξανόμενους ρυθμούς τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο όσο και στη χώρα μας.
http://npgls.blogspot.com/2011/04/blog-post_27.html
Και ακόμη ένα κάλεσμα από το ιστολόγιο "Φτιάχνω μόνος μου" με τίτλο,
Επείγουσα συλλογή υπογραφών για να αποφευχθεί η κατάργηση των βοτανικών φαρμάκων που προωθεί η Ε.Ε προς όφελος των φαρμακοβιομηχανιών.
Αύριο η Ευρωπαϊκή ένωση θα απαγορεύσει πολλά βοτανικά φάρμακα, ωθώντας πολλούς από μας να χρησιμοποιούμε φαρμακευτικά φάρμακα που προωθούν τα κέρδη των μεγάλων φαρμακευτικών εταιριών.
Η οδηγία της ΕΕ βάζει μεγάλα εμπόδια σε κάθε φυτικό φάρμακο που δεν υπάρχει στην αγορά για 30 χρόνια – συμπεριλαμβανομένων όλων σχεδόν των παραδοσιακών φαρμάκων, κινέζικων, αγιουβερδικών και αφρικανικών.
Είναι μια δραστική κίνηση που βοηθά τις εταιρείες φαρμάκων και αγνοεί χιλιάδες χρόνια ιατρικής γνώσης. Μαζί, οι φωνές μας μπορούν να πιέσουν την Επιτροπή της Ε.Ε να αποσύρει την οδηγία, να πιέσουν τις εθνικές κυβερνήσεις μας να αρνηθούν να την εφαρμόσουν και να νομιμοποιήσει την προσφυγή μας για το θέμα ενώπιον των δικαστηρίων. Υπογράψτε την παρακάτω αίτηση και γνωστοποιείστε την παρούσα εκστρατεία σε όλους.
Ας γίνουμε ένα εκατομμύριο φωνές για να σώσουμε τα φυτικά φάρμακα.
Προς την Ευρωπαϊκή επιτροπή και τις κυβερνήσεις της ΕΕ:
Ως ενδιαφερόμενοι πολίτες της ΕΕ, καλούμε την επιτροπή να τροποποιήσει την οδηγία THMPD, να αναστείλει τα δρακόντεια μέτρα κατά των φυτικών φαρμάκων και να άρει όλα τα εμπόδια για τα παραδοσιακά φάρμακα με μακρά ιστορία θεραπευτικής χρήσης εντός και εκτός Ευρώπης.
Επίσης ζητάμε από τις κυβερνήσεις μας να αρνηθούν να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία μέχρι να τροποποιηθεί.
Έχουμε το δικαίωμα να επιλέγουμε ανάμεσα σε όλες τις θεραπείες και τα φάρμακα που μπορούν να κρατήσουν τον εαυτό μας και τις οικογένειές μας υγιείς.Υπογράψτε την αίτηση εδώ:
http://www.avaaz.org/en/eu_herbal_medicine_ban?fp
Σήμερα 3/5, είχαν υπογράψει
623,215 have signed (241,000 in the first 24 hours!). Let's get to 1,000,000
30/4/ 2010
(1)-Τι θέλουμε οι περισσότεροι άνθρωποι;
http://amazonsday.blogspot.com/2010/04/blog-post_3488.html
16 Δεκεμβρίου 2010-Δευκαλίωνες για μια μέρα
(2)-http://amazonsday.blogspot.com/2010/12/blog-post_16.html
Όλο και πιο συχνά ακούμε για τη Μεσογειακή διατροφή και τα οφέλη της. Αποτελέσματα από ερευνητές -που προέρχονται από διαφορετικά σημεία του κόσμου και εργάστηκαν ανεξάρτητα- καταλήγουν ομόφωνα ότι αποτελεί τον ιδανικό τρόπο διατροφής, και προάγει την υγεία περισσότερο από άλλες συνήθειες.
