 |
| Ρόδος 2012 |
Η Ελλάδα.σε ότι αφορά τη διαχείριση των αστικών απορριμμάτων, βρίσκεται στην τελευταία θέση μεταξύ των 27 κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχοντας μάλιστα τεράστια απόσταση από χώρες, όπως είναι η Αυστρία, το Βέλγιο και η Δανία οι οποίες διαθέτουν ολοκληρωμένα συστήματα αποκομιδής αποβλήτων και βρίσκονται στις πρώτες θέσεις της σχετικής κατάταξης.
Χάσμα
Το εντυπωσιακό αυτό χάσμα ανάμεσα στις χώρες της Ε.Ε. αποκαλύπτει η έκθεση της Κομισιόν σχετικά με τη διαχείριση των αστικών απορριμμάτων. Τα κράτη-μέλη αξιολογούνται από τη Γενική Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Ε.Ε. με βάσει 18 κριτήρια (όπως είναι η συνολική ποσότητα των αποβλήτων που ανακυκλώνονται,ή η τιμολόγηση της διάθεσης απορριμμάτων,κ.τ.λ.)και βαθμολογούνται με σημαίες.
Κορυφαία κράτη στον πίνακα είναι η Αυστρία, το Βέλγιο, η Δανία, η Γερμανία, οι Κάτω Χώρες και η Σουηδία στα οποία έχουν δοθεί το πολύ δύο κόκκινες σημαίες. Σύμφωνα με την έκθεση, τα κράτη αυτά διαθέτουν ολοκληρωμένα συστήματα αποκομιδής αποβλήτων και κατευθύνουν στους ΧΥΤΑ ποσοστό μικρότερο από το 5% των απορριμμάτων τους.
Στον αντίποδα, η Ελλάδα αξιολογείται αρνητικά, δηλαδή με κόκκινες σημαίες σε 16 από τα 18 κριτήρια, ενώ παίρνει μόλις μία πράσινη σημαία στον τομέα της πρόσβασης στις υπηρεσίες αποκομιδής απορριμμάτων. Συνολικά, η χώρα μας συγκεντρώνει μόνο τρεις βαθμούς για τις προσπάθειές της όταν Αυστρία και Ολλανδία συγκεντρώνουν 39 βαθμούς.
Εκτός από την Ελλάδα, μεγάλα κενά στην εφαρμογή της ευρωπαϊκής νομοθεσίας παρουσιάζουν, επίσης, η Βουλγαρία, η Κύπρος, η Τσεχική Δημοκρατία, η Εσθονία, η Ιταλία, η Λιθουανία, η Λετονία, η Μάλτα, η Πολωνία, η Ρουμανία και η Σλοβακία. Στην έκθεση αναφέρεται ότι οι χώρες αυτές έχουν ανεπαρκείς ή ανύπαρκτες πολιτικές πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων, έλλειψη κινήτρων για να μην οδηγούνται τα απόβλητα στους ΧΥΤΑ και ανεπαρκή υποδομή επεξεργασίας αποβλήτων. Και εκτιμάται ότι «οι προοπτικές είναι δυσοίωνες».
Θα μπορούσε να είναι οπουδήποτε.Είναι από τις πιο οικείες εικόνες στα μέρη μας.
«Η εικόνα που προκύπτει από την αξιολόγηση επιβεβαιώνει τις σοβαρές μου ανησυχίες. Για να απαλλαγούν από τεράστιες ποσότητες αστικών απορριμμάτων, πολλά κράτη-μέλη εξακολουθούν να χρησιμοποιούν την υγειονομική ταφή -τη χειρότερη επιλογή διαχείρισης αποβλήτων- παρά την ύπαρξη καλύτερων εναλλακτικών λύσεων και παρά τη διάθεση χρημάτων από τα διαρθρωτικά ταμεία για τη χρηματοδότηση καλύτερων επιλογών»τόνισε ο κοινοτικός επίτροπος για το περιβάλλον Γιάνεζ Ποτότσνικ, σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της έκθεσης.
«Πολύτιμοι πόροι»
Και πρόσθεσε: «Θάβονται πολύτιμοι πόροι, χάνονται δυνητικά οικονομικά οφέλη, δεν δημιουργούνται θέσεις εργασίας και πλήττονται η ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Στις παρούσες οικονομικές περιστάσεις, δεν επιτρέπεται να υπεραμυνόμαστε της τακτικής αυτής».
