Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Αυτοδιαχείριση Αυτάρκεια Αλληλέγγυα Οικονομία


Χαριστικό Ανταλλακτικό Παζάρι Σάββατο 2 Νοέμβρη 11.00 πμ

Το 1ο Σάββατο κάθε μήνα, στην πλατεία Καισαριανής στήνεται το χαριστικό-ανταλλακτικό παζάρι.

Εδώ και 5 χρόνια, κάθε 1ο Σάββατο στην πλατεία Καισαριανής, απλώνουμε ο ένας το χέρι στον άλλο, όχι μόνο για να σταθούμε όρθιοι, αλλά και για να καταφέρουμε να βαδίσουμε με αξιοπρέπεια κατά πάνω τους.
 Όλα αυτά τα χρόνια, με τα καλά και τα κακά μας, καταφέραμε να γνωριστούμε και να ξαναθυμηθούμε πώς είναι να μοιραζόμαστε χειρονομίες ανθρωπιάς. Καταφέραμε να μην είναι το χρήμα και το συμφέρον αυτά που θα μας φέρουν κοντά.
 Σίγουρα δεν βουλιάξαμε τα εμπορικά κέντρα και τα άνδρα της αγοράς, αλλά καταλάβαμε ότι ο τρόπος που ζούμε και οι συνήθειες μας είναι αυτά που τους τρέφουν.
Και ότι καθετί παλιό, γίνεται καινούργιο, όταν μας το χαρίζει κάποιος άλλος, χωρίς να χρειάζεται να βγούμε στο κυνήγι του νέου προϊόντος, για τις νέες ανάγκες που συνεχώς μας δημιουργούν.

Το παζάρι είναι ένας από τους δικούς μας τρόπους, για να πούμε: αρκετά με τη φτώχεια και τη ζητιανιά που περιμένει από τους άλλους να λύσουν τα προβλήματα, αρκετά με τη φιλανθρωπία που δεν βλέπει τις αιτίες και δίνει συγχωροχάρτια στους φιλάνθρωπους για ένα ξεροκόμματο,
αρκετά με όλους αυτούς που ακόμη παραμένουν σπίτια τους και φοβούνται, αδιαφορούν ή βαριούνται να βγουν στους δρόμους και να γνωριστούν, να εκτεθούν και να αγωνιστούν γι’ αυτά που τους ανήκουν.
Αρκετά με όλους αυτούς που από τα πάνω, μας πιέζουν και δίνουν εντολές για να τους υπακούσουμε και να τους υπηρετούμε.  Αυτό είναι που λέμε αλληλεγγύη και γίνεται πράξη από εμάς τους ίδιους και ας τρέχουν πίσω μας σωρός από κόμματα, ΜΚΟ, και οργανώσεις για να μας πουν πως αυτοί έχουν δύναμη και ότι μπορούν καλύτερα. Γιατί η αλληλεγγύη είναι οι σχέσεις που χτίζουμε εμείς, απέναντι στις σχέσεις εξουσίας που επιβάλλουν, γιατί η αλληλεγγύη είναι αυτή που μας κρατά ενωμένους και δυνατούς, για να τους αντιμετωπίσουμε, είναι το όπλο μας, που στη θέα του όλες οι εξουσίες δειλιάζουν και σκορπίζουν.
 Γι’ αυτό το παζάρι, η συλλογική κουζίνα, τα αυτοοργανωμένα μαθήματα, οι εκδηλώσεις και οι αγώνες μας στη γειτονιά αλλά και έξω από αυτή, είναι μερικοί τρόποι για να οργανωθούμε και να τους ανατρέψουμε. Σε ένα από αυτά ή και σε όλα αυτά μαζί, υπάρχει χώρος για τις επιθυμίες και τις ανάγκες του καθενός και της καθεμιάς. Χωρίς διαχωρισμούς και χωρίς εξαιρέσεις που μας διαιρούν. Με σεβασμό στο διαφορετικό, με αλληλεγγύη και συντροφικότητα, εμείς, οι κάτοικοι της ιστορικής μας πόλης, έτσι απαντάμε:      
Φέρνουμε στη πλατεία ό,τι δεν χρησιμοποιούμε πια και μπορεί να το χρειάζεται κάποιος άλλος (ρούχα, βιβλία, cd, αντικείμενα, παπούτσια, συσκευές…) και βρίσκουμε κάτι που μας χρειάζεται.
Τα λερωμένα, τ’ άπλυτα, τα παραπεταμένα … δεν χρειάζονται σε κανέναν μας.
Γιατί το παζάρι μας είναι αντικαταναλωτικό, είναι αλληλέγγυο, είναι χαριστικό.

Επικοινωνία
Κάθε Τετάρτη 8.30μμ στη συνέλευση μας στο "ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ", Νέας Εφέσου 4,
 αλλιώς...protovoulia.kaisarianis@gmail.com
http://protovouliakatoikwnkaisarianis.blogspot.gr
Σημειώσεις
Η "αλληλέγγυα οικονομία" ορίζεται σαν  μια μορφή συναλλαγών που  ξεκινάει από τα κάτω και λειτουργεί παρέχοντας όφελος σε  όλο τον κόσμο. Δημιουργεί μεγάλης κλίμακας ορατά, δημιουργικά δίκτυα αντίστασης στην οικονομία, με  δράσεις που  μοιράζονται ένα κοινό χαρακτηριστικό. Παρακάμπτουν συνειδητά το κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο που βάζει πάνω από όλα τα κέρδη, δίνοντας προτεραιότητα στα τοπικά προβλήματα  και τις ανάγκες, διασφαλίζοντας παράλληλα την μικρότερη επιβάρυνση για το περιβάλλον.
Όπως όλοι οι όροι του πολιτικού αγώνα, ο όρος "αλληλέγγυα οικονομία" έχει χρησιμοποιηθεί και διεκδικείται  από "επαγγελματίες", ακόμη και από τους ίδιους τους φορείς της εξουσίας, εκτός των αυθεντικών εκφραστών της, προκαλώντας σκόπιμα σύγχυση στους νεοφερμένους στον κόσμο της.





Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

Κάλεσμα για Αντιφασιστική δράση στη Νίκαια

Ανοιχτή συζήτηση στη Νίκαια
Σαν φυσική εξέλιξη  της πρώτης  συνάντησης που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 20 Οκτωβρίου στον  χώρο της Μηχανικής καλλιέργειας στη Νίκαια,ο κόσμος που παρευρέθηκε αποφάσισε να συνεχιστεί αυτή η διαδικασία με τη δημιουργία της "αυτόνομης αντιφασιστικής συνέλευσης Νίκαιας".
Η πρώτη εκδήλωση της συνέλευσης θα πραγματοποιηθεί αυτή την Κυριακή στις 27 Οκτωβρίου στον ίδιο χώρο (πρώην Μηχανική Καλλιέργεια) στις 6 το απόγευμα. Θα προβληθεί το ντοκυμαντερ της Αλίντα Δημητρίου «Τα κορίτσια της βροχής» και θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση.
Πηγή:http://mplokonikaia.squat.gr

Φτιάχνω μόνος μου τα λουκάνικα της χρονιάς!!!

                                                              
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/a6/Knacker_vorm_raeuchern.jpg

    (συνταγές + video )
Χειμωνιάζει και μετά τις εξελίξεις στην αγορά κρέατος, μπορεί να θέλετε όσοι έχετε χρόνο να φτιάξετε τα δικά σας αποθέματα. Δεν είναι δύσκολο.
Οι οδηγίες για αίσιο τέλος  από τον Μιχάλη Σοφό.
Γράφει:
Έχω δοκιμάσει δύο συνταγές. Η πρώτη γίνεται με βασικό μυρωδικό το πράσο και είναι Θεσσαλική,
 ενώ η δεύτερη έρχεται από τη Νότια Εύβοια και μυρίζει θρούμι και πορτοκάλι.
Ας μιλήσουμε στην αρχή γενικά για τη διαδικασία και έπειτα θα μπούμε σε λεπτομέρειες της συνταγής. Βασικά χρειάζεστε μια συσκευή που να περνάει κιμά μέσα από μια χοάνη, βλέπε εικόνες.Υπάρχουν τέτοιες συσκευές χειροκίνητες, όπως στην εικόνα,και ηλεκτροκίνητες. Όποια και να χρησιμοποιήσετε να έχετε υπ' όψη σας ότι χρειάζεστε  κι ένα δεύτερο άτομο για βοηθό.
Το βασικό συστατικό όπως είναι φυσικό είναι το χοιρινό κρέας.
Υπάρχει μια αναλογία καθαρού κρέατος και λίπους που αποτελεί τη βάση του λουκάνικου,και μάλιστα μερικοί προμηθεύονται ξεχωριστά το ψαχνό και το λίπος.
Η δικαιολογία είναι ότι έτσι υπολογίζουν επακριβώς το πόσο λίπος θα έχει το λουκάνικο.
Εγώ σας συστήνω το εξής: Αγοράζετε χοιρινή πανσέτα, είτε ξεκοκαλισμένη, είτε με κόκαλα
και τα αφαιρείτε εσείς. Ζήτημα κόστους. Προτιμώ την πρώτη λύση. Αν θέλετε λιγότερο λίπος
στο μίγμα αφαιρέστε ή ζητήστε από τον χασάπη να σας αφαιρέσει το εξωτερικό στρώμα λίπους
της πανσέτας.
Όμως έτσι να περιμένετε πιο σκληρά και στεγνά λουκάνικα.
Τέλος ζητήστε να σας κόψουν την πανσέτα σε κιμά, όχι πολύ λεπτό.
Ζητήστε επίσης από τον χασάπη να σας φέρει έντερο για λουκάνικα.
Αυτό είναι αρκετά μέτρα και συνήθως βρίσκεται μέσα σε αλάτι, για λόγους συντήρησης.
Υπάρχει και συνθετικό έντερο, αλλά προσωπικά δεν το έχω χρησιμοποιήσει ακόμη στο γέμισμα.
Υλικά για 10 κιλά λουκάνικα με πράσο.
9 κιλά κρέας σε κιμά.
2,5 κιλά πράσα.
180-200 γραμ. αλάτι.
10-20 γραμ. μαύρο πιπέρι.
ρίγανη κατά βούληση.
30 γραμ. μπαχαρικό για κρέας
(π.χ. APPETITO υπάρχει στα super markets )

Υλικά για 10 κιλά λουκάνικα με πορτοκάλι
10 κιλά κρέας σε κιμά
θρούμι κατά βούληση
φλούδα από 2-4 πορτοκάλια
(περασμένη σε μηχανή του κιμά ή ψιλοκομμένη)
180-200 γραμ. αλάτι.
10-20 γραμ. μαύρο πιπέρι.
Αν χρησιμοποιήσετε την πρώτη συνταγή, θα πρέπει αρχικά να καθαρίσετε τα πράσα και να τα ψιλοκόψετε.
Μη πετάξετε όλο το πράσινο μέρος των πράσων. Μπορείτε να τσιγαρίσετε ή να βάλετε ωμά τα πράσα στο μίγμα.
Στην πρώτη περίπτωση θα χρειαστείτε μια μεγάλη κατσαρόλα γιατί στην αρχή τα πράσα πιάνουν πολύ χώρο, αλλά σιγά-σιγά με το τσιγάρισμα κάθονται. Το τσιγάρισμα θα γίνει σε δόσεις εκτός αν έχετε πολύ μεγάλη κατσαρόλα. Αφού έχετε τα πράσα έτοιμα και όχι καυτά (μην καείτε κιόλας), βάζετε σε μια μεγάλη λεκάνη το κρέας και τα πράσα και ανακατεύετε ζυμώνοντας.
Θυμηθείτε, αν το κρέας είναι κρύο απ' το ψυγείο θα παγώσουν τα χέρια σας.
Φροντίστε να φορέσετε πλαστικά γάντια έτσι κι αλλιώς.
Προσθέστε τα υπόλοιπα υλικά απλώνοντας τα σε δόσεις πάνω στο κρέας και ανακατεύετε συνέχεια.
Αν δεν γίνει καλό ζύμωμα, τα λουκάνικα αλλού θα είναι λύσσα, αλλού καυτερά και αλλού ανάλατα..

Και φτάνουμε στο γέμισμαααααα...

