Δεν ντρέπεσαι ρε,

να αυτοακυρώνεσαι πριν να αναρωτηθείς αν υπάρχουν άλλες δυνατότητες;
Οι ισοβίτες. Μια ταινία του  Θόδωρου Μαραγκού που μας θυμίζει όσα δεν  θα έπρεπε να ξεχάσουμε,π.χ, ότι συχνά στη ζωή μας  θα έχουμε να απαντήσουμε στο ερώτημα, σε τι αξίζει η  ελευθερία μας και γιατί.
Αν είστε τολμηροί δοκιμάστε να περιγράψτε  την προσωπική σας άποψη  μέσα σε 5 προτάσεις. 
Αξίζει να είμαι ελεύθερος  για τους κάτωθι λόγους:και συμπληρώστε αναλόγως ...

https://www.youtube.com/watch?v=DCb-ztLKRU0

Υ.Γ.Να ευχαριστήσουμε τον σκηνοθέτη για την απελευθέρωση της ταινίας που πρωτοπαίχθηκε στο Φεστιβάλ  Θεσσαλονίκης τον Νοέμβριο του 2008 και άρεσε πολύ στον κόσμο που την παρακολούθησε.
Καλή διασκέδαση.

Οι νέες Δομές Παροχής Υπηρεσιών σε Αστέγους

Μιας και το θέμα των ημερών ήταν οι αντίξοες  καιρικές συνθήκες για στεγασμένους και αστέγους ας δούμε λίγο τι αναφέρουν οι νέες κυβερνητικές αποφάσεις. 

ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ/Αριθμ. Δ23/οικ.19061-1457//ΚΥΑ Δ23/οικ.19061−1457 ΦΕΚ 1336/τ.Β 
Καθορισμός πλαισίου ελάχιστων προδιαγραφών για Δομές Παροχής Υπηρεσιών σε Αστέγους
Αρ. Φύλλου 1336

12 Μαΐου 2016[αποσπάσματα]
Μεταξύ άλλων σημείων που προηγούνται,αναφέρει:
 19.  Αρμόδια την Αναπληρώτρια Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεανώ Φωτίου 
20. Το υπ’ αριθμ. 100466/2012 έγγραφο της Γ.Γ. Δημόσιας Υγείας «Θέσπιση Υγειονομικών όρων λειτουργίας για την έκδοση Κ.Υ.Α. λειτουργίας Κοινωνικών Ξενώνων και Ανοικτών Κέντρων Ημέρας Αστέγων»
22. Την ανάγκη λειτουργίας δομών παροχής υπηρεσιών σε αστέγους με σκοπό την υποδοχή, προσωρινή φιλοξενία και επανένταξη ατόμων ή οικογενειών που αντιμετωπίζουν άμεσο πρόβλημα στέγασης, στερούνται οικονομικών και κοινωνικών πόρων για εξασφάλιση χώρου διαμονής και των βασικών μέσων επιβίωσης και ταυτόχρονα βρίσκονται σε κατάσταση έκτακτης κοινωνικής ανάγκης ή κρίσης και διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο βλάβης.
23. Την ανάγκη θέσπισης πλαισίου προδιαγραφών λειτουργίας των ανωτέρω δομών.
24. Το γεγονός ότι από την παρούσα δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού,αποφασίζουμε:

Άρθρο 1

Ορισμοί
Ορίζονται οι «Δομές Παροχής Υπηρεσιών σε Αστέγους» ως ακολούθως:
Ανοικτά Κέντρα Ημέρας Αστέγων
Τα «Ανοικτά Κέντρα Ημέρας Αστέγων» είναι ανοικτές δομές άμεσης πρόσβασης για την αντιμετώπιση των βασικών αναγκών των αστέγων. Παρέχουν υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής στήριξης, πρωτοβάθμιας υγειονομικής φροντίδας, ατομικής φροντίδας και υγιεινής, καθώς και διασύνδεσης με υπηρεσίες στέγασης, σίτισης, ψυχολογικής υποστήριξης, νομικής συνδρομής, συμβουλευτικής, υγείας, πρόνοιας, κοινωνικής και εργασιακής επανένταξης.
Υπνωτήρια
Τα «Υπνωτήρια» είναι δομές άμεσης φιλοξενίας που λειτουργούν μόνο κατά τη διάρκεια της νύχτας και καλύπτουν επείγουσες στεγαστικές ανάγκες όσων διαβιούν στο δρόμο. Παρέχουν υπηρεσίες διανυκτέρευσης, ατομικής φροντίδας και υγιεινής, ψυχοκοινωνικής στήριξης και διασύνδεσης με υπηρεσίες στέγασης, σίτισης, ψυχολογικής υποστήριξης, νομικής συνδρομής, συμβουλευτικής, υγείας, πρόνοιας και κοινωνικής επανένταξης.
Ξενώνες Μεταβατικής Φιλοξενίας
Οι «Ξενώνες Μεταβατικής Φιλοξενίας» είναι δομές φιλοξενίας για ορισμένο χρονικό διάστημα. Παρέχουν υπηρεσίες στέγασης, ατομικής φροντίδας και υγιεινής, ψυχοκοινωνικής στήριξης, νομικής συνδρομής, συμβουλευτικής και διασύνδεσης με υπηρεσίες υγείας, πρόνοιας, κοινωνικής και εργασιακής επανένταξης.
Υποστηριζόμενα διαμερίσματα
Τα «Υποστηριζόμενα Διαμερίσματα» είναι δομές αυτόνομης διαβίωσης για ορισμένο χρονικό διάστημα σε ακίνητα που μισθώνονται, παραχωρούνται ή ανήκουν στον Φορέα Λειτουργίας. Στα άτομα που διαμένουν σε Υποστηριζόμενα Διαμερίσματα παρέχονται παράλληλα εξειδικευμένες υπηρεσίες υποστήριξης και παρακολούθησης όπως, ψυχοκοινωνική στήριξη, νομική συνδρομή,συμβουλευτική και διασύνδεση με υπηρεσίες υγείας,πρόνοιας, κοινωνικής και εργασιακής επανένταξης

Άρθρο 2

Σκοπός
Σκοπός των «Δομών Παροχής Υπηρεσιών σε Αστέγους»είναι η κάλυψη βασικών αναγκών και η παροχή υποστηρικτικών υπηρεσιών με γνώμονα την προστασία και την κοινωνική ένταξη των αστέγων όπως αυτοί ορίζονται στις παραγράφους 1 και 2 του αρ. 29 του Ν. 4052/2012.

Άρθρο 3

Φορείς Λειτουργίας
Φορείς Λειτουργίας των «Δομών Παροχής Υπηρεσιώνσε Αστέγους» μπορούν να είναι:

1. ΟΤΑ Α΄ βαθμού και διαδημοτικά σχήματα συνεργασίας αυτών, Δημοτικά ΝΠΔΔ ή Κοινωφελείς Επιχειρήσεις των ΟΤΑ Α΄ βαθμού, με ανάλογη τροποποίηση του καταστατικού τους
2.  ΝΠΔΔ παροχής υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας,
3. ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα πιστοποιημένα σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 5 του Ν. 2646/1998(ΦΕΚ 236/1988 τ.Α΄) ,ή ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα του νόμου Ν. 4139/2013 (ΦΕΚ 74/2013/τ.Α΄).

