ΕΙΣΑΙ ΓΚΡΙΝΙΑΡΑ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΟΥ (ΣΚΑΡΒΕΛΗΣ) ΠΕΡΠΙΝΙΑΔΗΣ
http://www.youtube.com/watch?v=uEJfpnTY6zM&feature=related
Κάποιες συνθήκες δεν μου επέτρεψαν να πάω στο βουνό την Κυριακή 12/11.
Ετσι με ένα καλό φίλο που με φιλοξένησε στην βάρκα του πήγαμε Κυριακή πρωί (5πμ) για καθετή. Μέχρι 11.30 το μεσημέρι συνολικά πάνω από 15 τσιπουρίτσες μισόκιλες πάνω κάτω, σαργουδάκια και 4-5 400ρηδες σαργοί, κολιοί στο ανέβασμα καμιά 10ριά θρεμένοι και διάφορα λιμά.
Τόπος: Κάτω από την Καστέλα, μπροστα από το στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.
Δόλωμα: Καραβιδάκι πράσινο.
Ακολούθησε ψήσιμο και ουζοκατάνυξη με καλούς φίλους.
September 2004
ΠΡΟΕΔΡΟΣ-ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ-ΤΑΜΙΑΣ-ΥΠ. ΤΥΠΟΥ Σ.Σ.Κ.Π
Σύλλογος Συνειδητοποιημένων Καταναλωτών Προβατίνας
www.provatina.gr
Κάθε μέρος στην Ελλάδα έχει την δική του ξεχωριστή ομορφιά και την σπουδαιότητα του. Χιλιάδες περιοχές για να εξερευνήσει κάποιος, με την Αθήνα να πρωταγωνιστεί στις προτάσεις μας γιατί την γνωρίζουμε καλύτερα και μερικές άλλες που έτυχε να γνωριστούμε με διάφορους τρόπους.Το σχόλιο πιο πάνω είναι απ;o τον ιστότοπο-artemis των κυνηγών, δεν είναι δικός μου άθλος. Απλά ζηλεύω, και νοσταλγώ την εποχή που το έκανα και εγώ. Αλλά δεν τα έτρωγα. Τα ψάρευα και τα πετούσα πάλι μέσα, γιατί τα σιχαινόμουν και θεωρούσα ότι ήταν επικίνδυνα μολυσμένα. Και το πιθανότερο είναι ότι ήταν.
Αλλά μετά κατάλαβα πόσο εγωιστικό ήταν αυτό, πόσο μεγάλη αμαρτία-κακό οικολογικό αποτύπωμα θα λέγαμε σήμερα- και το σταμάτησα. Απέκτησα οικολογική συνείδηση. Με τη μία.
Γράφοντας γι' αυτά πολλοί μπορούν να πουν και με το δίκιο τους τι με έχει πιάσει. Νοσταλγία. Γκρίνια. Η ζωή μου και ίσως και η δική σας πνίγηκε μέσα στο θόρυβο τα καυσαέρια και την ανοστιά και επιθύμησε την απλότητα και την τέρψη των παλιών γεύσεων και υλικών.
Ένα ένα αποχωρούν από τη ζωή μας ότι μάθαμε, ότι συνηθίσαμε αντικαταστάθηκε από μοντέρνα υλικά-τρόφιμα βιοτεχνολογίας και ήρθε και η ραδιενέργεια να βάλει την ταφόπλακα.
Η αλήθεια είναι ότι είχαμε και έχουμε σχετικά προβλήματα με τα εφόδια που δεν μας αφήνουν να ξεχάσουμε τη σπουδαιότητα των τροφίμων. Και η κατάσταση συνεχώς επιδεινώνεται. Δεν θα μαζέψω βότανα φέτος. Ούτε ρίγανη ούτε κάτι άλλο.Του χρόνου, αν όλα έχουν πάει καλά.