Ας δούμε πως θα χειριστείτε το έντερο.
Κατ' αρχήν, είναι σίγουρο ότι δεν θα είναι μονοκόμματο.
Αρχίστε να το ξετυλίγετε και να βάζετε τα τμήματα που θα προκύψουν σε μπολάκια με νερό.
Δε θυμάμαι πόσα μέτρα λουκάνικα βγαίνει με δέκα κιλά μίγμα, αλλά δεν μπορεί να το πει κανείς
με σιγουριά, γιατί κάποιος μπορεί να φτιάξει χοντρά λουκάνικα ενώ άλλος λεπτά.
Θα πούμε πως γίνεται κι αυτό σε λίγο.
Αφού έχουμε έτοιμα 4-5 μπολάκια με έντερο μέσα σε νερό, αρχίζουμε να περνάμε το έντερο
πάνω στο πλαστικό (ή μεταλλικό) χωνί/ρύγχος της μηχανής.
Πιάνουμε την άκρη του έντερου, την ανοίγουμε λίγο και κάποιος μας ρίχνει λίγο νερό μέσα
στο έντερο το οποίο θα σχηματίσει μια νερόμπαλα στο εσωτερικό.
Αρχίζουμε να περνάμε το έντερο στο ρύγχος της μηχανής, ενώ το μπολάκι είναι ακριβώς από κάτω
Όσο περνάμε έντερο, η νερόμπαλα συνεχώς προχωρεί και μαλακώνει το εσωτερικό του εντέρου.
Το χωνί μπορεί να χωρέσει μερικά μέτρα έντερο!!! Αν έχουμε χειροκίνητη μηχανή τη γεμίζουμε
με μίγμα.
Αν έχουμε ηλεκτρική αρχίζουμε να την τροφοδοτούμε. Μόλις εμφανιστεί λίγο κρέας στην άκρη σταματάμε, (θα έχει φύγει ο αέρας) και τραβάμε λίγο έντερο ώστε να κλειστεί μέσα του το κρέας.
Ξαναπιέζουμε να βγει κι άλλο μίγμα κρατώντας την άκρη του έντερου κλειστή με τα δάκτυλα
για τα πρώτα λίγα εκατοστά. Έπειτα δε χρειάζεται. Το λουκάνικο παραμένει κλειστό.
Τώρα θα πούμε τον τρόπο που ρυθμίζουμε το πάχος του λουκάνικου.
Αν την ώρα που βγαίνει το μίγμα, κρατάμε το έντερο ώστε να ελευθερώνεται από το ρύγχος
με κάποια δυσκολία, το λουκάνικο γεμίζει περισσότερο και γίνεται παχύτερο.
Αντίθετα, αν το αφήνουμε ελεύθερο θα έχει πάχος σχεδόν όσο το ρύγχος.
Όταν το λουκάνικο φθάσει στο μήκος που θέλουμε, (άλλοι θέλουν κοντά λουκάνικα, άλλοι όχι),
σταματάμε την έξοδο του μίγματος και περιστρέφουμε μια στροφή το λουκάνικο που έχει ήδη βγει.
Συνεχίζουμε κατά τον ίδιο τρόπο μέχρι να τελειώσει το έντερο.
Λίγο πριν τελειώσει, σταματάμε το μίγμα ώστε η άκρη του έντερου να καλύπτει το κρέας.
Αν έχετε χειροκίνητη μηχανή μπορεί να βρεθείτε στη φάση να έχει τελειώσει το κρέας
και να έχετε ακόμη έντερο στο ρύγχος. Σ' αυτή την περίπτωση κλείνετε το λουκάνικο με
μια στροφή και κόβετε το έντερο για να γεμίσετε τη μηχανή.
Δείτε και το βίντεο
 http://www.youtube.com/watch?v=CKAc6ZEdjWk
Όταν τελειώσετε, πρέπει να κρεμάσετε τα λουκάνικα για δύο μέρες σε ευάερο μέρος  για να
στεγνώσουν λίγο. Θα το καταλάβετε γιατί το έντερο απ' έξω θα είναι ξερό. Προσοχή στις
μύγες, γάτες κ.λ.π.
Προστατέψετε τα με τουλουπάνια, σήτες ή ότι πατέντα σκεφθείτε.
Το ιδανικό είναι το κρέμασμα στο εσωτερικό του τζακιού όπου τα λουκάνικα στεγνώνουν και καπνίζονται.
Έπειτα κατευθείαν στην κατάψυξη σε συσκευασίες των 2-3 τεμαχίων, ώστε όταν βγάζετε μεζέ
να μη χρειάζεται να ξεπαγώσετε μεγάλη ποσότητα.
Συνέχεια εδώ:http://msofos.gr/usefull/loukanika.html


Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

Χαμηλότοκα δάνεια σε αγρότες και επενδυτές στον αγροτικό τομέα


Κοτόπουλα νεοσσοί
Ξεκινά η λειτουργία του Ταμείου Αγροτικής Επιχειρηματικότητας (ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΤΑΕ) με πρωτοβουλία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, προκειμένου να ενισχυθεί η ρευστότητα, η επιχειρηματικότητα και η οικονομική ανάπτυξη σε τοπικό και
περιφερειακό επίπεδο, μέσω της διευκόλυνσης της πρόσβασης των παραγωγών στη δανειοδότηση, με χαμηλότερα, της τραπεζικής αγοράς, επιτόκια.
ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΤΑΕ
Το Ταμείο Αγροτικής Επιχειρηματικότητας (ΤΑΕ) αποτελεί χωριστή λογιστικά χρηματοδοτική μονάδα εντός της ΕΤΕΑΝ,και χρηματοδοτείται με 115.000.000 ευρώ από το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2007-2013.
Με τα κεφάλαια αυτά, θα παρέχονται χαμηλότοκα δάνεια σε αγρότες και επενδυτές με εγκεκριμένες δράσεις στα Σχέδια Βελτίωσης (Μέτρο 121), σε όσους δραστηριοποιούνται στον χώρο της μεταποίησης αγροτικών προϊόντων (Μέτρο 123Α) και σε αυτούς που κάνουν ιδιωτικές επενδύσεις στον αγροτικό τομέα, στο πλαίσιο υλοποίησης επενδυτικών σχεδίων των Μέτρων 311, 312, 313Β του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης.
Το επιτόκιο των δανείων, για τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, θα βρίσκεται σήμερα στο 3,87%
(συμπεριλαμβανομένης της εισφοράς του Ν.128/75) και για τους λοιπούς επενδυτές σε προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης στο 4,1%.
Οι αγρότες που θα επωφεληθούν από το μέτρο, εξαιρούνται από τον κανονισμό των κρατικών ενισχύσεων που ισχύει για τις επιχειρήσεις και επομένως μπορούν στο μέλλον να
ενταχθούν σε καθεστώς κρατικών ενισχύσεων του ευρωπαϊκού κανονισμού de minimis.

Η Τράπεζα Πειραιώς επελέγη από την ΕΤΕΑΝ Α.Ε., έπειτα από μειοδοτικό διαγωνισμό για την ανάδειξη συνεπενδυτή του Ταμείου Αγροτικής Επιχειρηματικότητας, το αποτέλεσμα του
οποίου εγκρίθηκε, την Παρασκευή 18 Οκτωβρίου, από την Επενδυτική Επιτροπή του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Με αφορμή την έναρξη της λειτουργίας του Αγροτικού ΤΑΕ, ο αρμόδιος υπουργός, κ. Αθανάσιος Τσαυτάρης δήλωσε: Σήμερα ανακοινώνουμε ότι ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες για τη σύσταση του Ταμείου Αγροτικής Επιχειρηματικότητας που αποτελεί σημαντικό χρηματοδοτικό “εργαλείο” για την ενίσχυση της ρευστότητας, της επιχειρηματικότητας και της ανάπτυξης του τόπου μας, καθώς διευκολύνει την πρόσβαση των παραγωγών σε δανειοδότηση με χαμηλότερα επιτόκια, της τραπεζικής αγοράς.
Πηγή: http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26516&subid=2&pubid=113134438



Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

Οικονομικά της αλληλεγγύης


Του Euclides André Mance
Στο παρακάτω κείμενο ο Euclides André Mance επευφημεί έναν νέο τρόπο
παραγωγής, που επεκτείνεται σαν κομμάτι μιας επανάστασης των δικτύων, και
υποστηρίζει ότι θα μπορούσε να σχηματίσει την υλική βάση για νέες, μετα-καπιταλιστικές
κοινωνίες.

Μια τολμηρή υπόθεση: μια παγκόσμια επανάσταση είναι σε εξέλιξη. Κανένα πολιτικό κόμμα ή πρωτοπορία δεν ηγείται της επανάστασης αυτής. Δεν διαθέτει στρατιωτικές βάσεις και η στρατηγική της είναι αντιμιλιταριστική. Κινητοποιεί εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Γνωρίζουμε λίγα γι'αυτήν. Ξέρουμε, όμως, ότι στο επίπεδο της βάσης των κινητοποιήσεων, της οργάνωσης και της λαϊκής της εκπαίδευσης, βρίσκονται χιλιάδες κινήματα και εκατομμύρια άνθρωποι που έχουν αρχίσει να υφαίνουν συνεργατικά δίκτυα οικονομικής αλληλεγγύης, να δημιουργούν διαύλους επικοινωνίας που έχουν το δυναμικό να φέρνουν κοντά και να ενδυναμώνουν τοπικούς και παγκόσμιους αγώνες. Δουλεύουν συλλογικά, από τα κάτω, και δημοκρατικά, χτίζοντας τη συναίνεση με σεβασμό στη λογική διαφωνία. Συναντάμε αυτά τα κινήματα και τα επιτεύγματα τους παντού, αλλά γνωρίζουμε λίγα για την δύναμη αυτού του φαινομένου, γιατί από πρώτη ματιά φαίνεται ανεπαρκές σε νούμερα και όγκο για να αλλάξει τον κόσμο. Κι όμως, εγώ επιμένω: μια παγκόσμια επανάσταση είναι σε εξέλιξη.

Η μεγάλη πολιτική ανακάλυψη της δεκαετίας του '90 ήταν η ιδέα της δημιουργίας δικτύων συνεργασίας μεταξύ ομάδων, κινημάτων και οργανώσεων, με σκοπό τον συντονισμό και την ανταλλαγή, όχι μόνο των λύσεων και των νικών μας, αλλά επίσης των προβλημάτων και των προκλήσεων, τις στρατηγικές μας και τις καθημερινές πρακτικές μας. Δημιουργούσαμε άξονες αγώνα, ικανούς να φέρνουν κοντά το τοπικό και το παγκόσμιο, το μακροπρόθεσμο και το βραχυπρόθεσμο, την πολυμορφία και την ενότητα.

Παρόλ'αυτά, ενώ αυτά τα δίκτυα συνεργασίας είχαν μεγάλη σημασία, δεν είχαμε κατανοήσει το πλήρες δυναμικό τους. Πάρτε για παράδειγμα τα Παγκόσμια Κοινωνικά Φόρουμ: η διαδικασία τους είναι μόνο η κορυφή εντός τεράστιου παγόβουνου, που κρύβει μυριάδες συνεργατικά δίκτυα και διεργασίες. Το όριο της διαδικασίας του ΠΚΦ είναι ότι δεν έχει προχωρήσει αρκετά στο σχηματισμό παγκόσμιων κοινωνικών δικτύων. Τα Φόρουμ είναι σημαντικές στιγμές, που συνδέουν χιλιάδες δρώντα υποκείμενα, επιτρέποντας μια σημαντική ροή επικοινωνίας μεταξύ των ποικιλομορφιών που είναι έμφυτες στα δίκτυα αυτά. Μετά, όμως, ακόμα και αν οι συμμετέχοντες έχουν ενσωματώσει την νέα, συλλογικά αποκτημένη εμπειρία, οι ροές επικοινωνίας και δράσης πρακτικά επιστρέφουν στα προϋπάρχοντα επίπεδα.
Ενώ έχουν ξεκάθαρη σημασία, διαδικασίες και χώροι όπως τα κοινωνικά φόρουμ δεν είναι αρκετές.

 Αν έχουμε σαν στρατηγικό ορίζοντα την δημιουργία συνεργατικών δικτύων αλληλεγγύης, θα πρέπει να βρούμε τρόπους ώστε να προωθήσουμε, να ενισχύσουμε και να επεκτείνουμε τις στιγμές αυτές σε περισσότερες σφαίρες της ζωής και του αγώνα. Πέρα από τη απλή διακίνηση πληροφοριών και προτάσεων, δηλαδή από το πεδίο της ιδεολογικής ζύμωσης, είναι απαραίτητο να επιχειρούμε στα πεδία της πολιτικής και της οικονομίας, βάζοντας κάποιες από τις προτάσεις μας στην πράξη. Με άλλα λόγια, οι καθημερινές οικονομικές μας πρακτικές πρέπει να αποτελούν κομμάτι της προσπάθειας για τον μετασχηματισμό των παγκόσμιων οικονομικών δομών.

Πέρα από τα κοινωνικά φόρουμ και τις αντισυνόδους, η υπεράσπιση της αυτοκυριαρχίας των οικονομιών πρέπει να γίνεται και με την επιλογή των προϊόντων που καταναλώνουμε, με την ηθική απόφαση να διαθέτουμε το εισόδημά μας ενδυναμώνοντας συγκεκριμένους οικονομικούς τομείς αντί για άλλους. Το ίδιο ισχύει για την υπεράσπιση των οικοσυστημάτων, με την επιλογή μας να απομειώνουμε τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της κατανάλωσής μας. Ο «καλός αγώνας» πρέπει να δοθεί στο πεδίο της οικονομίας (όχι μόνο στο πολιτισμικό και πολιτικό πεδίο). Υπάρχει μια επανάσταση σε εξέλιξη, αλλά το «να νικάμε» σημαίνει να επεκτείνουμε και να ενδυναμώνουμε τις συνεργατικές διαδικασίες, έτσι ώστε να αποτελέσουν την βάση, από την οποία μπορεί να αναδυθεί μια πιθανή μετα-καπιταλιστική κοινωνία.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΩΣ Η ΥΛΙΚΗ ΒΑΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑ-ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ

Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο υλοποιούν την αλληλέγγυα οικονομία. Εργάζονται και καταναλώνουν για την ευημερία των ίδιων και των συνανθρώπων τους, και όχι για το κέρδος. Αυτό που έχει σημασία στην αλληλέγγυα οικονομία, είναι η δημιουργία ικανοποιητικών οικονομικών συνθηκών για όλους τους ανθρώπους. Αυτό σημαίνει τη διασφάλιση των ατομικών και συλλογικών ελευθεριών, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και εισοδήματος, την κατάργηση κάθε μορφής εκμετάλλευσης, κυριαρχίας και αποκλεισμού, την προστασία των οικοσυστημάτων καθώς και την προώθηση μιας βιώσιμης ανάπτυξης.

Το δίκτυο αυτό αρχικά ξεπήδησε από επιτυχημένες πρακτικές δημιουργίας θέσεων εργασίας και εισοδήματος, δίκαιου εμπορίου, ηθικής κατανάλωσης, αλληλέγγυας πίστωσης και τη διάχυση βιώσιμων παραγωγικών τεχνολογιών. Οι προσπάθειες αυτές, όμως, ήταν απομονωμένες. Ήταν απαραίτητο να εξελιχθούν σε συνεργατικά δίκτυα, που ενσωμάτωναν αυτές τις ποικιλόμορφες πρακτικές με στρατηγικές που αύξαναν το δυναμικό των οικονομικών ροών και τις διασυνδέσεις μεταξύ τους. Αυτό σήμαινε ότι η αλληλέγγυα πίστωση μπορούσε να επιτρέψει την ανάδυση παραγωγικών επιχειρήσεων υπό εργατική διαχείριση, που χρησιμοποιούσαν τεχνολογίες χαμηλών επιπτώσεων και προωθούσαν το ευρύτερο κοινωνικό όφελος. Τα προϊόντα των επιχειρήσεων αυτών άρχισαν να εμπορευματοποιούνται σε κυκλώματα αλληλέγγυου εμπορίου, μέσω καταστημάτων, φεστιβάλ, διεθνή συστήματα δίκαιου εμπορίου, ακόμη και μέσω του διαδικτύου.
 Η εξέλιξη αυτή, με τη σειρά της, έδωσε τη δυνατότητα στους καταναλωτές να αντικαταστήσουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που αγόραζαν από καπιταλιστικές επιχειρήσεις, με προϊόντα και υπηρεσίες που παράγονταν στα πλαίσια της αλληλέγγυας οικονομίας, ανατροφοδοτώντας ένα σύστημα προώθησης της ευημερίας των εργατών και των καταναλωτών, της προστασίας του περιβάλλοντος και της βιώσιμης ανάπτυξης. Τεχνολογίες όπως το ελεύθερο λογισμικό και η οργανική καλλιέργεια άρχισαν να χρησιμοποιούνται, να αναπτύσσονται και να ανταλλάσσονται μέσω των δικτύων αυτών. Το οικονομικό πλεόνασμα αυτού του κυκλώματος επανεπενδυόταν, εν μέρει με τη μορφή της αλληλέγγυας μικρο-πίστωσης.