Άρθρο 4

Οργάνωση και Λειτουργία
Άρθρο 5
«Ανοικτά Κέντρα Ημέρας Αστέγων»
1. Παρεχόμενες υπηρεσίες
Στους ωφελούμενους των «Ανοιχτών Κέντρων Ημέρας Αστέγων» παρέχονται οι παρακάτω υπηρεσίες:

•  ημερήσια παραμονή σε ασφαλή και κατάλληλα θερ?
• μαινόμενο/κλιματιζόμενο χώρο
•  ατομική υγιεινή (ζεστό λουτρό) και παροχή ειδών ατομικής υγιεινής
•  χρήση πλυντηρίων για τον καθαρισμό του ρουχισμού τους
•  παροχή ειδών ένδυσης και υπόδησης
•  παροχή ροφήματος ή και μικρογεύματος
•  φύλαξη προσωπικών αντικειμένων σε ασφαλή χώρο
•  βασική υγειονομική φροντίδα και φαρμακευτική αγωγή όταν αυτό απαιτείται
• συμμετοχή σε ατομικές ή/και ομαδικές συναντήσεις με εξειδικευμένα στελέχη του Κέντρου για τη διερεύνηση των αναγκών τους και τον από κοινού σχεδιασμό για την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους
• διασύνδεση με υπηρεσίες στέγασης, σίτισης, ψυχολογικής υποστήριξης, νομικής συνδρομής, συμβουλευτικής, υγείας, πρόνοιας, κοινωνικής και εργασιακής επανένταξης όταν αυτό απαιτείται

2. Προϋποθέσεις φιλοξενίας

• Τα άτομα που παραπέμπονται για φιλοξενία πρέπει:
•  Να εμπίπτουν στην κατηγορία των αστέγων όπως περιγράφεται στο άρθρο 2 της παρούσης.
•  Να αποδέχονται με υπογραφή Ατομικού Συμφωνητικού τον Κανονισμό Λειτουργίας της Δομής.

3. Δυναμικότητα
Η συνολική δυναμικότητα του «Ανοικτού Κέντρου Ημέρας Αστέγων» θα καθορίζεται από τον Φορέα Λειτουργίας,ανάλογα με τις παρεχόμενες υπηρεσίες, τις ώρες λειτουργίας, τον εξοπλισμό και τη χωρητικότητα της Δομής.
Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να διασφαλίζεται ότι όλοι οι ωφελούμενοι θα έχουν πρόσβαση στις βασικές υπηρεσίες της Δομής κατ' ελάχιστον μία φορά την εβδομάδα.
4. Ημέρες και ώρες λειτουργίας
Τα «Ανοικτά Κέντρα Ημέρας Αστέγων» λειτουργούν από τρεις έως επτά ημέρες την εβδομάδα με ωράριο ημερήσιας λειτουργίας, το οποίο κυμαίνεται από τις 7.30 μέχρι
τις 21.00.
 Σε εξαιρετικές περιπτώσεις και εφόσον κρίνεται αναγκαίο (π.χ λόγω κακών καιρικών συνθηκών) μπορεί να παραταθεί το ωράριο λειτουργίας με την άδεια της οικείας δημοτικής αρχής. Η ρύθμιση του ωραρίου του προσωπικού γίνεται σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία
5. Στελέχωση
Στο βασικό προσωπικό το οποίο απαιτείται για να λειτουργήσει ένα «Ανοικτό Κέντρο Ημέρας Αστέγων» περιλαμβάνονται κατ’ ελάχιστον οι παρακάτω ειδικότητες:
α) Επιστημονικό Προσωπικό:

•  Κοινωνικός Λειτουργός (1/50 ωφελούμενους)
•  Νοσηλευτής (1/100 ωφελούμενους)

β) Διοικητικό Προσωπικό:

•  Διοικητικός/Οικονομικός Υπεύθυνος ΠΕ/ΤΕ (1/100 ωφελούμενους)

γ) Υποστηρικτικό προσωπικό:

•  Υπάλληλος γενικών καθηκόντων
• Υπάλληλος καθαριότητας

Η Δομή ανάλογα με τις παρεχόμενες υπηρεσίες και τις ανάγκες των ωφελούμενων δύναται να απασχολεί επιστημονικό προσωπικό και άλλων ειδικοτήτων ή βοηθητικό προσωπικό. Επίσης ο Φορέας δύναται να συνάπτει συμβάσεις έργου με εταιρίες για την εξασφάλιση της σίτισης, φύλαξης, ασφάλειας και καθαριότητας ανάλογα με τις ανάγκες της Δομής, κατά προτίμηση με Κοινωνικούς Συνεταιρισμούς Περιορισμένης Ευθύνης ή Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεως.
Η παροχή επιπρόσθετων υπηρεσιών στέγασης, σίτισης, ψυχολογικής υποστήριξης, νομικής συνδρομής,συμβουλευτικής, υγείας, πρόνοιας και κοινωνικής επανένταξης γίνεται μέσω διασύνδεσης με αρμόδιους φορείς, καθώς και με τη συνδρομή εθελοντών, υπό τον σχεδιασμό, την κατεύθυνση και εποπτεία του Συντονιστή και του επιστημονικού προσωπικού της Δομής.
6. Εγκαταστάσεις Δομής
Οι εγκαταστάσεις του «Ανοικτού Κέντρου Ημέρας Αστέγων» αποτελούνται κατ’ ελάχιστον από τους εξής χώρους:

•  χώρος υποδοχής και καθιστικό
•  γραφεία και χώροι υγιεινής για το προσωπικό
•  χώρος για διεξαγωγή ατομικών ? ομαδικών συναντήσεων συμβουλευτικής
•  χώρος παροχής υπηρεσιών υγειονομικής φροντίδας
•  χώροι υγιεινής (WC/Λουτρό) για τους ωφελούμενους
•  χώρος πλυντηρίων/στεγνωτηρίων
•  χώροι αποθήκευσης (για τα παρεχόμενα είδη προσωπικής υγιεινής, τα είδη και τα μέσα καθαρισμού, τα ατομικά ερμάρια με κλειδαριά για τη φύλαξη προσωπικών ειδών ωφελούμενων και εργαζόμενων)

Άρθρο 6

«Υπνωτήρια»
1. Παρεχόμενες υπηρεσίες
Στους ωφελούμενους των «Υπνωτηρίων» παρέχονται οι παρακάτω υπηρεσίες:

