Η Λυγαριά (Vitex agnus castus)και οι χρήσεις της

Όποιος Λυγαριά δεν πιάσει
την αγάπη του θα χάσει,
κι όποιος δεν την μυριστεί
θα την αποχωριστεί..

Λυγαριά στο παρτέρι -2014

Το κείμενο σήμερα ξεκινά με τη λυγαριά αλλά θέλει να καταλήξει αλλού. Η λυγαριά είναι θάμνος πολύ διαδεδομένος στην ελληνική ύπαιθρο. 
Δεν υπάρχει τόπος που να μην ομορφαίνει και να μην ευωδιάζει από τις  λυγαριές. Μπορεί να αγαπά τους παραποτάμιους και παραθαλάσσιους τόπους, αλλά καμιά φορά  δραπετεύει και στις πόλεις. 
Είναι θάμνος αυτοφυής και  φυλλοβόλος της οικογένειας Vervenaceae (Βερβενίδες), και  μπορεί να φτάσει σε ύψος και τα τρία μέτρα.  Είναι φυτό ανθεκτικό τόσο στις υψηλές όσο και στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, ακόμη και στους -10 °C.
 Ανθίζει από τον  Ιούνιο μέχρι  τον Σεπτέμβριο.
Τα άνθη της είναι εύοσμα και τα βρίσκονται σε διάφορα χρώματα (λιλά, ροζ ή λευκά). 
Ο καρπός  της είναι αρωματική δρύπη που ωριμάζει το φθινόπωρο (από Σεπτέμβριο μέχρι Νοέμβριο). 
Η λυγαριά δεν είναι ένα τυχαίο φυτό. Όλα τα μέρη της είναι αρωματικά. Περιέχει φυτο-ενδορφίνες, παρόμοιες με αυτές που παράγονται από τον άνθρωπο, και συνεισφέρει άμεσα στην ευφορία του οργανισμού, κάνοντας μας ευτυχισμένους! όπως γράφει σχετικά με τις ιδιότητες του φυτού εδώ: Φαρμακευτικό Δελτίο 2009

Η γοητεία που ασκεί πέρασε  και στην παράδοση  μας με τραγούδια, παροιμίες και παραμύθια, αλλά και με προκαταλήψεις !

"Όποιος περάσει λυγαριά και δεν κόψει κλωνάρι, 
να χάσει την αγάπη του κι άλλος να του την πάρει"!

Και όταν ανέλπιστα την συναντώ μέσα στην πόλη, σαστίζω και προσπαθώ να επιβεβαιώσω τι βλέπω δίνοντας ένα λεπτό από το χρόνο μου αλλά κλωνάρι δεν κόβω, μόνο τρίβω ανάμεσα στα δάχτυλά μου απαλά λίγα από τα φύλλα της για να "θυμηθώ" τη μυρωδιά της. 
Στέκομαι και την κοιτώ για λίγο,τραβώ μια πρόχειρη φωτογραφία και φεύγω γιατί βιάζομαι, αλλά υπόσχομαι στον εαυτό μου να επιστρέψω μήπως και συλλέξω καρπούς μόλις μπει το φθινόπωρο(δεν τα κατάφερα .Την συνάντησα πέρυσι και ένα μήνα πριν που ξαναπέρασα από το σημείο ,την είχαν εξαφανίσει!).

Γεμάτη η χώρα μας με  ευωδιαστούς  θάμνους  λυγαριάς όμως η φαρμακευτική χρήση της  έχει σχεδόν ξεχαστεί. Ακόμη σήμερα είναι ένα από τα  πιο ακριβά συμπληρώματα που εισάγονται  για θεραπευτικούς λόγους!
Σαν φυτό έχει πολλές και σπουδαίες φαρμακευτικές ιδιότητες που τα τελευταία κυρίως χρόνια άρχισαν να διαδίδονται (ναι ήταν κι αυτό ένα από τα μυστικά στους αντίστοιχους κύκλους) ενώ η χρήση της  ήταν εκτεταμένη στην αρχαιότητα τόσο στην Ελλάδα, όσο και στον υπόλοιπο Ευρωπαϊκό χώρο,κυρίως  των φύλλων και των καρπών της. Τα χρησιμοποιούσαν σαν κατευναστικό (υποτίθεται) της ερωτικής διάθεσης και  ως εκτρωτικό φάρμακο. Οι ευεργετικές ιδιότητες της λυγαριάς στο γεννητικό σύστημα της γυναίκας ήταν  γνωστές από την εποχή του Ιπποκράτη όπως μας πληροφορεί ο Παυσανίας.

Ετυμολογία
Ο όρος agnus castus-προέρχεται από την ελληνική αγνός και τη λατινική castus. 
Προφανώς  λόγω του ονόματός της συνήθιζαν να την ονομάζουν στην Ευρώπη  δένδρο της παρθενίας, πιπέρι των μοναχών κ.ά. 
 Η λυγαριά  ήταν το ιερό φυτό της θεάς Ήρας προστάτιδας του γάμου και της μακροημέρευσής του και η λατινική απόδοση της Ελληνικής λέξης  πιθανόν συγχέει  τον κατευνασμό των ορμών με  την ισορροπία.
Στη λαϊκή μας παράδοση τη συναντάμε με διάφορα  ονόματα όπως αγνιά, άγνος, λύγος, λυγιά, καναπίτσα, αθκιά, μυριτζιά, μερόλια, καλαθιά,κ.ά.

Άλλες χρήσεις: περιβαλλοντικές, μπαχαρικό, φαρμακευτικό.
Με την λυγαριά αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά πολλά από τα ορμονικά προβλήματα ανδρών και γυναικών,αφού εξισορροπεί τη λειτουργία των αντίστοιχων αδένων.Έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία στη επαναφορά της περιόδου και στη βελτίωση της γονιμότητας όταν αυτή οφείλεται σε ορμονικά αίτια,στα  προβλήματα εμμηνόρροιας, την ομαλοποίηση της ωορρηξίας, τη στειρότητα, τις δυσκολίες στο θηλασμό,στο σύνδρομο πολυκυστικών  ωοθηκών, σε ινομυώματα και φλεγμονές της μήτρας. 
Πιο διαδεδομένη τα τελευταία χρόνια είναι η χρήση της στην αντιμετώπιση της εφηβικής ακμής και της εμμηνόπαυσης.
Αυτά και άλλα, είναι προβλήματα που η  λυγαριά μπορεί να βοηθήσει καθοριστικά αν γίνει σωστή χρήση. Κάνοντας κανείς μια αναζήτηση στο διαδίκτυο  με το όνομα του φυτού θα βρει πολλές πληροφορίες για τη θεραπευτική του δράση.
Όμως υπάρχει ένα μπέρδεμα. 
Σε παλιότερα συγγράμματα αναφέρεται συχνά πως δρα κατά των ανδρικών ορμονών.
Τελικά τι ισχύει;
Αυτό ανασκευάστηκε τα τελευταία χρόνια μετά  από έρευνες που έγιναν,όπου αποδείχτηκε  πως οι καρποί της λυγαριάς  έχουν την ιδιότητα να εξομαλύνουν την ορμονική λειτουργία των αναπαραγωγικών οργάνων. 
Δεν επιδρούν απ’ ευθείας στα αναπαραγωγικά όργανα, αλλά στον υποθάλαμο και την υπόφυση, που είναι τα κέντρα ελέγχου των ορμονών αυτών.
Δεν είναι αναφροδισιακοί οι σπόροι, απλά εξομαλύνουν τις ανισορροπίες.
Συλλογή:οι σπόροι συγκομίζονται όταν ωριμάσουν και σκληρύνουν αργά το φθινόπωρο.
Προφυλάξεις: Οι πληροφορίες που παρέχονται εδώ έχουν σαν μοναδικό στόχο να θυμηθούμε  τον πλούτο της ελληνικής φύσης. Η χρήση των βοτάνων πρέπει να γίνεται με την επίβλεψη ενός ειδικού και ειδικά όταν λαμβάνονται ταυτόχρονα άλλα φάρμακα, βότανα ή  συμπληρώματα. Η λυγαριά δεν χρησιμοποιείται σε παιδιά.

Πληροφορίες για τις  ιδιότητες του φυτού εδώ:
 Λυγαριά - φαρμακολογία και κλινικές ενδείξεις.
Περισσότερα:  Θεόδωρος  Φουράκης, Φαρμακείο (εδώ), στο "Φτιάχνω μόνος μου"(εδώ)

Ακόμη:http://www.proyecto-bebe.es/vitex_agnus_castus.htm,και εδώ:
http://www.douni.gr/?section=ingredients&id=21&icategory=9

http://botanologia.blogspot.gr/2011/01/blog-post_17.html

Λυγαριά (Vitex agnus castus)

Κληροδοτούμενη γνώση από γενιά σε γενιά 
Μετά την μικρή αναφορά στις  θεραπευτικές ιδιότητες της λυγαριάς, θα επιχειρήσουμε μια περιήγηση στις υπόλοιπες χρήσιμες ιδιότητές της, γνωστές στους περισσότερους κάποτε, και σε αχρηστία τα τελευταία χρόνια,  αφού όλα σχεδόν όσα φτιάχνονταν με αυτήν αντικαταστάθηκαν από μοντέρνα υλικά.

Καίγοντας  λυγαριές  οι παλιότεροι κρατούσουν μακριά τα άγρια ζώα,και έφτιαχναν πρόχειρα στρώματα με τα μυρωδάτα κλαριά  της.

Με τους σπόρους της  αντιμετώπιζαν τα κρυολογήματα  και τα δείγματα των φιδιών.
Τους κλώνους τους χρησιμοποιούσαν  στο πλύσιμο των κρασοβάρελων μαζί με άλλα αρωματικά φυτά, και ίσως σε τοπικό επίπεδο να συμβαίνει ακόμη.
Αλεσμένοι οι σπόροι αντικαθιστούν με επιτυχία το πιπέρι (είναι εύοσμοι,ελαφρώς πικροί και καυτεροί).
Ακόμη σε πολλά μέρη δίνουν σχήμα και άρωμα στα τυριά με τα κλαριά της. Σε πλεκτά καλαθάκια από  λυγαριά στραγγίζει το γνωστό τυρί ΠΟΠ καλαθάκι της Λήμνου.
Το εκχύλισμα των σπόρων  είναι  αποτελεσματικό απωθητικό και παρασιτοκτόνο για τσιμπούρια, ψύλλους, κουνούπια και μύγες. 
Οι ευλύγιστες βέργες της είναι κατάλληλες στην καλαθοπλεκτική, και το ξύλο της, λόγω των ιδιοτήτων του (σκληρό, βαρύ και ανθεκτικό στο χρόνο)χρησιμοποιήθηκε σαν πρώτη ύλη για πολλά χρηστικά αντικείμενα. 