Μολόχες
Τσουκνίδες
 |
| Τσουκνίδες |
Ένας ακόμη λόγος παραμέλησης των βοτάνων οφείλεται στον τρόπο δράσης τους που είναι αργός, και χρειάζεται να τα πάρουμε πολλές φορές πριν αντιληφθούμε την επίδρασή τους. Τα περισσότερα όμως τονώνουν όλο τον οργανισμό, και όπως αποδεικνύεται σήμερα, πολλά φυτά ρίζες και σπόροι, διαθέτουν περισσότερες θεραπευτικές ιδιότητες από κάποια φάρμακα που κυκλοφορούν, και έχουν λιγότερες παρενέργειες. Από τα τέλη του 19ου αιώνα με την άνθιση της χημικής βιομηχανίας, η φυτοθεραπεία παραγκωνίστηκε και την αγορά κατέκλυσαν οι συνθετικές ουσίες. Κάθε εταιρεία με τις πατέντες της βγάζει μεγάλα κέρδη. Και εφ’όσον κανείς δεν μπορεί να πατεντάρει ένα αυτοφυές φυτό και η έρευνα κοστίζει πολλά χρήματα, για πολλά χρόνια καμιά εταιρεία δεν ήταν πρόθυμη να τεκμηριώσει τις θεραπευτικές ιδιότητες των φυτών. Εξαιρέσεις φυσικά υπήρξαν, με επικεφαλής την Γερμανία να αποκτά από το 1978 ειδική επιτροπή αξιολόγησης της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας των φυτών στην θεραπεία. Σήμερα στο ίντερνετ μπορεί ο καθένας να βρει πολλές πληροφορίες σχετικά με κάποιο βότανο που πιθανόν να τον ενδιαφέρει, η ταυτοποίηση όμως και το βιοχημικό τους προφίλ δεν έχει ολοκληρωθεί για τα περισσότερα απ’αυτά.
Και ακόμη, υπάρχουν πολλά αρχαία κείμενα που δίνουν συγκεκριμένες οδηγίες ακόμη και για τον τρόπο που πρέπει να συλλέγεται το κάθε φυτό. Δε θα μπούμε σε τέτοιες λεπτομέρειες. Υπάρχουν άλλοι εξειδικευμένοι ιστότοποι (3) για τα βότανα και τα φυτά.
Εδώ θα θυμίσουμε ένα ζιζάνιο-χόρτο -βότανο, που έχουμε χρησιμοποιήσει σαν οικογένεια για πολλά χρόνια, με εξαιρετικά αποτελέσματα.Την παραγνωρισμένη τσουκνίδα. Και αυτό γιατί είναι η εποχή της συλλογής της. Και τώρα πια που όλοι ξέρουμε ότι η ασφάλεια που απολαμβάναμε πήγε περίπατο, και σημασία έχει η αντίδραση που έχουμε σε αυτές τις συνθήκες, όπως λέγαμε πέρυσι(1) και είμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο,
-λέμε να μοιραστούμε πράγματα που γνωρίζουμε και έχουμε δοκιμάσει. Ότι η παράδοση μας έδωσε, και κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι χρήσιμα για χάρη της συνέχειας μας.(2)
Για τη συλλογή τους χρειαζόμαστε γάντια, καθαρή σακούλα και ψαλίδι. Ακόμη προστατεύουμε τα πόδια μας φορώντας παντελόνι και κλειστά παπούτσια γιατί, όπου μας ακουμπούν προκαλούν ερεθισμούς στο δέρμα. Με το ψαλίδι, κόβουμε τις κορφές όπως περίπου μαζεύουμε και το δυόσμο(αφήνουμε τα σκληρότερα κοτσάνια και τα κάτω φύλλα άθικτα)
Χρειάζονται πολύ καλό πλύσιμο, όπως συνηθίζουμε και με τα άγρια χόρτα.Το λιγότερο 3-έως 6 φορές. Αν μαζέψετε αρκετές, μετά το πλύσιμο και το στράγγισμα, μπορείτε να τις αποθηκεύσετε στην κατάψυξη χωρισμένες σε μερίδες, και να τις χρησιμοποιήσετε σε ώρα ανάγκης.