•  διανυκτέρευση σε ασφαλή και κατάλληλα θερμαινόμενο/κλιματιζόμενο χώρο
•  ατομική υγιεινή (ζεστό λουτρό) και παροχή ειδών ατομικής υγιεινής
•  χρήση πλυντηρίων για τον καθαρισμό του ρουχισμού τους
•  παροχή ειδών ένδυσης και υπόδησης
•  παροχή ενός τουλάχιστον γεύματος (πρωινό/βραδινό). Όπου αυτό δεν καθίσταται δυνατό, οι ωφελούμενοι διασυνδέονται με δομές παροχής συσσιτίων
•  φύλαξη προσωπικών αντικειμένων σε ασφαλή χώρο
•  βασική υγειονομική φροντίδα και φαρμακευτική αγωγή όταν αυτό απαιτείται
•  συμμετοχή σε ατομικές ή/και ομαδικές συναντήσεις με εξειδικευμένα στελέχη της Δομής για τη διερεύνηση των αναγκών τους και τον από κοινού σχεδιασμό για την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους
•  διασύνδεση με επιπλέον υπηρεσίες στέγασης, σίτισης, ψυχολογικής υποστήριξης, νομικής συνδρομής,υγείας, πρόνοιας, κοινωνικής και εργασιακής επανένταξης όταν αυτό απαιτείται

2. Προϋποθέσεις φιλοξενίας
Τα άτομα που παραπέμπονται για φιλοξενία πρέπει:

•  Να εμπίπτουν στην κατηγορία των αστέγων όπως περιγράφεται στην παρ. 2, άρθρο 1 της παρούσης.
•  Να αποδέχονται με υπογραφή Ατομικού Συμφωνητικού τον Εσωτερικό Κανονισμό Λειτουργίας της Δομής.
•  Να μην πάσχουν από αερογενώς μεταδιδόμενο νόσημα, σύμφωνα με γνωμάτευση θεράποντα ιατρού(παθολόγου ή γενικού ιατρού),
•  Να μην έχουν έκπτωση της λειτουργικότητας ή διαταραχή της συμπεριφοράς λόγω σοβαρής ψυχικής διαταραχής, η οποία κατόπιν εκτίμησης συνεργαζόμενης
• δημόσιας ψυχιατρικής υπηρεσίας, να καθιστά μηδυνατή την ένταξη τους στη Δομή.
•  Να είναι αυτοεξυπηρετούμενα.

3. Δυναμικότητα.
Η συνολική δυναμικότητα κάθε «Υπνωτηρίου» δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 90 άτομα. Υπέρβαση του αριθμού αυτού μπορεί να γίνεται μόνο σε ημέρες ιδιαίτερα δυσμενών καιρικών συνθηκών.
4. Ημέρες και ώρες λειτουργίας.
Τα «Υπνωτήρια» λειτουργούν από Δευτέρα έως Κυριακή, τουλάχιστον από τις 21:00 έως και τις 09:00 της επόμενης ημέρας. Το ωράριο δύναται να διαφοροποιείται κατά τη χειμερινή περίοδο. Κατ' εξαίρεση, σε περιπτώσεις ακραίων καιρικών φαινομένων, δύνανται να
λειτουργούν σε 24ωρη βάση.
Τα «Υπνωτήρια» μπορούν να λειτουργούν και σε όλες τις άλλες ώρες για την κάλυψη οργανωτικών, λειτουργικών αναγκών ή την παροχή υποστηρικτικών υπηρεσιών,
σύμφωνα με το πρόγραμμα εργασίας του προσωπικού.
Η ρύθμιση του ωραρίου του προσωπικού γίνεται σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.
5. Στελέχωση.
Στο βασικό προσωπικό το οποίο απαιτείται για να λειτουργήσει ένα «Υπνωτήριο» περιλαμβάνονται κατ' ελάχιστο οι παρακάτω ειδικότητες:
α) Επιστημονικό Προσωπικό:

•  Κοινωνικός Λειτουργός (1/30 φιλοξενούμενους)
•  Ψυχολόγος (1/90 φιλοξενούμενους)
•  Νοσηλευτής (1/90 φιλοξενούμενους)

β) Διοικητικό Προσωπικό:

•  Διοικητικός/Οικονομικός Υπεύθυνος (1/45 φιλοξενούμενους)

γ) Υποστηρικτικό Προσωπικό:

•  Υπάλληλος Γενικών Καθηκόντων (1/45 φιλοξενούμενους)
•  Υπάλληλος Φύλαξης
•  Υπάλληλος Καθαριότητας

Η Δομή ανάλογα με τις παρεχόμενες υπηρεσίες και τις ανάγκες των ωφελούμενων δύναται να απασχολεί επιστημονικό προσωπικό και άλλων ειδικοτήτων ή βοηθητικό προσωπικό. Επίσης ο Φορέας δύναται να συνάπτει συμβάσεις έργου με εταιρίες για την εξασφάλιση της σίτισης, φύλαξης, ασφάλειας και καθαριότητας ανάλογα με τις ανάγκες της Δομής, κατά προτίμηση με Κοινωνικούς Συνεταιρισμούς Περιορισμένης Ευθύνης ή Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεως

Άρθρο 8

«Υποστηριζόμενα Διαμερίσματα»
1. Παρεχόμενες υπηρεσίες
Οι φιλοξενούμενοι των «Υποστηριζόμενων Διαμερισμάτων» έχουν τη δυνατότητα:

•  να φιλοξενηθούν σε κατάλληλο για τις ανάγκες του ατόμου ή της οικογένειας κατοικία για ορισμένο χρόνο, όπως καθορίζεται κατά περίπτωση από τον αντίστοιχο φορέα ή πρόγραμμα
•  να λάβουν υλική συνδρομή, όπως κάλυψη ειδών πρώτης ανάγκης, ένδυσης, υπόδησης σίτισης, κάλυψη οικοσκευής κλπ.
•  να επιδοτηθούν για την κάλυψη λογαριασμών ΔΕΚΟ
•  να ωφεληθούν υποστηρικτικών υπηρεσιών, όπως ψυχοκοινωνική υποστήριξη, εργασιακή/επαγγελματική συμβουλευτική και ανάπτυξη δεξιοτήτων, νομική συμβουλευτική, χρηματοοικονομική διαχείριση, υποστήριξη για ένταξη στην αγορά εργασίας, διασύνδεση με αρμόδιες Υπηρεσίες

