ΤΑ CD ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΥΚΑΜΙΣΑ *

(Φωτογράφος Paul Newton )O Gene Byrd σταματά σαστισμένος για μια στιγμή,ενώ κοιτάζει τις ζημιές που υπέστη το σπίτι  μετά από μια σοβαρή καταιγίδα που έπληξε το Harrisrburg στις  ΗΠΑ στις 29 του Φλεβάρη του 2012.(3)

Η σημερινή ανάρτηση ξεκινά  με ένα "ιδιαίτερο" κείμενο για τις περιπέτειες των ανέργων στην Ελλάδα  κείμενο που δεν χαϊδεύει αυτιά, και  έγραψε ο πρκλς.
Ακολουθεί ένα παλιό σχετικό με το θέμα σχόλιο που διαφύλαξα από το 2007(1), και ο ορισμός για το τι είναι κοινωνικός αποκλεισμός.Οι φωτογραφίες είναι δική μας επιλογή.
*Είναι ο τίτλος του κειμένου του πρκλς.
Ο Σταμάτης είναι μαρμαράς.
Βέβαια, τον τελευταίο χρόνο έχει κάνει μόλις καμιά δεκαριά μεροκάματα, επομένως κατ' ουσίαν είναι άνεργος μαρμαράς. Ως εκ τούτου, ο Σταμάτης δεν είναι μαρμαράς, απλά είναι άνεργος.
Και όταν λέμε άνεργος, δεν εννοούμε "άνεργος εργαζόμενος" αλλά "άνεργος προλετάριος".
Ξέρεις: Ανήκει σε εκείνη εκεί την (κατά τη γνώμη πολλών) ανύπαρκτη -πλην όμως πολυάριθμη- κοινωνική ομάδα των ανθρώπων οι οποίοι προκειμένου να ζήσουν δεν έχουν προς αξιοποίηση κανένα άλλο εφόδιο παρά μόνο την εργατική τους δύναμη. Ούτε πτυχία ούτε μεταπτυχιακά ούτε τίποτα. Ούτε καν ένα κτηματάκι στο χωριό να τον περιμένει. Του 'χει κάτσει στραβά η ζωή.
Τώρα με την κρίση (μιας και ήταν και άνεργος -άρα είχε ελεύθερο χρόνο), είχε αρχίσει να ξανα-πολιτικοποιείται. Να τους πολεμήσει τους καργιόληδες ρε παιδί μου, έστω και για την τιμή των όπλων.
Είχε πάει σε κάτι χαριστικά-ανταλλακτικά παζάρια (από τα οποία κονόμησε κάτι φίνα σουβενίρ, κάτι cd και καναδυό βιβλία -"τώρα τα πιάσαμε τα λεφτά μας" μονολογούσε κάθε φορά που τα σκεφτόταν), είχε πάει σε 4-5 προβολές ταινιών σε μια πλατεία στη γειτονιά του, καλά ήταν αν και το σινεμά γενικώς δεν του πολυ-άρεσε, είχε πάρει μέρος πέρσι σε καμιά δεκαριά συνελεύσεις στην πλατεία της γειτονιάς του (το τι παπαρολογία ειπώθηκε δε λέγεται), κάποια στιγμή του έλαχε ο κλήρος να πει κι ο ίδιος 2-3 πράματα, σηκώθηκε όρθιος να μιλήσει γελώντας, έχοντας στο μυαλό του τη λέξη "μανιπουλάτσια" που είχε αναφέρει ο αμέσως προηγούμενος ομιλητής (εδώ ο κόσμος χάνεται, τι λέξεις