Η "τοξική" πράσινη ανάπτυξη

Ευτυχώς ή δυστυχώς ζούμε σε μια χρονική στιγμή όπου ολοένα και περισσότερο γίνεται αντιληπτό πως το μοντέλο ανάπτυξης  που ακολουθούμε είναι εσφαλμένο. 
Όση  κριτική και να κάνουμε στον  καπιταλισμό και  στην βιομηχανοποίηση, όσο και να συμμετέχουμε σε διαμαρτυρίες και να περιμένουμε την αλλαγή μέσα από τη λιγοστή ανακύκλωση που μπορούμε να κάνουμε, η πραγματικότητα μας δείχνει πως δεν είναι αρκετά για να αποτρέψουν την κατάρρευση της εύθραυστης ισορροπίας των οικοσυστημάτων. 
 Κυρίαρχο μέλος του οικοσυστήματος -και μάλιστα από τα πιο ευαίσθητα- είμαστε και εμείς οι άνθρωποι.
Όμως, εγκλωβισμένοι πολλοί από μας στις γνώριμες συνήθειες  περιμένουμε από  τα εκατομμύρια των άλλων ανθρώπων να "καλύψουν" την διαφορά αλλάζοντας πρώτοι τις καταναλωτικές τους συνήθειες. 
Ακόμη πιο δύσκολο είναι να συνειδητοποιήσουμε  την μεγάλη εικόνα(1).
 Στις μέρες μας που οι κίνδυνοι είναι  πλέον γνωστοί και η αειφορία  ενισχύεται οικονομικά από τις κυβερνήσεις, ησυχάζουμε σε ένα σωρό θέματα που μπορεί να τα διαχειριστούμε με άλλους τρόπους, πιστεύοντας πως όλα είναι εντάξει, πως υπάρχει χρόνος  και τρόπος να αντιστραφεί η καταστροφή. 
Επιστροφή στην ισορροπία  χωρίς αλλαγή στις κοινωνικές  μας συνήθειες αλλά και τις  ιδέες μας δεν μπορεί να υπάρξει.
Και δυστυχώς  σε εμάς έπεσε  ο κλήρος  της αλλαγής των δεδομένων,και ο χρόνος δεν είναι αρκετός όπως μας δείχνουν τα ακραία φυσικά φαινόμενα που  πολλαπλασιάζονται. 
Αν καταφέρουμε να  διαχειριστούμε πιο αποτελεσματικά τις διαθέσιμες πρώτες ύλες, τις φυσικές ανανεώσιμες  ενέργειες, ακόμη και να αναβιώσουμε παλιές  χρήσιμες τεχνικές, υπάρχει ελπίδα εμείς και οι επόμενες γενιές να έχουμε μια καλύτερη ζωή. 
Στην αντίθετη περίπτωση, η φύση σύντομα θα καταντήσει μουσειακό είδος αφού ήδη έχουν αρχίσει να θεσμοθετούνται απαγορευτικοί κανόνες  πρόσβασης σε θάλασσες παραλίες και βουνά,(διεθνείς συµβάσεις Natura, Ramsar)  κανονισμοί για τους σπόρους και τα είδη των ζώων εκτροφής.

Καλαθοπλεκτική λοιπόν!

Από τις αρχαιότερες τέχνες του ανθρώπου όπως διαπιστώνεται από αναφορές (από το 9000 π.χ.) και αρχαιολογικά ευρήματα.

Αξίζει να ξαναδούμε  τη χρησιμότητά της ύστερα από δεκαετίες ενεργειακής σπατάλης και μόλυνσης  της γης με  τα πλαστικά.
Το καλάθι, το κατεξοχήν κάποτε μέσο μεταφοράς και αποθήκευσης, οι καλαμωτές και ένα σωρό άλλα αντικείμενα μπορούν να κερδίσουν το χώρο που έχασαν από τα πλαστικά και να συμβάλλουν στην διατήρηση της ισορροπίας του φυσικού περιβάλλοντος.

Συνεχίζεται


(1) Ένα τσιµεντένιο τείχος απειλεί τη Μεσόγειο 
Το τσιµέντο έχει καταλάβει  πάνω από το 50% της ακτογραµµής  ειδικά στα παράλια της Ισπανίας, της Γαλλίας και της δυτικής Ιταλίας και επεκτείνεται προς τα ανατολικά. Σύµφωνα µε πρόσφατη έρευνα, οι τεχνητές κτισµένες επιφάνειες παρουσίασαν αύξηση της τάξεως των 190 τετρ. χιλ. κάθε χρόνο, τη δεκαετία του 1990 – 2000, και σήµερα υπολογίζεται ότι το 26% των παραλιών της Μεσογείου είναι ήδη χτισµένο. Αν συνεχιστεί η τάση, το 50% των ακτών της Μεσογείου θα έχει χτιστεί έως το 2025. 

Αρώνια καλλιέργεια και προοπτικές.

Τρίτος χρόνος κρίσης και η εγχώρια αγορά γνωρίζει την απόλυτη καθίζηση. Τα προβλήματα των αγροτών μεγάλα και όπως όλοι γνωρίζουμε τα τρακτέρ είναι και πάλι στους δρόμους.
Οι αγορές της Ευρώπης, σήμερα θα έπρεπε να μοσχοβολούν ελληνικές δάφνες, δενδρολίβανα, ρίγανη και άλλα, ο ανταγωνισμός όμως είναι μεγάλος, με τις υπόλοιπες Μεσογειακές χώρες να έρχονται πρώτες και καλύτερα προετοιμασμένες.
*
Η αγορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση των επίσημα διακινούμενων αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών, εκτιμάται σε 1,1 δις. δολάρια, ενώ οι συνολικές πωλήσεις των προϊόντων αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών και των διαιτητικών συμπληρωμάτων ξεπερνούν τα 7,5 δισ. δολάρια.
Χώρες όπως η Γαλλία και η Ισπανία, κατέχουν το 70% περίπου της συνολικής παραγωγής και ακολουθούν η Γερμανία, η Αυστρία, η Ολλανδία, η Ιταλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Φινλανδία. Επίσης  η Τουρκία, η Αίγυπτος , το Ισραήλ και η Κύπρος παράγουν και εκμεταλλεύονται σε σημαντικό βαθμό τα αρωματικά φυτά με καθετοποιημένες μονάδες όπου η μικρότερη είναι της τάξης των 70 – 100 στρεμμάτων. (Πολυσίου 2000)(1)
*
Θυμίζουμε πως επισήμως, το Υπουργείο Γεωργίας  τον Ιούνιο του 2007 αποφάσισε την μεταρρύθμιση του τομέα των οπωροκηπευτικών με έναρξη ισχύος από 1/1/2008.
Στον κατάλογο των προϊόντων που κάλυπτε η νέα ΚΟΑ εκτός των οπωροκηπευτικών συμπεριλαμβάνονταν και ο κρόκος  και τα αρωματικά φυτά που προορίζονται για μαγειρική χρήση όπως το θυμάρι, βασιλικός, μελισσόχορτο, φασκόμηλο, και ρίγανη.
Ο κλάδος των αρωματικών φυτών εντάχθηκε στο Γ’ ΚΠΣ
Ωστόσο παρά την ορθή ομολογουμένως χάραξη στρατηγικής ανάπτυξης του κλάδου, η παραγωγική διαδικασία δεν ενισχύθηκε διότι δεν υπήρξε και δεν υπάρχει ακόμη η κατάλληλη διάρθρωση
κινήτρων όπως:
-Ο εφοδιασμός των ενδιαφερομένων με πιστοποιημένο πολλαπλασιαστικό υλικό ώστε να επιτευχθεί αύξηση της απόδοσης και βελτίωσης της ποιότητας.
-Δημιουργία κέντρων συγκέντρωσης και επεξεργασίας των προϊόντων της πρωτογενούς παραγωγής για το σκοπό της επίτευξης προϊόντων εξαιρετικής ποιότητας. Τα κέντρα αυτά μπορούν να δημιουργηθούν από Ομάδες παραγωγών ή Συνεταιριστικές Οργανώσεις.
-Αγορά ξηραντηρίων για την καλύτερη και ταχύτερη ξήρανση των συλλεγόμενων δρογών
-Στενή συνεργασία με το ΕΘΙΑΓΕ στον τομέα της Έρευνας.
-Ενίσχυση των Ομάδων Παραγωγών ή των Συνεταιριστικών Οργανώσεων για την αντιμετώπιση δαπανών εμπορίας αλλά και ενίσχυση των φορέων εξαγωγέων προκειμένου να μειωθεί το κόστος του εξαγόμενου προϊόντος.
-Έκδοση προδιαγραφών ή εναρμόνιση με τις ήδη υπάρχουσες κανονιστικές προδιαγραφές για κάθε εξαγόμενο προϊόν με σκοπό την επίτευξη της προσφοράς δρογών στην επιθυμητή ποιότητας και στο επιθυμητό είδος συσκευασίας κ.λ.π.
-Ενδελεχής έλεγχος για κάθε εξαγόμενο προϊόν από ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό για την εξασφάλιση της ποιότητας και την αποφυγή νοθείας. Στην Ε.Ε. των 27 εκτιμάται ότι καλλιεργούνται συνολικά 800.000 περίπου στρέμματα αρωματικών φυτών, όταν στην Ελλάδα που όπως όλοι γνωρίζουμε αποτελεί την ιδανικότερη χώρα για την καλλιέργεια τους, η καλλιεργούμενη έκταση αγγίζει τα 20.000 περίπου στρέμματα. Δηλ. άλλες χώρες που υπολείπονται σε εδαφοκλιματικά στοιχεία καλλιεργούν παράγουν χιλιάδες τόνους εξασφαλίζοντας έτσι για τις οικονομίες τους σημαντικά έσοδα.(Κατσιώτης 2007)
Είναι γεγονός ότι η οικονομική κρίση σήμανε και το τέλος της επιδοτούμενης Γεωργίας στην Ελλάδα. Γενικά μιλώντας για την ελληνική γεωργία θεωρούμε ότι πρέπει να επαναπροσδιορίσει τον
ρόλο της σε σχέση με την ελληνική οικονομία και κοινωνία αλλά και με την παγκόσμια οικονομία καθώς η «μεσογειακή διατροφή» και η αειφόρος ανάπτυξη αποτελούν πρώτη προτεραιότητα στις
πολιτικές υγείας αλλά και στις προτιμήσεις των καταναλωτών.(1)
*
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η αγορά των αρωματικών όχι μόνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο αλλά παγκοσμίως είναι τεράστια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η καλλιέργεια, παραγωγή, και διάθεση των αρωματικών φυτών και των αιθέριων ελαίων τους μπορούν να αποτελέσουν κίνητρο για τον αγρότη την περίοδο αυτή αλλά με ορισμένες προϋποθέσεις.
«Οι εξαγωγές είναι μονόδρομος για εμάς σήμερα» όπως συμπεραίνουν πολλοί αγρότες.
Σήμερα, προωθείται η εκπαίδευση νέων αγροτών στην καλλιέργεια  ντόπιων και ξένων αρωματικών φυτών, από διάφορους κρατικούς και ιδιωτικούς οργανισμούς(ΠΑΣΕΓΕΣ-ΔΗΜΗΤΡΑ,κ.ά.).
Παρ'όλα αυτά, σας συνιστούμε να επεξεργάζεστε  με προσοχή  τις πληροφορίες.
Στη θέση της αρώνιας που έρχεται από Βόρειες και ψυχρές  περιοχές,θα μπορούσε να βρίσκεται η κρανιά, η τσαπουρνιά, ο Σαμπούκος ,που τα μούρα του έχουν παρόμοιες ιδιότητες όπως γνωρίζουμε από την παράδοση και από νεώτερες μελέτες,ή κάποιο άλλο αυτόχθονο φυτό.
 Η αρώνια ήταν μέρος της βασικής διατροφής των ιθαγενών της Αμερικής εδώ και εκατοντάδες χρόνια, και χρησιμοποιούνταν ως θεραπεία στα κρυολογήματα, τον πυρετό και τους πόνους στο στομάχι. Τα τελευταία χρόνια, με τα νέα ευρήματα που φέρνει στο φως η επιστημονική έρευνα, υπάρχει μια μεγάλη αύξηση του ενδιαφέροντος για τους καρπούς της.
 Ο φυσικός χυμός της  έχει έντονο σκούρο χρώμα, λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε ανθοκυανίνες και η γεύση του φρέσκου φρούτου είναι στυφή λόγω της περιεκτικότητά του σε τανίνες.
Η Αρώνια η μελανόκαρπη κατάγεται από τη Βορειοανατολική Αμερική και η καλλιέργεια της στην Ευρώπη ξεκίνησε μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σήμερα γίνονται προσπάθειες καλλιέργειας και στα δικά μας  χώματα, με την στενή εποπτεία των επίσημων φορέων.
*
Διαβάστε:«Η καλλιέργεια της αρώνιας: Ένα φυτό µε χίλιες ...χρήσεις»
Οι πληροφορίες  προέρχονται από την Διεύθυνση Αγροτικής Έρευνας και το  Ινστιτούτο ∆ασικών  Ερευνών τον Μάρτιο του 2012(2)
Γενικά για το φυτό
 Aronia melanocarpa(Αρώνια η µελανόκαρπη)
(Photinia melanocarpa) (Black chokeberry)
Η αρώνια η µελανόκαρπη   ανήκει στην οικογένεια των ροδοειδών(Rosaceae) και είναι ένα πολύτιµο
φαρµακευτικό είδος. Η αρώνια στην διεθνή κλίµακα των φαρµακευτικών φυτών (1-5) κατέχει τις πρώτες θέσεις.(κλίµακα 1) .Το φυτό υπάρχει σε  τρία είδη, από τα οποία η µελανόκαρπη θεωρείται φαρµακευτικό, ενώ η ροδόχρους και η κόκκινη είναι καλλωπιστικά. Aronia prunifolia (Purple chokeberry-Αρώνια η ροδόχρους)Aronia arbutifolia(Red chokeberry-Αρώνια η κόκκινη).