Για τις υπηρεσίες αυτές καθώς και για την παρακολούθηση της εξέλιξης του Ατομικού (ή Οικογενειακού) Σχεδίου Κοινωνικής Ένταξης των φιλοξενούμενων, ο Κοινωνικός Λειτουργός επισκέπτεται τα «Υποστηριζόμενα Διαμερίσματα» σε τακτά, είτε έκτακτα, χρονικά διαστήματα, και ανάλογα με τις ανάγκες των φιλοξενούμενων, και ενημερώνει τον ατομικό/οικογενειακό τους φάκελο.
2. Προϋποθέσεις φιλοξενίας
Τα άτομα που παραπέμπονται για φιλοξενία πρέπει:
- Να εμπίπτουν στην κατηγορία των αστέγων όπως περιγράφεται στην παρ. 2 του άρθρου 1 της παρούσης
- Να αποδέχονται με υπογραφή Ατομικού Συμφωνητικού τον Κανονισμό Λειτουργίας της Δομής.
- Να μην έχουν έκπτωση της λειτουργικότητας ή διαταραχή της συμπεριφοράς λόγω σοβαρής ψυχικής διαταραχής, η οποία κατόπιν εκτίμησης συνεργαζόμενης ψυχιατρικής υπηρεσίας, να καθιστά μη δυνατή την ένταξη τους στη Δομή.
- Σε περίπτωση μοναχικών ατόμων: Να είναι αυτοεξυπηρετούμενα
- Σε περίπτωση συνοίκησης μεμονωμένων ατόμων:
Να μην πάσχουν από αερογενώς μεταδιδόμενο νόσημα,σύμφωνα με γνωμάτευση θεράποντα ιατρού (παθολόγου ή γενικού ιατρού),
- Σε «Υποστηριζόμενα Διαμερίσματα» φιλοξενούνται κατά προτεραιότητα:
- οικογένειες και άτομα που φιλοξενούνται σε «Ξενώνες Μεταβατικής Φιλοξενίας» ή «Υπνωτήρια» ή κάνουν χρήση των υπηρεσιών «Ανοιχτών Κέντρων Ημέρας Αστέγων»
- οικογένειες και άτομα που έχουν καταγραφεί ως άστεγοι από τις Κοινωνικές Υπηρεσίες των Δήμων ή τα Κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας
- γυναίκες που φιλοξενούνται σε Ξενώνες Φιλοξενίας Γυναικών θυμάτων βίας
- άτομα που φιλοξενούνται σε Δομές Παιδικής Προστασίας, έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους και δεν σπουδάζουν
- οικογένειες με παιδιά, μονογονεϊκές οικογένειες,
-έγκυες

Άρθρο 11

Μεταβατικές και καταργούμενες διατάξεις
1. Θεσπίζεται προθεσμία ενός (1) έτους για την προσαρμογή των «Δομών Παροχής Υπηρεσιών σε Αστέγους» που ήδη λειτουργούν στις διατάξεις της παρούσας απόφασης.
2. Από τη δημοσίευση της παρούσας καταργούνται οι υπ’ αριθμ. Δ28οικ.37401/3462 «Καθορισμός πλαισίου ελάχιστων προδιαγραφών λειτουργίας Κοινωνικών Ξενώνων Βραχυχρόνιας Φιλοξενίας» και υπ’ αριθμ. Δ28οικ.37400/3461 «Καθορισμός πλαισίου ελάχιστων προδιαγραφών λειτουργίας Ανοικτών Κέντρων Ημέρας
Αστέγων» Υπουργικές Αποφάσεις (ΦΕΚ 297/τ.Β΄/11-2-2014).
Αθήνα, 22 Απριλίου 2016

Κατεβάστε εδώ ολόκληρο το ΦΕΚ

Και ο  Νόμος 4052/12  ,ειδικά οι παρ.8 και 9 του άρθρου 29. [ορισμός αστέγου]

Σχετικά με τον παλιότερο νόμο και τις  "Προδιαγραφές Κοινωνικών Δομών Άμεσης αντιμετώπισης της φτώχειας" στις αρχές του 2013  

Όλα καλά και επαρκώς χρηματοδοτούμενα.Τότε  γιατί βλέπουμε τόσο κόσμο έξω;

(Κείμενα από το 2016)

Οι άστεγοι της διπλανής πόρτας

Οι άστεγοι των Χανίων

Συνεχίζεται

Οι περιπέτειες των αστέγων

 Βγάλανε τους άστεγους έξω στο χιόνι!γιατί τελείωσε η βάρδια..
 Η ιστορία έχει ως εξής: 
Σύμφωνα με τα όσα κατήγγειλε ο πολίτης, όλα ξεκίνησαν όταν προσπάθησε να βοηθήσει έναν άστεγο που βρήκε να κοιμάται δίπλα από το σπίτι του. Τηλεφώνησε στον δήμο, προκειμένου να ενημερωθεί ποια κέντρα φιλοξενίας είναι ανοικτά και τον παρέπεμψαν σε αυτό της Πανόρμου. Όταν όμως το ανέφερε στον άστεγο, εκείνος του αποκρίθηκε ότι είχε ήδη πάει και τον είχαν διώξει. Σύμφωνα με την καταγγελία, τηλεφώνησε τρεις ακόμη φορές στον δήμο απ' όπου τον διαβεβαίωσαν ότι όλα «δουλεύουν άψογα».

Κατάφερε να πείσει τον άστεγο και τον συνόδευσε από το Θησείο μέχρι την Πανόρμου, όπου έφτασαν στις 22:30 το βράδυ, όταν ήδη χιόνιζε στο κέντρο της Αθήνας και το ψύχος δριμύ. Ωστόσο, ο υπάλληλος στη Λέσχη Φιλίας τους ενημέρωσε ότι το κέντρο θα έκλεινε μετά από μισή ώρα, γιατί, όπως είπε ο εργαζόμενος που θα έκανε την επόμενη βάρδια αρρώστησε. Στην οργισμένη διαπίστωση του πολίτη ότι «θα διώξετε τον κόσμο μες το χιόνι», ο υπάλληλος αποκρίθηκε: «Ναι, εγώ πρέπει να φύγω». 
Ακολουθεί ο διάλογος 

Χώροι Φιλοξενίας Αστέγων - Η εμπειρία μου απόψε
- Ένας άστεγος κοιμάται έξω στον δρόμο, δίπλα στο σπίτι μου.
- Αρχίζει να χιονίζει στο κέντρο της Αθήνας.
- Παίρνω τηλέφωνο στο Δήμο για τα Κέντρα Φιλοξενίας.
- Μου λένε να πάει στον Χώρο της Πανόρμου.
- Ο άστεγος αρνείται και μου λέει οτι τον διώχνουν.
- Ξαναπαίρνω άλλες 3 φορές για επιβεβαιώση.
- Μου επιβεβαιώνουν οτι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και όλα δουλεύουν άψογα.
- Λέω στον άστεγο “εμπιστεύσουμε, είναι καλά εκεί”.
- Τον σηκώνω μες το κρύο να πάει απο το Θησείο στην Πανόρμου.
- Φτάνουμε 22:30.
- Ο υπάλληλος του Δήμου μου λέει “23:00 θα κλείσουμε”
- Του λέω “Γιατί;”
- “Μόλις πήρε η επόμενη βάρδια και είπε οτι αρρώστησε και δεν θα έρθει”
- “Και τι; Θα διώξετε τον κόσμο μες το χιόνι;;;”
- Μου λέει “Ναι, εγώ πρέπει να φύγω”
- “Καλά δεν μπορεί να έρθει κάποιος άλλος στην θέση του;”
- Μου λέει “Που να ξέρω εγώ; Ειμαι απο τις 15:00 εδώ εγώ, κουράστηκα πρέπει να φύγω”
- Βγάλανε τους άστεγους έξω στο χιόνι.

Δείτε το video για το περιστατικό από την σελίδα  του στο Facebook:

https://www.facebook.com/themis.vas/videos/10158010332865511/

Ακολουθούν κάποια από σχόλια των αναγνωστών του news247 απ'όπου και η αναδημοσίευση

romail100 (ρομέϊλ100) 

Απάνθρωπο. Και αν δεν υπήρχε ο ιδιώτης να ενδιαφερθεί για τον άστεγο δεν θα μαθευότανε ποτέ το τι έγινε.
Άρης Κλάρας 

Πάλι καλά που δεν ήταν πιλότος αυτός ο "άνθρωπος"! Φαντάζεστε να τελείωνε το 8ωρό του στον αέρα?