Βάσει των αποτελεσμάτων της έκθεσης, η Κομισιόν θα συντάξει «χάρτες πορείας» για τα δέκα κράτη-μέλη με τις χειρότερες επιδόσεις οι οποίοι θα συζητηθούν με τις εθνικές αρχές σε διμερείς συσκέψεις εργασίας το Φθινόπωρο, αρχής γενομένης στην Πράγα στις 19 Σεπτεμβρίου.
Στις λεπτομέρειες του θέματος θα αναφερθούμε στο μέλλον.
Εικόνες
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26510&subid=2&pubid=112908319
http://oikologicarodiaka.wordpress.com/
Το πρόβλημα έχει παρει διαστάσεις για πολλούς λόγους:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Στη διαχείρηση των όποιων θεμάτων (όπως των σκουπιδιών) παίζει πρωτεύοντα ρόλλο η κάθε είδους συνδικαλιστική υστερία κι εκεί τοποθετώ τα "κινήματα" πολιτών τύπου Κερατέας. Κάποιοι απορρίπτουν, χωρίς εξέταση, κάθε λύση που εγγίζει τον δικό τους χώρο, έστω κι αν δεν πρόκειται να τους δημιουργήσει προβλήματα ("μακρυά από μένα"...) την αποκρούουν, έτσι για να την αποκρούσουν και παρασύρονται από τους διαφόρους ντουντουκοφόρους που προσπαθούν να παίξουν ρόλλο ηγετίσκου (συχνά με πολιτικές βλέψεις).
2. Ως λαός έχουμε "ερωτική" σχέση με τα σκουπίδια. Αυτό φαίνεται από τον τρόπο που τα πετάμε στο περιβάλλον, που δεν μας ενοχλούν να γεμίζουν κάθε παραλία, δρόμο, πλάτωμα και βουνοπλαγιά. Μας ενοχλεί το εργοστάσιο επεξεργασίας τους, αλλά όχι η παρουσία τους δίπλα στο σπίτι μας!
3. Οι κοινοτικοί πόροι δεν απορροφήθηκαν ή πήγαν σε άλλες κατευθύνσεις, όπως το συνηθίζουμε και έγιναν Καγιέν, BMW, πανωσηκώματα ή άλλα χλιδάτα! Τώρα με την κρίση πού να βρεθούν χρήματα για επένδυση σε εργοστάσια επεξεργασίας, έστω κι αν δεν αντιδρά κανείς (που θα αντιδράσει) στην δημιουργία τους.
Απορία μου: Τι μας ήθελαν στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα εμάς; Δεν έβαζαν καλλίτερα το ...Αφγανιστάν ή το Μαρόκο;
Καλησπέρα και συγγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση,αλλά ο χρόνος μας είναι ….σχετικός.Έχεις απόλυτο δίκιο σε όλα τα σημεία, και θα ήθελα να σε ρωτήσω αν μπορώ να χρησιμοποιήσω το σχόλιό σου σε ανάρτηση που ετοιμάζω, για τις επιπτώσεις που τελικά έχει ή αποτυχία ορισμού μιας δεύτερης μονάδας επεξεργασίας αποβλήτων στο λεκανοπέδιο,για τη θάλασσα και τους κατοίκους του Πειραιά, που είναι ένας κλειστός κόλπος. Όσο για την απορία σου, η δική μου άποψη είναι ως αναλώσιμα, όπως εξάλλου και τους λαούς που αναφέρεις. Αλλά αυτή η διαπίστωση δεν σημαίνει παραίτηση,κάθε άλλο.Ζούμε σε μια εποχή που μοιάζει με έκλειψη διαρκείας και σ’αυτή τη συσκότιση πρέπει ο καθένας μας να γίνει το φως έστω στη δική του μικρή περίμετρο. Γιατί τα σκοτάδια πλήθυναν και έχουν πάρει αλλόκοτες μορφές έκφρασης. Κάθε άτομο έχει την ευθύνη να αντισταθεί σε αυτή τη «λατρεία της ανωριμότητας»θλιβερό απομεινάρι των χρόνων της πλαστής ευμάρειας, αλλά και της πλαστής αντίληψης τι σημαίνει δικαιώματα,αγώνας,κλπ,κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα είπε ωραία ο ποιητής, όταν μόλις είχαν αρχίσει να σκιαγραφούνται. Γιατί τίποτα απ’αυτά δεν θα είχε συμβεί αν ήμασταν άλλης ποιότητας άνθρωποι.
Σε καρτερούν μαστιγωτές και συμπληγάδες
μες τα μαλάματα μια νύφη ξαγρυπνά
κι έχει στ' αυτιά της κρεμασμένες τις Κυκλάδες
κι ειν' το κρεβάτι της λημέρι του φονιά
Μάνος Ελευθερίου