Μορφολογία-Οικολογία
 Είναι φυλλοβόλος µακρόβιος θάµνος  (ζει έως 100 έτη), ύψους 1-3 µέτρων.
Η  συστηµατική καλλιέργεια στην Ευρώπη και Ρωσία, άρχισε µετά τον Δεύτερο Παγκόσµιο Πόλεµο, αφού προηγουµένως αναγνωρίστηκε η πολύτιµη φαρµακευτική και υγιεινή αξία των καρπών της.
Το φυτό ανθίζει τον Ιούλιο ή Αύγουστο, τα άνθη είναι άσπρα και φύονται σε µικρές ταξιανθίες.
Ο καρπός είναι µικρός (7-10 χιλιοστά),  στρογγυλός, απαλός µαύρος στην αρχή και µαύρος, όταν ωριµάζει. Η παραγωγή καρπών αρχίζει από το τρίτο έτος και σταδιακά αυξάνεται. Στην Ελλάδα ωριµάζει τέλος Αυγούστου-αρχές Σεπτεµβρίου (ανάλογα µε το κλίµα).
Εξάπλωση
Στην Ευρώπη, η αρώνια καλλιεργείται ως καλλωπιστικό φυτό αρχικά σε διάφορες χώρες (Ρωσία, Λιθουανία, Βουλγαρία, Σουηδία, Δηµοκρατία της Τσεχίας). Όµως, µετά τον πόλεµο,χρησιµοποιήθηκε σαν φαρµακευτικό φυτό από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Το 1974, 54.000 στρέµµατα φυτεύτηκαν στην Ανατολική Ευρώπη,  από τα οποία τα 40.000 στρέµµατα σε περιοχές µε ψυχρό κλίµα (Σιβηρία).
Απαιτήσεις σε κλίµα-έδαφος
 Είναι είδος λιτοδίαιτο, και µπορεί να καλλιεργηθεί ευρύτατα σε διαφορετικά κλίµατα (ξηρά ή υγρά)
και εδάφη (αµµώδη έως πηλώδη, όξινα, ουδέτερα, αλκαλικά). Ευδοκιµεί και αναπτύσσεται ταχύτερα
σε υγρά, ελαφρά και τυρφώδη εδάφη.
Απαιτεί ηλιοφάνεια, αλλά δύναται να ευδοκιµήσει και σε ηµίσκια
 Η αρώνια αντέχει σε παγετούς (-35οC), όµως επηρεάζεται από υψηλές θερµοκρασίες (καύσωνες (+42o C).  Πρέπει να ποτίζεται το καλοκαίρι, ιδιαίτερα στα πρώτα τρία έτη µετα την φύτευση (κατά προτίµηση µε στάγδην άρδευση).

Ιστορικό της αρώνιας στην Ελλάδα
 1986
Η αρώνια εισήχθη από την Βουλγαρία πειραµατικά στον Ταξιάρχη-Χαλκιδικής (συνεργασία Ινστιτούτου Δασικών  Ερευνών Σόφιας  Δασαρχείο Ταξιάρχη, Πανεπιστηµιακό Δάσος
και Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης)
2000-2011:
Τα πειράµατα συνεχίζονται στο Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης
Βαλκανική/Βουλγάρικη προέλευση (από σπόρους) Μεσευρωπαϊκή/πολωνέζικη προέλευση(από µοσχεύµατα)
2007
Πρώτη πιλοτική καλλιέργεια στις Σέρρες
 Παραγωγή (2011, ηλικίας έξι έτη): 13 κιλά/δενδρύλλιο.Δύο (2) τόνους, στο στρέµµα:
2011:
Εγγραφή της αρώνιας στον κατάλογο του ΥΠ.Α.Α.Τ.(σαν φαρµακευτικό φυτό / καινοτόµος καλλιέργεια) ύστερα από συνεργασία του ΥΠ.Α.Α.Τ. και του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών/ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ) www.minagric.gr/greek/data/aronia.pdf
Εγκατάσταση της  πρώτη εκτατικής καλλιέργειας αρώνιας από οµάδες παραγωγών  Πιερίας
(www.aroniapieria.gr)
 Ο κύριος σκοπός των  φυτειών αρώνιας είναι  η παραγωγή προϊόντων εδώδιµης και φαρµακευτικής χρήσης,  διότι οι καρποί και τα φύλλα  της αρώνιας   είναι πλούσιοι σε  θεραπευτικές ουσίες (ανθοκυανίνες, φαινόλες, καταχίνες, φλαβονόλες, κ.α.).

Άνθη αρώνιας

Χρήσεις των καρπών (φαρµακευτικές/αναζωογονικές)
O καρπός περιέχει  βιταµίνη C σε υψηλά επίπεδα (15-30 mg στα 100 γραµµάρια), καθώς και πολλές άλλες βιταµίνες και ιχνοστοιχεία (Α, Β1, Β2, Β3, Β6, Β9, Ε, Κ, P).
-Η κατανάλωση των καρπών ομαλοποιεί την αρτηριακή πίεση, υπερνικά  την κόπωση, διεγείρει την ανάπλαση των μυών και των ιστών, τον σχηματισμό του αίματος και τον μεταβολισμό.
-Είναι επωφελής για τις εγκύους, παιδιά, διαβητικούς, αθλητές και για ασθενείς που υποβάλλονται σε πολύπλοκες αγωγές. Η υψηλή περιεκτικότητα  ιωδίου ωφελεί την ανάπτυξη στα παιδιά.
- Έχει αντιφλεγµονώδεις ιδιότητες και ανακουφίζει τις κρίσεις βρογχίτιδας και σε αλλεργικές κρίσεις.
-Χρησιμοποιείται σε  νευρολογικές διαταραχές, γαστρίτιδα, αιμορραγία, αναιμία, ρευματισμούς.
-Αντιμετωπίζει και προλαμβάνει τις λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος.
-Βοηθά στην καταπολέμηση του ιού της γρίπης,και είναι επωφελής στη θεραπεία του καρκίνου.
-Συμβάλλει στην πρόληψη και την θεραπεία των καρδιακών νοσημάτων.Το υψηλό αντιοξειδωτικό περιεχόμενο των μούρων, μειώνει τους κινδύνους από θρομβώσεις.
-Αναζωογονεί τα κύτταρα(ενισχύει τη µνήµη),συμβάλλει στη μείωση του στρες ,της υπέρτασης και της  χοληστερίνης.
-Ο χυμός  είναι ένα πολύτιμο συμπλήρωμα ή δευτερεύουσα θεραπεία για άτομα με καρδιακή νόσο, υπέρταση, διαβήτη, και άλλες ασθένειες.
-Είναι το μοναδικό φρούτο του δάσους που έχει την ιδιότητα να απομακρύνει τα βαριά μέταλλα από τον οργανισμό.
-Παρέχει προστασία από τη ραδιενέργεια!!
Φαρµακευτικές  χρήσεις των προϊόντων 
Στα φαρµακεία του εξωτερικού  διατίθενται σκευάσµατα της αρώνιας, σε κάψουλες, σταγόνες, κ.ά.