Οι περισσότεροι μπορούμε να δούμε πια πόσο άνισα κατανεμημένοι είναι οι φυσικοί πόροι της Γης, και αυτό που μας ξεγέλασε ήταν η άνεση στη ροή των υλικών, και η ευχέρεια των χρημάτων. Διαφορετικά δεν θα αφήναμε αχρησιμοποίητα τόσα εξαιρετικά υλικά της χώρας μας για να εισάγουμε άλλα από εξωτικές χώρες. Αλλού υπάρχουν προβλήματα υπερπληθυσμού, και αλλού προβλήματα υπερκατανάλωσης, και εμείς είμαστε στη δεύτερη κατηγορία. Γίναμε αντιπαραγωγικοί -υπερκαταναλωτές και πρέπει να μάθουμε από την αρχή κάποια βασικά πράγματα.
Πώς να κάνουμε π.χ, μια μαρμελάδα αντί να πετάξουμε τα κάπως ξινά φρούτα. Λίγα κράτη μπορούν να ισχυριστούν ότι μπορούν να έχουν αυτάρκεια σε φυσικούς πόρους και μέσα σ’αυτά συγκαταλέγεται και η δική μας χώρα. Μόνο που χάσαμε το λογαριασμό. Κανείς δεν γνωρίζει τον πλούτο των τοπικών οικοσυστημάτων, και πόσο μάλλον την αλληλεξάρτηση άντλησης πόρων και αποκατάστασης. Έχουμε ακούσει όλοι τον τελευταίο χρόνο τα σχετικά με το κτηματολόγιο και τη δημόσια περιουσία, που αν δεν μας πίεζε το μνημόνιο δεν θα είχαμε ούτε αυτή την πρώτη σχετική καταγραφή. Έτσι, ακόμη ένα πρόβλημα επανεμφανίζεται. Τα εθνικά κράτη, καθώς και οι μεταξύ τους σχέσεις, συχνά είναι ακατάλληλα για την αποτελεσματική χρήση των φυσικών πόρων.
Τα δέντρα όμως και τα ζώα δεν ζουν σαν έθνη και δεν συναλλάσσονται με τις αγορές.
Εμείς είμαστε αυτοί που διαχειριζόμαστε αυτούς τους κόσμους, και καλύτερο είναι έστω να γνωρίζουμε το μικρό τους όνομα.
Κρίταμα
Crithmum maritimum - Κρίταμο, το αρωματικό
Που φυτρώνει;
Πολυετές φυτό που φυτρώνει στην ακροθαλασσιά, στα βράχια,σε απόκρημνα μέρη αλλά και στην άμμο, και -σχεδόν σε όλη την Αττική- κάποτε στα ίδια σημεία για χιλιάδες χρόνια. Εχει έντονο άρωμα και αλμυρή γεύση.
Οι αρχαίοι Έλληνες το ονόμασαν κρίθμον από την ομοιότητα που είχε με το σπόρο του κριθαριού.
Το χρησιμοποιούσαν όπως και σήμερα βραστό σαν σαλάτα ή διατηρημένο σε ξύδι ή σε άλμη. "....λαχανεύεται εφθόντε και ωμόν εσθιόμενον, και ταριχεύεται εν άλμη..” Διοσκουρίδης
Οι παλιοί ναυτικοί το είχαν μαζί τους για να καταπολεμούν το σκορβούτο αφού η περιεκτικότητά του σε βιταμίνη C είναι μεγάλη.
Δεν είναι φύκι παρ’ όλο που όλο τον χειμώνα βρέχεται από τα κύματα της θάλασσας. Το φυτό περιέχει σε σημαντικές ποσότητες αιθέρια έλαια, μεταλλικά άλατα, ιώδιο και βιταμίνες. Είναι εξαιρετικό ορεκτικό, τονωτικό και καθαρτικό. Σήμερα εκτός απο την διατροφική του αξία αναγνωρίζεται και χρησιμοποιείται και απο τη βιομηχανία καλλυντικών.
Κόβοντας τις κορυφές του και αφήνοντας τα στελέχη του, βοηθάμε στην αναγέννηση τους. Τα φύλλα έχουν πλούσια αρωματική γεύση-και γίνονται τουρσί ή βραστά.