Όσο γρήγορα και αν αναπτύσσεται η αλληλέγγυα οικονομία, εκατομμύρια άνθρωποι που παλεύουν για έναν «άλλο κόσμο», δεν συμμετέχουν σ'αυτήν. Καταρχήν, επειδή δεν την γνωρίζουν, δεύτερον, εξαιτίας της σχετικά δύσκολης πρόσβασης στα προϊόντα και τις υπηρεσίες που προσφέρονται στα πλαίσια αυτής της άλλης οικονομίας.
Και οι δύο αυτές δυσκολίες μπορούν εύκολα να ξεπεραστούν. Το κύριο εμπόδιο είναι πολιτισμικό: για να ξεπεράσουμε μια καταναλωτική κουλτούρα που αξιολογεί την ποσότητα, την υπερβολή, την ιδιοκτησία και τα απόβλητα υψηλότερα από την ευημερία των ανθρώπων και των κοινοτήτων, πρέπει να αντικαταστήσουμε τις μη βιώσιμες μορφές παραγωγής, κατανάλωσης και στιλ ζωής, με την καθιέρωση νέων τρόπων παραγωγής, κατανάλωσης και ζωής, βασισμένους στην αλληλεγγύη.

Καθώς προοδεύουν στα οικονομικά και πολιτισμικά πεδία αυτής της επανάστασης, τα δίκτυα αλληλεγγύης θα προοδεύουν επίσης και στην σφαίρα της πολιτικής – μετασχηματίζοντας το Κράτος, δημιουργώντας και ενισχύοντας μηχανισμούς λαϊκής συμμετοχής.
 Δεν υπάρχει καμία γραμμικότητα σε αυτήν την επανάσταση κάθε πραγματικότητα αλλάζει με τον δικό της τρόπο. Χάριν, όμως, της δικτυακής τους φύσης, οι συνεργατικές διαδικασίες μπορούν να επικοινωνούν και να διδάσκονται από κάθε ιστορική εμπειρία, επιτυχημένη ή μη. Οι τεχνολογίες πληροφορικής που επιτρέπουν την διασύνδεσή τους, τείνουν να γίνουν αυξανόμενα κεντρικές για το Κράτος και τη δημόσια σφαίρα. Αυτό ανοίγει τη δυνατότητα νέων διαδικασιών και μηχανισμών διακυβέρνησης και από κοινού διαχείρισης, που μπορούν να προκύψουν από τα συνδυασμένα αποτελέσματα των δημοκρατικών επαναστάσεων στην πολιτισμική σφαίρα, με τις συνεργατικές αλληλέγγυες οικονομικές διαδικασίες να αποτελούν την υλική της βάση.

ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ

Βέβαια, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και τεράστιες προκλήσεις και ερωτήματα, πρακτικά και θεωρητικά, παραμένουν. Υπάρχουν κάποιες ερωτήσεις-κλειδιά που συχνά επαναλαμβάνονται:

— Με ποιο τρόπο σχετίζονται τα δίκτυα αλληλέγγυας οικονομίας με το εξωτερικό τους, την καπιταλιστική οικονομία; Είναι αυτές οι εξωτερικές σχέσεις βασισμένες στον ανταγωνισμό; Αν είναι έτσι, πώς μπορεί να «νικήσει» η αλληλέγγυα οικονομία;

— Πώς μπορούμε να εξασφαλίσουμε ότι η επέκταση των δικτύων αλληλέγγυας οικονομίας δεν θα επιφέρει την απώλεια των βασικών αρχών της; Γενικά, με ποιους τρόπους μπορούν τα δίκτυα να διασφαλίσουν τις αρχές τους; Και είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας και εισοδήματος πιο σημαντικά από αυτές τις «αρχές»;

— Σε τι διαφέρει η υπεράσπιση της αλληλέγγυας οικονομίας από την υπεράσπιση μιας τοπικιστικής μορφής καπιταλισμού; Σημαίνει κάτι παραπάνω από μια απλή δέσμευση στην έννοια της τοπικής ευημερίας και σε ποιο βαθμό είναι αυτή η δέσμευση ασύμβατη με έναν τοπικό, «μικρής-κλίμακας» καπιταλισμό;

— Πως κινείται η αλληλέγγυα οικονομία μέσα στον ορίζοντα του σύγχρονου πολιτικού σκηνικού στην Λατ.Αμερική;

Όσο περισσότερο αναπτύσσεται και διαφοροποιείται η αλληλέγγυα οικονομία, όσο οι ροές και οι διασυνδέσεις της βελτιώνονται, τόσο μικρότερη είναι και η ανάγκη συσχέτισης με μη αλληλέγγυους φορείς. Η βαθύτερη λογική είναι μια προοδευτική μείωση των σχέσεων με μη αλληλέγγυους προμηθευτές και διανομείς, βάζοντας στη θέση τους σχέσεις με αλληλέγγυες πρωτοβουλίες που στη συνέχεια θα ενσωματώνονται στα δίκτυα. Όταν σχετίζονται με μη αλληλέγγυους φορείς, οι πρωτοβουλίες αλληλέγγυας οικονομίας πασχίζουν να επιλέγουν τους κοινωνικά και οικολογικά «λιγότερο κακούς» προμηθευτές και διανομείς.

Αν και κάποιοι φοβούνται ότι η ανάπτυξη των συνεργατικών δικτύων και της αλληλέγγυας οικονομίας σύντομα θα οδηγούσε στην αντιγραφή των βασισμένων στον ανταγωνισμό μηχανισμών της μη αλληλέγγυας οικονομίας, εγώ πιστεύω ότι είναι η καλύτερη στρατηγική για να διασφαλίσουμε τη «νίκη» των πρωτοβουλιών αλληλέγγυας οικονομίας έναντι των υπολοίπων. Και αυτό γιατί η ίδια η ανάπτυξη δημιουργεί εμπιστοσύνη σε μια άλλη οικονομία, βασισμένη στην συνεργασία και όχι στον ανταγωνισμό. Έτσι, στόχος μας δεν πρέπει να είναι η ανάπτυξη στρατηγικών που θα ωθήσουν τις μη-αλληλέγγυες πρωτοβουλίες εκτός αγοράς, αλλά να πολλαπλασιάσουμε τον αριθμό και την ποικιλομορφία των αλληλέγγυων φορέων σε τέτοιο σημείο που να είναι δυνατή η επανοργάνωση των παραγωγικών αλυσίδων, ώστε να μπορέσει να αναπτυχθεί μια περιβαλλοντικά βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη οικονομία.

Συνεπώς, η αλληλέγγυα οικονομία δεν πρέπει να συγχέεται με το καπιταλιστικό μοντέλο παραγωγής. Κάποιοι, λαθεμένα, την μπερδεύουν με την «τοπική ανάπτυξη» και, καθώς ο καπιταλισμός είναι ικανός να προωθήσει την τοπική ανάπτυξη, φαντάζονται ότι η αλληλέγγυα οικονομία μπορεί να περιοριστεί σε αυτήν την τοπικιστική προοπτική. Αυτού του είδους οι καπιταλιστικές πρωτοβουλίες υπήρξαν επιτυχείς σε κάποιες περιπτώσεις, με σημαντική υποστήριξη από το Κράτος. Με τον καιρό, όμως, η λογική της συγκέντρωσης πλούτου πάντα καταλήγει να εξασθενεί τον δυναμισμό της τοπικής οικονομίας.

Από την άλλη, ακόμα κι αν είναι αλήθεια ότι η αλληλέγγυα οικονομία ενισχύει την τοπική ανάπτυξη, δεν πρέπει να παραβλέπεται ότι το πραγματοποιεί βάσει του παραδείγματος της διανομής του πλούτου και όχι της καπιταλιστικής συσσώρευσης. Όσο περισσότερο διανέμεται ο πλούτος, μέσω της πρακτικής των δίκαιων τιμών (τόσο στην εμπορευματοποίηση των αγαθών και υπηρεσιών όσο και στην αμοιβή της αυτοδιαχειριζόμενης εργασίας), τόσο μεγαλώνει η τοπική ευημερία γενικότερα. Αυτές οι δίκαιες τιμές καθορίζονται από τους ίδιους τους οικονομικούς δρώντες –επιχειρήσεις, παραγωγούς, καταναλωτές που σχετίζονται άμεσα μεταξύ τους σε κάθε συναλλαγή- βάσει μιας διαδικασίας που συντονίζεται μεταξύ των δικτύων. Η αλληλέγγυα οικονομία βασίζεται σε ένα σύνολο αξιών, ταυτόχρονα ηθικών και οικονομικών, που υλοποιούνται σε συγκεκριμένες πρακτικές όπως η αυτοδιαχείριση, ο δημοκρατικός τρόπος λήψης αποφάσεων για την οικονομική δραστηριότητα και οικολογική επανοργάνωση των παραγωγικών αλυσίδων. Αν όλες οι σημαντικές αποφάσεις λαμβάνονται από συνελεύσεις, είναι ιδιαίτερα απίθανο αυτή η αυτοδιαχείριση να οδηγήσει στην απαξίωση της ίδιας της δημοκρατίας στην οποία βασίζεται.

Δύο από τους σημαντικότερους κινδύνους που αντιμετωπίζει η αλληλέγγυα οικονομία είναι οι εξής:
ο μικρός βαθμός κατανόησής της από τις προοδευτικές κοινωνικές δυνάμεις, και οι επιθετικές προσπάθειες των καπιταλιστικών δυνάμεων να οικειοποιηθούν της έννοιας της αλληλεγγύης, συνδέοντάς την με την ιδέα της κοινωνικής υπευθυνότητας. Έτσι, πολλοί είναι εκείνοι που συμπεραίνουν ότι η αλληλέγγυα οικονομία είναι απλά μία μορφή καπιταλισμού, που παίρνει την κοινωνική υπευθυνότητα στα σοβαρά. Αυτή η προκατάληψη, που συναντάται ιδιαίτερα στην αριστερά και σε συγκεκριμένους τομείς της δεξιάς, ρίχνει το βάρος της απόδειξης στην αλληλέγγυα οικονομία, αναγκάζοντάς την να δικαιολογείται για την ιστορική της δυνατότητα, αντί να οργανώνει την συζήτηση για την αποτελεσματικότητα της παρούσας ιστορικής πραγματικότητάς της – μιας πραγματικότητα στην οποία οι εργάτες γίνονται ιδιοκτήτες αυτοδιαχειριζόμενων επιχειρήσεων, αποφασίζουν δημοκρατικά την πορεία τους και συνεργάζονται με άλλες επιχειρήσεις με τρόπους που είναι επωφελείς για όλους. Από την άλλη, φορείς της αλληλέγγυας οικονομίας που αναζητούν χρηματοδότηση από δημόσιους και ιδιαίτερα κρατικούς φορείς, χαμηλώνουν τους τόνους του ανταγωνιστικού και επαναστατικού της χαρακτήρα, αφήνοντας έτσι χώρο για διφορούμενες ερμηνείες που τις εντάσσουν στην ρητορική της κοινωνικής και περιβαλλοντικής υπευθυνότητας. Επιπλέον και ενώ μαίνεται η διαμάχη για το αν στην πορεία θα χαθούν οι αξίες της αλληλέγγυας οικονομίας, μεγάλα κομμάτια των προοδευτικών κοινωνικών τομέων καταναλώνουν ακόμα μη-αλληλέγγυα προϊόντα, χωρίς να αμφισβητούν τα αποτελέσματα αυτής της κατανάλωσης, η οποία ανατροφοδοτεί τα τοπικά και παγκόσμια καπιταλιστικά κυκλώματα.

Παρόλα αυτά, στην Λατινική Αμερική η αλληλέγγυα οικονομία προοδεύει γρήγορα, μαθαίνοντας από τα λάθη και τις επιτυχίες της. Στην Αργεντινή, για παράδειγμα, μετά από μία αρχική έκρηξη στον αριθμό των ομάδων που αντάλλασσαν προϊόντα και υπηρεσίες με δικά τους τοπικά νομίσματα –οι οποίες σε κάποιο σημείο είχαν ξεπεράσει τους δύο εκατομμύρια συμμετέχοντες, με ορισμένες έρευνες να μιλούν για τρία ή πέντε εκατομμύρια- αυτά τα δίκτυα μειώθηκαν σε αριθμό. Η σοβαρότητα αυτού του αδιεξόδου οδήγησε στην εμφάνιση ενός νέου εθνικού δικτύου αλληλέγγυας ανταλλαγής, το οποίο είχε βελτιωθεί ως προς την οργάνωση και τη μεθοδολογία. Στη Βραζιλία, τα μαθήματα από την Αργεντινή και τα άλλα μέρη οδήγησαν στη δημιουργία κοινοτικών τραπεζών, που λειτουργούν με κοινωνικά νομίσματα που εκδίδονται και κυκλοφορούν τοπικά, τα οποία είναι, σε αντίθεση με την περίπτωση της Αργεντινής πριν το αδιέξοδο, εγγυημένα απέναντι σε αποθεματικά, που σχηματίζονται με αλληλέγγυες μικρο-πιστώσεις. Στη Βενεζουέλα, η εμπειρία της Βραζιλίας ενέπνευσε την αυξανόμενη οργάνωση ενός δικτύου κοινοτικών τραπεζών τα κοινωνικά νομίσματα δεν βασίζονται σε χαρτί, αλλά καταγράφονται ως ηλεκτρονικές πιστωτικές μονάδες σε «έξυπνες» κάρτες που επιτρέπουν συναλλαγές μέσω δικτύων πληροφορικής. Στη Βραζιλία, το ηλεκτρονικό σύστημα που αναπτύχθηκε επιτρέπει συναλλαγές και με μη-εγγυημένα νομίσματα, τα οποία κυκλοφορούν μόνο σε μία ομάδα χρηστών – εκδοτών, και με εγγυημένα, ως μορφή πληρωμής μεταξύ οποιωνδήποτε χρηστών του συστήματος, χωρίς την ανάγκη για «έξυπνες» κάρτες.