Χρήσεις των καρπών (εδώδιµες και µεταποιηµένες)
Το κυριότερο προϊόν της αρώνιας για πώληση είναι οι καρποί.
Ο καρπός της αρώνιας είναι βρώσιµος, εύγευστος(ιδιαίτερα µετά από επεξεργασία) και δύναται να
χρησιµοποιηθεί από την Βιομηχανία τροφίμων. Με την προσθήκη ζάχαρης παράγονται γλυκά του κουταλιού, σταφίδα,σιρόπι, ζελέ και μαρμελάδες. Ακόμα από την αρώνια παρασκευάζονται κρασί, λικέρ και χυμός. Το κρασί της αρώνιας (από καρπούς αρώνιας αποκλειστικά ή σε συνδυασµό αρώνια και ποικιλίες αµπέλου/µαύρος καρπός), είναι το καλύτερο φάρµακο για αναζωογόνηση και πρόληψη πολλών ασθενειών.

Οικονοµική σηµασία
Η οικονοµική σηµασία της καλλιέργειας της αρώνιας είναι τεράστια, διότι:  το κόστος καλλιέργειας είναι χαµηλό (τιµές γυµνόριζων  φυταρίων 2-4 ευρώ,  ανάλογα µε την ηλικία)
Αποδίδει εισόδηµα σε µικρό διάστηµα (δύο έως τρία έτη µετά την φύτευση)
Η φυτεία διαρκεί µεγάλο διάστηµα (έως 100 έτη)
Η καλλιέργεια θεωρείται βιολογική (δεν χρειάζονται λιπάνσεις, ραντίσµατα, διότι δεν έχουν αναφερθεί µέχρι σήµερα ασθένειες).
Οικονοµικές ωφέλειες(2)
 Παραγωγή καρπών ανά στρέµµα (ηλικίας 6-10 ετών) 150 φυτά/στρέµµα
Χ 10 κιλά/φυτό Χ 5 ευρώ το κιλό = 7.500  Ευρώ.
Διεθνείς τιµές(2)
Σταφίδα : 20 ευρώ / κιλό
Χυµός: 10 ευρώ/λίτρο
Νωποί καρποί:  6-8 ευρώ/κιλό
Κατεψυγµένοι καρποί: 4-5  ευρώ/κιλό
Κρασί 50-100 ευρώ/λίτρο
Σημαντικές πληροφορίες για την καλλιέργειά της, την φροντίδα καθώς και τους κινδύνους ασθενειών και καταπολέμισης θα βρείτε... http://www.minagric.gr/greek/data/aromatika_fyta/aronia.pdf.
Συμπεράσματα -προοπτικές 
• Η αρώνια είναι ένα καινοτόµο εδώδιµο και φαρµακευτικό είδος
• Η αρώνια πρόσφατα (Νοέµβριος 2011) εγγράφηκε στον Εθνικό Κατάλογο του ΥΠΑΑΤ σαν φαρµακευτικό φυτό/καινοτόµος καλλιέργεια.www.minagric.gr/greek/data/aronia.pdf
Η καλλιέργεια της αρώνιας ενδείκνυται  για πολλές περιοχές της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας.
Η αρώνια θα αυξήσει το εισόδηµα των καλλιεργητών, ιδιαίτερα σήµερα που η χώρα µας µαστίζεται από την Διεθνή και Ευρωπαϊκή κρίση, και οι επιδοτήσεις των αγροτικών προϊόντων σταδιακά
ελαττώνονται.(3)
Σχετικές διευθύνσεις διακίνησης.
Κατάλογος επιχειρήσεων
http://www.europages.gr/katalogos-epikheiriseis/did-Alim02/hc-02666

N/apotelesmata.html

http://geovolosnea.blogspot.gr/2011/09/aronia-melanocarpa.html
 www.greekberries.gr 
http://www.alibaba.com/product-gs/711351426/Hot_sale_supply_Chokeberry_Extract_Aronia.html
Σερβία και Μαυροβούνιο
http://www.tradekey.com/products/aronia.html

Σημειώσεις.
Στην  περιγραφή του φυτού αναφέρεται, πως ο καρπός είναι πλούσιος σε πηκτίνη και μπορεί να προστεθεί σε χυμούς και άλλα παρασκευάσματα από φρούτα που έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε αυτήν την ουσία. Επίσης πως μπορεί να προστατεύσει το σώμα από την ακτινοβολία!!.
Δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο τα αποτελέσματα των ερευνών για την χρήση της αρώνιας (για την υπογλυκαιμική της δράση) σε ασθενείς με διαβήτη .http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12580526?dopt=Abstract
Να ζητάτε πάντα τις συμβουλές και την έγκριση του γιατρού σας πριν από τη χρήση.
Εικόνες και πηγές
Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
http://www.minagric.gr/greek/data/aromatika_fyta/aronia.pdf
http://www.ellinikabaharika.gr/

(1)Σταθακόπουλος Ιωάννης 

Γεωπόνος Α.Π.Θ. M.sc. Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης

(3)http://www.paseges.gr/el/news/H-arwnia-katakta-toys-Ellhnes-agrotes.
(2)http://portal.stereahellas.gr/media/files/nees_kalliergeiesimerida.pdf
http://www.naevias.gr/files8/%CE%91%CE%A1%CE%A9%CE%9D%CE%99%CE%91.%CE%95%CE%9D%CE%91%20%CE%A6%CE%A5%CE%A4%CE%9F%20%CE%9C%CE%95%20%CE%A7%CE%99%CE%9B%CE%99%CE%95%CE%A3%20%CE%A7%CE%A1%CE%97%CE%A3%CE%95%CE%99%CE%A3%20(%CE%A3%CE%A0%CE%91%CE%9D%CE%9F%CE%A3).pdf
http://112648.ua.all.biz/el/goods_aronaaronia-melanocarpa_1106487
http://portal.stereahellas.gr/media/files/nees_kalliergeiesimerida.pdf

Τζιτζιφιά το δέντρο γιατρός

Ελαίαγνος ή μοσχοϊτιά (Elaeagnus angustifolia) 

Πολλά θέματα θα ήθελα να θίξω σήμερα, αλλά ο χρόνος λίγος. Και μιας και η αρχή έγινε στις 8/7 με τα Τζίτζιφα, ας μιλήσουμε μόνο γι' αυτά  προς το παρόν.
Ότι, εμείς οι Δυτικοί πιστεύουμε για τα μήλα "ότι ένα μήλο την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα", οι Ασιάτες  το αποδίδουν στα Τζίτζιφα..
Η Τζιτζιφιά -Ziziphus jujuba- θεωρείται  δέντρο με καταγωγή  την Ασία που έχει εγκλιματιστεί στην Ελλάδα και σε άλλες παραμεσόγειες χώρες, άγνωστο πότε. 
Κάποτε τις συναντούσε κανείς πολύ συχνά στο λεκανοπέδιο, όπως και τις θεόρατες πιπεριές και  τους ευκαλύπτους, και η μυρωδιά που ανέδιδαν σφράγισε την παιδική μας ηλικία. Μετά ήρθαν τα αυτοκίνητα, χρειάστηκε  να μεγαλώσουν οι δρόμοι -να πλατύνουν- και τα περισσότερα απ'αυτά τα δέντρα θυσιάστηκαν στο όνομα της ανάπτυξης.
Στη χώρα μας  το δέντρο έχει σχεδόν ξεχαστεί, ενώ αλλού στον κόσμο καλλιεργείται για τους καρπούς του. 
Φτιάχνουν μ'αυτούς  μαρμελάδες, καραμέλες και γλυκά. Τα παιδιά μου δεν έχουν δει ποτέ τζιτζιφιά, πόσο μάλλον να γνωρίζουν τη γεύση της, ή να έχουν ζήσει την περιπέτεια του μαζέματος των καρπών της ανάμεσα στα αγκαθωτά κλαριά της. Είναι δένδρο καρποφόρο, φυλλοβόλο, με  δίχρωμα φύλλα σαν της ελιάς που ανθίζει το καλοκαίρι και εκπέμπει ένα  ευχάριστο λεπτό άρωμα  που διαχέεται σε μεγάλη έκταση.
Καλλιεργείται εντατικά στην Κίνα  και αλλού -όπου θεωρείται και τόπος καταγωγής του δέντρου-και ο καρπός της διατίθεται  σε πολλές μορφές νωπός ή αποξηραμένος, σαν καραμέλα αλλά και σαν τουρσί!!! Οι καρποί είναι δρύπες, μοιάζουν με  τις ελιές όταν είναι άγουροι, σταδιακά γίνονται καφέ όταν ωριμάζουν το φθινόπωρο, και γλυκαίνουν. Μοιάζουν στη γεύση με ώριμο μήλο.
 Όταν προορίζονται για νωπή κατανάλωση  συλλέγονται μόλις ο φλοιός τους αποκτήσει το χαρακτηριστικό σκούρο χρώμα. Εάν προορίζονται για αποξήρανση συλλέγονται υπερώριμοι αφού συρρικνωθούν επάνω στα δένδρα. Η αποξήρανση τους γίνεται με έκθεση στον ήλιο για όσο διάστημα  απαιτείται και  διατηρούνται  σε καλή κατάσταση για ένα χρόνο.
Συστατικά: Ο καρπός  περιέχει φλαβονοειδή, γλίσχρασμα(1) σαπωνίνες, σάκχαρα, βιταμίνες Α, Β2,και  C, ιχνοστοιχεία, ασβέστιο,και σίδηρο.
Οι σπόροι περιέχουν σαπωνίνες  και αιθέρια έλαια.
Ο φλοιός της Τζιτζιφιάς περιέχει τανίνες και είναι στυπτικός. Χρησιμοποιείται  και στη Δυτική και στην Κινέζικη βοτανολογία. Στην Κίνα η ποικιλία  Da Zao  χρησιμοποιείται για να τονώσει τη σπλήνα και το στομάχι, στην αντιμετώπιση της δύσπνοιας, σε σοβαρές συναισθηματικές διαταραχές,σε αδυναμία των νεύρων, για να ισορροπήσει την πίεση, σαν σιρόπι  για να καλύψει τις γεύσεις των δυσάρεστων βοτάνων,κ.ά.  Στην πραγματικότητα, εάν ο καρπός της άγριας τζιτζιφιάς λαμβάνεται σε καθημερινή βάση, βελτιώνει το χρώμα του δέρματος και τον τόνο, δύο σημεία που δηλώνουν την σωματική ευεξία. 
Η ωφέλειά του γίνεται φανερή αν λαμβάνεται συχνά και προληπτικά.

Μέρη που χρησιμοποιούνται: Κάθε μέρος του  φυτού χρησιμοποιείται  για μια θεραπεία.

Τα φύλλα, οι ρίζες, τα άνθη, και οι καρποί.