Βαγγέλης 

Όποιος ξαναρωτήσει γιατί βρίζουμε τους δημοσίους υπαλλήλους, παρακαλώ να διαβάσει το άρθρο ξανά και ξανά

tracha noplagias 

δηλαδη ο γιατρος θα σταματησει την εγχειρηση ,γιατι σχολασε ? μιλαμε για πραγματα τα οποια στην κυριολεξια ,ειναι μεταξυ ζωης και θανατου .

Για την υπόθεση η οποία αποκαλύφθηκε έπειτα από καταγγελία του πολίτη, διενεργείται έρευνα ανακοίνωσε ο δήμος Αθηναίων.

(Σχόλιο)Αυτά τα όχι και τόσο ασυνήθιστα φαινόμενα μας κάνουν να αισθανόμαστε ντροπή που έχουμε καταχωρήσει  τις διευθύνσεις κρατικών, εκκλησιαστικών και άλλων δομών.
Η εκμετάλλευση των κονδυλίων κατά το δοκούν συνεχίζεται ανεξέλεγκτη σε όλα τα επίπεδα της υποτιθέμενης "Κοινωνικής Πρόνοιας" και μας φέρνει στη δυσάρεστη θέση να πρέπει να αποφασίσουμε αν θα συνεχίσουμε την αναδημοσίευση ή να τις κατεβάσουμε από το ιστολόγιο. Η  νέα χρονιά για εμάς ήρθε με ένα σωρό ερωτήματα και προβλήματα(η σελίδα είναι μπλοκαρισμένη και απάντηση δεν έχουμε καιρό τώρα).
Συνεχίζεται

Οι άστεγοι των Χανίων μιλούν: για τον Θωμά, τη ζωή τους, την αδιαφορία του κράτους, τις ελπίδες και την απελπισία τους

Γεια σας φίλοι
Μια "επίμονη" δυσλειτουργία [με την navbar τώρα] δεν επιτρέπει να κάνουμε απρόσκοπτα τις αναρτήσεις και έτσι διάφορα επίκαιρα θέματα έμειναν στα πρόχειρα. 

Αναμένοντας την λύση αναδημοσιεύουμε το αφιέρωμα του Αγώνα της Κρήτης στα προβλήματα των αστέγων της πόλης των Χανίων. Το άρθρο και οι φωτογραφίες  είναι του Γιάννη Αγγελάκη.

Την ίδια στιγμή που άνθρωποι βασανίζονται στους δρόμους,ο Άνθιμος  βρίσκεται  στη ΔΕΘ και "ευλογεί" τους  κυβερνήτες και την αντιπολίτευση της Αποικίας γεγονός  που σηκώνει πολλές αναγνώσεις. Όλοι συνεννοημένοι και όλοι απόντες από τα επείγοντα προβλήματα που η κρίση παράγει με ραγδαίους ρυθμούς.
Διαβάστε ..

Με την οικονομική κρίση να έχει πλήξει ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού στη χώρα, οι άστεγοι γίνονται περισσότερο ορατοί. Γίνονται ορατοί, όχι επειδή δεν υπήρχαν άστεγοι και πριν την κρίση αλλά επειδή πλέον η κατάστασή που βιώνει ο άστεγος «βγάζει νόημα», ο κίνδυνος γίνεται υπαρκτός, άρα και ο άστεγος γίνεται ορατός. Αυτό που πραγματικά γίνεται ορατό είναι η πιθανότητα να βρεθεί ο καθένας στη θέση ενός άστεγου, έστω και 
στο φαντασιακό επίπεδο. Έτσι, το βλέμμα μέρους της κοινωνίας στρέφεται προς τους δρόμους και τα παγκάκια, στους άστεγους και τις καβάτζες τους.

Προκύπτουν λύσεις; Διαφαίνεται κάποια διέξοδος για τη βελτίωσης της ζωής αυτών των ανθρώπων; 

Όχι. Αντιθέτως, μέσα στα πλαίσια μίας οικονομικής κρίσης που βαθαίνει, οι άστεγοι βρίσκονται ακόμα πιο απομονωμένοι και με λιγότερη υποστήριξη από την πολιτεία που περικόπτει πόρους που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την επανένταξή 
τους ή για την υποστήριξή τους, τη στιγμή που το φαινόμενο της αστεγίας εντείνεται εξαιτίας και των πολιτικών που εφαρμόζονται. Κάποια στιγμή, στερεύει και το ενδιαφέρον της κοινωνίας, που αν και αναγνωρίζει πλέον το πρόβλημα της αστεγίας, δίχως να διαφαίνεται λύση στα προβλήματά της, αφοσιώνεται σε έναν αγώνα για επιβίωση που 
γίνεται όλο και πιο δύσκολος. Μέχρι να συμβεί κάποιο γεγονός.

Ο θάνατος του Θωμά Δεληγιαννίδη στις 7 Σεπτεμβρίου στα Χανιά ήταν ένα τέτοιο γεγονός.

Στην Ελλάδα της κρίσης, ο Θωμάς είναι μία ακόμα παράπλευρη απώλεια. Ήταν άλλωστε άστεγος. Ευάλωτος στους κινδύνους. Όπως τον κίνδυνο της αστεγίας αντιμετωπίζουν πολλές χιλιάδες ηλικιωμένοι, μετανάστες αλλά και μακροχρόνια άνεργοι, άνδρες και γυναίκες δίχως οικογένεια. 

Αποτελούν τα θύματα των πολιτικών λιτότητας των τελευταίων ετών. Οι ζωές τους κρύβονται πίσω από στατιστικά στοιχεία που αποκρύπτουν το ανθρώπινό δράμα.
Στην Ελλάδα, πάνω από 20.000 άτομα ζουν υπό καθεστώς αστεγίας, σύμφωνα με έρευνα του 2011. 

Άλλοι, όπως η αναπληρώτρια Υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Θεανώ Φωτίου, με δηλώσεις της τον Φεβρουάριο του 2015, ανέβαζε τον αριθμό των αστέγων στους 30.000. Τότε, ως μέλος της κυβέρνησης της πρώτης φοράς Αριστερά, η κ. Φωτίου δεσμευόταν για στέγαση των αστέγων και για δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα για 300.000 νοικοκυριά. Μετά ανακάλυψε ότι «με το τίποτα όπως είναι τα γεμιστά χορταίνει ολόκληρη οικογένεια. Έτσι θα τα καταφέρουμε».