Αν τα βράσουμε σαν χόρτα δεν προσθέτουμε καθόλου αλάτι, και έχουμε μια τραγανή σαλάτα που συνδυάζεται αρμονικά με ψάρι και με όσπρια. Θεωρούνται ακόμη ιδανικός μεζές για ούζο ή τσίπουρο. Από εκεί, από το Βόλο τα πρωτογνώρισα κι εγώ, και μου πήρε πολλά χρόνια να ταυτοποιήσω τα φυτά που έβλεπα στον Πειραιά αν είναι κρίταμα ή κάτι άλλο.Τελικά είναι. Η φωτογραφία όμως είναι απο τα Κύθηρα(1)
Αγριαγκινάρα
Κοινό όνομα: Αγριαγκινάρα (Cynara cardunculus L.)
Συνώνυμα: - Άλλες ονομασίες της είναι αγριαντζινάρα ή τρουμπελίνα.
Οικογένεια: Asteraceae (Compositae) (2)
Γένος πολυετών, συνήθως αγκαθωτών φυτών με μεγάλες σφαιρικές ταξιανθίες. Αναπτύσσονται σε ηλιόλουστα και μέτρια υγρά εδάφη. Φυτεύονται και σε λαχανόκηπους.
Πολλαπλασιάζονται με διαίρεση και σπορά.
Θα συναντήσουμε την αγριαγκινάρα κυρίως στην Πελοπόννησο και στα νησιά του Νότιου Αιγαίου, σε ακαλλιέργητα και πετρώδη εδάφη, σε μέρη άγρια και ορεινά.
Οι καρποί της περιέχουν πολλούς σπόρους, που στην κορυφή τους έχουν μακριά τριχίδια, και διευκολύνουν τη διασπορά και τη διάδοση του φυτού με τον αέρα.
Τα άνθη της αγριοαγκινάρας είναι από τα αγαπημένα φυτά των μελισσών,αλλά και τα φύλλα της είναι θαυμάσια ζωοτροφή για τα ζώα που βρίσκονται σε γαλακτοπαραγωγική φάση.
Οι ανθοκεφαλές εμφανίζονται νωρίς την άνοιξη, αλλά το φυτό ανθίζει από το Μάιο.
Οι τρυφεροί βλαστοί τα φύλλα και οι ανθοκεφαλές του φυτού τρώγονται, αφού καθαριστούν πρώτα από τ' αγκάθια, και μαγειρεύονται καλύτερα πριν ανθίσουν.
Μπορούν - όπως και οι καλλιεργημένες αγκινάρες- να φαγωθούν ωμές, ψητές, να προστεθούν σε ομελέτες ή να γίνουν τουρσί.
Πολλοί αγροτικοί συνεταιρισμοί έχουν συσκευάσει αγριοαγκινάρες τουρσί τα τελευταία χρόνια, και μπορούμε να τις βρούμε στην αγορά.
Τα συστατικά της είναι χολαγωγά και διουρητικά, έχουν αντιοξειδωτική δράση, πολλές βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, και ειδικά την ιδιότητα να απομακρύνουν τη χοληστερίνη.
Στην Ιταλία και αλλού,από τα φύλλα παράγουν λικέρ με το όνομα «Cynar».
Αρκετά φαρμακευτικά προϊόντα ακόμα και καλλυντικές κρέμες έχουν σαν βάση τους την αγκινάρα.
Μια δεύτερη αιτία γκρίνιας είναι το επείγον που μας προέκυψε με τη ραδιενέργεια και τη μόλυνση. Όταν ο οργανισμός μας επιβαρύνεται από ελεύθερες ρίζες, τοξίνες, και άλλα χημικά που βρίσκονται παντού στις κακές συνθήκες που επικρατούν στον σύγχρονο κόσμο (καυσαέρια, κάπνισμα, επιβαρυμένη διατροφή, έλλειψη άσκησης),αρχίζουμε να έχουμε διάφορα πολύπλοκα συμπτώματα που η καλύτερη αντιμετώπισή τους σημαίνει να γυρίσουμε σε μια πιο φυσική και καθαρή ζωή.
Τα αντιοξειδωτικά συστατικά κάποιων φρούτων και λαχανικών μπορούν να εφοδιάσουν τον οργανισμό μας με τις απαραίτητες ουσίες ώστε να ξεκινήσει η περίπλοκη διαδικασία αποτοξίνωσης.