Τα φύλλα  χρησιμοποιούνται  για μια σειρά από μολυσματικές ασθένειες, όπως  στη θεραπεία των παιδιών που πάσχουν από τυφοειδή πυρετό, ευλογιά, ιλαρά, ανεμοβλογιά,κ.ά,  γιατί προκαλούν  εφίδρωση και ρίχνουν τον  πυρετό.
Το αφέψημα  των φύλλων  σκοτώνει τα παράσιτα και τα σκουλήκια  που προκαλούν διάρροια.
Ο καρπός εκτός που είναι  θρεπτικός, προστατεύει από τις αλλεργίες, είναι μαλακτικός, αναζωογονεί το συκώτι, είναι ήπια καθαρτικός, και  καταπραϋντικός.

Μειώνει την υπερβολική εφίδρωση ειδικά τη νυχτερινή, και τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, μειώνει  την κατακράτηση των υγρών. Θεωρείται φρούτο ανοσοδιεγερτικό, θερμαντικό, αντιμυκητιακό, αντιβακτηριακό, αντισπασμωδικό, αντιφλεγμονώδες, ηρεμιστικό, καρδιοτονωτικό,και  αντιοξειδωτικό.
 Γίνεται σιρόπι, καραμέλες, ξύδι, κρασί, και τουρσί. Τα αποξηραμένα φρούτα χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της υπερκόπωσης, την απώλεια της όρεξης, στον πονόλαιμο, τη βρογχίτιδα, την αναιμία, και τη διάρροια. Τα τζίτζιφα έχουν την δύναμη να  αντιστρέφουν τη διαδικασία της νόσου.

Ο φλοιός του δέντρου(μετά από επεξεργασία) είναι  τονωτικός και  βοηθά  στη θεραπεία  των εγκαυμάτων, στην αναιμία, τη νεφρίτιδα, τις νευρικές διαταραχές, την αϋπνία και  την αποτοξίνωση. 

Το αφέψημα της  ρίζας είναι  αντιπυρετικό, και εξωτερικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πλύσεις ακόμη και  των ματιών, σε φλεγμονές, και σε εγκαύματα. Βοηθά στην ανάπτυξη των μαλλιών.

Προφυλάξεις:τα τζίτζιφα αποφεύγονται σε καταστάσεις όπου υπάρχει κατακράτηση υγρών και αερίων, π.χ κολίτιδας.

Ziziphus spina-Christi 
Αυτό το επιβλητικό φυτό αναφέρεται σε πολλές παραγράφους  στη Βίβλο, μεταξύ των οποίων η μία είναι μάλλον δυσάρεστη,στο Βιβλίο των Δικαστών: «Τότε θα καταργήσω τη σάρκα σας με τα αγκάθια της ερήμου"......... και μια ποικιλία -Ziziphus spina-Christi - λέγεται η ακανθώδης τζιτζιφιά του Χριστού.

Αυτός είναι ο καρπός της ποικιλίας που δεν ζαχαρώνει-δεν γίνεται αλευρώδης.
Ιστορικά στοιχεία
 Οι Κινέζοι και οι Κορεάτες χρησιμοποιούν  εδώ και χιλιάδες χρόνια τους καρπούς του δέντρου για τα προβλήματα  της σπλήνας και του στομάχου. Στην Κινέζικη ιατρική παράδοση  θεωρούν πως τα τζίτζιφα τονώνουν το Τσι (την ενέργεια),δυναμώνουν το σώμα, προάγουν την απόκτηση βάρους, βελτιώνουν την αντοχή και τη φυσική κατάσταση του ατόμου. Υπάρχουν ενδείξεις ότι τα τζίτζιφα ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα. 
Οι σπόροι της ποικιλίας Var. Spinoza (suan zao ren) χρησιμοποιούνται μετά από  επεξεργασία για το άγχος, τη νευρικότητα και τις αϋπνίες. 
Στην Δύση, η πρώτη γραπτή επιστημονική αναφορά στα Τσίτζιφα  γίνεται το 1753 αλλά  οι θεραπευτικές ιδιότητες των καρπών ήταν γνωστές  πολύ νωρίτερα.
Στην  Ευρώπη τους χρησιμοποιούσαν  για τους ίδιους λόγους, για να ανακουφίσουν  τον βήχα, στις παιδικές ασθένειες, για τόνωση και αποτοξίνωση.

Εδώ συνταγές με τζίτζιφα.

Στην Πέρσικη κουζίνα , τα τζίτζιφα εκτιμούνται ιδιαίτερα και κυκλοφορούν σε πολλές μορφές ακόμη και  σαν πάστα καυτερή .

Στην Ινδία  και  το Πακιστάν από  παράδοση, θεωρούν ότι η καραμέλα είναι ένα καλό μέσο καθαρισμού του αίματος, μια μεγάλη βοήθεια  όταν κάποιος είναι ασθενής και αδύναμος, και χρήσιμο τρόφιμο σε οποιαδήποτε δίαιτα.  Και οι δύο λαοί χρησιμοποιούν  το φυτό σαν τονωτικό, για την ενίσχυση της υγείας  και προληπτικά κατά των ιώσεων. 

Ο φλοιός της αφρικάνικης ποικιλίας Ziziphus muronata, χρησιμοποιείται για τον βήχα και άλλα προβλήματα του αναπνευστικού. Τα φύλλα και οι ρίζες του φυτού ανακουφίζουν από τους πόνους. 

Ένα τσάι από τζίτζιφα λειτουργεί  ως αντίδοτο σε πολλά δηλητήρια. Στο σύγχρονο κόσμο που ζούμε που είναι γεμάτος από τοξικά τα περισσότερα από τα οποία παίρνουμε στο σώμα μας  μέσα από το δέρμα,αυτός ο καρπός θα μπορούσε να κάνει τις επισκευές  που χρειαζόμαστε. Σήμερα μπορούμε να παραγγείλουμε τα τζίτζιφα ηλεκτρονικά και να φτάσουν στην πόρτα μας μέσα από το διαδίκτυο. Καλύτερα ακόμη να  αγοράσουμε  και να καλλιεργήσουμε το δικό μας δέντρο.

Μοιάζει πολύ με την ελιά.

Καλλιέργεια
Μεγάλο δέντρο η Τζιτζιφιά, μπορεί να φτάσει σε ύψος και τα 15 μέτρα ανάλογα με την ποικιλία και τις συνθήκες, με πολλά  είδη, πάνω από 50 να ευδοκιμούν στις θερμές και εύκρατες χώρες. Η λατινική της ονομασία είναι Ziziphus jujuba και ανήκει στην οικογένεια Ραμνωδών (Rhamnaceae). Άλλα συγγενικά είδη είναι η  Indian Jujube,η Z.jujube var. spinosa, η Z. mucronata, η A.spina-christi (αγκάθι του Χριστού).Η ποικιλία Ziziphus mauritiana καλλιεργείται συχνότερα σε ξηρές περιοχές σε όλους τους τροπικούς. Έχει μεγάλη ανοχή στα πολύ ξηρά εδάφη και είναι ένα  πολύτιμο δέντρο για τους ανθρώπους που ζουν σε τέτοια κλίματα. Ευδοκιμεί σε μεγάλη ποικιλία εδαφών εκτός από τα υγρά και τα πολύ αργιλώδη.  Προτιμά τα γόνιμα και καλά στραγγιζόμενα εδάφη και είναι ανθεκτικό στο ψύχος και την ατμοσφαιρική ρύπανση. 
Αναπτύσσεται εύκολα, αλλά για  να ωριμάσουν οι καρποί του χρειάζεται μακρύ και θερμό καλοκαίρι.  Ένα από τα προβλήματα με τα περισσότερα δέντρα που παράγουν φρούτα είναι ότι παράγουν πολλά κιλά μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, που σημαίνει ότι  θα πρέπει να επεξεργαστούν και να διατεθούν σύντομα. Αυτό δεν συμβαίνει με τα Τζίτζιφα που μπορούν να μείνουν και να στεγνώσουν επάνω στο δέντρο, και η συλλογή του καρπού να γίνει από το έδαφος.Οι καρποί της Τζιτζιφιάς χρησιμοποιούνται νωποί, ξηροί και κονσερβοποιημένοι.Έχουν μια πληθώρα χρήσεων, μαγειρική και φαρμακευτική.

Αναπαραγωγή:διαδίδεται με σπόρους, με μοσχεύματα ή παραφυάδες  που συχνά σχηματίζουν πυκνές συστάδες γύρω από το δέντρο.Οι σπόροι μπορούν να φυτευτούν σε βαθιά επίστρωση το χειμώνα και  χρειάζονται  ενάμισυ χρόνο περίπου μέχρι να βλαστήσουν. Αν φυτρώσουν νωρίτερα την πρώτη άνοιξη, καλό θα είναι να μείνουν στο σπορείο ακόμη 12 μήνες πριν μεταφυτευτούν στην  ύπαιθρο. Η προετοιμασία του εδάφους και η φύτευση των δενδρυλλίων γίνεται όπως και στα  άλλα πυρηνόκαρπα. Τα φυτά μπαίνουν σε μεμονωμένες γλάστρες -αρκετά μεγάλες- για να αναπτυχθούν τουλάχιστον τον πρώτο χειμώνα τους. Τα καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται, όταν η θερμοκρασία είναι σταθερή από 5 - 10 ° C . Τα   μοσχεύματα μπορούν να φυτευτούν έξω απευθείας σε μόνιμες θέσεις  από τον  Νοέμβριο - Ιανουάριο. Δεν χρειάζονται πότισμα παρά μόνο σε πάρα πολύ ξηρές περιοχές, και για μικρό διάστημα. Το δέντρο αντέχει σε ακραίες  θερμοκρασίες  μέχρι και 50ο C.  Για να διακοπεί ο  λήθαργος των οφθαλμών  το χειμώνα η Τζιτζιφιά έχει μικρές σχετικά  ανάγκες σε ψύχος(από 150 έως 400 ώρες σε θερμοκρασία κάτω από 7ο C), ανάλογα με την ποικιλία. Αξιόλογες εμπορικές ποικιλίες θεωρούνται  οι κινεζικές Li, Lang, Sui Men, και Mu-Shing-Hong. Μπορούν να καλλιεργηθούν σε ημιορεινές και ορεινές περιοχές, εκεί που άλλες καλλιέργειες δεν ευδοκιμούν και να συμβάλουν  στην αύξηση του εισοδήματος των κατοίκων των περιοχών.