Ο Θωμάς όμως δεν τα κατάφερε. Ήταν ένας άνθρωπος με πολλά προβλήματα. Για αρκετά χρόνια πάλευε με τον αλκοολισμό. Το τελευταίο διάστημα η κατάστασή του είχε χειροτερεύσει.
Νιοάρα: «Κοιμόταν χρόνια στα παγκάκια»

http://agonaskritis.gr/wp-content/uploads/2016/09/DSCF0501.jpg

Ο Θωμάς ήταν ένας από αυτούς τους άστεγους που τα τελευταία χρόνια έμεναν στα Χανιά. Οι πιο κοντινοί του άνθρωποι ήταν και αυτοί άστεγοι. 
Μιλήσαμε μαζί τους.
Η Σταυρούλα, ο Πέτρος, η Νιοάρα και ο Κοσμάς μίλησαν για το Θωμά αλλά και τις ζωές τους ως άστεγοι, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, τις ελπίδες και τους αγώνες που δίνουν.Ρώτησα αν γνώριζαν τον Θωμά. Η Νιοάρα είπε ότι όλοι τον γνώριζαν «κοιμόταν χρόνια στα παγκάκια».

Πώς γίνεται κάποιος άστεγος; Τι συμβαίνει στη ζωή για να φτάσει να γίνει κάποιος άστεγος; Πώς μένει ένας άνθρωπος πέρα από χωρίς στέγη, πρώτα χωρίς δουλειά, μετά χωρίς οικογένεια;
Η Νιοάρα είπε ότι όλα αρχίζουν από κάπου και ξεκινά ένας κατήφορος. Χάνουν τη δουλειά τους, μένουν χωρίς σπίτι. Μετά έρχονται οι αρρώστιες, ο αλκοολισμός. Και μετά από ένα σημείο αυτοί οι άνθρωποι δε μπορούν να δουλέψουν. Και ο Θωμάς που πέθανε, μας είπε η Νιοάρα, τον τελευταίο καιρό το μόνο που έκανε ήταν να πίνει κρασί και να κοιμάται. Δε μπορούσε καν να σταθεί στα πόδια του.

Αυτό που μου είπε επαληθεύεται και από τα στοιχεία. Η ζωή στον δρόμο δεν αποτελεί μία 
εκούσια επιλογή. Εν αντιθέσει, αποτελεί την αποτύπωση της όξυνσης των κοινωνικών 
αντιθέσεων στο πιο έντονό τους σημείο.

Όπως αποτυπώνεται και σε έρευνες, κύρια αιτία που κάποιος γίνεται άστεγος είναι η ανεργία, το αλκοόλ, οι ψυχικές διαταραχές και τα ναρκωτικά, η κατάρρευση του υποστηρικτικού κοινωνικού ή οικογενειακού πλαισίου. Πολλές φορές, εν τη 
απουσία υποστηρικτικών δομών της πολιτείας, η κατάρρευση ενός από αυτούς τους πυλώνες – όπως η απώλεια της εργασίας – οδηγεί σε ένα ντόμινο αρνητικών εξελίξεων που είτε οδηγεί στο αλκοόλ, είτε στην κατάρρευση του υποστηρικτικού πλαισίου. Πάντως η συνέπεια αυτή της διαδικασίας είναι η εξώθηση στην αστεγία.

Πέτρος: «Καταστροφή φίλε. Στην Ελλάδα δε σου δίνουν βοήθεια. Τα Χριστούγεννα μας λένε χρόνια πολλά»

Η Νιοάρα λέει ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με σοβαρά προβλήματα υγείας. «Ένας άλλος  άνθρωπος, μεγάλος σε ηλικία, θα του κόψουνε τα  πόδια».
Είπε:
«Εμείς τον βοηθούσαμε στη θεραπεία. Έγινε καλά. Όμως μετά που φύγαμε από την κατασκήνωση (Καλαθά) ήρθε σε μια καβάτζα που δεν είχε νερό και ρεύμα και έπαθε ξανά μόλυνση. Και τώρα είναι να του κόψουν τα πόδια»
Τους ρώτησα αν υπήρχε ένα ιδανικό σενάριο τι θα θεωρούσανε ως λύση, τι θα ήθελαν να δουν να γίνεται:

«Αυτή τη στιγμή δεν έχει ούτε ένας από τους άστεγους χαρτιά. Είτε τα έχουν χάσει, είτε τους τα ‘χουν κλέψει. Δεν έχουμε ούτε ένα να ξέρει πώς μας λένε. Δεν έχουμε λεφτά να πάμε στην Αθήνα».
Υπάρχει περίπτωση γυναίκας από Αλβανία στα Χανιά που έμεινε πρόσφατα δίχως στέγη και έχει δύο παιδιά που φοιτούν στα ελληνικά σχολεία. Δε μπορούσε να μπει στους καταλόγους για να δεχθεί έστω και μια μικρή βοήθεια επειδή δεν είχε τα απαραίτητα χαρτιά. Σαν αυτή την περίπτωση υπάρχουν πολλές στην πόλη μας.
Άλλοι λένε ότι θα ήθελαν να βρουν μια δουλειά. 
«Εγώ δούλεψα παλιά σε μια ταβέρνα» μου είπε η Νιοάρα. «Θα ήθελα να ξαναδουλέψω».
Ο Πέτρος κατάγεται από την Πολωνία. Μου είπε ότι ήταν καλός μάστορας. Έχει δουλέψει στη Γερμανία, στη Γαλλία, την Ιταλία, την Αυστρία. Έκανε οικογένεια στην Ελλάδα. Έχει μία κόρη 16 χρονών. Ήταν στην Αθήνα, έζησε και στην Καλαμάτα, την Τρίπολη, μετά ήρθε στην Κρήτη. Αρχικά στο Ηράκλειο, μετά στα Χανιά.Τα τελευταία 6 χρόνια είναι άστεγος.

Τα αιτήματα επαναλαμβάνονται, όμως τίποτα δε συμβαίνει.

Υπάρχουν άνθρωποι που βοηθούν. Δεν τους γνωρίζει ο κόσμος. Είναι ιδιοκτήτες εστιατορίων που τους δίνουν ένα πιάτο φαγητό ή ένα πακέτο τσιγάρα.  Υπάρχει η Κοινωνική Κουζίνα και τα συσσίτια.Όμως και ο ένας άστεγος υποστηρίζει τον άλλο.
Οι άστεγοι φρόντιζαν τον Θωμά επειδή ήταν σε πολύ δύσκολη κατάσταση.
Τον έκαναν μπάνιο και του έδιναν ένα πιάτο φαγητό. Δε μπορούσε ούτε καν να πάει τουαλέτα. Δεν είχε δύναμη να φροντίσει τον εαυτό του.

Τους είπα, αν μπορούσαν να μιλήσουν στις αρχές τι θα τους έλεγαν:

Ο Πέτρος μου είπε: «δεν καταλαβαίνεις τίποτα; Δεν ακούνε! Υπόσχονται, μα δεν κάνουν τίποτα!».
Υπήρχε πρόταση για κτίριο της Μητρόπολης για την Βρυσσών. Έχει ακουστεί πρόταση για χρήση τμήματος του Παλιού Ψυχιατρείου ή του παλιού ΙΚΑ. Κι ενώ είχε εγκριθεί ομόφωνα το πρόγραμμα παρέμβαση στον δρόμο, δεν έχει προχωρήσει. Είχε γίνει πρόταση εκ της Πρωτοβουλίας Πολιτών και για λαϊκό υπνωτήριο, ενός ελεύθερου και ανοιχτού 
χώρου, που θα μπορεί κάποιος αν θέλει να κοιμηθεί, να κάνει μπάνιο, να πλύνει τα ρούχα του και να αποθηκεύσει τα πράγματά του. Οι άστεγοι ότι λερώνεται το καίνε επειδή δε μπορούνε να τα πλύνουν. Πολλές φορές δεν έχουν τα μέσα ούτε να πλύνουνε τον εαυτό τους. Κάνουν μπάνιο σε δημόσιες βρύσες. Τίποτα δεν προχωρά.