πάνε και σκαρφίζονται ρε πούστη μου, σκέφτηκε), τεσπα άρχισε εκεί πέρα να τους λέει για την ανεργία του και για τους καργιόληδες του ΟΑΕΔ που δεν του έδιναν επίδομα ανεργίας και για τους άλλους μπινέδες του ΙΚΑ που δεν του ανανέωναν το βιβλιάριο υγείας, οι άλλοι από κάτω τον κοίταζαν με θαυμασμό, κάτι πιο μπαρουτοκαπνισμένοι μεσήλικες γνωστοί αριστεροί της γειτονιάς σχεδόν δάκρυσαν από συγκίνηση, και ξαφνικά όλοι αγρίεψαν κι άρχισαν να τον στραβοκοιτάνε μόλις ανέφερε ότι το παλιό του αφεντικό είχε προσλάβει κάτι μυστήριους αλλοδαπούς με τα μισά λεφτά και είχε απολύσει τους Έλληνες. Ε, αυτό ήταν: Η υπόλοιπη συνέλευση αναλώθηκε στην καταδίκη του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, και στο φινάλε εγκρίθηκε κι ένα ψήφισμα που ξεκίναγε κάπως έτσι: "Εμείς, η Λαϊκή Συνέλευση Κουκουβάουνων, χαιρετίζουμε τον αγώνα των εργαζομένων της Ελλάδας, Ελλήνων και μεταναστών, και περισσότερο των μεταναστών που αποτελούν το πιο ταλαιπωρημένο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας..."
Έμεινε να τους κοιτάει σα μαλάκας, αλλά εντάξει, δεν ήταν και αβάσιμο αυτό που έλεγαν, οπότε συνέχισε να συμμετέχει στις δράσεις τους.
Για παράδειγμα, πήγε σε κάτι συλλογικές κουζίνες που οργανώθηκαν 2-3 φορές τον τελευταίο χρόνο. Τη μια φορά έφαγε τρεις σαρδέλες και δυο κουταλιές πατατοσαλάτα, την άλλη πρόλαβε μόνο ένα κομμάτι ραβανί και μια μπύρα (κι άντε τώρα να φας ραβανί πίνοντας μπύρα) και γενικά άρχισε να του δημιουργείται η πεποίθηση ότι οι τύποι απλώς κάνουν το χαβαλέ τους, πρώτα τρώνε στο σπίτι τους και μετά, χορτάτοι, πάνε στη συλλογική κουζίνα.
Μια άλλη φορά είχε οργανωθεί μια συναυλία στην πλατεία, είχε βοηθήσει κι ο ίδιος στο κουβάλημα, είχε καλέσει και 2-3 φίλους κι επιτέλους κάποια στιγμή μετά από αρκετή καθυστέρηση (και δως του κράξιμο οι φίλοι του "άντε ρε μαλάκα, πότε θα ξεκινήσουν") άρχισαν να εμφανίζονται τα συγκροτήματα "Απόλυτη ξεφτίλα", "Χαοτικές ταξιαρχίες", "Μίσος και αντιπάθεια", "Ιπτάμενα Γιαούρτια", "Ανασκολοπιστές", οι φίλοι άρχισαν να τον κράζουν "τι μαλακίες είναι αυτές ρε", έφυγαν και τον άφησαν εκεί πέρα με μια μπίρα στο χέρι, αλλά το χειρότερο ήταν πως έτσι όπως αργότερα συμμετείχε στο ξε-στήσιμο του όλου σκηνικού, μια γαμημένη βίδα που προεξείχε του έσκισε το πουκάμισο, γάμα τα σου λέω, γάμα τα, χρειαζόταν καινούργιο πουκάμισο ή κάτι σχετικό, τόσο καιρό άνεργος και χωρίς εισοδήματα είχαν αρχίσει τα ρούχα του να έχουν χοντρές φθορές.