Τζιτζιφιά- Ziziphus jujuba

Ο καρπός είναι στο ίδιο μέγεθος με το κορόμηλο και η γεύση του θυμίζει μήλο και χουρμά (ειδικά όταν ωριμάσει).
Σημειώσεις:τα παραδοσιακά  φρούτα έχουν φθάσει εμπορικά στα όριά τους ,και οι καταναλωτές αναζητούν νέες γεύσεις. Τα  τροπικά φρούτα όπως η μπανάνα  ή  το μάνγκο κ.ά,δεν καλύπτουν πια αυτό το κενό, και οι δενδροκόμοι στην Ευρώπη στρέφονται στους πιο σπάνιους καρπούς από αυτοφυείς θάμνους και τα δέντρα των  ορεινών περιοχών. Τα είδη που έχουν τραβήξει την προσοχή τα τελευταία χρόνια, είναι αυτά που μέχρι τώρα υπάγονταν στην κατηγορία των φρούτων μικρότερης σημασίας, αλλά  είναι πλούσια σε βιταμίνες και πολύτιμα ιχνοστοιχεία και χαρακτηρίζονται από ιδιάζουσα γεύση και άρωμα. Τα δένδρα που εξετάζονται γι'αυτό το σκοπό είναι η κρανιά, η κουμαριά και η κουκουναριά που απαντώνται ως αυτοφυή. Η Τζιτζιφιά δεν έχει προσεχθεί μέχρι τώρα, παρά το ότι ευδοκιμεί σε πολλές περιοχές και παράγει καρπούς πολύ πλούσιους σε βιταμίνη C.  Στη χώρα μας το Ινστιτούτο Φυλλοβόλων Δένδρων Νάουσας του ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε. δημιούργησε συλλογές επιλεγμένων εγχώριων γενοτύπων, κρανιάς, τζιτζιφιάς και κουμαριάς. Στις συλλογές αυτές συμπεριλαμβάνονται και ορισμένες ξένες ποικιλίες τζιτζιφιάς, που δίνουν καρπούς πολύ μεγάλου μεγέθους και παρουσιάζουν ιδιαίτερο εμπορικό ενδιαφέρον.

Στη βάση δεδομένων http://filotis.gr  του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου διαβάζουμε:
Στοιχεία Είδους.
Τελευταία Ενημέρωση 01/03/1994
Όνομα Ziziphus lotus
Κοινή ονομασία Ζίζιφος ο λωτός
Κατάσταση Διατήρησης Ελλάδα Εκλιπόν
Ε.Ε. Βιόσφαιρα Μη απειλούμενο
Εκλιπόν και μη Απειλούμενο.Τι λογική είναι αυτή;
1-Γλίσχρασμα: είναι ουσία η οποία προστατεύει τους βλεννογόνους πολλών συστημάτων του ανθρώπινου οργανισμού από τους ερεθισμούς και τις φλεγμονές. Αποτελείται από μεγαλομόρια σακχάρων τα οποία όταν έρχονται σε επαφή με το νερό παράγουν μια κολλώδη μάζα σαν ζελατίνα. Ασκούν  προστατευτική και καταπραϋντική δράση στους βλεννογόνους του πεπτικού, του λαιμού, των πνευμόνων, αλλά και του ουροποιητικού. Χαλαρώνουν την εσωτερική επένδυση του εντέρου προκαλώντας μια λειτουργία ανακλαστική ακόμα και στα νεύρα της σπονδυλικής στήλης. Στην συνέχεια η χαλάρωση αυτή επεκτείνεται σε συγγενείς περιοχές όπως οι πνεύμονες και το ουροποιητικό, χαρίζοντας αυτήν την διπλή δράση, αφενός του περιορισμού του ερεθισμού και της φλεγμονής στο πεπτικό, αφετέρου της μείωσης της έντασης και του βήχα στο αναπνευστικό. Το Καλαμπόκι (Zea mays), ο Κάλαμος (Acorus calamus) το Χαμομήλι (Matricaria chamomilla) και η Μολόχα (Malva silvestris) είναι βότανα τα οποία έχουν γλίσχρασμα και είναι  γνωστά για τις μαλακτικές τους ιδιότητες .
Εικόνες και πηγές.
1-http://www.votanologos.gr/-2group-79/140-energa-systatika-votanon.html
http://agiosgeorgios.webnode.com/products/%CF%84%CE%B6%CE%B9%CF%84%CE%B6%CE%B9%CF%86%CE%B9%CE%AC(eleagnus%20angustifolius)/
http://www.agronews.gr/
http://users.sch.gr/gpantakis/?p=4131
Τζίτζιφα από την αγορά της Πασαντένα. 2009
http://www.seasonalchef.com/jujubes.htm
www.hort.purdue.edu
Φωτογραφία Κωστής Τζαγκαράκης
Η εικόνα του πουλιού,από το http://laspistasteria.wordpress.com/
Σημειώσεις
1) Τα κείμενα, οι εικόνες και οι πληροφορίες που παρουσιάζονται εδώ έχουν ως μοναδικό στόχο να δημιουργήσουν το ερέθισμα στον αναγνώστη  να γνωρίσει τις χρήσιμες ιδιότητες κάποιων φυτών που μπορεί να χρησιμοποιήσει στη διατροφή του. Η αναφορά στις φαρμακευτικές τους ιδιότητες είναι μόνο ενδεικτική και δεν αποτελεί  συμβουλή.
2)Διορθώθηκε η λεζάντα με την αναγραφόμενη ποικιλία του είδους  Ziziphus jujuba μετά από τον εντοπισμό του λάθους  μας από την Μαρία.Την ευχαριστούμε για την παρέμβαση. Το λάθος προήλθε από την αντιγραφή της εικόνας .Εάν γνωρίζετε κάτι περισσότερο για τα θέματα που αναφέρονται ή εντοπίσετε κάποιο λάθος, η βοήθειά σας θα είναι πολύτιμη.

Κουμαριά,και νέα από την Αγροτική Οικονομία

Κουμαριά (Arbutus unedo)

Αναδημοσίευση κειμένου από το  laspistasteria και τον ευχαριστούμε για την άδεια.
Άγρια φρούτα της ελληνικής χλωρίδας.
Οικογένεια: Ericaceae
Γένος: Arbutus
Είδος :Κουμαριά (Arbutus Unedo)
Η κουμαριά είναι ένα από τα ωραιότερα φυτά της ελληνικής χλωρίδας. Είναι είδος  αρκετά διαδεδομένο σε όλες τις χώρες της μεσογείου.. Ακόμη υπάρχει στην Ιρλανδία ως ιθαγενές φυτό, (άλλα όχι στην Αγγλία).
Η κουμαριά αναπτύσσεται σε όλη την Ελλάδα στην ζώνη των αείφυλλων – πλατύφυλλων, που εκτείνεται μέχρι 1.000 μ. υψόμετρο. Την συναντάμε σε θαμνώνες και δάση, σε ξηρές και πετρώδεις πλαγιές. Επειδή θεωρείται άριστο καλλωπιστικό φυτό έχει μεταφερθεί σε όλο τον κόσμο. (Αμερική , Αυστραλία κ.λ.π.)
Είναι αειθαλές φυτό (δεν ρίχνει ποτέ τα φύλλα της) στην Ελλάδα είναι συνήθως θάμνος που μπορεί να φτάσει μέχρι τα 3 μέτρα, αλλά στις άλλες χώρες γίνεται δέντρο-ειδικά αυτά που χρησιμοποιούν ως καλλωπιστικό φυτό- που μπορεί να φτάσει και τα 10 μέτρα ύψος.

Αρχαίο δέντρο Arbutus, (Arbutus menziesii)Καναδάς Φωτογραφία: Lotus Τζόνσον(1)

Όσοι είστε από μεγάλες πόλεις, αν νομίζετε ότι δεν έχετε δει ποτέ κουμαριά, κάνετε μεγάλο λάθος. Έχετε προσέξει κάποια κλαδιά που πωλούνται τα Χριστούγεννα με καρφωμένα στις άκρες των κλαδιών ένα βαμμένο με κόκκινη λαδομπογιά φιρίκι; Αυτά τα κλαριά είναι από κουμαριά.
Πολλαπλασιάζεται με σπόρους που πέφτουν από τους καρπούς της στο έδαφος.
Γι αυτό θα παρατηρήσει κανείς ότι σε σημεία που είναι κουμαριές γύρω από το φυτό υπάρχουν πολλά μικρά φυτά. Για να αναπτυχθεί χρειάζεται ήλιο.
Η κουμαριά (Arbutus unedo) έχει στην κομοστέγη της συγχρόνως άνθη, άγουρους και ώριμους καρπούς (σε πολύ λίγα φυτά ή δέντρα συμβαίνει αυτό). Ένα εσπεριδοειδές που το κάνει αυτό είναι η πορτοκαλιά, ποικιλία Valencia.

Άνθη κουμαριάς

Τα άνθη της είναι συνήθως λευκά και πιο σπάνια κόκκινα, τα οποία κρέμονται σε ταξιανθίες. Μοιάζουν με καμπανούλες, και ανθίζουν δύο φορές το χρόνο (Μάιο και Σεπτέμβριο). Γονιμοποιούνται από μέλισσες και το μέλι της κουμαριάς είναι συνήθως πικρό
Ο καρπός της είναι σαρκώδης ρόγα –δρυπη-, μεγέθους 1-2 εκατοστά , ο οποίος, πριν ωριμάσει είναι κίτρινος και σιγά σιγά με την ωρίμανση μετατρέπεται σε κατακόκκινο.

Η επιφάνεια του καρπού είναι άγρια-κοκκώδης θα έλεγα- και θα ωριμάσει (φθινόπωρο) στη στιγμή που αρχίζει η ανθοφορία για την επόμενη καρποφορία. Περιέχουν αρκετή ποσότητα σπόρων στο εσωτερικό τους.
Βασικό: Τρώγονται, αφού ωριμάσουν καλά. (έχει σημασία, θα το εξηγήσω παρακάτω).
Θεωρώ ότι είναι ένα από τα πιο γευστικά φρούτα της φύσης. Αν και οι γνώμες διίστανται για την γεύση των κούμαρων, από αρχαιοτάτων χρόνων.
Άλλοι νομίζουν ότι δεν είναι καν φαγώσιμοι οι καρποί.
Οι αρχαίοι έλληνες δεν τα προτιμούσαν ιδιαίτερα. Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, ο Ρωμαίος επιστήμονας (φυσικός φιλόσοφος) και ιστορικός, περίφημος κυρίως από το έργο του «Φυσική Ιστορία» (Naturalis Historia) , έδωσε το λατινικό όνομα της κουμαριάς. Το όνομα «unedo» προέρχεται από το λατινικό «unum edo» που σημαίνει «τρώω ένα, μόνο».
Εδώ να πω δυο λόγια για το πότε πρέπει να τρώγονται τα κούμαρα. Δεν πρέπει να καταναλώνονται όταν δεν έχουν ωριμάσει πλήρως. Δηλ. για να καταναλωθεί, θα πρέπει να είναι κατακόκκινος ο καρπός και πολύ μαλακός στην αφή. Ακόμη πρέπει να αποφεύγουμε να τρώμε υπερώριμους καρπούς.
Επειδή το κούμαρο ωπερωριμαζει πολύ γρήγορα, μπορεί να ξινίσει (να γίνει ζύμωση της σάρκας και να σχηματισθεί αλκοόλη) στο δέντρο, χωρίς εξωτερικά να δούμε κάτι ιδιαίτερο. Αν φάμε αρκετούς τέτοιους καρπούς, κινδυνεύουμε σοβαρά από δηλητηρίαση. Αν δεν έχει ωριμάσει πλήρως το κούμαρο, θα πρέπει να αποφεύγουμε να το τρώμε γιατί κατανάλωση αρκετών καρπών μπορεί να προκαλέσει τάση για εμετό και αναγούλα.
Το φυτό μας προειδοποιεί πλήρως για το πότε πρέπει να τρώμε ένα κούμαρο.
Αν δεν έχει ωριμάσει αρκετά είναι αρκετά στυφό και άγευστο, αν δε έχει ωριμάσει πάρα πολύ, έχει άσχημη γεύση.