Που τις μαζεύουμε;
Μαζεύουμε τις -κοντές-ήμερες τσουκνίδες, που φυτρώνουν μέσα σε χωράφια που καλλιεργούν χόρτα, λάχανα κ.ά. χωρίς λιπάσματα. Δεν μαζεύουμε ποτέ από φράχτες και άγνωστα μέρη, αν δεν βρούμε πρώτα πληροφορίες για το τι καλλιεργείται στη περιοχή, και δεν πάρουμε τη σχετική άδεια.
Τμήμα που χρησιμοποιείται: τα υπέργεια μέρη. Η συλλογή του φυτού γίνεται πριν την ανοιξιάτικη ανθοφορία. Η τσουκνίδα τρώγεται βραστή χωρίς να χάνει τις ιδιότητές της.
Έχει γεύση υπόγλυκη και ευχάριστη, που μοιάζει με των βλήτων, και ταιριάζει με λεμόνι.Τρώμε τα χόρτα και κρατάμε το ζωμό που θα καταναλώσουμε σαν ρόφημα. Διατηρείται και στην κατάψυξη.
Tσάι: μπορούμε να καταναλώνουμε 1-4 κούπες την ημέρα. 4 αν υπάρχει κάποιος λόγος. Ρίχνουμε για κάθε φλιτζάνι νερό 2-3 κουταλάκια του τσαγιού φρέσκο ή ξηρό βότανο και το βράζουμε τουλάχιστον για 10 λεπτά(τόσο χρειάζεται για να εξουδετερωθεί το μυρμηγκικό οξύ)
Σουρώνουμε και πίνουμε τρεις φορές την ημέρα. Στο ψυγείο το τσάι μπορεί να μείνει για 2-3 ημέρες.
Τσουκνίδα (Urtica dioica)
Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι Urtica dioica (Κνιδή η δίοικος). Την συναντούμε με τις ονομασίες τσουκνίδα, αγκινίδα, ακαληφή, ούρτικη κ.α. Φύεται σε κατοικήσιμες περιοχές, σε ακαλλιέργητα εδάφη, σε φράκτες, σε εδάφη πλούσια σε άζωτο, κοντά σε ζώα. Είναι φυτό πολυετές που μπορεί να φτάσει τα 120 εκατοστά,και γνωστό βότανο από την αρχαιότητα. Ο Ιπποκράτης τοποθετεί την τσουκνίδα ανάμεσα στα φυτά πανάκεια, αυτά δηλαδή που κάνουν για όλες τις ασθένειες. Σήμερα 2500 χιλιάδες χρόνια μετά, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την άποψη αυτή. Μπορούν όμως να μας πωλούν εισαγόμενα και σε υψηλές τιμές πολλά κατώτερα σε δραστικότητα σκευάσματα, και να μην κάνουν καμιά αναφορά στις ιδιότητες των ντόπιων χορταρικών και βοτάνων.
Περισσότερες πληροφορίες
Η τσουκνίδα έχει πολλές εφαρμογές, καθώς:
είναι πολύτιμη πηγή μετάλλων (σίδηρο, νάτριο, μαγγάνιο, ασβέστιο, κάλιο, χαλκό, πυρίτιο, κ.ά.) και βιταμινών Α, Β και C. Η περιεκτικότητα του φυτού σε βιταμίνη C εξασφαλίζει την απορρόφηση του σιδήρου από το σώμα. Τα αέρια μέρη του φυτού περιέχουν ισταμίνη, μυρμηκικό (φορμικό) οξύ, χλωροφύλλη, ακετυλχολίνη, σεροτονίνη, γλυκοκινόνες, και ταννίνες.