Η Νιαόρα μου περιγράφει το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν με τη γραφειοκρατία.

«Πηγαίναμε εκεί και περιμέναμε και δε μας υπολογίζανε καθόλου και μετά μας λέγανε, ελάτε τη Δευτέρα. Μετά μας ζητούσανε χαρτιά. Μα πού να τα βρούμε εμείς τα χαρτιά; Εμείς ζούμε στον δρόμο, δεν έχουμε τίποτα!»
Υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν χάσει κάθε είδους ταυτότητας ή χαρτιών και δεν έχουν χρήματα για να ταξιδέψουν στον τόπο από όπου κατάγονται για να βγάλουν νέα χαρτιά. Έτσι, δε μπορούν να ενταχθούν σε κάποιο πρόγραμμα επανένταξης ή να τύχουν υποτυπώδους στήριξης από την πολιτεία.

Αν το καθεστώς του άστεγου είναι ένα στο οποίο άνθρωποι θέτονται σε ένα περιθώριο, το οποίο τους μετατρέπει σταδιακά σε περίπου αόρατους για την υπόλοιπη κοινωνία, οι άστεγοι χωρίς χαρτιά, είναι οι αόρατοι μέσα στους αόρατους, δίχως δυνατότητα να γίνουν ορατοί για την πολιτεία.
Υπάρχουν επίσης άλλοι που θέλουν να φύγουν και να επιστρέψουν στον τόπο καταγωγής τους, είτε αυτός είναι στην Ελλάδα είτε αυτός είναι στο εξωτερικό, όμως δε μπορούν λόγω αυτής της αδυναμίας να βγάλουν χαρτιά.

Η διαμαρτυρία της 28ης Ιανουαρίου 2016

Ρώτησα που μένουν;

Ο Πέτρος μου απάντησε:«Εγώ πού μένω; Στη Σπλάντζια. Εκεί είναι το παλάτι μου»
Ο Πέτρος λέει ότι είναι περίπου 30 άστεγοι που κοιμούνται σε καβάτζες στα Χανιά, ο Κοσμάς κατεβάζει τον αριθμό κοντά στους 20 «αλλά μπορεί να είναι και παραπάνω».
Στα Χανιά, υπάρχουν 70 άνθρωποι που αναγκάζονται παροδικά ή πιο μόνιμα να ζουν ως 
άστεγοι στους δρόμους.Θυμήθηκαν όταν είχαν προχωρήσει σε διαμαρτυρία στο δημαρχείο. Τότε, στα τέλη του Γενάρη του 2016, αφού πήρε δημοσιότητα το θέμα, οι αρχές έδειξαν ένα ενδιαφέρον, συλλέξανε ονόματα και στοιχεία των αστέγων όμως από τότε ούτε φωνή 
ούτε ακρόαση.

Σε πανό που είχαν αναρτήσει έγραφε:«Ζητάμε στέγη για τους άστεγους, μετανάστες – 
Έλληνες. Ο Δήμος έχει δεσμευτεί. Πότε θα το ανακοινώσει;»

Και μετά: «Εδώ και τώρα, όχι όταν πεθάνει κάποιος. Να δοθούν τα έκτακτα επιδόματα – επιδοτήσεις για ενοίκια. Όχι αύριο, ούτε του χρόνου. Τώρα».
Κάποιοι πήραν μια επιδότηση 200 ευρώ, όμως η πλειοψηφία των αστέγων έμειναν εκτός, επειδή δεν έχουν χαρτιά.Μεταξύ αυτών που συμμετείχαν στη διαμαρτυρία της 28ης Ιανουαρίου 2016 ήταν και ο Θωμάς που πέθανε πριν λίγες μέρες.

Ο τιτάνιος αγώνας ανθρώπων που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην αλληλεγγύη

Από καβάτζα αστέγων στα Χανιά

http://agonaskritis.gr/wp-content/uploads/2016/09/DSCF1356.jpg
Λένε ότι «στο νοσοκομείο μας προσέχουν πάρα πολύ», και εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους. Κάποιοι πηγαίνουν πολύ συχνά, σχεδόν δύο και τρεις φορές τη βδομάδα, λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζουν.
Αν υπάρχει κάτι που βελτιώνει την κατάσταση των άστεγων στα Χανιά δεν είναι η πολιτεία, που βάζει διαρκώς εμπόδια στην παροχή ακόμα και της πιο βασικής υποστήριξης, αλλά ο τιτάνιος αγώνας λίγων, μετρημένων στα δάκτυλα ανθρώπων που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στο να βοηθούν τον συνάνθρωπό τους.

Οι άστεγοι με τους οποίους μίλησα μου είπαν ονόματα όμως δε γνωρίζω αν θα ήθελαν να 
γραφτούν σε αυτό το κείμενο. Είναι άνθρωποι που δίνουν όλο τον χρόνο και το είναι τους στο να δίνουν, δίχως να ζητούν κάποιο αντάλλαγμα, δίχως να ζητούν κάποια αναγνώριση αλλά παλεύοντας για τη λύση των προβλημάτων συνανθρώπων τους υπό εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες και απέναντι σε ένα κράτος εν γένει εχθρικό. Αυτοί οι Χανιώτες δε 
βγάζουν δελτία τύπου για τις ενέργειές τους. Ζητούν λύση στα προβλήματα. Αυτή είναι η μόνη επιβράβευση που αναζητούν.

Τασούλα: «Ξυπνάμε με τον φόβο το πρωί του τι θα κάνουμε και πώς θα είναι τα πράγματα»
http://agonaskritis.gr/wp-content/uploads/2016/09/DSCF1359.jpg(κλικ)
Ο Πέτρος δεν ξέρει πώς θα μπορούσε το μέλλον του να είναι καλύτερο, η Σταυρούλα όμως λέει ότι η ανταπόκριση του κόσμου είναι που τους δίνει ελπίδα. Δίνει επίσης βαρύτητα στη στήριξη που προσφέρουν οι κοινωνικοί λειτουγοί. 
«Για όλους να δούμε μια ανταπόκριση, όχι μόνο για λίγους», λέει. Η Σταυρούλα είναι άπορη και τον Νοέμβριο τελειώνει το επίδομά της και θα μείνει άστεγη. Είναι μία από τις πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν ζήσει στο παρελθόν και ίσως εξαναγκαστούν ξανά στο μέλλον να κοιμηθούν στο δρόμο.
«Δεν είμαι μόνο εγώ, είναι και πολλοί άλλοι. Ξυπνάμε με τον φόβο το πρωί του τι θα κάνουμε και πώς θα είναι τα πράγματα. Να βοηθήσουν γιατί δε μπορούμε κάθε χρόνο να έχουμε την ίδια αγωνία. Καθόμαστε από το πρωί ως το βράδυ στα παγκάκια και τι κάνουμε; Τίποτα».

