Αναζητώντας ομοιότητες

Λ. Παπαδήμος : Οι αξίες και τα ιδανικά των ηρώων του 1821 δείχνουν το δρόμο.
Πρόσθεσε ότι «για να πετύχουμε χρειάζεται ενότητα, αποφασιστικότητα και αλληλεγγύη.
Ήταν μια θαυμάσια, εντυπωσιακή παρέλαση με την οποία τιμήσαμε τους ήρωες του 1821, οι οποίοι με γενναιότητα, αυτοθυσία και πίστη μας έδωσαν την ελευθερία μας »είπε μετά το τέλος της στρατιωτικής παρέλασης για την 25η Μαρτίου".
*

Και θεωρητικά πάντα, αν υποθέσουμε πως συμφωνούμε με τα παραπάνω, (τα ιδανικά και τις αξίες) πάμε να θυμηθούμε τις σχετικές ιστορίες όσο πιο σύντομα γίνεται.

Του λαβωμένου Κλέφτη

Και πάρτε το μαχαίρι μου τασημοχάντσερό μου

Και φκιάστε μου το μνήμα μου και φκιάστε το κιβούρι

Νάναι πλατύ, νάναι μακρύ, να πέρνη δυό νομάτους

Να στέκορτός να πολεμώ, να πέφτω, να γιωμίζω.

Και στη δεξιά μου την μεριά αφήστε παραθύρι,

Να μπαινοβγαίνουν τα πουλιά, της άνοιξης ταηδόνια.

Ο θάνατος του Κλέφτη

Σωσμένο από τον Γκαίτε

Και φέρτε ΜΟU και ταμπουρί πικρά να το βαρέσω

Να πω τραγούδια θλιβερά, τραγούδια μοιρολόγια

Πικρό πούναι το βάρημα, φαρμακερό το βόλι. 

Μην πείτε πως απέθανα μήτε πως μεσκοτώσαν

Μόνε πως επαντρεύθηκα πολύ μακρυά στα ξένα.

Η αφήγηση ωραίων, θαυμαστών και ηρωικών πράξεων του παρελθόντος ήταν πάντα και για όλους τους λαούς το νήμα που οδηγούσε και ύφαινε το μέλλον. Αυστηρά και δωρικά, σοβαρά σαν τους ήρωες που περιγράφουν, τα τραγούδια που λέμε Ιστορικά λειτουργούσαν άλλοτε σαν χρονικά, άλλοτε σαν μουσικοί μύθοι και συχνά χρησίμευαν σαν μάθημα ιστορίας. 

«Κάθε κορφή και φλάμπουρο κάθε κλαδί και κλέφτης. Κι όταν το παίρν 'η άνοιξη κι ανοίγουν τα κλαδάκια, γεμίζουν τα βουνά κλεφτιά και τα λαγκάδια σκλάβους ».