Καθαρίζει το ουρικό οξύ από τον οργανισμό και έτσι ανακουφίζει την ποδάγρα και την αρθρίτιδα, ενώ με τις στυπτικές ιδιότητες που έχει ελέγχει τις αιμορραγίες.
Είναι ειδικά ωφέλιμη για το παιδικό έκζεμα, αλλά και σε όλες τις μορφές αυτής της πάθησης, ιδιαίτερα στο νευρικό έκζεμα.
Ενισχύει τα επινεφρίδια, μειώνει το άγχος, προλαμβάνει τις εφιδρώσεις κατά την εμμηνόπαυση, εμπλουτίζει το αίμα, προστατεύει τα οστά και την καρδιά.
Συνιστάται σαν διουρητικό στα οιδήματα (πρηξίματα), στους ερεθισμούς και τις λοιμώξεις των ουροφόρων οδών και των νεφρών, και στους ρευματισμούς.
Χρησιμοποιείται σαν τονωτικό της μήτρας, και ειδικά για τον έλεγχο της υπερβολικής έμμηνης ροής.
Είναι από τα καλύτερα τονωτικά του λεμφικού συστήματος. Σαν λεμφοτονωτικό με εξομαλυντική και διουρητική δράση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων.
Το τσάι είναι καταπραϋντικό και βοηθά να κάνουμε καλό ύπνο, καθαρίζει το αίμα, έχει αποχρεμπτικές ιδιότητες και μειώνει τις μολύνσεις.
Βοηθά σε προβλήματα ήπατος, στη βρογχίτιδα και αυξάνει το γάλα στις γυναίκες που θηλάζουν.
Τέλος δρα θετικά σε προβλήματα σεξουαλικής ανικανότητας σε άνδρες και γυναίκες και σε προβλήματα υπέρτασης.
Εξωτερικά:Οι πλύσεις των μαλλιών με λοσιόν από την ρίζα του φυτού σταματά την τριχόπτωση και την πιτυρίδα.
Είναι άριστο αποτοξινωτικό, τονωτικό και θρεπτικό σαλατικό.
Έχει καλή αποχρεμπτική και αποσυμφορητική δράση.
- Τονώνει
- Αποτοξινώνει
- Εμπλουτίζει
- Προστατεύει
*Δεν έχει παρενέργειες όταν καταναλώνεται σαν τσάι και σαν χορταρικό.
Αλλά συχνά εμείς οι άνθρωποι απορρίπτουμε πράγματα, χωρίς να τα ερευνήσουμε καθόλου. Το ίδιο συμβαίνει και με τα φυτά.
Λίγες πληροφορίες ακόμη.
Διαβάζω:ο φρέσκος χυμός του φυτού κάνει αυτό και το άλλο. Λάθος. Λόγω της περιεκτικότητας σε φορμικό οξύ, απ’όσο μέχρι σήμερα γνωρίζω, δεν ανήκει στα φυτά που μπορούμε να καταναλώσουμε νωπά.
Γαϊδουράγκαθο -Carduus marianus
Φύεται σχεδόν σε όλο τον κόσμο, υπάρχει σε δύο διαφορετικές ποικιλίες: η ψηλή (Urtica dioica) και η κοντή (Urtica urens) τσουκνίδα. Το ύψος της πρώτης μπορεί να φθάσει μέχρι και το 1,5 μέτρο, και έχει το κάθε φυτό της μόνο αρσενικά ή μόνο θηλυκά άνθη. Η τσουκνίδα είναι ένα φυτό το οποίο θεωρείται τις περισσότερες φορές ως ζιζάνιο. Μην ξεχνάμε όμως πως ο χυμός της μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φάρμακο ενάντια σε έντομα και μύκητες που απειλούν τις καλλιέργειες . Κι εκτός αυτού αποτελεί το κυρίως φυτό το καταφύγιο για πολλές πεταλούδες.