Συνεπώς, μπορούμε να δούμε ότι αυτές οι εμπειρίες, τόσο μέσα από τις επιτυχίες όσο και από τις αποτυχίες τους, έχουν υπάρξει πολύτιμες πηγές γνώσης: χάρη στη ροή της επικοινωνίας μεταξύ των συνεργατικών δικτύων, η αλληλέγγυα οικονομία στη Λατινική Αμερική μπόρεσε να αναπτυχθεί.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Στη Βραζιλία, 1,2 εκατομμύρια εργαζόμενοι απασχολούνται, εξ'ολοκλήρου ή μερικά, στην αλληλέγγυα οικονομία και 1.250 τέτοιες επιχειρήσεις έχουν εμφανιστεί τα τελευταία πέντε χρόνια. Μπορεί να μην φαίνεται και πολύ, αλλά είναι ένα φαινόμενο που έχει μεγαλώσει κατά την τελευταία δεκαετία - και αντανακλάται σε μια αυξανόμενη συνειδητοποίηση των ίδιων των συμμετεχόντων, όπως φαίνεται από τον πολλαπλασιασμό των φόρουμ αλληλέγγυας οικονομίας σε ολόκληρη τη Βραζιλία και τον κόσμο, και την παράλληλη εντατικοποίηση των συναλλαγών εντός του τομέα και την πρόοδο της πολιτικής του έκφρασης.

Εάν για μερικούς είναι μόνο μια ουτοπία, ένας συνεχώς απομακρυνόμενος ορίζοντας ελπίδας, για εκατομμύρια άλλους η αλληλέγγυα οικονομία είναι ένας τρόπος δουλειάς, παραγωγής, εμπορευματοποίησης, κατανάλωσης και ανταλλαγής αξιών. Είναι ένας τρόπος ικανοποίησης ατομικών και προσωπικών αναγκών που αποσκοπεί στην ευημερία όλων. Είναι η υλική βάση της επανάστασης των δικτύων.

Η αλληλέγγυα οικονομία είναι η βάση ενός νέου τρόπου παραγωγής που διαδίδεται μέσω της δικτυακής επανάστασης. Με αυτήν την έννοια, 'κερδίζουμε', επειδή η αλληλέγγυα οικονομία επεκτείνεται, δίκτυα πληθαίνουν παντού και οι δυνατότητές τους για πολιτική δράση αυξάνεται - αυτό είναι εμφανές στο κύμα των λαϊκών κυβερνήσεων που υπήρξαν νικηφόρες στις εκλογές σε όλη την Λατινική Αμερική. Αλλά αυτή η επανάσταση βασίζεται στην ικανότητά μας να συνεχίζουμε να συνδεόμαστε και να επεκτεινόμαστε σε «δίκτυα των δικτύων», «κινήματα των κινημάτων», φέρνοντας το τοπικό και το παγκόσμιο μαζί. Οι καθημερινές μας πρακτικές πρέπει να καθοδηγούνται από αρχές αλληλεγγύης, και οι επιλογές μας πρέπει να είναι σε συμφωνία με τον κόσμο που θέλουμε να χτίσουμε. Για αυτό, πρέπει να δυναμώσουμε τα κυκλώματα της αλληλέγγυας οικονομίας.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό turbulence. Μεταφράστηκε από τα πορτογαλικά στα αγγλικά από τον Rodrigo Nunes και στα ελληνικά από τους Αχιλλέα, Ηλία, και Ορέστη – Σπόρος -  Jul 30, 2007  (sporos.org/economics_solidarity.html‎)


Ο Euclides Andre Mance είναι φιλόσοφος και λαϊκός εκπαιδευτής από τη δεκαετία του '90. Είναι μέλος του Λαϊκού Δικτύου Αλληλέγγυας Οικονομίας (Popular Solidarity Economy Network) στη Βραζιλία, και αυτός που έδωσε ζωή στην ιστοσελίδα www.solidarius.com.br. Είναι ο συγγραφέας ποικίλων κειμένων και βιβλίων, όπως το «Η Επανάσταση των Δικτύων» [ Revolucao das Redes], που έχει μεταφραστεί στα Ιταλικά.
Η δουλειά του μπορεί να βρεθεί στο http://www.milenio.com.br/mance

Πρόσθετο υλικό:
Αλληλέγγυες  Οικονομίες – Μερικές Βασικές Έννοιες (από τους εκδότες του περιοδικού Turbulence)
Εδώ http://www.poulantzas.gr/upload/733_1.pdf

Ο όρος 'αλληλέγγυα οικονομία' είναι η μετάφραση του economia solidaria (Πορτογαλικά), economia solidaria (Ισπανικά), economie solidaire (Γαλλικά) και solidarity economy (Αγγλικά).
 Σε γενικές γραμμές, ορίζει μια μορφή συνεργατικής οικονομικής που λειτουργεί σε όλο τον κόσμο, ξεκινάει από τα κάτω και εργάζεται για να συνδέσει μαζί τις χιλιάδες τοπικές εναλλακτικές ώστε να δημιουργήσει μεγάλης κλίμακας, ορατά, δημιουργικά δίκτυα αντίστασης στην οικονομία που βάζει πάνω από όλα τα κέρδη...

Όπως όλοι οι όροι του πολιτικού αγώνα, ο όρος 'αλληλέγγυα οικονομία' είναι ευρέως διεκδικούμενη. Για μερικούς, αναφέρεται σε μια σειρά στρατηγικών που στοχεύουν στην κατάργηση του καπιταλισμού και των καταπιεστικών κοινωνικών σχέσεων που στηρίζει και ενθαρρύνει) για άλλους, ορίζει στρατηγικές για 'εξανθρωπισμό' της καπιταλιστικής οικονομίας – ψάχνοντας να συμπληρώσει την καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση με «δίκτυα κοινωνικής ασφάλειας» που λειτουργούν στο επίπεδο της κοινότητας.
 – Ethan Miller
'Οργανώσεις ενοικιαστών, ομάδες ανέργων, συνεργατικά φυτώρια,παιδικοί σταθμοί,λαχανόκηποι, καταναλωτικοί συνεταιρισμοί,ομάδες, οργανώσεις αλληλέγγυας πίστωσης, τοπικά νομίσματα, και άλλα: όλες αυτές οι δραστηριότητες μοιράζονται ένα κοινό χαρακτηριστικό, στρέφονται συνειδητά ενάντια στο κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο, δίνουν προτεραιότητα στις τοπικές λύσεις, δένουν την οικονομική δραστηριότητα με το περιβάλλον. Είναι νέες, ελεύθερα επιλεγμένες και δημοκρατικά ελεγχόμενες μορφές αναδιανομής του πλούτου, που εστιάζουν στις ανάγκες των ανδρών και των γυναικών.'
Από το Inter-Reseaux de l'Economie Solidaire, France:www.geo.coop
 Και,

Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

Ο Νίκος Χρυσόγελος για την μεθοδική αποδόμηση της Κοινωνικής Οικονομίας


Chrysogelos on Contribution of cooperatives to overcoming the crisis


http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=cS-yUZ0cP2w

Ο Νόμος για την Κοινωνική Οικονομία μεθοδικά αποδομείται.
Πρώτα, με το φορολογικό νόμο που ψηφίστηκε αρχές Ιανουαρίου 2013 από την ελληνική Βουλή, καταργήθηκε «η παράγραφος 3 του άρθρου 10 του ν.4019/2011 (Α’ 216)» που θέσπιζε ειδικές
φορολογικές ελαφρύνσεις για τις Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις σε μια προσπάθεια ενθάρρυνσης τέτοιων οικονομικών δραστηριοτήτων. Τώρα ήρθε και η σειρά της υπηρεσίας που “τρέχει” την κοινωνική οικονομία και κοινωνική επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα.
Την Παρασκευή 15/2/2013 ανακοινώθηκε και η κατάργηση της Ειδικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Εργασίας για την Κοινωνική Ένταξη και την Κοινωνική Οικονομία (ΕΥΚΕΚΟ), στο πλαίσιο της “δραστικής μείωσης του δημόσιου τομέα”. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι αρμοδιότητές της μεταφέρονται εξ ολοκλήρου στην κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου.

Το ζήτημα της κατάργησης της Ειδικής Υπηρεσίας για την Κοινωνική Ένταξη και την Κοινωνική Οικονομία (ΕΥΚΕΚΟ) του Υπουργείου Εργασίας  έφερε  στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή με
ερώτησή του, ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων.

Η ΕΥΚΕΚΟ είναι η υπηρεσία που έχει αναλάβει την διαχείριση των σχετικών δράσεων, όπως ορίζεται στο νόμο 4019/2011, κατόπιν σχετικής συμφωνίας με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθώς
είχε κριθεί πως η εμπειρία που διαθέτει το προσωπικό της, εξαιτίας της προηγούμενης ενασχόλησης με τις δράσεις EQUAL, είναι απαραίτητη για τον επιτυχή και ολοκληρωμένο σχεδιασμό
των σχετικών δράσεων και την άρση των εμποδίων που υπάρχουν. Η συγκεκριμένη υπηρεσία έχει εκπονήσει το στρατηγικό σχέδιο για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας και προσπαθούσε να λύσει σειρά γραφειοκρατικών εμποδίων και προβλημάτων που αντιμετωπίζουν ήδη από το ξεκίνημά τους πολλές πρωτοβουλίες κοινωνικών επιχειρήσεων (σχετικά με το μητρώο, αποσαφήνιση ασφαλιστικού και φορολογικού καθεστώτος, προϋποθέσεις έναρξης, χρηματοδοτήσεις κ.α).
 Η Ειδική Υπηρεσία καταργείται την στιγμή που επρόκειτο να ξετυλιχθεί ένα μενού συγχρηματοδοτούμενων δράσεων ώστε να ενισχυθούν άμεσα και για τα επόμενα χρόνια η κοινωνική
επιχειρηματικότητα και η κοινωνική οικονομία γενικότερα, κι ενώ είχαν ξεκινήσει ενημερωτικές δράσεις σε όλη τη χώρα αποσκοπώντας στην πληρέστερη ενημέρωση κάθε δυνητικά
ενδιαφερόμενου. Όλα αυτά κινδυνεύουν να καθυστερήσουν σημαντικά, αν όχι να ματαιωθούν οριστικά, με την συγκεκριμένη απόφαση κατάργησης.

Σχετικά ο Νίκος Χρυσόγελος δήλωσε: «Ο τρίτος τομέας της οικονομίας αποτελεί μέρος της επόμενης μέρας για την οικονομία της χώρας, μέρος της λύσης του προβλήματος. Οι Πράσινοι στο
Ευρωκοινοβούλιο και εγώ προσωπικά στηρίζουμε πολύ έντονα τις προσπάθειες που γίνονται σε θεσμικό επίπεδο αλλά και με πρωτοβουλία πολιτών, προκειμένου να αναπτυχθεί ο χώρος και
στην Ελλάδα.
Έχουμε καταγράψει κενά που έχει ο νόμος 4019/2011 αλλά και τη δυσκολία συνεργασίας μεταξύ των υπουργείων και των υπηρεσιών, με αποτέλεσμα οι προσπάθειες για τη δημιουργία
Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων να αντιμετωπίζουν διαρθρωτικά προβλήματα και εμπόδια ήδη στο ξεκίνημά τους.
Παρόλα αυτά, όμως, ο Νόμος αποτελεί ένα πολύ σημαντικό πρώτο βήμα, έχει ψηφιστεί, όπως υπάρχει και μία υπηρεσία στο υπουργείο εργασίας που διαχειρίζεται τα των χρηματοδοτήσεων
και ανάπτυξης του χώρου και κυρίως προσπαθεί να επιλύσει προβλήματα. Και τώρα, λίγο πριν τη δημοσίευση των δράσεων χρηματοδότησης και δικτύωσης, λίγο μετά την επίλυση κάποιων
σημαντικών προβλημάτων, η κυβέρνηση αποφασίζει τη διάλυση της υπηρεσίας. Παρά την κρίση η χώρα και η διοίκηση δεν έχει διδαχθεί ακόμα από τα λάθη της.
Κάποια στιγμή αποφασίζει να ενισχύσει την κοινωνική οικονομία – έστω και υπό την πίεση της
Ευρωπαϊκής Επιτροπής – αλλά δεν μπορεί να ακολουθήσει με συνέπεια αυτό το σχέδιο, και πριν ακόμα εφαρμοστεί αρχίζει και το ξυλώνει. Κάθε υπουργείο αυτοσχεδιάζει, δεν λαμβάνει υπόψη
τις απόψεις των κοινωνικών φορέων, δεν τους ρωτάει καν.
Δεν είναι να απορρεί λοιπόν κάποιος γιατί βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο στην κρίση.