Ο άστεγος δεν έχει να φύγει από κάποια χώρα, δεν έχει κάποιο προορισμό στον οποίο αν φθάσει θα μπορέσει να ξαναρχίσει να χτίζει τη ζωή του όμως, όπως και ο πρόσφυγας, διατρέχει σοβαρούς κινδύνους για τη ζωή του, αντιμετωπίζει μεγάλο άγχος και ψυχολογική πίεση.Το βίωμα του άστεγου είναι αυτό της απουσίας του ανήκειν και της απώλειας της ταυτότητας. Είναι άνθρωποι, που αισθάνονται ότι δεν υπάρχει τόπος στον οποίο να ανήκουν, που να αποκαλούν δικό τους, που νοιώθουν και είναι εξωβελισμένοι στο περιθώριο.

Ο άστεγος είναι η απουσία σπιτιού, όχι απλά η απουσία στέγης. Το ζήτημα δεν είναι απλά η ύπαρξη κάποιας στέγης αλλά μιας πιο σταθερής σχέσης με ένα φυσικό χώρο που θα ευνοεί την ανάπτυξη ανθρώπινων σχέσεων, των προσωπικών βιωμάτων και της ταυτότητας με ασφάλεια. Το σπίτι είναι μια επέκταση της ταυτότητας ενός ατόμου. Αυτό απουσιάζει από τη ζωή του άστεγου.O άστεγος είναι ξένος στη χώρα που βρίσκεται και θα είναι ξένος όπου και αν πάει. Μπορεί να είναι Έλληνας ή μετανάστης όμως δεν έχει ελπίδα για κάποιο καλύτερο μέλλον, η κανονικότητά του είναι αυτή της ζωής ως άστεγος.
Ο άστεγος ζει μια εμπόλεμη κατάσταση εν γνώση του πως έτσι θα είναι η ζωή του. Λειτουργεί λοιπόν αποδεχόμενος αυτό τον αφανή πόλεμο. Ζει τον πόλεμο σε μια περίοδο που άλλοι βιώνουν την «ειρήνη». Γι’ αυτό μαθαίνει να τον συνηθίζει και να επιβιώνει. Αυτή είναι η διαφορά που πρέπει να αποδεχτεί και τον θέτει στο περιθώριο.

Απουσία κοινωνικών πολιτικών προστασίας στην Ελλάδα

Η Νιοάσα θέλει μια δουλειά σταθερή και κάποια χρήματα να πάει μέχρι Αθήνα για να φτιάξει τα χαρτιά της. «Σπίτι βρίσκεις, άμα δεν έχεις δουλειά όμως πώς θα το πληρώσεις; Είναι τα νοίκια, είναι το ρεύμα, είναι το νερό».Ο Κοσμάς είναι άστεγος τα τελευταία 4 χρόνια. Μου 
είπε ότι έχει μαζί του και τα δύο παιδάκια του. Είναι από Αθήνα αλλά βρίσκεται στα Χανιά τα τελευταία 8 χρόνια. Ήρθε να βρει εργασία αλλά εργαζόταν μόνο περιστασιακά. «Αν δείτε το μέρος που μένω δε θα μπορείτε να κάτσετε μέσα ούτε λεπτό. Μα πού αλλού να πάω;»
Αναφέρεται και αυτός σε μία σύντομη καλή περίοδο όπου φιλοξενήθηκαν σε ένα ξενοδοχείο στη Νέα Χώρα, λόγω παγετού. Αυτή η περίοδος όμως κράτησε λίγο.
«Έχουμε κάνει και εμείς πολλά λάθη στη ζωή μας», λέει η Νιοάσα. 
Το πρόβλημα είναι ο αλκοολισμός. Η πλειοψηφία των αστέγων και λόγω της κατάστασης που βρίσκονται έχουν σοβαρό πρόβλημα με το αλκοόλ. Ο Πέτρος, λέει ότι «για μας δεν υπάρχει μέλλον». 
Αναγνωρίζει και αυτός το πρόβλημά που έχει με το αλκοόλ. Έχει μία κόρη που είναι 16 ετών όμως στεναχωριέται που δε μπορεί να σταθεί δίπλα της. 
“Καταστρόφα», επαναλάμβανε κάθε τόσο καθώς έπιανε το καπέλο του, έκανε μια μικρή υπόκλιση και έλεγε «ευχαριστώ Ελλάδα».
Η απουσία κοινωνικών πολιτικών προστασίας στην Ελλάδα είναι καταφανή. Την απουσία του κράτους αναπλήρωνε εδώ και δεκαετίες η οικογένεια, οι φίλοι, οι γείτονες, ανεπίσημα δίκτυα αλληλεγγύης που σήμερα καταρρέουν υπό το βάρος  των αυξημένων αναγκών και της πίεσης για επιβίωση. Και παρά το πλήθος πρωτοβουλιών αλληλεγγύης που ξεπήδησαν στα χρόνια της κρίσης και στα Χανιά, που προσπαθούν να καλύψουν το τεράστιο 
κενό με λογικές αξιοπρέπειας και όχι φιλανθρωπίας, δε μπορούν να αντικαταστήσουν την απουσία κρατικών δομών.
 Άλλωστε σε αυτές τις πρωτοβουλίες συνήθως είναι πολύ ενεργοί ένας μικρός αριθμός ανθρώπων, που δέχονται και αυτοί τις συνέπειες της μακροχρόνιας κρίσης, και έχουν όρια και αντοχές, φυσικές και ψυχολογικές, που είναι λογικό να εξαντλούνται. Είναι οι αφανείς ήρωες μιας κρίσης που περιθωριοποιεί εκατοντάδες 
χιλιάδες ανθρώπους και δολοφονεί.Πέραν όμως από της απουσίας  υποστηρικτικών 
δομών υπάρχει και η εν γένει στάση του κράτους που είναι ευνοϊκή ως προς την όξυνση του φαινομένου της αστεγίας.

Τα νοικοκυριά πλέον ανταποκρίνονται με μεγάλη δυσκολία στα κόστη των στεγαστικών αναγκών. Αυτή η αδυναμία αποτυπώνεται και στη μεγάλη αύξηση του αριθμού των εξώσεων από μισθωμένα διαμερίσματα. Σύμφωνα με σχετική έρευνα από το 2011, περίπου το 50% των νοικοκυριών αδυνατούσαν να πληρώσουν το μηνιαίο μίσθωμα. 
Αλλά και αυτή που ιδιοκατοικούν βρίσκονται υπό τη διαρκή απειλή της κατάσχεσης για τις 
φορτωμένες με δάνεια κατοικίες, αλλά και εξαιτίας των πολλών νέων φόρων, ειδικώς των φόρων επί των ακινήτων. Η αλήθεια είναι ότι όχι μόνο το κράτος δεν βοηθά τους άστεγους αλλά εξωθεί διαρκώς νέους ανθρώπους στην αστεγία.
Συνέχεια (εδώ)
Και ( εδώ)όσα είπε ο  Δήμαρχος σχετικά με το πρόβλημα και τις λύσεις που έχει δώσει.