Κάθε φυτό που εμφανίζεται εκεί που δεν το σπείραμε συνηθίζουμε να το λέμε ζιζάνιο, ενώ ο όρος αφορά συνήθως μόνο τα επιζήμια φυτά. Μεταξύ των πιο συνηθισμένων στη χώρα μας ζιζανίων είναι η αγριοβρώμη, το αγριοκρίθαρο, η αγριάδα, ο βέλιουρας, το ξυνολάπαθο, το πολυκόμπι, η τσουκνίδα, η περικοκλάδα, η αγριοαψιθία, το τριφύλλι, η μαργαρίτα, η πικραλίδα, κ. α. Η εξάπλωση τους οφείλεται στο ότι μπορούν να προσαρμόζονται σε διαφορετικά εδάφη και θέσεις. Αναπτύσσονται ζωηρά έστω και σε αντίξοες συνθήκες και πολλαπλασιάζονται δραστήρια. Αυτό τα κάνει να υπερισχύουν των καλλιεργούμενων φυτών με αποτέλεσμα να τους στερούν πολύτιμα θρεπτικά στοιχεία, νερό και φως περιορίζοντας έτσι την ανάπτυξη και κατά συνέπεια και την απόδοση τους.
Κάποια στοιχεία όμως όπως τα παρακάτω έρχονται να υποστηρίξουν την ανάγκη για αλλαγή νοοτροπίας:
Τα άγρια (αυτοφυή) φυτά, όσο ανεπιθύμητα και αν είναι, δεν αναπτύσσονται ποτέ τυχαία.
Η εξαιρετική τους αντοχή, ακόμη και απέναντι στην προσπάθεια του ανθρώπου να τα εξοντώσει, οφείλεται στην άριστη προσαρμογή τους σε κάποιες ειδικές συνθήκες (σύσταση εδάφους, υγρασία κ.λ.π). Αφού λοιπόν υπάρχει πάντα μια τέτοια συσχέτιση ενός είδους με κάποιες συνθήκες, μπορούμε να αντλήσουμε πληροφορίες από αυτά. Για παράδειγμα, ένα ζιζάνιο, όπως το ξινοτρίφυλλο (Oxalis spp. ) μας υποδεικνύει ότι το έδαφος έχει έλλειψη ασβεστίου και μας βοηθάει να το διορθώσουμε.
Ίσως δεν είναι πολύ γνωστό,ότι από το 1950 ο καθηγητής Ισαακίδης διαπίστωνε τον ευνοϊκό ρόλο του φυτού Inula sp. (ακονυζά) στο βιολογικό έλεγχο του δάκου. Πρότεινε μάλιστα ευνοϊκή μεταχείριση αυτού του πολύτιμου ‘φυτικού συμμάχου’ από τους ελαιοκαλλιεργητές.
Όμως η χρησιμότητα των ‘ζιζανίων’ δεν σταματά εδώ. Εκτός από τη φιλοξενία που προσφέρουν σε πολλά είδη αρπακτικών και παρασίτων πολλά ζιζάνια προσφέρονται και για την παρασκευή εκχυλισμάτων τα οποία χρησιμοποιούνται για την αναζωογόνηση των καλλιεργούμενων φυτών αλλά και σαν φαρμακευτικά για την φυτοπροστασία τους. (4)
H σύγχρονη γεωργία, εξαρτημένη από τη Xημεία και την Bιοτεχνολογία, τα θεωρεί «μαντζούνια» που δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Στη βιολογική γεωργία, αντίθετα, συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται και, ιδιαίτερα, στις ευρωπαϊκές χώρες με παράδοση στη βιοκαλλιέργεια. Μιλάμε για τα παρασκευάσματα από τα φυτά της αυτοφυούς βλάστησης, μία γνώση αιώνων, που κινδυνεύει να χαθεί. Δυστυχώς στη χώρα μας, η ισχύουσα νομοθεσία για τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα, δεν επιτρέπει τη χρήση φυτικών παρασκευασμάτων, εφόσον δεν έχουν άδεια σαν φυτοφάρμακα. Αντιμετωπίζει, δηλαδή, το εκχύλισμα του χαμομηλιού με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζει το DDT!