Τώρα, που οι δεσμευμένοι πόροι πρόκειται να απελευθερωθούν και να ενισχύσουν τις προσπάθειες κοινωνικής επιχειρηματικότητας σε όλη τη χώρα, η Κυβέρνηση προτιμά απλώς να προκαλέσει καθυστερήσεις, ρισκάροντας ή προκαλώντας το να έχουν οι πόροι της κοινωνικής οικονομίας
την ίδια κατάληξη και τύχη που είχαν οι πόροι για την ψυχική υγεία ή άλλες σημαντικές κοινωνικές πολιτικές.
 Με την ερώτησή μου καλώ την Επιτροπή να επιβεβαιώσει πως αποτελεί και δική της επιλογή η συγκεκριμένη υπηρεσία, να αναγνωρίσει τις μέχρι τώρα προσπάθειες και να ζητήσει να
προχωρήσει το σχέδιο δράσεων – στην ολοκλήρωση άλλωστε των οποίων συμμετέχει με πολλά στελέχη της. Να βοηθήσει ώστε το στρατηγικό σχέδιο για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας
να δημοσιευτεί εγκαίρως και εντός χρονοδιαγραμμάτων και κυρίως να φέρει αποτελέσματα.
 Συνέχεια εδώ:
http://www.chrysogelos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=1517:degradation-of-the-law-on-social-economy&Itemid=75&lang=el
Τετάρτη, 20 Φεβρουαρίου 2013
Η στήριξη των κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων και των συνεταιριστικών τραπεζών κλειδί για την αντιμετώπιση της κρίσης

Τη σημασία της στήριξης των συνεταιριστικών τραπεζών και τις συνεχείς αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο της κοινωνικής οικονομίας ανέδειξε ο Νίκος Χρυσόγελος κατά την πρόσφατη συζήτηση που διοργάνωσε στην αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Αθήνα στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι από τον κλάδο των συνεταιριστικών τραπεζών από την Ευρώπη και την Ελλάδα .
Το πανευρωπαϊκό δίκτυο συνεταιριστικών τραπεζών έχει σήμερα, 4.000 Συνεταιριστικές Τράπεζες, 72.000 καταστήματα, 217 εκατομμύρια πελάτες, 56 εκατομμύρια μέλη, 858.000 εργαζόμενους, και 20% κατά μέσον όρο μερίδιο αγοράς. Οι περισσότερες Συνεταιριστικές Τράπεζες της ΕΕ ήταν σε θέση να αντιμετωπίζουν την οικονομική θύελλα σχετικά καλά και να συνεχίσουν να στηρίζουν την τοπική και περιφερειακή οικονομία, την πράσινη στροφή της οικονομίας και τις κοινωνικές επιχειρήσεις. Η περιορισμένη έκθεσή τους σε τοξικά επενδυτικά προϊόντα, η διοίκηση χαμηλού ρίσκου αλλά κυρίως οι μακροχρόνιες, προσωπικές σχέσεις με τους πελάτες τους αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά τους, και συνέβαλλαν ώστε οι Συνεταιριστικές Τράπεζες να έχουν σταθερά αποτελέσματα ακόμα και μέσα στην κρίση, στηρίζοντας παράλληλα τις τοπικές και περιφερειακές οικονομίες.
Συνέχεια εδώ:
http://www.chrysogelos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=1810:cooperative-banks-strasburg&Itemid=63&lang=el
Παρέμβαση του Νίκου Χρυσόγελου στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο
Διαβάστε την έκθεση εδώ:
http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+REPORT+A7-2013-0222+0+DOC+XML+V0//EL#title2

Σχετικά κείμενα
Τα ζητήματα που θίγει στις παρεμβάσεις του ο Νίκος Χρυσόγελος τραβούν την προσοχή και άλλων Στον οδηγό για την Κοινωνική Οικονομία που δημοσιεύσαμε εδώ: http://amazonsday.blogspot.gr/2013/10/blog-post_3.html  στις 3 Οκτωβρίου 2013.

Και εδώ:
Ένα ολοήμερο γλέντι με τον ΕΦΕΠΑΕ
(όπου μαθαίνουμε πως οι ΚΟΙΝΣΕΠ,δεν συμπεριλαμβάνονται  ως επιχειρήσεις στα ΕΣΠΑ, μόνο φορολογούνται!!!)

Εμείς  πάλι, στις  11/ 2/ 2013
Κοινωνική Αλληλεγγύη κατά το κυβερνητικό δοκούν..
http://amazonsday.blogspot.gr/2013/02/blog-post_4.html

Στα σχόλια κάτω από το νόμο 4019 /2011 (ΦΕΚ Α΄216) (31/1/2013) εδώ:
Συνεχίζεται.

Γράψτε ένα σχόλιο.

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

Κάλεσμα σε κοινή αντιφασιστική δράση




Η ανακοίνωση της ΚΕΕΡΦΑ* σε απάντηση των δηλώσεων Σαμαρά για την Χρυσή Αυγή αμέσως μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
*(Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή)
http://www.antiracismfascism.org/index.php/2013-09-08-22-14-42/2013-09-08-23-06-21/2013-09-08-23-06-54/item/723-2013-09-20-01-22-50

Ακόμη, αξιώνουν το αντιφασιστικό κίνημα να είναι πολιτική αγωγή στη δίκη της Χρυσής Αυγής, ώστε να εξασφαλιστεί η οριστική και αμετάκλητη καταδίκη των φυσικών και ηθικών αυτουργών των εγκλημάτων της .
http://antiracismfascism.org/index.php/2013-09-08-21-41-16/a-articles/item/754-2013-10-15-13-27-06

Ας θυμηθούμε  ένα μόνο από τα πολλά περιστατικά  που διαμόρφωσαν το κλίμα ασυδοσίας  στην περιοχή
Απεργία πείνας κατά ξυλοδαρμών  μεταναστών από αστυνομικούς στο ΑΤ Νίκαιας
http://antiracismfascism.org

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

Επιμόρφωση ανέργων και άλλα προγράμματα της Γραμματείας Νέας Γενιάς

Street Art by Ernest Zacharevic
Προγράμματα Κατάρτισης Ανέργων στη Θεσσαλονίκη 
Προγράμματα που απευθύνονται σε ανέργους κατοίκους του Δήμου Θεσσαλονίκης ηλικίας 18 έως 64 ετών, συγχρηματοδοτούμενα από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο θα υλοποιήσει η Αναπτυξιακή Σύμπραξη μέχρι το τέλος του έτους. Τα προγράμματα θα περιλαμβάνουν συμμετοχή των ανέργων σε δράσεις συμβουλευτικής υποστήριξης, καθώς και σε πέντε προγράμματα κατάρτισης 90 ωρών σε τεχνικές πωλήσεων στο λιανικό εμπόριο, στην επιχειρηματικότητα και στον επισιτισμό. Οι δράσεις ανακοινώθηκαν την 1 Οκτωβρίου, ενώ σύντομα αναμένεται να «ανοίξουν» και οι αιτήσεις για τους ενδιαφερόμενους. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.http://anatolikisympraxi.gr
(Διαβάστε σχετικά στο τέλος του κειμένου-1-)

Δύο κύκλους εκπαιδευτικών σεμιναρίων υλοποιεί φέτος η Γραμματεία Νέας Γενιάς. 
Το ένα αφορά τον αγροτικό τομέα, ενώ το δεύτερο υποστηρίζει την ωρίμανση και την υλοποίηση επιχειρηματικών σχεδίων. Τα σεμινάρια αγροτικού τομέα, πραγματοποιούνται σε συνεργασία με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας, στο πλαίσιο του προγράμματος «Τριπτόλεμος» και αφορούν νέους 24 έως 40 ετών, οι οποίοι θέλουν να δραστηριοποιηθούν στον πρωτογενή τομέα της οικονομίας.
Τα σεμινάρια είναι συνολικής διάρκειας πενήντα ωρών και περιλαμβάνουν θεματικούς τομείς όπως ελαιοκομία, καλλιέργεια μανιταριών, μελισσοκομία και οινολογία. Αυτά στην Αθήνα ξεκινούν σήμερα,στις 15 Οκτωβρίου,και το κόστος συμμετοχής ανέρχεται στα 50€.
Για τους κατοίκους της Βόρειας Ελλάδας πληροφορηθήκαμε ότι το πρόγραμμα θα υλοποιηθεί και στην συμπρωτεύουσα τους επόμενους μήνες.
Για περισσότερες πληροφορίες καλέστε στα τηλέφωνα τηλ. 210 2599432 και 210 2599434.
 Είτε θα στείλετε email εδώ a.katsarou@neagenia.gr  είτε θα επισκεφτείτε τα γραφεία της Γραμματείας Νέας Γενιάς (Αχαρνών 417, Αγ. Ελευθέριος, ώρες 09:00- 14:00, στο γραφείο 135).

Το δεύτερο πρόγραμμα της Γενικής Γραμματείας, αφορά την στήριξη νέων  που  μπορεί να είναι φοιτητές, σπουδαστές, απόφοιτοι ΑΕΙ ή απόφοιτοι μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που είτε έχουν ήδη διακριθεί στο πλαίσιο διαγωνισμών επιχειρηματικότητας ή θα διακριθούν σε διαγωνισμούς που θα οργανωθούν στο πλαίσιο του παρόντος έργου.
Αυτήν την στιγμή υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις σε Αθήνα, Ηράκλειο και Πάτρα.
Για αιτήσεις κάντε κλικ εδώ.  http://www.neagenia.gr/frontoffice/portal.aspcpage=resource&cresrc=2122&cnode=1


 «Δεύτερη ευκαιρία» για επαγγελματική αποκατάσταση
 Μια δεύτερη ευκαιρία για απασχόληση, δίνει το Πρόγραμμα Συμβουλευτικής και Επανακατάρτισης για Ανέργους το οποίο υλοποιεί η Ελληνική Εταιρεία Διοίκησης Επιχειρήσεων στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εθνικό Αποθεματικό Απροβλέπτων».
Απαραίτητη προϋπόθεση για τη συμμετοχή είναι να είστε απολυμένοι/άνεργοι κλάδων λιανικού εμπορίου, εμπορίας, διακίνησης και συντήρησης αυτοκινήτων και κατασκευών δομικών υλικών.
Στην δράση περιλαμβάνεται παρακολούθηση προγραμμάτων κατάρτισης συνολικής διάρκειας 280 ωρών,η οποία επιδοτείται με 5€ ανά ώρα.
Σημειώστε ότι οι άνεργοι επιδοτούμενοι θα πρέπει να διακόψουν το επίδομα ανεργίας που λαμβάνουν καθ’ όλη τη διάρκεια της κατάρτισης.
Η αίτηση γίνεται online αφού πρώτα  εγγραφείτε εδώ:https://www.directch.com/RomaTestUI/Forms/Loginassessment.aspx?PosSecurityKey=58b90bc7-ff85-42e9-b184-071be6f3d7fa

Εκπαιδευτικά προγράμματα με επαγγελματικές προοπτικές από το ΙΕΣΟΕΛ 
Μονοετή και διετή προγράμματα φοίτησης στους τομείς της Ελεγκτικής και Λογιστικής σε συνδυασμό με τη Διοίκηση Επιχειρήσεων, τα Τραπεζικά, τα Χρηματοοικονομικά και τα Νομικά, θα υλοποιήσει από τις 4 Νοεμβρίου το Ινστιτούτο Εκπαίδευσης Σώματος Ορκωτών Ελεγκτών Λογιστών, με επιδότηση από τον ΟΑΕΔ (0,45%).
 Τα Προγράμματα απευθύνονται σε αποφοίτους Πανεπιστημίων, ΤΕΙ και Λυκείου με ή χωρίς εργασιακή εμπειρία, που ενδιαφέρονται να αποκτήσουν εξειδικευμένες γνώσεις ώστε να μπορούν να απασχοληθούν σε Λογιστικά Γραφεία, Επιχειρήσεις, Τράπεζες, Επενδυτικούς Οργανισμούς, Συμβουλευτικές Επιχειρήσεις κ.α. και συνδυάζουν μαθήματα από Ορκωτούς Λογιστές και Νομικούς με εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση.
Δείτε αναλυτικά τη δομή των προγραμμάτων εδώ:http://elearn.elke.uoa.gr/elearn/soel
 Για αιτήσεις καλέστε στα τηλέφωνα: 210-3689465 και 210-3689402.

Προγράμματα γενικής εκπαίδευσης ενηλίκων από τον Δήμο Αθηναίων
Η Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης και το Ίδρυμα Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων, ξεκινούν για ακόμα μια χρονιά τα προγράμματα επιμόρφωσης για ενήλικες κάθε εθνικής προέλευσης, ηλικίας και μόρφωσης σε ποικίλους τομείς όπως βιολογικά προϊόντα, ηλεκτρονική επιχειρηματικότητα, γεωργία και φυσικοί πόροι, αγωγή υγείας και νέες τεχνολογίες.
Δείτε όλα τα μαθήματα     εδώ:http://www.cityofathens.gr/sites/default/files/%20%20%CE%9C%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BC%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD.doc


trespassing
(-1-)Γράφουν σχετικά από την  Πρωτοβουλία κατοίκων Καισαριανής
Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας», αναδεικνύουν τον ρόλο των ΜΚΟ ως πρωταγωνιστών στην εφαρμογή σύγχρονης δουλείας. 

Θέλουν να επιβάλουν συνθήκη εργασιακού μεσαίωνα και πελατειακές σχέσεις από σωματεία, αναπαράγοντας την κυρίαρχη ιδεολογία περί «ωφέλειας» της «ευπαθούς» κοινωνικής ομάδας των νέων ανέργων (βλ. τα ΚΕΚ που στήνουν σε όλη τη χώρα ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ).
Οι ΜΚΟ διαχειρίζονται εθνικά και κοινοτικά κονδύλια, για να απασχολούν νέους ανέργους για «κοινωφελείς» σκοπούς «κατά της φτώχειας», «ωφελώντας» τους με ψίχουλα αντί μισθών, καταστρατηγώντας τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και τα εργατικά δικαιώματα.
Και το κερασάκι της τούρτας;
Οι εργαζόμενοι στις ΜΚΟ ονομάζονται στα  προγράμματα αυτά «ωφελούμενοι».
Τι ειρωνεία...
Οι ΜΚΟ συντελούν στην περαιτέρω διάλυση των εργασιακών σχέσεων, με τρόπο σιωπηλό και ύπουλο πλάι στον εκκωφαντικό οδοστρωτήρα της δραματικής μείωσης μισθών και συντάξεων, των απολύσεων, της γενικευμένης ανεργίας και εξαθλίωσης.
Παράλληλα, ανανεώνουν ή δημιουργούν νέες σχέσεις εξάρτησης...
Διαβάστε όλο το κείμενο:http://protovouliakatoikwnkaisarianis.blogspot.gr/2012/12/blog-post.html
Σχετικά κείμενα με χρήσιμες διευθύνσεις
Προγράμματα Δια Βίου Εκπαίδευσης από Απόσταση
Προγράμματα Δια βίου Εκπαίδευσης 
Εικόνες
Street Art by Ernest Zacharevic
trespassing

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

2ο Φεστιβάλ Αλληλέγγυας & Συνεργατικής Οικονομίας


Θυμίζουμε και πάλι πως 11-12-13 Οκτωβρίου, γίνεται το
2ο Εναλλακτικό Φεστιβάλ Αλληλέγγυας και Συνεργατικής Οικονομίας
στο Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Ελληνικού
Γράφει το κάλεσμα: "Ενώ γύρω μας γκρεμίζονται τα θεμέλια του παρελθόντος, εμείς ποτίζουμε τα λουλούδια που φυτρώνουν στα συντρίμμια"

Στην Ελλάδα της κοινωνικής, οικονομικής και περιβαλλοντικής κρίσης όπου έχουν εκμηδενιστεί οι
κοινωνικές δομές και απειλούνται τα συλλογικά αγαθά, η ανεργία και η οικονομική δυσχέρεια αποτελούν την πραγματικότητα για πολλούς από εμάς. Οι βασικοί υπεύθυνοι σφυρίζουν αδιάφορα και η σάπια υπόσχεση της μαγικής ανάπτυξης κρατάει καλά ακόμα. Δεν προτιμούμε όμως όλοι να
καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια και να περιοριζόμαστε στους αφορισμούς. Αντίθετα ολοένα και περισσότεροι συμμετέχουμε ενεργά σε ομάδες και δίκτυα αλληλέγγυας, ανταλλακτικής ή συνεργατικής οικονομίας, δίνοντας πνοή σε έναν κόσμο απαλλαγμένο από τον αυτοσκοπό της
συσσώρευσης χρήματος.
Τα εγχειρήματα αυτά, που αναπτύσσονται σε όλη τη χώρα, αποτελούν όχι μόνο μια δυνατή βοήθεια για την καθημερινή διαβίωση μας αλλά και το όχημα για τη μετάβαση σε μια κοινωνία που έχει απορρίψει το καπιταλιστικό αξιακό σύστημα.