Του Μπουκουβάλα
Τι νά ναι ο αχός που γίνεται κ 'η ταραχή η μεγάλη,
'Σ τη μέση' ς το Κεράσοβο και 'ς τη μεγάλη χώρα?
Ο Μπουκουβάλας πολεμάει με τους Μουσουχουσαίους.
Πέφτουν τα βόλια σα βροχή, και τα βουνά βογγάνε.
Κ 'ένα πουλάκι φώναξε ναπό ψηλό κλαράκι.
«Πάψε, Γιάννη μ ', τον πόλεμο, πάψε και το τουφέκι,
να κατακάτση ο κουρνιαχτός, να σηκωθή η αντάρα,
να μετρηθή κ 'η κλεφτουριά, να μετρηθή τασκέρι. "
Μετριούνται οι Τούρκοι τρεις φοραίς και λείπουν πεντακόσιοι,
μετριούνται τα κλεφτόπουλα και λείπουν τρεις λεβένταις.
Ο Γιάννης Μπουκουβάλας, ο γενάρχης της ακαρνανικής οικογενείας των Μπουκουβαλαίων, ανεδείχθη περί τα μέσα του ΙΗ 'αιώνος ως επιτυχώς αντιταχθείς και προστατεύσας ελληνικάς κοινότητας της Ακαρνανίας και των Αγράφων κατά των ληστρικών επιδρομών της αλβανικής φάρας των Μετσιοχουσάτων (η Μουσουχουσαίων).
Η φάρα αύτη, εις ην ανήκε και ο διαβόητος Αλή πασάς, λαβούσα το όνομα από του προπάππου τούτου Μουσταφά ή Μέτσιο Χούσο (υιού του Χούσο), ζήσαντος περί τα τέλη του ΙΖ 'και τας αρχάς του ΙΗ' αιώνος, ισχυράς ληστρικάς συμμορίας καταρτίζουσα, δεν περιωρίζετο εις την λήστευσιν και καταδυνάστευσιν των πλησίον του Τεπελενίου χωρίων, αλλ 'επεξέτεινε τας επιδρομάς αυτής και πέραν των ηπειρωτικών συνόρων.
Ουχί δ 'άπαξ συνεκρούσθη προς την αρματωλικήν οικογένειαν των Μπουκουβαλαίων, ως συνάγεται εκ διαφόρων δημοτικών ασμάτων τούτου δ' ένεκα και ο Αλή πασάς έτρεφε μίσος κατά πάντων των μελών της οικογενείας ταύτης. Περιφανεστέρα πασών των συγκρούσεων τούτων φαίνεται ότι εθεωρείτο η παρά το Κεράσοβον (άγνωστον αν το Κεράσοβον του Μεσολογγίου ή το των Αγράφων), την οποίαν εξυμνεί το άσμα. -
Ο Γιάννης Μπουκουβάλας μετέσχε και της επαναστάσεως του 1769, καταφυγών μετά την καταστολήν ταύτης εις Ρωσίαν.
Του Λιβίνη
(1685)
Τρία μεγάλα σύγνεφα 'ς το Καρπενίσι πάνε,
τό να φέρνει αστραπόβροντα, τάλλο χαλαζοβρόχια,
το τρίτο το μαυρύτερο μαντάτα του Λιβίνη.
«Σε σένα, Μήτρο μου γαμπρέ, Σταθούλα ψυχογιέ μου,
αφήνω τη γυναίκα μου, το δόλιο μου το Γιώργη,
που ναι μικρός για φαμελιά κι 'άπ' άρματα δεν ξέρει.
Και σα διαβή τα δεκαννιά και γίνη παλληκάρι,
ελάτε να ξεθάψετε τα δόλια τάρματά μου,
που τά χωσα 'ς την εκκλησιά, μέσα' ς το άγιο βήμα,
να μη τα πάρουν τα σκυλιά κι 'ο Τουρκοκωσταντάκης. "
Κατά το δεύτερον έτος του ενετοτουρκικού πολέμου (1685) επαναστατήσαντες ηνώθησαν μετά των Ενετών αρματωλοί τινες της Στερεάς Ελλάδος, εν οις και ο εκ Καρπενισίου Λίβινης. Ούτος κατενίκησε μεν τους Τούρκους, συγκροτήσας μάχην εν τω άνωθεν του χωρίου Γόλιανης του δήμου Καρπενισίων λόφω, όστις έκτοτε ονομάζεται του Λίβινη, αλλά μικρώ ύστερον καταδιωκόμενος υπό των Τούρκων της Ευρυτανίας και της Φθιώτιδος έπεσεν εν Αραχώβη του δήμου Παρακαμπυλίων της Ευρυτανίας. Το προκείμενον άσμα αναφέρει τας τελευταίας θελήσεις αυτού, διατάσσοντος να παραδοθούν τα όπλα του εις τον ανήλικον υιόν του, ότε ηβήσας θα δύναται να φέρη και να τίμηση αυτά.
Καθώς το τραγούδι μοιράζεται, μεταβάλλεται σε συνθετικό έργο ολόκληρων γενεών. Από τόπο σε τόπο αναπλάθεται είτε γιατί δεν το θυμούνται, είτε γιατί χρειάζεται να το προσαρμόσουν σε νεώτερα γεγονότα γι'αυτό και οι διάφορες παραλλαγές.