Και δεν προλαβαίνω να τελειώσω το κείμενο, και να η επιβεβαίωση
http://npgls.blogspot.com/2011/05/blog-post.html
Και ύστερα... έφυγαν οι μέλισσες. Για την ακρίβεια, εξοντώθηκαν και συνεχίζουν να εξοντώνονται με αυξανόμενους ρυθμούς τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο όσο και στη χώρα μας.
http://npgls.blogspot.com/2011/04/blog-post_27.html
Και ακόμη ένα κάλεσμα από το ιστολόγιο "Φτιάχνω μόνος μου" με τίτλο,
Επείγουσα συλλογή υπογραφών για να αποφευχθεί η κατάργηση των βοτανικών φαρμάκων που προωθεί η Ε.Ε προς όφελος των φαρμακοβιομηχανιών.
Αύριο η Ευρωπαϊκή ένωση θα απαγορεύσει πολλά βοτανικά φάρμακα, ωθώντας πολλούς από μας να χρησιμοποιούμε φαρμακευτικά φάρμακα που προωθούν τα κέρδη των μεγάλων φαρμακευτικών εταιριών.
Η οδηγία της ΕΕ βάζει μεγάλα εμπόδια σε κάθε φυτικό φάρμακο που δεν υπάρχει στην αγορά για 30 χρόνια – συμπεριλαμβανομένων όλων σχεδόν των παραδοσιακών φαρμάκων, κινέζικων, αγιουβερδικών και αφρικανικών.
Είναι μια δραστική κίνηση που βοηθά τις εταιρείες φαρμάκων και αγνοεί χιλιάδες χρόνια ιατρικής γνώσης. Μαζί, οι φωνές μας μπορούν να πιέσουν την Επιτροπή της Ε.Ε να αποσύρει την οδηγία, να πιέσουν τις εθνικές κυβερνήσεις μας να αρνηθούν να την εφαρμόσουν και να νομιμοποιήσει την προσφυγή μας για το θέμα ενώπιον των δικαστηρίων. Υπογράψτε την παρακάτω αίτηση και γνωστοποιείστε την παρούσα εκστρατεία σε όλους.
Ας γίνουμε ένα εκατομμύριο φωνές για να σώσουμε τα φυτικά φάρμακα.
Προς την Ευρωπαϊκή επιτροπή και τις κυβερνήσεις της ΕΕ:
Ως ενδιαφερόμενοι πολίτες της ΕΕ, καλούμε την επιτροπή να τροποποιήσει την οδηγία THMPD, να αναστείλει τα δρακόντεια μέτρα κατά των φυτικών φαρμάκων και να άρει όλα τα εμπόδια για τα παραδοσιακά φάρμακα με μακρά ιστορία θεραπευτικής χρήσης εντός και εκτός Ευρώπης.
Επίσης ζητάμε από τις κυβερνήσεις μας να αρνηθούν να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία μέχρι να τροποποιηθεί.
Έχουμε το δικαίωμα να επιλέγουμε ανάμεσα σε όλες τις θεραπείες και τα φάρμακα που μπορούν να κρατήσουν τον εαυτό μας και τις οικογένειές μας υγιείς.Υπογράψτε την αίτηση εδώ:
http://www.avaaz.org/en/eu_herbal_medicine_ban?fp
Σήμερα 3/5, είχαν υπογράψει
623,215 have signed (241,000 in the first 24 hours!). Let's get to 1,000,000
30/4/ 2010
(1)-Τι θέλουμε οι περισσότεροι άνθρωποι;
http://amazonsday.blogspot.com/2010/04/blog-post_3488.html
16 Δεκεμβρίου 2010-Δευκαλίωνες για μια μέρα
(2)-http://amazonsday.blogspot.com/2010/12/blog-post_16.html
*Αν θέλετε πληροφορίες για τη φαρμακευτική δράση του φυτού, αναζητήστε τις στις παρακάτω διευθύνσεις.Οι πληροφορίες που αναφέρονται εδώ είναι ενδεικτικές για τη χρήση της τσουκνίδας σαν βρώσιμου λαχανικού.