Οι ομάδες που συνδιοργανώνουμε και συμμετέχουμε στο Φεστιβάλ Αλληλέγγυας και Συνεργατικής Οικονομίας δεν περιμένουμε να εξαργυρώσουμε με ψήφους, μελλοντικές απολαβές ή κοινωνική αναγνώριση τη δράση μας, όπως διάφορες φιλανθρωπικές ή μισάνθρωπες οργανώσεις που
διατυμπανίζουν τη δήθεν κοινωνική δράση τους.
 Βαθιά επιδίωξη μας είναι η δημιουργία κοινωνικών, και άρα και οικονομικών, δομών με γνώμονα τον άνθρωπο και όχι το κέρδος.
Όχι μόνο δεν προσδοκούμε την προ-μνημονίου εποχή αλλά αντίθετα έχουμε το βλέμμα στραμμένο στην ενίσχυση της αυτοοργάνωσης, της αυτάρκειας και της πραγματικής ευημερίας ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των οικονομικών δεικτών.

Το πρώτο Φεστιβάλ Αλληλέγγυας και Συνεργατικής Οικονομίας που πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2012 με ευρεία συμμετοχή, μας άφησε χαμόγελα, πολλή τροφή για σκέψη και όρεξη για περισσότερη δράση. Σήμερα ετοιμαζόμαστε για τη συνέχεια της προσπάθειας αυτής με
στόχο τη δικτύωση και την ανταλλαγή εμπειριών και προβληματισμών μεταξύ των ομάδων αλλά και την ενημέρωση των πολιτών για έναν κόσμο διαφορετικό, για έναν κόσμο, που δεν είναι απλά εφικτός και αναγκαίος, αλλά και υπαρκτός.

Το πρόγραμμα του 2ου Φεστιβάλ Αλληλέγγυας και Συνεργατικής Οικονομίας περιλαμβάνει συζητήσεις, εργαστήρια, συναυλίες και εκθέσεις, ενώ φέτος θα συμμετέχουν και οικοπαραγωγοί.

Οι διοργανώτριες ομάδες
Αγροναυτες , Art Bank, Βιοζώ, Βλαστός, Εφημερίδα Δράση, Ηλέσιον, Ηλιόσποροι,Λαϊκό Πανεπιστήμιο Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας, ΠΡΩ.Σ.Κ.ΑΛ.Ο., Συνεργατικό Καφενείο Ακαδημίας Πλάτωνος, Συν Άλλοις,Τράπεζα Χρόνου Αθήνας-Πλατείας Συντάγματος, Φαρμακείο Αλληλεγγύης στα Πατήσια
Για πληροφορίες δείτε την ιστοσελίδα :http://www.festival4sce.org/page/43/0/
Αναλυτικό Πρόγραμμα Τριημέρου εδώ:
http://www.festival4sce.org/page/2/1/%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%C
F%8E%CE%BD-
Σας περιμένουμε.
Η είσοδος είναι ελεύθερη στον κόσμο της συνεργασίας και της αλληλεγγύης.



Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

Στρατηγικές επιβίωσης σε περίοδο κρίσης



Άστεγοι, και όχι κατασκηνωτές
Πριν λίγες ημέρες είχα μια απρόσμενη συνάντηση μέσα στο λεωφορείο,που με έβαλε σε στενόχωρες σκέψεις. Ένας μεσήλικας Ασιάτης  με το καρότσι του και ένα κοριτσάκι 5-6 χρόνων, μια συνηθισμένη εικόνα χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο, αν δεν πρόσεχε κανείς τα πράγματα που είχε φορτωμένα στο καρότσι . Ένα ολόκληρο νοικοκυριό!
Στρωσίδια,κατσαρόλες και τάπερ, ρούχα και παπούτσια με τάξη σφηνωμένα στον λιγοστό χώρο, δεν άφηναν αμφιβολία πως το καρότσι ήταν το κινητό τους σπίτι.
Το λεωφορείο ήταν άδειο σχεδόν, και το καρότσι της λαϊκής στο οπτικό μου πεδίο,οπότε με ευκολία  διέκρινα το περιεχόμενό του.
Η δεύτερη επιβεβαίωση πως πιθανόν να ήταν άστεγοι, ήρθε από το σημείο που κατέβηκαν, ανάμεσα στα εργοστάσια, σε μια περιοχή που δεν κατοικείται. Αργότερα πιο ψύχραιμα σκέφτηκα πως ίσως  να ήταν νυχτοφύλακας και μη έχοντας να αφήσει κάπου το κοριτσάκι, το έπαιρνε μαζί του, μαζί με τον απαραίτητο εξοπλισμό!
Το κοριτσάκι όπως και ο πατέρας του ήταν φροντισμένο, καλοχτενισμένο και καθαρό. Και ίσως τελικά να μην ήταν άστεγοι, και να το έπαιρνε μαζί του στη δουλειά.
Αυτό φυσικά δεν τροποποιεί την νέα σκληρή πραγματικότητα για πολλούς άλλους Έλληνες και ξένους που βρίσκονται ξαφνικά στο δρόμο, ακόμη και γιατί χρωστούν μικροποσά στο νερό,ή στο ρεύμα.

Δυστυχώς φαίνεται ότι βαδίζουμε ολοταχώς σε μία κοινωνία με εκατομμύρια άνεργους, νεόπτωχους και νεοάστεγους όπως μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας. Το φαινόμενο εξαπλώνεται από κράτος σε κράτος σε όλο τον κόσμο,απλά για εμάς τους Έλληνες είναι σοκαριστικό.
Λύσεις που μόνο πρόχειρα ανακουφίζουν 
Τη δική του αναφορά στο επείγον αυτό πρόβλημα κάνει και το ιστολόγιο http://astoiko.eu,στο κείμενο που ακολουθεί. Αλλά δεν μένει εκεί.
Έχει και προτάσεις. Ας δούμε τι έχει να πει.
Και περιμένουμε και τις δικές σας σκέψεις.

Πριν από λίγες μέρες πέρασε από το κοινοβούλιο (sic) της Ουγγαρίας νόμος που βάζει πρόστιμο 450 Ευρώ στους άστεγους, ή τους στέλνει φυλακή.

Στην Αθήνα αυτή τη στιγμή 20.000 άνθρωποι κοιμούνται κάθε μέρα έξω στους δρόμους ή σε άθλια εγκαταλειμμένα κτίρια με συνθήκες υγιεινής του Μεσαίωνα.

Ταυτόχρονα υπάρχουν 300.000 καινούργια διαμερίσματα και ποιος ξέρει πόσες εκατοντάδες χιλιάδες ακόμη παλιότερα, μη κατοικημένα και χιλιάδες βιομηχανικοί χώροι και χιλιάδες
στρέμματα γης ακαλλιέργητα.

Στις ΗΠΑ, περίπου 700.000 άνθρωποι είναι άστεγοι.
Ο δυτικός, πρώην με κοινωνικό πρόσωπο, καπιταλισμός, κινεζοποιείται με ταχείς ρυθμούς.

Τι κάνουμε;

-Οικιστικούς συνεταιρισμούς, κοινότητες στην Επαρχία ή στις Πόλεις.

-Συγκατοικούμε και έχουμε κοινούς χώρους εστίασης κ.λ.π.
Π.χ., στο παράδειγμα των 25 νοικοκυριών που δίνω στη σελίδα "Τι Να Κάνουμε", αρκετός κόσμος, που δεν έχει σπίτι δικό του ή απλά θέλει να μείνει με παρέα, θα μπορούσε να μένει στο κεντρικό κτίριο αλλά και σε περιαστικό αγρόκτημα, ή σε κοντινά σπίτια με συγκάτοικο/ους, με κοινούς χώρους εστίασης, συνάθροισης κ.λ.π.

ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΠΕΡΝΑΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ, ΑΦΟΥ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ!

Αλλά, δεν αρκεί η στέγη για τον άνθρωπο. Δημιουργούμε συνεταιρισμούς και ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ είδη πρώτης ανάγκης, δηλαδή Τροφή και Ενέργεια και, ανάλογα με τις δεξιότητες των μελών,
συνεργατικά σχήματα για οτιδήποτε άλλο μπορούμε να προσφέρουμε, προϊόντα ή υπηρεσίες.
Διαβάστε ολόκληρη την πρόταση εδώ:
http://astoiko.eu/index.php?option=com_content&view=article&id=18&Itemid=141
Και εδώ:
ΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΣΑΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΙΣ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΜΑΣ
ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ!
http://astoiko.eu/index.php?option=com_content&view=article&id=6&Itemid=107
Σχετικά κείμενα.
Οι κολεκτίβες της θλίψης
Και,"Προδιαγραφές Κοινωνικών Δομών Άμεσης αντιμετώπισης της φτώχειας"
http://amazonsday.blogspot.gr/2013/02/blog-post_11.html
Κοινωνική Αλληλεγγύη κατά το κυβερνητικό δοκούν..
http://amazonsday.blogspot.gr/2013/02/blog-post_4.html
Η «αλληλεγγύη» που φυλάει τα πρόβατα:
http://laikisineleusipetralona.espivblogs.net/2013/02/08/%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B1-%C
E%BC%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%87%CE%AD%CF%81%CE%B9%CE%B1/

Ενημέρωση 11/10/2013.
Για το επείγον ζήτημα της στέγασης
Δημοσίευση : 8 Oκτωβρίου 2013
Μία πολυκατοικία για αστέγους στη Μπουμπουλίνας
Θα φιλοξενηθούν περίπου 70 άτομα, ενώ προτεραιότητα θα έχουν οι οικογένειες με παιδιά.
Ναι, μια ΜΚΟ, έπεισε το Δήμο Αθηναίων να κάνει την παραχώρηση, και να πληρώνει και τα πάγια!!
Διαβάστε το άρθρο.Πηγή: AMΠE
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_08/10/2013_522046
Και δεύτερο κείμενο διαμαρτυρίας.
Τι λένε; Τα αυτονόητα.Όμως με την επανάληψη εμπεδώνονται τα δύσκολα, γι'αυτό ας τα ξαναδιαβάσουμε.
Εθνικό σχέδιο δράσης για τους αστέγους ζητούν οργανώσεις
Η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα η Ελλάδα χωρίς καταγραφή των άστεγων πολιτών και χωρίς σχέδιο αντιμετώπισης του προβλήματος.Παγκόσμια Ημέρα για το Δικαίωμα στην Κατοικία σήμερα και
η Ελλάδα παραμένει η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα χωρίς καταγραφή των άστεγων πολιτών και χωρίς συνολικό σχέδιο αντιμετώπισης του όλο και διογκούμενου κοινωνικού προβλήματος. Αυτή ήταν η κοινή συνισταμένη των τοποθετήσεων, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, μελών του Ελληνικού Δικτύου για το Δικαίωμα στη Στέγη και την Κατοικία.
Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, πρόεδρος του Ελληνικού Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι, επεσήμανε πως «χτυπάμε καμπάνες, γιατί μέσα στην ανθρωπιστική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα, το κράτος δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του και ήδη έχουμε ένα νεκρό στα Χανιά. Πόσους θανάτους αστέγων
χρειάζεται η πολιτεία για να κινητοποιηθεί;»
Το καλοκαίρι του 2012 δίκτυα και οργανώσεις είχαν συνεργαστεί με τη Διεύθυνση Κοινωνικής Αλληλεγγύης, τότε στο υπουργείο Υγείας, σήμερα στο Εργασίας, και το υπουργείο είχε ολοκληρώσει ένα Εθνικό Σχέδιο Δράσης, ανέφερε ο Σπύρος Ψύχας, πρόεδρος του Δικτύου.
 «Ενώ όλοι περιμέναμε τις νομοθετικές ρυθμίσεις που είχαν συμφωνηθεί και την τελική έγκριση, ακόμα βρίσκεται στα συρτάρια του υπουργείου Εργασίας» εξήγησε ο κ. Ψύχας. Το συγκεκριμένο
σχέδιο μπορεί να χρηματοδοτηθεί από κοινοτικούς πόρους, αλλά έχει μείνει στάσιμο και τα χρήματα θα χαθούν, πρόσθεσε και αναρωτήθηκε:«Πώς μπορεί κανείς να αδιαφορεί για ανθρώπινες ζωές, ιδιαίτερα όταν δε θα του στοιχίσει τίποτα;»

Τον Μάιο του 2013 διατέθηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Ταμείο 400 εκατ. ευρώ στην Ελλάδα για τις συγκεκριμένες κοινωνικές ανάγκες. Αυτά τα χρήματα αν δεν απορροφηθούν, θα επιστραφούν.

Ο τρόπος λειτουργίας της ελληνικής πολιτείας συνεχίζει να είναι «με πυροτεχνήματα», σχολίασε η Μαργαρίτα Πετρόγγονα από την Πράξη. «Όταν η θερμοκρασία πέσει κάτω από 4 βαθμούς Κελσίου, ανοίγουν στάδια και ξενώνες, πρωτοβουλιακά, από όποιο δήμο θέλει. Πέρυσι ελάχιστοι χώροι εκτός της Αθήνας και του Πειραιά φιλοξένησαν κόσμο που είχε ανάγκη.
Και πάλι, αυτά τα μέρη δεν έχουν υποδομές, γιατί κάθε άστεγος έχει ιδιαίτερες ανάγκες» τόνισε. Φέτος, ακόμα δεν έχει γίνει συνάντηση με τους αρμόδιους φορείς και μετράμε ήδη ένα θάνατο, ανησυχούμε για τι μέλλει γενέσθαι, πρόσθεσε η κ. Πετρόγγονα. Ο νόμος 4052/2012 αναγνωρίζει  τους αστέγους ως ευπαθή κοινωνική ομάδα στην οποία πρέπει να παρέχεται κοινωνική προστασία, όμως παραμένει ελλιπής, διαπίστωσε ο Τζανέτος Αντύπας, πρόεδρος της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης Πράξις και υπογράμμισε πως σύμφωνα με την ευρωπαϊκή τυπολογία, που όλες οι υπόλοιπες χώρες έχουν ενσωματώσει, άστεγος ορίζεται όχι μόνο αυτός που μένει στο δρόμο, αλλά και όσοι ζουν σε επισφαλείς συνθήκες (χωρίς νερό, θέρμανση, ρεύμα) υπό την απειλή βίας, όσοι κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους, όσοι ζουν σε ξενώνες και κέντρα διαμονής προσφύγων-μεταναστών, σε ανεπαρκή ή ακατάλληλα κτήρια. Στον ελληνικό ορισμό δεν περιλαμβάνονται οι «μη νόμιμα διαμένοντες στη χώρα», όπως και οι τσιγγάνοι, διευκρινίζει ο κ. Ψύχας.