Ναι, αλλά ποιά;
Σε γενικές γραμμές μαθαίνουμε παθητικά για το Goji,το τοφού, το Ginseng, το κεφίρ, το ιπποφαές, τη σπιρουλίνα, το Tea Tree, την Aloe Vera, την Echinacea, το Τζίνγκο, και άλλα πολλά φυτά και τροφές που κοσμούν τους καταλόγους φαρμακείων και ειδικών καταστημάτων σαν υπερτροφές και ελιξίρια.
Συνεχίζεται
Εικόνες
(1)http://floracytherea.blogspot.com/
http://www.superfoods.gr/
http://www.plantprotection.hu/modulok/gorog/root_veg/black_root.htm
http://eliasmamalakis.gr/
http://en.wikipedia.org/
(2)http://www.mani.org.gr/hlorida/31agginara/agg.htm
Το ιστολόγιο δεν ευθύνεται για το περιεχόμενο εξωτερικών δικτυακών τόπων.
Γράψτε ένα σχόλιο.
http://www.youtube.com/watch?v=uEJfpnTY6zM&feature=related
Κάποιες συνθήκες δεν μου επέτρεψαν να πάω στο βουνό την Κυριακή 12/11.
Ετσι με ένα καλό φίλο που με φιλοξένησε στην βάρκα του πήγαμε Κυριακή πρωί (5πμ) για καθετή. Μέχρι 11.30 το μεσημέρι συνολικά πάνω από 15 τσιπουρίτσες μισόκιλες πάνω κάτω, σαργουδάκια και 4-5 400ρηδες σαργοί, κολιοί στο ανέβασμα καμιά 10ριά θρεμένοι και διάφορα λιμά.
Τόπος: Κάτω από την Καστέλα, μπροστα από το στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.
Δόλωμα: Καραβιδάκι πράσινο.
Ακολούθησε ψήσιμο και ουζοκατάνυξη με καλούς φίλους.
September 2004
ΠΡΟΕΔΡΟΣ-ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ-ΤΑΜΙΑΣ-ΥΠ. ΤΥΠΟΥ Σ.Σ.Κ.Π
Σύλλογος Συνειδητοποιημένων Καταναλωτών Προβατίνας
www.provatina.gr
Κάθε μέρος στην Ελλάδα έχει την δική του ξεχωριστή ομορφιά και την σπουδαιότητα του. Χιλιάδες περιοχές για να εξερευνήσει κάποιος, με την Αθήνα να πρωταγωνιστεί στις προτάσεις μας γιατί την γνωρίζουμε καλύτερα και μερικές άλλες που έτυχε να γνωριστούμε με διάφορους τρόπους.Το σχόλιο πιο πάνω είναι απ;o τον ιστότοπο-artemis των κυνηγών, δεν είναι δικός μου άθλος. Απλά ζηλεύω, και νοσταλγώ την εποχή που το έκανα και εγώ. Αλλά δεν τα έτρωγα. Τα ψάρευα και τα πετούσα πάλι μέσα, γιατί τα σιχαινόμουν και θεωρούσα ότι ήταν επικίνδυνα μολυσμένα. Και το πιθανότερο είναι ότι ήταν.
Αλλά μετά κατάλαβα πόσο εγωιστικό ήταν αυτό, πόσο μεγάλη αμαρτία-κακό οικολογικό αποτύπωμα θα λέγαμε σήμερα- και το σταμάτησα. Απέκτησα οικολογική συνείδηση. Με τη μία.
Γράφοντας γι' αυτά πολλοί μπορούν να πουν και με το δίκιο τους τι με έχει πιάσει. Νοσταλγία. Γκρίνια. Η ζωή μου και ίσως και η δική σας πνίγηκε μέσα στο θόρυβο τα καυσαέρια και την ανοστιά και επιθύμησε την απλότητα και την τέρψη των παλιών γεύσεων και υλικών.