Ώριμα και άγουρα φρούτα μαζί

Αλλά, στην πλήρη ωρίμανση του είναι ένας πολύ εύγεστος και εκλεκτός καρπός.
Και βέβαια , επειδή δεν αντέχει καθόλου μετά τη συγκομιδή , ο καλύτερος τρόπος να τα φάει κάποιος είναι κατευθείαν από το δέντρο.
Είναι η αγαπημένη τροφή των πουλιών, χαρακτηριστικά οι κότσυφες τρελαίνονται να τα τρώνε, (κουμαροφάγα τα αναφέρει ο Αριστοφάνης στους «Όρνιθες») αλλά και του αγριογούρουνου , των αρκούδων κ.α.
Παράλληλα από τα κούμαρα φτιάχνονται , εξαιρετικό τσίπουρο –σε πολλές περιοχές της Ελλάδας στα χρόνια του μεσοπολέμου και νωρίτερα έφτιαχναν και μάλιστα τα τελευταία χρόνια σε πολλές περιοχές αρχίζουν πάλι να το φτιάχνουν ), λικέρ, κονιάκ, (στην Πορτογαλία κάνουν ένα δυνατό κονιάκ με το όνομα medronho) καθώς και γλυκά του κουταλιού ή μαρμελάδα.
Ακόμη η κουμαριά είναι γνωστή για τις φαρμακευτικές της ιδιότητες, (σηπτικές και διουρητικές ).
Ο Iπποκράτης χρησιμοποιούσε τα κούμαρα για την αντιμετώπιση της θρομβοφλεβίτιδας.
Πριν από 60 χρόνια απομονώθηκαν από τα κούμαρα οι πρώτες κουμαρίνες, τα σημερινά αντιπηκτικά που δίνονται σε θρομβώσεις.
Τα φύλλα και ο τραχύς φλοιός της κουμαριάς χρησιμοποιούνται ιδιαίτερα στη φαρμακευτική και στη Βαφική.
Η κουμαριά είναι ανθεκτική στη φωτιά και αυτό της δίνει ένα πλεονέκτημα να χρησιμοποιηθεί σε αναπλάσεις εκτάσεων.
Μια αρκούδα και μια κουμαριά, ή καλύτερα ένα madrono (έτσι λένε την κουμαριά στην Ισπανία), είναι το σύμβολο της πόλης της Μαδρίτης.

Εδώ, σε ένα πίνακα του Ιερώνυμου Μπος, λεπτομέρεια από «The Garden of Earthly Delights»
(Ο κήπος των επίγειων απολαύσεων) , το μεσαίο τμήμα ενός τρίπτυχου απεικονίζει τη δημιουργία της γης και την αμαρτία. Δεσπόζουσα θέση στα φρούτα έχουν τα κούμαρα και γι’ αυτό ο πίνακας στην Ισπανία είναι γνωστός και ως ο πίνακας με τα κούμαρα. Εκτίθεται στο Museo del Prado στη Μαδρίτη.
Δεξιά απεικονίζεται η κόλαση και αριστερά ο παράδεισος (ο κήπος της Εδέμ) -δεν φαίνονται εδώ-.
Έξω, το δέντρο είναι γνωστό ως: Strawberry Tree .Στα βουνά της Αττικής έχει έντονη παρουσία.

 ***********
Οικονομία, Ευρώπη, Γεωργία, Αγροτική Οικονομία
30.12.2011
Jim Rogers: Εάν έβαζα τώρα κάπου λεφτά, θα ήταν στα αγροτικά προϊόντα
Οι αγορές παγκοσμίως ίσως να πλήττονται από αβεβαιότητα, αλλά ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής Jim Rogers αναμένει κέρδη τουλάχιστον για έναν κλάδο, στα επόμενα χρόνια.
Αυξημένη συγχρηματοδότηση της ΕΕ στο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης.
14.02.2012
Η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ακολουθώντας τη σύσταση της Επιτροπής Γεωργίας του ΕΚ, έχει υιοθετήσει την πρόταση περί αυξημένου ποσοστού συγχρηματοδότησης της ΕΕ στο πλαίσιο των προγραμμάτων 'Αγροτικής Ανάπτυξης' ορισμένων κρατών μελών, μεταξύ των οποίων και η Ελλάς. Τα δικαιούχα κράτη μέλη, προκειμένου να αξιοποιήσουν τη δυνατότητα αυξημένης ευρωπαϊκής/μειωμένης εθνικής χρηματοδότησης, οφείλουν να υποβάλουν αναθεωρημένο πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης.
Σημειώνεται ότι ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Καθηγητής κ. Γιώργος Παπαστάμκος, είχε επισημάνει σε ανακοίνωση τύπου, ήδη από την 13η Δεκεμβρίου 2011, ημέρα κατά την οποία είχε υιοθετηθεί από την Ολομέλεια του ΕΚ η σχετική νομοθετική πράξη, την αναγκαιότητα "άμεσης εκπόνησης εκ μέρους των ελληνικών αρχών ενός στοχευμένου αναθεωρημένου προγράμματος, ώστε να διασφαλισθεί, έστω και την ύστατη αυτή ώρα, η μέγιστη απορρόφηση ευρωπαϊκών πόρων υπέρ της Ελλάδος της υπαίθρου με πολλαπλασιαστικά οφέλη για την ζητούμενη αναπτυξιακή δυναμική της χώρας". Ωστόσο, στο πλαίσιο κοινοβουλευτικού ελέγχου που άσκησε εν συνεχεία ο κ. Παπαστάμκος ως προς τις λεπρομέρειες εφαρμογής του νέου ευρωπαϊκού πλαισίου, η Κομισιόν ενημερώνει ότι δεν έχει ακόμη λάβει από τις ελληνικές αρχές επίσημο αίτημα να τροποποιήσει το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2007-2013 για την Ελλάδα.
Η Κομισιόν παρέθεσε στον Έλληνα Ευρωβουλευτή τα ακόλουθα στοιχεία ως προς το ποσοστό απορρόφησης πόρων από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ): στην Ελλάδα έχει ήδη καταβληθεί (συμπεριλαμβανομένης της προκαταβολής) ποσό ύψους 1.684.228.042 ευρώ (43,11%) από τη συνολική συνεισφορά του ΕΓΤΑΑ (ύψους 3.906.228.424 ευρώ). Ως εκ τούτου, απομένει ακόμη να ζητηθεί μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2015 ποσό 2.222.000.382 ευρώ της συνεισφοράς του ΕΓΤΑΑ.
Στην περίπτωση της Ελλάδος, το μέσο ποσοστό συνεισφοράς για τα ποσά που απομένουν προς απορρόφηση στο πλαίσιο του προγράμματος θα μπορούσαν να διαμορφωθούν, από το τρέχον 74%, σε 95% στις περιφέρειες που είναι επιλέξιμες στο πλαίσιο του στόχου σύγκλισης και έως 85% σε άλλες περιοχές. Στην ερώτηση του Έλληνα ευρωβουλευτή, εάν θα έχει αναδρομική ισχύ η εφαρμογή του αυξημένου ποσοστού συνεισφοράς της ΕΕ, η Επιτροπή σημειώνει ότι, όπως ορίζεται στο κανονιστικό πλαίσιο, «η παρέκκλιση ισχύει από την έγκριση, εκ μέρους της Επιτροπής, της τροποποίησης του προγράμματος», όπερ σημαίνει ότι οι διατάξεις δεν εφαρμόζονται αναδρομικά. Ωστόσο, σύμφωνα με άλλη διάταξη του κανονιστικού πλαισίου της ΕΕ, η ευρωπαϊκή συνεισφορά για κράτος μέλος που εφαρμόζει τα υψηλότερα ποσοστά συγχρηματοδότησης θα υπολογίζεται με βάση το χρηματοδοτικό σχέδιο που ισχύει την τελευταία ημέρα της περιόδου αναφοράς.
http://www.paseges.gr/el/news/Ayxhmenh-syghrhmatodothsh-ths-EE-sto-Programma-Agrotikhs-Anaptyxhs
Αλλαγές στον τρόπο επιδότησης των ΑΠΕ

Το νέο μνημόνιο φέρνει επιβαρύνσεις για τους ασφαλισμένους στον ΟΓΑ
14.02.2012
Το νέο μνημόνιο δεν πλήττει μόνο εργαζόμενους, συνταξιούχους, αλλά και μια πλειάδα άλλων επαγγελματικών κατηγοριών, και τους αγρότες. Καθώς θα δουν τις εισφορές τους στον ΟΓΑ ν' αυξάνονται, έπειτα από το ΟΚ της βουλής στο Μνημόνιο 2. Σύμφωνα με όσα προβλέπει το νέο μνημόνιο, οι εισφορές που καταβάλλονται από τα μέλη του ΟΓΑ εξισώνονται, σταδιακά, με εκείνες των υπόλοιπων μελών του ΕΟΠΥΥ, όπως προβλέπεται στη μεσοπρόθεσμη δημοσιονομική στρατηγική.
Η διαδικασία της εξίσωσης των εισφορών θα ολοκληρωθεί το 2013.
Εικόνες
http://laspistasteria.wordpress.com/2007/11/04/koumaro/
http://pelionsflora.wordpress.com/2009/12/20/41/
http://www.cathedralgrove.eu/text/09-Related-Stories-1.htm(1)
Οι εικόνες και οι πληροφορίες που παρουσιάζονται εδώ σαν στόχο έχουν να δημιουργήσουν το ερέθισμα στον αναγνώστη  να γνωρίσει τις χρήσιμες ιδιότητες κάποιων φυτών που μπορεί να χρησιμοποιήσει στη διατροφή του. Η αναφορά στις φαρμακευτικές τους ιδιότητες είναι μόνο ενδεικτική και δεν αποτελεί  συμβουλή.
Γράψτε ένα σχόλιο.