Υπάρχουν κτίρια από κληροδοτήματα στο Δημόσιο που έχουν παραχωρηθεί για κοινωνικούς σκοπούς και μένουν αναξιοποίητα, ενώ με ελάχιστο κόστος μπορούν να αποκατασταθούν, σημείωσε ο κ. ο κ. Αντύπας αναφέροντας επίσης ότι χιλιάδες σπίτια παραμένουν άδεια και καταρρέουν, αντί με μια στεγαστική πολιτική να δοθούν σε αστέγους, για να αποσυμφορηθούν και οι ξενώνες.

Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, το 31% των Ελλήνων βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.

Η πρώτη και τελευταία καταγραφή αστέγων στην Ελλάδα είχε γίνει το 2009 από το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΚΑ) και μιλούσε για 21.000 ανθρώπους. Αποτελεί μια ενδεικτική εικόνα, καθότι η έρευνα ήταν έμμεση και διεξήχθη τηλεφωνικά σε ξενώνες και σε δήμους.

Κάθε χρόνο οι άστεγοι αυξάνονται, όπως και οι κακοποιημένοι άνθρωποι που έρχονται για βοήθεια, επεσήμανε η κ. Πετρόγγονα λέγοντας ότι ο κράτος δεν έχει εικόνα, γιατί δεν προχωράει σε καταγραφή, αγνοεί την ανθρωπογεωγραφία των αστέγων. Όμως εμείς που δουλεύουμε κάθε μέρα με ανθρώπους, το διαπιστώνουμε, προσθέτει και αναρωτιέται: «Πώς θα κάνεις πολιτική αν δεν έχεις εικόνα του προβλήματος;
Μήπως δε θέλουν, τελικά;»
«Χρόνο με το χρόνο η παλιά φτώχεια βαθαίνει και δημιουργείται επιπλέον νέα, με εξώσεις, κατασχέσεις, απολύσεις. Απαιτούμε να υπάρξει θεσμικό πλαίσιο για την κοινωνική κατοικία»
ζητάει ο κ. Ψύχας. «Όχι άλλες άστεγες πολιτικές από ακατοίκητα μυαλά» συμπληρώνει ο κ. Βαλλιανάτος. Διαβάστε τη συνέχεια: http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_10/10/2013_522561
Πηγή: AMΠE

Σχόλιο.
Το θεσμικό πλαίσιο υπάρχει.Όλοι γνωρίζουμε πόσο εύκολα τα παλαιότερα χρόνια κάποιοι Έλληνες(όχι όλοι)έφτιαξαν οικοδομικούς συνεταιρισμούς και καταπάτησαν βουνά και δασικές εκτάσεις με σκοπό να έχουν και ένα "εξοχικό", που δικαστήριο στο δικαστήριο,και πρόστιμο στο πρόστιμο, στο τέλος νομιμοποίησαν. Τώρα,υπάρχει σοβαρή ανάγκη να ενεργοποιηθούν όσοι είναι σε θέση να το κάνουν, ώστε να δοθεί λύση στο πρόβλημα στέγης και επιβίωσης.Οι προτάσεις που καταθέτει το  http://astoiko.eu, μπορούν με νόμιμο τόπο να υλοποιηθούν. Αρκεί κάποιοι να εργαστούν γι'αυτό.Περιμένουμε  τις δικές σας προτάσεις, τις πρωτοβουλίες, τη συμμετοχή,ή τις αντιρρήσεις σας.
Γράψτε ένα σχόλιο.



Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2013

Φυτέψτε τα πάντα!!!

Costa's Garden Odyssey [ΚΛΙΚ]

Ο αγαπητός μας "τρελός του χωριού" έκανε μια πρόταση πριν λίγες ημέρες στο ιστολόγιό του, με αφορμή την άγρια φορολόγηση που φημολογείται πως θα επεκταθεί και στα χωράφια.
Γράφει:σας έχουν πει πως δεν μπορείτε να αλλάξετε τον κόσμο ε;
δεν ζητώ να κάνετε κάτι κουραστικό ή πολυέξοδο, δεν ζητώ να πάρετε τα όπλα, δεν ζητώ τίποτα παράξενο..ζητώ να φυτεύετε..
είναι ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!!
η μόνη αναίμακτη επανάσταση και με δεδομένη επιτυχία..

δεν χρειάζεται συναθροίσεις, δεν χρειάζεται οδηγίες..
μονάχα συμμετοχή του καθενός..
κανείς δεν σε βλέπει όταν κάνεις αυτή την επανάσταση,

κανέναν δεν ενοχλείς..

ως σπόρος, γίνεσαι το μέλλον, η ανάπτυξη και τελικά η

ανταμοιβή στους ανθρώπους.. αφού οι σπόροι έχουν την μεγαλύτερη *απόδοση..
ένα βάζεις  βγαίνουν χιλιάδες..

έτσι εύχομαι να γίνει ένα κίνημα παγκόσμιο..
με αυτό τον τρόπο τίποτε δεν θα είναι ίδιο με το πρίν..

παντού σε λίγα χρόνια θα υπάρχει τροφή διάσπαρτη σε κάθε
σημείο..
φρούτα και καρποί παντού..

ότι κι αν συμβεί, θα βρίσκει ο κόσμος κάτι να χορτάσει την
πείνα του ή έστω να ευχαριστηθεί γνήσιες φυσικές γεύσεις

χωρίς λιπάσματα και μεταλλάξεις..
βγαίνετε

τακτικά στο βουνό/δάσος και ρίχνετε σπόρους παντού.. φυτέψτε δεντράκια με
φρούτα και καρπούς..

οπουδήποτε τέτοια εποχή είναι η καλύτερη που πιάνουν οι βροχές και θα
μεγαλώσουν άψογα..
μην πνίγεστε σε μια κουταλιά νερό και  μην βλέπετε το ποτήρι μισοάδειο.

είπε κανείς πως απαγορεύεται το φύτεμα;
ή έχετε μάθει να φυτεύετε μόνο σε "δική σας" γη;

Η ιδέα έγινε σήμερα κιόλας  σελίδα που ονομάζεται "Σπόρος, είμαι και φαίνομαι" και ο
σύνδεσμος είναι αυτός:https://www.facebook.com/eimaisporos
"πρόκειται να οργανώνουμε κάποιες "σποροβόλτες" ανα διαστήματα, έτσι και για να γνωριστούμε αλλά και για να ανταλλάζουμε απόψεις και γιατί όχι, κάποιοι που γνωρίζουν
περισσότερα να βοηθούν όλους τους άλλους"

λοιπόν, θα έρθετε κι εσείς..;

*The seed of God is in us. Given an intelligent and hard working farmer, it will thrive and grow up to God, whose seed it is; and accordingly its fruits will be God-nature. Pear seeds grow into pear trees, nut seeds into nut trees, and God seed into God. 
Meister Elkhart

Συνεχίζεται 


Εικόνες και πηγές:

http://izquotes.com/quote/327244
http://edibleschoolgardens.com.au/news-item/costa-georgiadis-says-great-to-see-leonie-putting-her-experience-out-there,116

Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2013

Χτίζοντας ένα νέο συνεταιριστικό κίνημα



Αλληλέγγυα Οικονομία
Στις αρχές  Ιουλίου του 2013, η "Αλληλεγγύη για όλους" δημοσίευσε έναν οδηγό για τη δημιουργία συνεταιρισμών βήμα-βήμα, με επιπλέον στοιχεία για  τις ιστορικές φάσεις της ανάπτυξης της κοινωνικής οικονομίας στη χώρα μας,  επισημαίνοντας παράλληλα τα κενά που αφήνει ο νόμος.
 Ακολουθούν τα κύρια σημεία του κειμένου. Για όποιον θέλει ολόκληρο τον οδηγό, μπορεί να κατεβάσει  το αρχείο pdf που βρίσκεται στο τέλος.

Χτίζοντας ένα νέο συνεταιριστικό κίνημα
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η επικαιρότητα της κοινωνικής οικονομίας έχει πολλές αναγνώσεις και διαφορετικές οπτικές.
Αφενός, για το ίδιο το σύστημα θα μπορούσε να αποτελέσει μία βαλβίδα εκτόνωσης της
κρίσης, εργαλείο για την απάλυνση των κοινωνικών αντιδράσεων αλλά και μηχανισμό εξομάλυνσης των ραγδαία οξυμένων κοινωνικών ανισοτήτων. Αφετέρου, η δική μας επικαιρότητα, «βλέπει» την
κοινωνική οικονομία, σαν μια προσπάθεια συλλογικής δράσης που ξεφεύγει από τα εξαρτημένα σχήματα, ανοίγεται στην κοινωνία, επανακαθορίζει και επανανοηματοδοτεί την κοινωνική δράση.

Ο υφιστάμενος νόμος 4019/2011 για τις κοινωνικές επιχειρήσεις, παρά τις επιφυλάξεις μας και την κριτική που μπορεί να του ασκηθεί, τόσο στο επίπεδο στόχευσης και λειτουργίας όσο και για
το γεγονός ότι αποτελεί «συστημικό» δημιούργημα, προσφέρει δυνατότητες οι οποίες μπορούν να αξιοποιηθούν.

Επιδίωξή μας είναι να διαφυλαχθεί η ουσία της κοινωνικής επιχείρησης ως συλλογικό, δημοκρατικό εγχείρημα που προσφέρει λύσεις σε πραγματικές ανάγκες προς όφελος των εργαζομένων και της τοπικής κοινωνίας.
Για το σκοπό αυτό είναι απαραίτητο όσοι δραστηριοποιηθούν στις κοινωνικές επιχειρήσεις:
Να εξειδικεύσουν και να επιμείνουν στην εφαρμογή βασικών αρχών και αξιών
που δικαιολογούν την έννοια της κοινωνικής επιχείρησης.

Να εξασφαλίσουν τη δημοκρατική λειτουργία και τη συλλογικότητα στο πλαίσιο της επιχείρησης.

Να σχεδιάσουν και να προβάλουν τις δυνατότητες κοινωνικού ελέγχου, ως
απαραίτητου μέσου εξασφάλισης του χαρακτήρα της.

Να σχεδιάσουν ένα βιώσιμο και κοινωνικά ανταποδοτικό επιχειρηματικό σχέδιο, λαμβάνοντας υπόψη και τις δυνατότητες χρηματοδότησης, ώστε να μην υπάρχουν εξαρτήσεις από άλλες πηγές, οι οποίες ενδέχεται να επηρεάσουν αρνητικά το χαρακτήρα της κοινωνικής επιχείρησης.

Να είναι προετοιμασμένες ώστε να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους που υπάρχουν όχι μόνο για τη βιωσιμότητα αλλά και για τη διατήρηση των χαρακτηριστικών της ως κοινωνικής επιχείρησης.


ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Τα τελευταία χρόνια, και κυρίως την περίοδο υλοποίησης της μνημονιακής πολιτικής στην Ελλάδα, έχει ανοίξει μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα γύρω από την
«κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία». Ο όρος «κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία» βρίσκεται υπό διαμόρφωση, όπως και τα χαρακτηριστικά τα οποία επίθυμούμε να πάρει ώστε να πετύχουμε τους στόχους που θέλουμε, για ένα ριζοσπαστικό κοινωνικό μετασχηματισμό.

Στο επίκεντρο της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, βρίσκονται οι κοινωνικές ή συνεταιριστικές ή συνεργατικές επιχειρήσεις οι οποίες θέτουν ως βασικό
σκοπό της οικονομικής δραστηριότητας, το συλλογικό συμφέρον και όχι τη μεγιστοποίηση του κέρδους
Ο νόμος 4019/2011 για την κοινωνική επιχειρηματικότητα θεσμοθετεί για πρώτη φορά την κοινωνική οικονομία στην Ελλάδα, διαφορετικές εφαρμογές της οποίας θα γίνουν αντικείμενο επεξεργασίας και κριτικής στον  παρόντα οδηγό.
Ο «οδηγός» που ακολουθεί  επιχειρεί να προβάλλει πτυχές του νόμου και να σκιαγραφήσει τις προϋποθέσεις λειτουργίας και τα βήματα που είναι απαραίτητα να ακολουθηθούν.
Κυρίως, όμως, επιχειρεί να ορίσει τις βασικές αρχές και τους όρους λειτουργίας βάσει των οποίων η «Αλληλεγγύη για όλους» θα στηρίζει τέτοια εγχειρήματα ανεξάρτητα από τη νομική μορφή που θα έχουν ( Κοιν.Σ.Επ, Aστικός Συνεταιρισμός, ΑΜΚΕ, Ο.Ε, Ι.Κ.Ε κ.λπ.)

ΤΙ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΜΕ – ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

Στον «οδηγό», θα αναφερθούμε στις Κοιν.Σ.Επ ως τη μόνη θεσμικά κατοχυρωμένη νομική μορφή που υπάρχει για την κοινωνική οικονομία σήμερα.
Αρχικά η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία, που αναφέρεται σε όλες τις δραστηριότητες παραγωγής, διανομής και κατανάλωσης τόσο σε τοπικό όσο και σε
παγκόσμιο επίπεδο, μπορεί να ιδωθεί ως μια μορφή διεξόδου απέναντι στους
νόμους της κυρίαρχης οικονομίας και στη μνημονιακή επίθεση που δημιούργησε
στρατιές ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων αλλά, κυρίως, μπορεί να αποτελέσει πρόταση για έναν εναλλακτικό τρόπο οργάνωσης της παραγωγής.
Μία πρόταση οργάνωσης της οικονομικής ζωής που δε θα στηρίζεται στον ανταγωνισμό
και τον ατομικισμό που οδηγούν στην πλήρη αλλοτρίωση του ατόμου, αλλά στην
ισότητα, τη δημοκρατία, τις ατομικές και συλλογικές ελευθερίες, τις σχέσεις αλληλεγγύης, τη συλλογικότητα.