Ένα ένα αποχωρούν από τη ζωή μας ότι μάθαμε, ότι συνηθίσαμε αντικαταστάθηκε από μοντέρνα υλικά-τρόφιμα βιοτεχνολογίας και ήρθε και η ραδιενέργεια να βάλει την ταφόπλακα.
 |
Πώς να κάνουμε π.χ, μια μαρμελάδα αντί να πετάξουμε τα κάπως ξινά φρούτα. Λίγα κράτη μπορούν να ισχυριστούν ότι μπορούν να έχουν αυτάρκεια σε φυσικούς πόρους και μέσα σ’αυτά συγκαταλέγεται και η δική μας χώρα. Μόνο που χάσαμε το λογαριασμό. Κανείς δεν γνωρίζει τον πλούτο των τοπικών οικοσυστημάτων, και πόσο μάλλον την αλληλεξάρτηση άντλησης πόρων και αποκατάστασης. Έχουμε ακούσει όλοι τον τελευταίο χρόνο τα σχετικά με το κτηματολόγιο και τη δημόσια περιουσία, που αν δεν μας πίεζε το μνημόνιο δεν θα είχαμε ούτε αυτή την πρώτη σχετική καταγραφή. Έτσι, ακόμη ένα πρόβλημα επανεμφανίζεται. Τα εθνικά κράτη, καθώς και οι μεταξύ τους σχέσεις, συχνά είναι ακατάλληλα για την αποτελεσματική χρήση των φυσικών πόρων.
Τα δέντρα όμως και τα ζώα δεν ζουν σαν έθνη και δεν συναλλάσσονται με τις αγορές.
Εμείς είμαστε αυτοί που διαχειριζόμαστε αυτούς τους κόσμους, και καλύτερο είναι έστω να γνωρίζουμε το μικρό τους όνομα.
Κρίταμα
Crithmum maritimum - Κρίταμο, το αρωματικό
Πολυετές φυτό που φυτρώνει στην ακροθαλασσιά, στα βράχια,σε απόκρημνα μέρη αλλά και στην άμμο, και -σχεδόν σε όλη την Αττική- κάποτε στα ίδια σημεία για χιλιάδες χρόνια. Εχει έντονο άρωμα και αλμυρή γεύση.
Οι αρχαίοι Έλληνες το ονόμασαν κρίθμον από την ομοιότητα που είχε με το σπόρο του κριθαριού.
Το χρησιμοποιούσαν όπως και σήμερα βραστό σαν σαλάτα ή διατηρημένο σε ξύδι ή σε άλμη. "....λαχανεύεται εφθόντε και ωμόν εσθιόμενον, και ταριχεύεται εν άλμη..” Διοσκουρίδης
Οι παλιοί ναυτικοί το είχαν μαζί τους για να καταπολεμούν το σκορβούτο αφού η περιεκτικότητά του σε βιταμίνη C είναι μεγάλη.
Δεν είναι φύκι παρ’ όλο που όλο τον χειμώνα βρέχεται από τα κύματα της θάλασσας. Το φυτό περιέχει σε σημαντικές ποσότητες αιθέρια έλαια, μεταλλικά άλατα, ιώδιο και βιταμίνες. Είναι εξαιρετικό ορεκτικό, τονωτικό και καθαρτικό. Σήμερα εκτός απο την διατροφική του αξία αναγνωρίζεται και χρησιμοποιείται και απο τη βιομηχανία καλλυντικών.
Κόβοντας τις κορυφές του και αφήνοντας τα στελέχη του, βοηθάμε στην αναγέννηση τους. Τα φύλλα έχουν πλούσια αρωματική γεύση-και γίνονται τουρσί ή βραστά.
Αν τα βράσουμε σαν χόρτα δεν προσθέτουμε καθόλου αλάτι, και έχουμε μια τραγανή σαλάτα που συνδυάζεται αρμονικά με ψάρι και με όσπρια. Θεωρούνται ακόμη ιδανικός μεζές για ούζο ή τσίπουρο. Από εκεί, από το Βόλο τα πρωτογνώρισα κι εγώ, και μου πήρε πολλά χρόνια να ταυτοποιήσω τα φυτά που έβλεπα στον Πειραιά αν είναι κρίταμα ή κάτι άλλο.Τελικά είναι. Η φωτογραφία όμως είναι απο τα Κύθηρα(1)
Αγριαγκινάρα
Κοινό όνομα: Αγριαγκινάρα (Cynara cardunculus L.)
Συνώνυμα: - Άλλες ονομασίες της είναι αγριαντζινάρα ή τρουμπελίνα.
