Η Κουλουριώτικη Τράτα

Καϋμοί στο γρυπονήσι
Πάντα πικραμένος συλλογιόταν στο κατώφλι και πάντ' αποσταμένος ο δόλιος: Σκυλοζωή η μαγκούφα.
Δούλευε μεροδούλι στην τράτα· μεροδούλι λέει; μερτικό κι αν σ' αρέσει. Και νάναι σαν ψες, σαν πάσα μέρα. Κάθε πέρσι και καλύτερα. Εφτά καλάδες απ' τη νύχτα, τριάντα δυό οκάδες μαρίδα κι άλλες εξήμισυ καθαρά, αυτά ούλα-ούλα. Αναψαριά και των γονέων· ενιά νομάτοι αυτοί ένα μερτικό, κ' ένα ο καπετάνιος με την τράτα, μιάμισυ οκά μαρίδα ο πάσα ένας κι όξω από την πόρτα.
Άντε τώρα βρες να την πουλήσεις· πέντ' εξ δραμές η οκά κι ο κόσμος ούλος· πέντ' εξ δραμές και μιά τηγανιά για το κονάκι· ούτε τον καπνό και το καρβέλι.
Άντε ζήσε. Δουλεύεις τα παραγάδια σου, τα ίδια· ούτε το δόλωμα δε βγαίνει. Ρίχτα ούλη νύχτα κι άμε μπονώρα να τα σηκώσεις για να πάρεις τα σχαρίκια· ούλο χάνοι και σαλιάρες· πού και πού κάνα καθερό κάνα λιθρίνι.
Θες και δυο οκάδες καλαμάρι να δολώσεις τρακόσα αγκίστρια· και πού να τάβρεις· πάς στην τράτα περικαλώντας. Χασομεράς μισή μέρα στους γιαλούς· αν βγάλουνε κανένα κι αν στο δώσουν. Τα καπαρώνουν γλέπεις οι δασκάλοι για ελόγου τους· προ πάντων κείνος ο κυρ-Βίκος, ο ληξίαρχος, που ξεκαλοκαιρεύει φαμελικώς του στην Αλέτρια. Τρελλαίνεται λέει για δαύτα· σου λέει αν θες και πώς γίνονται. Θες τηγανιτά, θες με σπανάκι, θες πιλάφι· όπως θες, όπως η ψυχούλα σου αγαπάει. Μηδά κοιτάει κανείς τη φτώχεια σου· ας είν' καλά ο καπτ' Αλέκος ο πλεονέχτης· προτιμάει να τα δίνει στους δασκάλους για τη γούλη, πέρι σ' εμένα για δουλειά, για το ψωμάκι.
Ας είν' καλά πόχει την τράτα μου και τη χαίρεται· και τί τράτα! Κουλουριώτικη! Αχ! τέτοιο σκαρί, τέτοια τράτα...
Σα νάχει τη γυναίκα σου στην αγκαλιά του άλλος..Η συνέχεια  εδώ:
Γιάννης Σκαρίμπας