Φτιάχνω εκχύλισμα τσουκνίδας για φυτοπροστασία
Υπάρχει πια και σαν φαρμακευτικό σκεύασμα για όσους δεν έχουν άλλο τρόπο.
JOHNZ ΡΟΦΗΜΑ ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ 10gr για
Αρθρίτιδα, ρευματισμοί, ποδάγρα, για τόνωση της κυκλοφορίας και αποτοξίνωση. Κομπρέσα σε επώδυνες αρθρίτιδες, πλύση σε εγκαύματα και τσιμπήματα από έντομα.
Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε τη σελίδα.
Γράψτε ένα σχόλιο.
Καλησπέρα και ευχαριστώ για την αναφορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα να συμπληρώσω:
-Δεν μαζεύομε, όχι μόνο τσουκνίδες μα όποιοδήποτε άγριο βρώσιμο χόρτο, δίπλα από δρόμους. Διοξύνες γαρ...
-Θεωρείται η τσουκνίδα ζιζάνιο, επειδή ανταγωνίζεται κάποια είδη καλλιεργήσιμων λαχανικών. Λειτουργεί όμως για κάποια άλλα είδη φυτοπροστατευτικά. Για παράδειγμα διώχνει τις μελίγκρες!
-Για να φτιάξουμε "ζουμί" τσουκνίδας, το οποίο θα το χρησιμοποιήσουμε στα μποστάνια μας, είτε ψεκάζοντας είτε με ριζοποτίσματα: Η δόση είναι, ένα κιλό τσουκνίδα 5 κιλά νερό. Ανακατέβουμε κάθε ημέρα και μετά από 8-10 ημέρες σουρώνουμε, βάζουμε τις μισοσάπιες τσουκνίδες για κομπόστ και κρατάμε το ζουμί. Για κάθε χρήση αραιώνουμε με νερό 1 μέρος τσουκνιδόζουμο/20 μέρη νερού.
-Φέτος, λόγω βροχερού ψειμώνα ήταν η χρονιά τους. Την έκοβα, την έκανα μάτσα, του μισού κιλού περίπου το κάθε μάτσο, και την πήγαινα στα καταστήματα του συν/σμού "γαία". Δεν ήταν πρός πώληση. Όποιος ήθελε έπαιρνε τσάμπα όση ήθελε. Δυστυχώς λίγοι ήταν εκείνοι που θέλανε...
Ευχαριστούμε για την επίσκεψη και τις επιπλέον πληροφορίες.Ο περισσότερος κόσμος όπως αναφέρεται και στο κείμενο έχει αποκοπεί απο την παράδοση,ή παράδοση θεωρεί τους χορούς και τα τραγούδια.Είναι γεγονός που με λύπη παρατηρούμε όσοι εκτιμούμε κάποιες παλιές γνώσεις και συνήθειες,ειδικά όσες μας έχουν βοηθήσει να επιζήσουμε κιόλας.Εσύ μπορεί να λυπάσαι που λίγοι εκτίμησαν την προσπάθειά σου,να δεις εμάς πως μας κοιτούν όταν μιλάμε για κάποια χόρτα,ακόμη και οι γεωργοί που τους ζητάμε την άδεια να μπούμε στα χωράφια τους για μάζεμα.Και με όλο το θράσος, κάναμε και ανάρτηση για τα ματζούνια.Θα πούμε περισσότερα στο δικό σου σπίτι.
ΑπάντησηΔιαγραφή