Κάποιος του σύστησε ένα χώρο στα Εξάρχεια για τζαμπέ ρουχισμό, πήγε, έβαλε τα γέλια μόλις του πρόσφεραν κάτι μπλουζάκια από το προηγούμενο gay parade, "ρε δε γαμιόσαστε" μονολόγησε κι έφυγε.
Αργότερα κάπου πήρε το μάτι του ότι η Χρυσή Αυγή της Νίκαιας θα μοιράσει ρούχα, πήγε, τσίμπησε δυο πουκαμισάκια κι αποχώρησε χωρίς πολλά-πολλά, "δεν είναι ν' ανοίγεις παρτίδες με τους φασίστες" σκέφτηκε, αλλά από την άλλη δε βρήκε κάτι κακό στην πρωτοβουλία τους, ούτε τον πίεσαν να τον στρατολογήσουν ούτε τίποτα.
Δυο πουκαμισάκια τσάκωσε -σίγουρα πιο χρήσιμα από ένα cd.
Οπότε με τα πουκάμισα σε μια σακούλα κατευθύνθηκε σ' ένα ίντερνετ καφέ για να τυπώσει μια προκήρυξη θέσεων πεντάμηνης απασχόλησης που μια ΜΚΟ θα προσλάβει για λογαριασμό του δήμου εργάτες κουρέματος του γκαζόν και κλαδέματος των δέντρων, μαλακίες δηλαδή αλλά "στην αναβροχιά καλό και το χαλάζι" σκέφτηκε.
Είπε να ρίξει και μια ματιά στο φέισμπουκ, τι ήταν να το ανοίξει το ρημάδι.. Αμέσως με πήρε τηλέφωνο:
"ρε Συντ, καταστραφήκαμε ρε μαλάκα, συμφορά μαύρη μας βρήκε σου λέω, είχα πάει στους μαλάκες και τσίμπησα δυο πουκαμισάκια, ούτε cd ούτε "Αναθεματισμένοι διαβόλοι" ούτε δυο σαρδέλες με πατατοσαλάτα ούτε τίποτα, αλλά δεν είχα προσέξει ότι είναι εντελώς ανορθόγραφοι ρε μαλάκα, τσέκαρε το mail σου, σου στέλνω μια φωτο από το φέισμπουκ να γελάσεις, μιλάμε οι μαλάκες οι χρυσαύγουλοι είναι εντελώς αγράμματοι, ούτε πτυχία ούτε μεταπτυχιακά ούτε τίποτα, η μόρφωσή τους είναι στο επίπεδο της μόρφωσης που έχουν εκείνοι εκεί οι σιχαμένοι οι προλετάριοι, απαπαπα, μακρυά από μας οι αγράμματοι προλετάριοι, απαπαπαπα... Αλήθεια, με πόσα σίγμα γράφεται η λέξη "έσεται" της φράσης "έσεται ήμαρ"? Σε ρωτάω επειδή αυτοί οι μαλάκες οι ανορθόγραφοι οι χρυσαύγουλοι προλετάριοι (ως εκ τούτου σιχαμένοι), έχουν γράψει "ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ" με δύο σίγμα, ως εκ τούτου οι αντιφασίστες του φέισμπουκ το έχουν τσεκάρει ως λάθος..."