Η αφορμή να θυμηθώ το κείμενο του Γ. Σκαρίμπα μου δόθηκε διαβάζοντας το κείμενο που ακολουθεί, του Μάνου από τη Δραπετσώνα. Το διάβασα, και κάτι άρχισε να με ενοχλεί...που το ξέρω...που το ξέρω.....τι μου θυμίζει.........
Αλήθειες του 30 και του 40 επιστρέφουν μπροστά στην πόρτα μας και ο νους  μας μηχανιστικά στρέφεται σε κανόνες υγιεινής διακίνησης των τροφίμων.........και  η ουσία πηγαίνει περίπατο....
 Διαβάστε
Κατασταλτικός μηχανισμός, νόμοι υγιεινής, φοροδιαφυγή …και στο βάθος κήπος. Με την ρηχότητα που διακρίνει τις αναλύσεις του εδώ και πολλά πολλά χρόνια, ο Ριζοσπάστης καταπιάνεται με το θέμα της «κατασταλτικής βίας εκ μέρους της δημοτικής αστυνομίας του δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας κατά μετανάστη αλιεργάτη» και καταγγέλλει μαζί όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου.
Μπορείτε να διαβάσετε αυτούσιο το ρεπορτάζ του με κλικ εδώ να μην επαναλαμβάνω κομμάτια του, άλλωστε δεν σκοπεύω να αντιπαραβάλλω διαφορετικά τα γεγονότα, δεν ήμουν «αυτόπτης», τα άκουσα πολύ διαφορετικά, αλλά δεν έχει σημασία.
Με αφορμή το γεγονός, είναι καιρός εμείς, οι λογικοί πολίτες να κάνουμε μερικές σκέψεις.
Τι συμβαίνει σε έναν πολυπληθή χώρο εργασίας όπως είναι η ιχθυόσκαλα Κερατσινίου;
Τι γνωρίζουμε εμείς, επομένως όλοι;
Γνωρίζουμε ότι σ’ αυτό τον χώρο δουλεύουν πολλοί μετανάστες.
Νόμιμοι ή παράνομοι κανείς δεν το ξέρει. Σημασία έχει ότι καλύπτουν μια παραγωγική ανάγκη ενός εργασιακού χώρου, ιδιαιτέρως επικερδή. Και είναι επικερδής ο χώρος, διότι η έκφραση «ψαρέμπορος πτωχός» δεν υπάρχει. Τι γράφει η φορολογική δήλωση του καθενός δεν μπορούμε να το ξέρουμε, ούτε και έχει την παραμικρή σημασία.
Έχουμε λοιπόν έναν μεγάλο αριθμό μεταναστών εργαζομένων σ’ αυτό τον χώρο, άρα και αμειβομένων. Πως;
Με κάποια ποσότητα ψάρια.
Μάλιστα.......
Η εικόνα που ακολουθεί είναι από τα χρόνια της ευμάρειας.

Οι άνθρωποι για να δουλέψουν για να κάνουν το μεροκάματο, συμφωνούν να πληρωθούν εις είδος, δηλαδή με ψάρια.
Ξέρουν τις τιμές λιανικής ανά είδος, ξέρουν τις τιμές χονδρικής, κάπου εκεί τα βρίσκουν, παίρνουν την ποσότητα που αναλογεί στην εργασία τους, και;….
Και την φορτώνουν σε μια ψαροκασέλα με ρόδες και παίρνουν τους δρόμους και τις γειτονιές σε Κερατσίνι και Δραπετσώνα να την πουλήσουν.
Για να βγει εν τέλει με παράπλευρο τρόπο το μεροκάματο.
Σίγουρα πωλούν πιο φτηνά από τα αντίστοιχα μαγαζιά της γειτονιάς, σίγουρα πωλούν χωρίς απόδειξη, σίγουρα δεν τους χρειάζεται τιμολόγιο, σίγουρα καθώς περνούν οι ώρες ο πάγος που υπάρχει στην ψαροκασέλα λιώνει, σίγουρα χρειάζονται σταθερά δυο για την δουλειά, ο ένας να πουλά ο άλλος να προσέχει για την αστυνομία, σίγουρα προς το μεσημέρι αν δεν πάει καλά η πώληση το εμπόρευμα έχει αλλοιωθεί.
Τόσα και τόσα «σίγουρα» που όλοι τα παραβλέπουμε στο βωμό της συμπαράστασης προς το ιερό μεροκάματο.
Δεν ξέρω με ποιον να πάω και ποιον να αφήσω σ’ αυτή την ιστορία.
Γιατί μες στο πετσί όλων μας είναι εμφυτευμένο ότι νόμος είναι το δίκιο του εργάτη, και επομένως οι κανόνες υγιεινής διακίνησης τροφίμων, οι κανόνες φορολογικής διακίνησης εμπορευμάτων, οι κανόνες ανταγωνισμού του αυτοαπασχολούμενου έναντι του εργοδότη πάνε πίσω και προφανώς όταν τους προβάλεις γίνεσαι κατασταλτικός μηχανισμός ή όργανο της πλουτοκρατίας.
Θα είχε ενδιαφέρον όμως, αν εμβάθυνε έστω και ελάχιστα ο Ριζοσπάστης, και σε συνέχεια της καταγγελίας όλων των πολιτικών δυνάμεων ως οργάνων της άρχουσας τάξης μας έδινε ένα παράδειγμα, έστω και απλοϊκό, τι θα έκανε το ίδιο αν ήταν δημοτική αρχή με την διακίνηση με αυτόν τρόπο τροφίμων. Αν θα έριχνε έστω μια ματιά για πιθανή αλλοίωση των ψαριών ή δυνάμεις του θα άνοιγαν δρόμο πρωί πρωί και θα χτυπούσαν κουδούνια στις πολυκατοικίες για να πωληθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται το εμπόρευμα και να εξαλειφτούν οι κίνδυνοι.
Δημοσιεύτηκε στις 16 ΙΟΥΛΊΟΥ 2012 από το drapetsona-manos.blogspot.gr