Του   Κατσαντώνη
Α '
Αυτού που πας μαύρο πουλί, μαύρο μου χελιδόνι,
να χαιρετάς την κλεφτουριά κι 'αυτόν τον Κατσαντώνη.
Πε του να κάνη φρόνιμα κι 'όλο ταπεινωμένα,
δεν ειν 'ο περσινός καιρός να κανη όπως θέλει,
φέτος το πήρε γκέντσιαγας, το πήρε ο Βέλη Γκέκας,
ζητάει κεφάλια κλέφτικα, κεφάλια ξακουσμένα.
Κι 'ο Κατσαντώνης τό μαθε, και το σπαθί του ζώνει,
και παίρνει δίπλα τα βουνά, δίπλα τα κορφοβούνια,
χαμπέρι στέλνει 'ς την Τουρκιά,' ς αυτόν το Βέλη Γκέκα.
«Όπου θα τά βρη τα παιδιά, ας τά βρη κι 'ας τα πάρη!»
*
Κι 'ο Βέλη Γκέκας έτρωγε' ς ενού παπά το σπίτι.
Τρία κοράσια τον κερνούν κ 'οι τρεις ξανθομαλλούσαις,
η μια κερνάει με το γυαλί, η άλλη με το κρουστάλλι,
η τρίτη νη καλύτερη με τασημένιο τάσι.
Κ 'εκεί που τρώγαν κ' έπιναν κ 'εκεί που λακριντίζαν,
μαύρα μαντάτα τού ρθανε από τον Κατσαντώνη.
"Να βγης, Βέλη μου, 'ς τ' Άγραφα, να βγης ν 'ανταμωθούμε.»
Κι 'ο Βελή Γκέκας τ' άκουσε πολύ του κακοφάνη,
'Σ τα γόνατα σηκώθηκε και το σπαθί του ζώνει.
"Που είσαι, τσαούση ογλήγορε, μάσε τα παλληκάρια,
να πάμε να βαρέσουμε το σκύλο Κατσαντώνη. "
*
Κι 'ο Κατσαντώνης πρόφτασε, κακό καρτέρι του είχε.
Κι 'ο Βελή Γκέκας πάει μπροστά με εξ εφτά νομάτους.
«Πού πας, Βέλη ντερβέναγα, ριτσάλη του βεζίρη?
-'Σ Εσέν «Αντώνη κερατά,« ς εσένα παλιοκλέφτη.
-Δεν Είν 'εδώ τα Γιάννινα, δεν ειν' εδώ ραγιάδες,
για ναν τους ψένης σαν τραγιά, σαν τα παχιά κριάρια,
εδώ ναι λόγκοι και βουνά και κλέφτικα τουφέκια,
βαριά βροντούν, πικρά βαρούν, φαρμακερά πληγώνουν. "
*
Τρεις μπαταριαίς του ρήξανε, τη μια μεριά «ς την άλλη
η μια τον πήρε ξώδερμα, η άλλη 'ς το κεφάλι,
κ 'η τρίτη η φαρμακερή τον πήρε' ς την καρδιά του.
Το στόμα του αίμα γέμισε, ταχείλι του φαρμάκι,
κ 'η γλώσσα τ' αηδονολαλεί, τα παλληκάρια κράζει.
"Που είσαι, τσαούση ογλήγορε, έλα παρ 'τ' άρματά μου,
να μην τα πάρη η κλεφτουριά κι 'ο σκύλος Κατσαντώνης. "
Β '
Έχετε γεια, ψηλά βουνά και δροσεραίς βρυσούλαις,
και σεις Τσουμέρκα κι 'Άγραφα, παλληκαριών λημέρια.
Αν δήτε τη γυναίκα μου, αν δήτε και το γιο μου,
ειπέτε τους πως μ 'έπιασαν με προδοσιά κι' απάτη.
«Ηύρανε, ξαρμάτωτο« Αρρωστημένο μ ς το στρώμα,
ωσάν μωρό 'ς την κούνια του,' ς τα σπάργανα δεμένο.
*
Παίρνουν ν 'ανθίσουν τα κλαριά κ' η πάχνη δεν τ 'αφήνει,
θέλω κ 'εγώ να σ' αρνηθώ και δε μ 'αφήνει ο πόνος.
Σύρε να ειπής της μάννας σου, να μη σε καταρειέται,
τι θα την κάμω πεθερά, τι θα την κάμω μάννα.
*
Άιντε και βάνε τάρματα, κ 'έλα' ς την Κρύα Βρύση,
να περπατάμε 'ς τα βουνά,' ς της Λιάκουρας τα χιόνια,
να σαι τς αυγούλας η δροσιά και του Μαγιού η πάχνη,
και μέσα 'ς το λημέρι μου να λάμπης σαν την Πούλια.
Ο Κατσαντώνης, διάσημος κλέφτης της Αιτωλίας, Ακαρνανίας και των Αγράφων, συνήψε πολλάς μάχας προς δερβεναγάδες του Αλή πασά, κατά τα πρώτα έτη του παρελθόντος αιώνος. Πρωτοπαλλήκαρον ων του Δίπλα, ανεγνωρίσθη κατά το 1800 ως καπετάνιος υπό τούτου, ταχθέντος υπ 'αυτόν. Η περιφανεστέρα ανδραγαθία του ήτο ο φόνος του προσφιλούς εις τον Αλήν Αλβανού Βελή Γκέκα, ο οποίος δι 'ισχυράς δυνάμεως Αλβανών κατεδίωκεν αυτόν εις τα Άγραφα (1806). Το επόμενον έτος 1807 πάσχων εξ ευλογίας και νοσηλευόμενος εις την θέσιν Μοναστηράκι της Ευρυτανίας, οπού ευρίσκοντο και πέντε μόνον εκ πάντων των συντρόφων του, καταδοθέντος του κρησφυγέτου του, συνελήφθη αιχμάλωτος υπό του Γιουσούφ Αράπη, φονευθέντων μετά πείσμονα άμυναν των συντρόφων του και τραυματισθέντος του αδελφού του Γεώργη, του επονομαζομένου Χασιώτη. Απαχθείς δε είς Ιωάννινα κατεδικάσθη υπό του Αλή πασά εις σκληρόν θάνατον, δια σφύρας θλασθέντων των οστών αυτού.