Του απάντησα πως η φράση "Έσσεται ήμαρ" είναι φράση που υπάρχει στα ομηρικά έπη, ότι στα ομηρικά έπη το "έσσεται" γράφεται αναμφιβόλως και αναντιρρήτως με δύο σίγμα, επομένως και οι αντιφασίστες με τα μεταπτυχιακά ελέγχονται, ωστόσο με γειά τα πουκαμισάκια -να τα περάσει από κλίβανο πρώτα για να καεί η ναζιστίνη- αλλά καλού-κακού θα ήταν καλό να κόψει τις επαφές τόσο με τους προλετάριους (ναι, αυτούς τους αμόρφωτους και άξεστους υπανθρώπους) της Χρυσής Αυγής, όσο και με τους μοσχομυρωμένους σπουδαγμένους και μορφωμένους μεταπτυχιακούς της μεταπτυχιακής αριστεράς...

...και να πιάσει παρτίδες με τους προλετάριους που δεν νταραβερίζονται με τη Χρυσή Αυγή (όσο ακόμα αυτοί οι προλετάριοι συνεχίζουν να αποτελούν υπαρκτό είδος) και να γίνουν πολλοί προκειμένου να υπάρχει ένα αριστερό προλεταριακό αντίβαρο, γιατί έτσι όπως πάει το πράμα "έσσεται ήμαρ" όπου θα δούμε τη Χρυσή Αυγή να αποτελεί το μόνο εν Ελλάδι προλεταριακό κόμμα -και θα τρίβουμε τα μάτια μας με τη μαλακία που δέρνει την αριστερά...
Διαβάστε τη συνέχεια..http://prkls.blogspot.gr/2012/09/cd.html

Άστεγος, Πειραιάς 2012

Κοινωνικός Αποκλεισμός.Ορισμός

Ο κοινωνικός αποκλεισμός είναι η αδυναμία ή/και η παρεμπόδιση ατόμων και ομάδων να συμμετέχουν στις διαδικασίες κοινωνικής ανάπτυξης με συνέπεια την ελλιπή απορρόφηση των κοινωνικών αγαθών. Ο κοινωνικός αποκλεισμός περιορίζει ή απαγορεύει τη συμμετοχή στην οικονομική , πολιτική, πολιτιστική και κοινωνική ζωή και εμφανίζεται όταν οι υπηρεσίες και οι πόροι δεν είναι διαθέσιμοι, προσβάσιμοι ή αποδεκτοί.
Ο κοινωνικός αποκλεισμός συνεπάγεται την περιθωριοποίηση ατόμων ή ομάδων και συνδέεται άμεσα με την φτώχεια, την ανεργία και τα χαμηλά εισοδήματα , την υγεία, το επίπεδο εκπαίδευσης και ευκαιριών, τη δυνατότητα συμμετοχής στις κοινωνικές λειτουργίες, διαδικασίες και εξελίξεις, την προσβασιμότητα σε κοινωνικά αγαθά, την κοινωνική ένταξη.Η πολυμορφία και η πολυπολιτισμικότητα αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της σύγχρονης ευρωπαϊκής κοινωνίας.
Παρόλα αυτά, επίσημα στοιχεία, δείχνουν ότι οι διάφορες κοινωνικές ομάδες δεν έχουν την ευκαιρία να συμμετέχουν ως ισότιμοι πολίτες στη σύγχρονη Ευρωπαϊκή κοινωνία και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την περιθωριοποίησή τους.
Σήμερα τουλάχιστον το 1/3 της ευρωπαϊκής κοινωνίας αποκλείεται από το δικαίωμα συμμετοχής στο όραμα για μια καλύτερη ζωή κι ακόμα αποκλείεται από το δικαίωμα για μια αξιοπρεπή ζωή και ισότιμη συμμετοχή στα κοινά.Η προώθηση της κοινωνικής ένταξης όλων των ατόμων και ομάδων δεν είναι μόνο ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης αλλά ζήτημα κοινωνικής συνοχής και προϋπόθεση για οικονομική ευημερία.(2)

Στον υπόνομο για να αντέξουν το κρύο.Ευρώπη-Βαρσοβία 2012.

June 22, 2007
Anonymous said...
Είστε όλοι εμποτισμένοι με την ιδεολογία της νέας εποχής. Γιατί να μην μπορούν 10.000.000 άνθρωποι να δημιουργήσουν μια κοινωνία που να στηρίζει τον καθένα σε κάποιες περιστάσεις και να πρέπει να υπάρχουν οι "φιλάνθρωποι" για να καλύψουν τις ανάγκες της;
Από ανάρτηση στο ιστολόγιο  G700  και τη συζήτηση για την κοινωνία των πολιτών στη χώρα μας.

Εικόνες και πηγές

(3)http://www.boston.com/bigpicture/2012/03/tornadoes_rip_through_the_midw.html

(2) Από την έρευνα με τον τίτλο: «Facing the challenge of confronting homelessness in a national economic crisis. A pilot prevention policy model» (Theodorikakou O., Alamanou A., Katsadoros K.)Συνέδριο 16-19 Σεπτεμβρίου 2010 στη Βουδαπέστη.

(1)Από ανάρτηση στο ιστολόγιο  G700  

 Χαΐρια =αποτελέσματα, κατορθώματα,προκοπή.

Γράψτε ένα σχόλιο.