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΣΤΙΣ ΗΠΑ (1900-1925)

Έλληνες στο καράβι για την Αμερική.

Το Κ.Κ δήλωσε, ότι η βάση της λαϊκής αντεπίθεσης πρέπει να είναι οι τόποι δουλειάς, οι κλάδοι και οι γειτονιές. Και πάνω απ' όλα έχει την πιο μεγάλη σημασία η ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος, η κοινωνική συμμαχία, η κοινωνικοπολιτική συμμαχία που θα παλεύει και για τα άμεσα και τρέχοντα ζητήματα, αλλά θα συγκεντρώσει δυνάμεις για τη ριζική ανατροπή που χρειάζεται.Μάλιστα........
(Από τον απολογισμό της Αλέκας σχετικά με το εκλογικό αποτέλεσμα ένα μήνα πριν).

Εγώ λέω, μήπως ήταν πιο εύκολο ακόμη και για την Δημοτική Αρχή και όχι μόνο για το κόμμα(που είναι υποχρέωση και των δύο),να περάσει μια βόλτα από τον Επιθεωρητή εργασίας της περιοχής για τα καθέκαστα;
-Δεν θα προσπερνούσα εύκολα το ότι "οι μετανάστες.είναι νόμιμοι ή παράνομοι", γιατί σαν πολίτες πληρώνουμε έναν ολόκληρο στρατό χαρτογιακάδων για να ελέγχει αυτά τα θέματα.
-Επίσης δεν θα προσπερνούσα εύκολα το ότι "οι άνθρωποι για να δουλέψουν  συμφωνούν να πληρωθούν εις είδος, δηλαδή με ψάρια".
Πότε φτάσαμε στην αχρήματη ανταλλακτική κοινωνία και δεν το καταλάβαμε;
-Απ'όσο γνωρίζω, κάθε Δήμος μπορεί να κλείσει όποια  επιχείρηση  λειτουργεί μέσα στα όριά της και παρανομεί(και δεν εννοώ να συλλάβει τον δυστυχή πλανόδιο ψαρά, αλλά το αφεντικό του)
Πιο Δημοκρατικό  δεν θα ήταν;
ΥΓ.Την τελευταία παράγραφο θα έπρεπε να την στείλω σαν σχόλιο στο ιστολόγιο του Μάνου,αλλά δεν μου επιτρέπει ο bloger.
Εικόνες
http://kato-minagia.blogspot.com/2009_05_01_archive.html
http://wxra.blogspot.com
http://terrasos.pblogs.gr/2010/20100601/pages/6.html
Κοινωνία περισσότερες ειδήσεις