Τσαπουρνιά.Φρούτα και καρποί του δάσους

 Τσαπουρνιά ή Prunus spinosa
Το δέντρο ανήκει στην οικογένεια των Ροδανθών (Rosaceae) και το βρίσκουμε στις άκριες των μονοπατιών και στα δάση. Βρίσκεται σε όλη την Ευρώπη και έχει μεγάλη εξάπλωση στην Ασία, και την Αφρική. Είναι στενός συγγενής με τη δαμασκηνιά, και πολλές φορές συγχέεται.
H λατινική ονομασία για την άγρια δαμασκηνιά ήταν (Prunus insititia)αλλά στα περισσότερα μέρη της Ευρώπης είναι  γνωστή ως Blackthorn. Είναι ένας φυλλοβόλος μεγάλος θάμνος ή μικρό δέντρο που φτάνει έως και τα 5 μέτρα σε ύψος, με  σκούρο φλοιό και πυκνά  αγκαθωτά κλαδιά. Τα φρούτα του που ονομάζονται "τσάπουρνα", μοιάζουν με τα δαμάσκηνα αλλά είναι μικρότερα και στρογγυλά.

Έχουν κι'αυτά μωβ-μπλε χρώμα, αλλά  ωριμάζουν αργότερα το φθινόπωρο. Η συγκομιδή τους γίνεται  μετά τα  πρώτα κρύα. Τα αγριοδαμάσκηνα συλλέγονται όταν πέσει ο πρώτος πάγος, όπου τότε, μαλακώνουν και παίρνουν  γλυκύτερη γεύση. Οι άγουροι καρποί είναι πολύ ξινοί και στυφοί. Το δέντρο ανθίζει στις αρχές της άνοιξης, τα λουλούδια του είναι μικρά με πέντε  πέταλα και  ελαφρώς κρεμ, είναι ερμαφρόδιτα και η επικονίαση γίνεται από τα έντομα.

Συχνά συγχέεται με τις δαμασκηνιές  Cherry Plum(Prunus cerasifera) ειδικά στις αρχές της άνοιξης, αν και η δεύτερη ξεκινά  την ανθοφορία της κάπως νωρίτερα από την Τσαπουρνιά. Μπορούμε να διακρίνουμε τις διαφορές  από το χρώμα του άνθους, όπου είναι  κρεμ της Τσαπουρνιάς, και  λευκό της Prunus cerasifera. Επίσης  το φθινόπωρο από το χρώμα των φρούτων που είναι  μαύρο της Τσαπουρνιάς, και κίτρινο ή κόκκινο της Prunus cerasifera.
Ωφέλιμα μέρη:οι καρποί,τα άνθη και τα φύλλα, ο κορμός.

Prunus cerasifera.(Δαμασκηνιά.1.)
Παραδοσιακές χρήσεις:
 Με τα φρούτα στην Ευρώπη φτιάχνουν κρασιά και  λικέρ, όπως και με τα κράνια.  Ο χυμός των καρπών χρησιμοποιείται στην κατασκευή ποτών, για τον χρωματισμό και την  ένταση της γεύσης, ενώ σε πολλές περιοχές της Βρετανίας κατασκευάζουν ένα είδος gin  από τα τσάπουρνα. Το κρασί των τσάπουρνων εκτιμάται  πολύ σε πολλές περιοχές της  Κεντρικής Ευρώπης. Στην Ισπανία στη Χώρα των Βάσκων αλλά και άλλες  γειτονικές περιοχές, παράγουν ένα δημοφιλές λικέρ που ονομάζεται patxaran. Το Patxaran γίνεται με διαβροχή σε αλκοόλ τσάπουρνων, γλυκάνισου, βανίλιας και άλλων συστατικών. Το αποτέλεσμα είναι ένα  γλυκό σκούρο κόκκινο ποτό με περιεκτικότητα σε αλκοόλη περίπου 25-30% 

Το Patxaran που ήταν αρχικά ένα σπιτικό λικέρ της Ναβάρας  έγινε δημοφιλές από τα τέλη του 19ου αιώνα όπου άρχισε να διακινείται και εμπορικά με διάφορες ετικέτες.

Χρήσεις στη μαγειρική
Τα φρούτα μπορούν να καταναλωθούν ωμά ή μαγειρεμένα, να γίνουν σιρόπι, ζελέ, και λικέρ, να γίνουν μαρμελάδα, ή να διατηρηθούν στο ξύδι και να χρησιμοποιηθούν στη μαγειρική. Ο πολτός από τα τσάπουρνα ταιριάζει στα κρέατα κυνηγιού για αρωματισμό και δέσιμο της σάλτσας. Η μαρμελάδα και το σιρόπι  από τα φρούτα μπορούν να βρίσκονται στο σπίτι για να χρησιμοποιηθούν στη ζαχαροπλαστική, αλλά και για θεραπευτικούς λόγους .
Άλλες χρήσεις:
Ο χυμός θεωρείται ότι αποτοξινώνει και καθαρίζει το αίμα, είναι τονωτικός σε περιπτώσεις απώλειας βάρους, και τα φύλλα πίνονται σαν τσάι.
Τα φύλλα της τσαπουρνιάς μοιάζουν με τα φύλλα τσαγιού, και γι'αυτό παλιότερα χρησιμοποιήθηκαν σαν υλικό νόθευσής του.
Στο φυτό αποδίδονται στυπτικές, τονωτικές, καθαρτικές, διουρητικές, και αντιπυρετικές ιδιότητες.
Το τσάι των λουλουδιών  είναι καθαρτικό, και στυπτικό, κατάλληλο για εντερικές και στομαχικές δυσλειτουργίες. Από την παράδοση θεωρείται ότι ρυθμίζουν την αρτηριακή πίεση και αποτρέπουν την καταρροή στα κρυώματα.
Τα  λουλούδια λιγότερο και οι καρποί περισσότερο περιέχουν κουμαρίνες, γλυκοσίδες και φλαβονοειδή, αιθέρια έλαια, λίγα ζάχαρα, ταννίνες, φυτικά οξέα όπως μηλικό οξύ, βιταμίνη C, πηκτίνες, γόμες και  ρητίνες.
Το  έγχυμα  των  λουλουδιών  θεωρείται  καθαρτικό, διουρητικό,κατάλληλο σε προβλήματα των νεφρών και  την αδυναμία του στομάχου.
Τα λουλούδια της, σαν ρόφημα ή έκχυμα, καθαρίζουν τον οργανισμό, βοηθούν στη θεραπεία της διάρροιας, των κολικών, του βήχα και των πνευμονικών παθήσεων, ρυθμίζουν την αρτηριακή πίεση.
Τα πράσινα  φύλλα είναι καλό τσάι για τη θεραπεία του πονόλαιμου.
 Το αφέψημα των φρούτων που είναι στυπτικό βοηθά στη γαστρεντερίτιδα.
Το ξύλο του δέντρου είναι ανθεκτικό,και χρησιμοποιείται για λαβές εργαλείων και πασσάλους, ενώ καίγεται χωρίς να βγάζει πολύ καπνό.

Πολλά φυτά χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα για  τις  φυσικές χρωστικές τους- και μέσα σ'αυτά και η Τσαπουρνιά(π.χ.για τα φλαβονοειδή, καροτενοειδή, χλωροφύλλη κ.ά.).
Χρησιμοποιούνται  στο χρωματισμό τροφίμων και νημάτων σε αντικατάσταση άλλων συνθετικών ουσιών. Σε κείμενα του Μεσαίωνα αναφέρεται ότι ο φλοιός της τσαπουρνιάς χρησιμοποιήθηκε για την παρασκευή μελάνης. Με το χυμό των καρπών παρήγαγαν ένα γλυκό μωβ χρώμα που έβαφαν τα  λινά υφάσματα. (Η βαφή ως μεταμορφωτική τέχνη, δεν ήταν μακριά από την μαγεία, και ορισμένες από τις μυστικές συνταγές της αλχημείας είναι στην πραγματικότητα συνταγές για βαφές και χρωστικές ουσίες ).

Τσαπουρνιά Prunus spinosa
Μπορούμε να βρούμε μαρμελάδες και λικέρ τσαπουρνιάς από τους Συνεταιρισμούς και εδώ αναφέρουμε μόνο κάποια παραδείγματα.
Μαρμελάδα Άγριο Τσάπουρνο του Βουνού
5,00 €
Στο manitaroupoli.com
Τσάπουρνο
Συνεταιρισμός Γυναικών Εράτυρας Κοζάνης
200 ml. Αγορά 9.80€

Η δαμασκηνιά είναι αρχαίο δέντρο και αναφέρεται από τον Θεόφραστο σαν προύμνη. Ανήκει  στην οικογένεια ροδίδες και είναι αδελφικό δέντρο με την κορομηλιά. To γένος Prunus αποτελείται από πολυάριθμα είδη, μεταξύ των οποίων και πολλά καρποφόρα δένδρα, όπως τις ροδακινιές, τις κερασιές, τις δαμασκηνιές κ.ά. Καλλιεργούνται  άλλες φορές για τα φρούτα τους και άλλες φορές για το φύλλωμά τους που το φθινόπωρο αποκτά έντονα κόκκινα και κίτρινα χρώματα. Αναπτύσσονται σε ηλιόλουστα και μέτρια υγρά εδάφη, και κάποια είδη και σε ημισκιαζόμενες θέσεις. Πολλαπλασιάζονται κυρίως με εμβόλια και λιγότερο με μοσχεύματα. Κάποιες ποικιλίες έχουν γλυκά φρούτα που μπορούν να καταναλωθούν φρέσκα, ενώ άλλες "στυφά" και χρησιμοποιούνται μόνο για μαρμελάδες ή συχνότερα τις βρίσκουμε σαν διακοσμητικά δέντρα σε δρόμους και κήπους.
(1)Η Prunus cerasifera είναι ένα είδος δαμασκηνιάς γνωστής με τα ονόματα Cherry Plum και myrobalan δαμάσκηνο.
 Σημείωση: Έχετε υπόψη σας ότι δεν είναι ασφαλές να συλλέγουμε καρπούς που μοιάζουν με ότι είδαμε σε φωτογραφίες. Η σωστή ταυτοποίηση ενός φυτού απαιτεί εμπειρία, και η ταξινόμησή του απαιτεί σύγκριση με καλά τεκμηριωμένο υλικό και εξειδικευμένες γνώσεις. Οι πληροφορίες που περιέχει το κείμενο έχουν σκοπό την ενημέρωση και δεν δίνονται για να αντικαταστήσουν τις συμβουλές του ιατρού σας ή άλλου ειδικού υγείας.
Εικόνες και πηγές.
http://www.amaltheia-kast.gr/el/marmelada-agrio-tsapourno-tou-vounou.html
 www.dolo.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=113&Itemid=51
http://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_spinosa
http://www.gardensandplants.com/gr/plant.aspx?plant_id=2640
http://www.pelionsflora.wordpress.com/
http://en.wikipedia.org/wiki/Patxaran