Οικογένεια: Asteraceae (Compositae) (2)
Γένος πολυετών, συνήθως αγκαθωτών φυτών με μεγάλες σφαιρικές ταξιανθίες. Αναπτύσσονται σε ηλιόλουστα και μέτρια υγρά εδάφη. Φυτεύονται και σε λαχανόκηπους.
Πολλαπλασιάζονται με διαίρεση και σπορά.
Θα συναντήσουμε την αγριαγκινάρα κυρίως στην Πελοπόννησο και στα νησιά του Νότιου Αιγαίου, σε ακαλλιέργητα και πετρώδη εδάφη, σε μέρη άγρια και ορεινά.
Οι καρποί της περιέχουν πολλούς σπόρους, που στην κορυφή τους έχουν μακριά τριχίδια, και διευκολύνουν τη διασπορά και τη διάδοση του φυτού με τον αέρα.
Τα άνθη της αγριοαγκινάρας είναι από τα αγαπημένα φυτά των μελισσών,αλλά και τα φύλλα της είναι θαυμάσια ζωοτροφή για τα ζώα που βρίσκονται σε γαλακτοπαραγωγική φάση.
Οι ανθοκεφαλές εμφανίζονται νωρίς την άνοιξη, αλλά το φυτό ανθίζει από το Μάιο.
Οι τρυφεροί βλαστοί τα φύλλα και οι ανθοκεφαλές του φυτού τρώγονται, αφού καθαριστούν πρώτα από τ' αγκάθια, και μαγειρεύονται καλύτερα πριν ανθίσουν.
Μπορούν - όπως και οι καλλιεργημένες αγκινάρες- να φαγωθούν ωμές, ψητές, να προστεθούν σε ομελέτες ή να γίνουν τουρσί.
Πολλοί αγροτικοί συνεταιρισμοί έχουν συσκευάσει αγριοαγκινάρες τουρσί τα τελευταία χρόνια, και μπορούμε να τις βρούμε στην αγορά.
Τα συστατικά της είναι χολαγωγά και διουρητικά, έχουν αντιοξειδωτική δράση, πολλές βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, και ειδικά την ιδιότητα να απομακρύνουν τη χοληστερίνη.
Στην Ιταλία και αλλού,από τα φύλλα παράγουν λικέρ με το όνομα «Cynar».
Αρκετά φαρμακευτικά προϊόντα ακόμα και καλλυντικές κρέμες έχουν σαν βάση τους την αγκινάρα.
Μια δεύτερη αιτία γκρίνιας είναι το επείγον που μας προέκυψε με τη ραδιενέργεια και τη μόλυνση. Όταν ο οργανισμός μας επιβαρύνεται από ελεύθερες ρίζες, τοξίνες, και άλλα χημικά που βρίσκονται παντού στις κακές συνθήκες που επικρατούν στον σύγχρονο κόσμο (καυσαέρια, κάπνισμα, επιβαρυμένη διατροφή, έλλειψη άσκησης),αρχίζουμε να έχουμε διάφορα πολύπλοκα συμπτώματα που η καλύτερη αντιμετώπισή τους σημαίνει να γυρίσουμε σε μια πιο φυσική και καθαρή ζωή.
Ναι, αλλά ποιά;
Σε γενικές γραμμές μαθαίνουμε παθητικά για το Goji,το τοφού, το Ginseng, το κεφίρ, το ιπποφαές, τη σπιρουλίνα, το Tea Tree, την Aloe Vera, την Echinacea, το Τζίνγκο, και άλλα πολλά φυτά και τροφές που κοσμούν τους καταλόγους φαρμακείων και ειδικών καταστημάτων σαν υπερτροφές και ελιξίρια.
Συνεχίζεται
Εικόνες
(1)http://floracytherea.blogspot.com/
http://www.superfoods.gr/
http://www.plantprotection.hu/modulok/gorog/root_veg/black_root.htm
http://eliasmamalakis.gr/
http://en.wikipedia.org/
(2)http://www.mani.org.gr/hlorida/31agginara/agg.htm
Το ιστολόγιο δεν ευθύνεται για το περιεχόμενο εξωτερικών δικτυακών τόπων.
Γράψτε ένα σχόλιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι σκέψεις σας είναι ευπρόσδεκτες.Γράψτε ένα σχόλιο.