Κλέφτικα: Γέννημα των χρόνων της τουρκοκρατίας, αναφέρονται σε συγκεκριμένα πρόσωπα και θέματα, εγκωμιάζουν τα κατορθώματα των κλεφτών και αναφέρονται στη σκληρή ζωή τους. Κοιτίδα τους είναι κυρίως η Στερεά Ελλάδα και η Πελοπόννησος. 

Γράφοντας για το κλέφτικο, ο Κλωντ Φωριέλ, που πρώτος δημοσίευσε συλλογή ελληνικών δημοτικών τραγουδιών, το 1824, στο Παρίσι, σχολιάζει: «Ο, τι περισσότερο ξεχωρίζει αυτά τα βουνίσια τραγούδια από τα υπόλοιπα είναι ένα μοναδικά ρωμαλέο ύφος · είναι μια, πώς να το πω, άγρια ​​τόλμη στη σύλληψη, στη σύνθεση και στις σκέψεις, που η απλότητα και το καθημερινό ύφος της έκφρασης τις κάνει να ξεπετάγονται πιο ζωντανές απ 'ό, τι θα πετύχαινε μια γλώσσα εμφατική και πιο στολισμένη.

Υπάρχει κάποια αναλογία, κάποια αρμονία ανάμεσα στην ιδιοφυΐα των κλεφτών και σ 'εκείνη των ποιητών, που θα μας έκανε να νομίζουμε πως οι τελευταίοι θα μπορούσαν να μάχονται σαν τους πρώτους, κι αυτοί πάλι να τραγουδούν σαν τους άλλους · Αισθάνεται κανείς σ' όλες αυτές τις συνθέσεις την επίδραση των τόπων που τις ενέπνευσαν · αισθάνεται πως πρωτοβγήκαν στα βουνά. (Βλ. Το βιβλίο του Φωριέλ «Ελληνικά δημοτικά τραγούδια», εκδ επιμέλεια. Αλέξης Πολίτης, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 1999, τόμ. Α).

Μετά την απελευθέρωση ως συνέχειά τους θεωρούνται τα ληστρικά (δεν συμπεριελήφθησαν στην εκλογή Πολίτη) λόγω της γενικότερης κοινωνικής και ιστορικής ρευστότητας, αλλά και της σύγχυσης που επικράτησε. Συνέχεια εδώ 

Αλλά " η τιμητική " εξελίχθηκε κάπως έτσι .....

με "ελεύθερους σκοπευτές στις ταράτσες"

 Έβαλαν ΤΗΝ Αστυνομία ΝΑ διαφυλάξει ΤΗΝ παρέλαση Των Στρατιωτικών !!! 

Γελάει ο πλανήτης! Σε διεθνές ρεζιλίκι εξελίσσεται η υπόθεση των μέτρων προστασίας που πάρθηκαν με αφορμή τις σημερινές παρελάσεις. Χαρακτηριστικό είναι το δημοσίευμα του «Business Week» ...
Οι Αρχές της χώρας, λέει το αμερικανικό Business Week, «έχουν εφαρμόσει μαζικά μέτρα Διάμετρος: Ασφαλείας ΜΕ ΤΗΝ Χρήση ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Ελευθέρων σκοπευτών Της αστυνομίας Από ΤΟΝ φόβο διαδηλώσεων εναντίον Των μέτρων λιτότητας που ΘΑ μπορούσαν ΝΑ διαταράξουν τις εθνικές παρελάσεις Συνέχεια Εδω:
Και όπως ορθά επεσήμανε ο Σίλας, " έβαλαν την Αστυνομία να διαφυλάξει την παρέλαση των Στρατιωτικών ".... Διεθνής πρωτοτυπία !!
Εικόνες
http://evivakhe.blogspot.com/
Κείμενα
http://www.myriobiblos.gr/afieromata/dimotiko/txt_kleftika.html
http://www.domnasamiou.gr/?i=portal.el.albums&id=28