Η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία, (μέσα στα σαφή όρια που ο καπιταλισμός επιτρέπει) μπορεί να αποτελέσει βασικό όχημα στη διαδικασία του κοινωνικού μετασχηματισμού πρωτίστως μέσα από την εμπλοκή και την αυτομόρφωση των συμμετοχόντων στις αξίες της αλληλεγγύης και της ισότητας.

Η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ανάγκες
και όχι στις ανάγκες των αγορών και του κέρδους.

 Υπό αυτή τη σκέψη οι δραστηριότητες της οικονομικής ζωής οφείλουν να βρίσκονται σε αρμονία με το περιβάλλον, να προωθούν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, να προωθούν τη βιώσιμη ανάπτυξη.
«Πρόκειται για μια οικονομία των αναγκών, δημοκρατικά, κατ’ αρχάς σχεδιασμένη
και εφαρμοσμένη στη βάση της κοινωνίας και σε τοπικό ή περιφερειακό επίπεδο. Η
συνύπαρξη της εκτεταμένης κάλυψης των αναγκών, της προσέγγισης της οικονομικής
δραστηριότητας από τη σκοπιά της αλληλεγγύης και της υλοποίησης δημοκρατικών
μορφών οργάνωσης και λήψης αποφάσεων αποτελεί ουσιαστική εμπειρία, η οποία
μπορεί να μεταφερθεί και να βελτιωθεί, αλλά και να αποτελέσει τη βάση ενός νέου παραγωγικού, κοινωνικού και δημοκρατικού παραδείγματος»

βήμα βήμα ο δρόμος

Επιδίωξη συλλογικού οφέλους, σε αντιδιαστολή με το ατομικό κέρδος.
 Ο στόχος της επιχείρησης είναι η παραγωγή οφέλους για το σύνολο των μελών της επιχείρησης και της τοπικής κοινωνίας χωρίς διαχωρισμούς ή διακρίσεις μεταξύ τους.

Εξυπηρέτηση κοινωνικών συμφερόντων.
Σε αντιπαράθεση με την κυρίαρχη αντίληψη όπου η εμπορευματική λογική της επιχείρησης επικεντρώνεται στο κέρδος, η συνεταιριστική επιχείριση επιδιώκει να κινείται με γνώμονα το κοινωνικό συμφέρον (π.χ. προώθηση τοπικών προϊόντων απευθείας διάθεσης από παραγωγούς).

Διαδικασία εμπλοκής και συμμετοχής των χρηστών και της τοπικής κοινωνίας στην πολιτική της επιχείρησης. Η σχέση μεταξύ της επιχείρησης, των καταναλωτών - χρηστών και της τοπικής κοινωνίας δεν είναι ανταγωνιστική, στο βαθμό που και οι ίδιοι οι καταναλωτές - χρήστες μπορούν να
συμμετέχουν, μέσω ανοιχτής διαβούλευσης και συνεχούς διαλόγου στην πολιτική της επιχείρησης (π.χ. η λειτουργία μιας επιχείρησης οφείλει να είναι συμβατή με τις δραστηριότητες της
τοπικής κοινωνίας, τις ιδιαιτερότητες του περιβάλλοντα χώρου, της ιστορίας του
τόπου κ.λπ.).

Δεσμοί αλληλεγγύης μεταξύ εργαζομένων και επιχείρησης.
Για την εύρυθμη λειτουργία της επιχείρησης και τις σχέσεις των εργαζομένων και μελών, θεωρείται απαραίτητο οι εργαζόμενοι – εκτός ειδικών εξαιρέσεων όπως εξωτερικοί συνεργάτες, δοκιμαστική περίοδος κ.λπ. - να είναι και μέλη της επιχείρησης.

Κοινωνικός έλεγχος στη λειτουργία της επιχείρησης χωρίς κρατική ή άλλη παρέμβαση.
 Η επιχείρηση υπόκειται σε διαρκή και άμεσο έλεγχο. Σε αυτόν εμπλέκεται και η τοπική κοινωνία μέσα από τις συλλογικότητες, τους φορείς, τους πολίτες που δρουν στην περιοχή χωρίς να πρέπει απαραίτητα αυτές να είναι μέλη της επιχείρησης. Μέσα από ανοιχτές συνελεύσεις στις οποίες
μπορούν να συμμετέχουν και οι χρήστες (χωρίς δικαίωμα ψήφου) λαμβάνονται όλες οι αποφάσεις
που έχουν να κάνουν με τις δραστηριότητες της επιχείρησης.

Εθελοντική και ανοικτή συμμετοχή.
Η συμμετοχή ως μέλη στις κοινωνικές επιχειρήσεις πρέπει να είναι ανοιχτή για όλους και όλες χωρίς αποκλεισμούς λόγω φυλής, φύλου, ηλικίας κ.λπ. Πρόκειται για μια διαδικασία ανοιχτή σε όλους όσοι επιθυμούν τη συμμετοχή και που συνεχώς προσπαθεί να εμπλέξει όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο. Δεν στηρίζουμε την κοινωνική επιχείρηση η οποία θέτει όρους που αποκλείουν.
Η συνέλευση των μελών – εργαζομένων αποφασίζει για την ένταξη νέων μελών στον κοινωνικό συνεταιρισμό.

Δημοκρατικός έλεγχος των μελών.
 Η επιχείρηση λειτουργεί στη βάση των αποφάσεων της συνέλευσης η οποία αποτελεί και το αποφασιστικό όργανο της επιχείρησης. Σε αυτή λαμβάνονται οι αποφάσεις και εκεί τα μέλη ελέγχουν και ελέγχονται. Η διαχειριστική ομάδα εκλέγεται δημοκρατικά από τη γενική συνέλευση των μελών, υλοποιεί τις αποφάσεις της, παρουσιάζει απολογισμό και εναλλάσσεται σε τακτά χρονικά διαστήματα και είναι ανακλητή. Τα μέλη των συνεταιριστικών επιχειρήσεων έχουν ίσα δικαιώματα (ένα μέλος, μία ψήφος).

Οικονομική συμμετοχή των μελών.
 Τα μέλη συμμετέχουν ισότιμα στην επιχείρηση έχοντας το δικαίωμα να κατέχει το καθένα μία συνεταιριστική μερίδα για να εξασφαλίζεται ότι δεν θα υπάρχουν μέλη πολλών διαβαθμίσεων. Η απόκτηση προαιρετικών μερίδων χωρίς την ιδιότητα του μέλους
προβλέπεται από το νόμο.
Χορηγίες και δωρέες για την ενίσχυση και ανάπτυξη μιας ΚΟΙΝΣΕΠ είναι δεκτές.

Αυτονομία και ανεξαρτησία.
Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις είναι αυτόνομες, ελεγχόμενες από τα μέλη τους.
Η σύναψη συμφωνιών με άλλους οργανισμούς γίνονται στο βαθμό που διασφαλίζουν το δημοκρατικό έλεγχο από τα μέλη τους και προστατεύουν τη συνεταιριστική αυτονομία τους.
 Η επιδότηση των επιχειρήσεων ή η οποιαδήποτε οικονομική τους στήριξη δεν θα πρέπει να βάζει σε  κίνδυνο την αυτονομία της.

Συνεργασία μεταξύ συνεταιριστικών επιχειρήσεων.
Προωθείται η συνεργασία και η δικτύωση μεταξύ συνεταιριστικών επιχειρήσεων, όχι απαραίτητα στη βάση των προσφερόμενων αγαθών – υπηρεσιών μόνο αλλά και στην έμπρακτη στήριξή τους έτσι ώστε να παραμένουν βιώσιμες και κοινωνικά ανταποδοτικές.

Κοινοτικό ενδιαφέρον. 
Απαραίτητη η σύνδεση της επιχείρησης με φορείς και
συλλογικότητες της περιοχής δράσης της, όπως π.χ. σωματεία εργαζομένων,
ΕΛΜΕ, σύλλογοι γονέων, δομές αλληλεγγύης, πρωτοβουλίες πολιτών έτσι ώστε
συλλογικά να εργάζονται για την κάλυψη των αναγκών των κοινοτήτων τους.

Όροι εργασίας. 
Οι εργαζόμενοι/ες απολαμβάνουν τα εργασιακά και ασφαλιστικά
δικαιώματα που προβλέπονται. Το ύψος των μισθών των εργαζομένων ορίζεται
απο τη συνέλευση λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες του καθενός, τις
κλαδικές συλλογικές συμβάσεις, βάζοντας ένα ανώτατο όριο μισθών αλλά και το
ενδεχόμενο της εξίσωσής τους.

• Διάθεση μέρους των εσόδων για άλλες δομές αλληλεγγύης ή πρωτοβουλίες
για την εξυπηρέτηση του κοινωνικού οφέλους

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ –ΠΟΡΕΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ 4019/2011

Οι ιστορικές φάσεις της κοινωνικής οικονομίας, από μια οπτική μπορούν να
καταταχθούν σε δύο ή τρεις περιόδους, κατά τη γνώμη μας αρκετά δυσδιάκριτες, κυρίως οι δύο τελευταίες.
Την κλασική ιστορική κοινωνική οικονομία η οποία εμφανίζεται στα τέλη του 19ου αιώνα, την αλληλέγγυα ή εναλλακτική οικονομία κατά τη δεκαετία του ‘80, κυρίως ως μέσο ανάγκης και αλληλεγγύης σε χώρες με ακραίες συνθήκες κρίσης, και τη συνέχειά της,
στη δεκαετία του ‘90, με την ίδρυση κοινωνικών επιχειρήσεων και άλλων κοινωνικών σχημάτων ως
μέσων παρέμβασης, με κύρια χαρακτηριστικά τις νέες παραγωγικές δραστηριότητες, τη δυνατότητά τους να δημιουργούν νέες θέσεις απασχόλησης και τη συμβολή τους στην τοπική ανάπτυξη.
Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι η κοινωνική οικονομία αποτελεί σημαντικό πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης και πάλης, ένα πεδίο αξιοποίησης αντιφάσεων τους συστήματος.
 Ο καπιταλισμός προσπαθεί με κάθε τρόπο να αξιοποιήσει τις όποιες πρωτοβουλίες υπέρ του, και τις περισσότερες φορές έχει καταφέρει να περιορίσει την εμβέλειά τους ή και να τις ενσωματώσει. Ωστόσο, τα βήματα που έχουν γίνει και η εμπειρία που έχει κατακτηθεί διεθνώς, πέρα από τις
διεξόδους που έχει προσφέρει στους εμπλεκόμενους, αποτελεί σπουδαίο κεφάλαιο
στην αναζήτηση εναλλακτικών οικονομικών, κοινωνικών και οικολογικών σχέσεων.

Για τους συνεταιρισμούς προηγούμενη γενιάς

Από την ίδρυση του πρώτου συνεταιρισμού στην Ελλάδα, στα τέλη του 18ου αιώνα, μέχρι και σήμερα, οι συνεταιριστικές ενώσεις έπαιξαν κομβικό ρόλο, πολλές φορές προωθητικό για τις διεκδικήσεις των μελών του. Σε πολλές περιπτώσεις αποτέλεσαν κινητήρια δύναμη στην κατοχύρωση μεταρρυθμίσεων, άλλοτε όμως αποτέλεσαν και φορέα συμβιβασμού.
Η λειτουργία και ο ρόλος των συνεταιρισμών ειδικότερα για αυτούς της τελευταίας γενιάς πρέπει να ιδωθεί υπό το πρίσμα της πολιτικής πραγματικότητας στην Ελλάδα.
Για το δικομματικό σύστημα οι συνεταιρισμοί αποτέλεσαν ένα εύφορο πεδίο ελέγχου των αγώνων κυρίως του αγροτικού και κτηνοτροφικού κόσμου. Με αποτέλεσμα να αποτελέσουν περισσότερο χώρο ανάδειξης παραγόντων και ανάπτυξης πελατειακών σχέσεων με τα κόμματα του δικομματισμού.
Ειδικά σε ό,τι αφορά συνεταιρισμούς που συμμετείχαν σε διοικήσεις οργανισμών ή επιχειρήσεων που λειτουργούσαν σε κρατικοσυνεταιριστική βάση, περισσότερο έπαιξαν ρόλο υπερασπιστή των επιλογών του κράτους, παρά τον προωθητή των συμφερόντων των μελών και του καταναλωτικού κοινού.
Ο τρόπος λειτουργίας των συνεταιρισμών όπως υιοθετήθηκε δεν ευνοούσε τον έλεγχο της διοίκησης από τα μέλη, ενώ λειτουργούσαν χωρίς να έχουν στο κέντρο του ρόλου τους την ενεργό συμμετοχή, το συνεχή και δημόσιο έλεγχο και απολογισμό. Γεγονός που δημιούργησε εύφορο έδαφος για
κακοδιαχείριση και οικονομικά σκάνδαλα.
Η κριτική που γίνεται στους συνεταιρισμούς, έτσι όπως μετεξελίχθηκαν και στη
μορφή που τους συναντάμε τα τελευταία χρόνια, δεν σημαίνει ότι οι συνεταιρισμοί
δομικά αποτελούν αντιδραστικό μηχανισμό, στο βαθμό βέβαια που τα μέλη του
βρίσκονται σε μια συνεχή εγρήγορση για την προστασία του τρόπου λειτουργίας
τους, μακριά από λογικές ανάθεσης.
Για εμάς οι συνεταιρισμοί μπορεί να είναι το πρώτο βήμα αυτοδιαχείρισης - αυτοδιάθεσης και άμεσης συμμετοχής σε μια δημοκρατικότερη κοινωνία.

Η πορεία εφαρμογής του νόμου 4019/2011
Η πρώτη προσπάθεια διαμόρφωσης ενός νομικού πλαισίου αναφορικά με τις
κοινωνικές επιχειρήσεις, ως νομική μορφή διακριτή τόσο από τους αστικούς όσο
και από τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, γίνεται την περίοδο 2003-2004.
Κίνητρο αποτελούσε η δέσμευση μέρος των κονδυλίων του ΕΣΠΑ, κατά τα ευρωπαϊκά
πρότυπα, για σχετικές επιχειρήσεις στο πλαίσιο της πολιτικής διεύρυνσης του τρίτου
τομέα της οικονομίας.
Μεγάλο τμήμα των σχετικών κονδυλίων απορροφήθηκε μέσα από το πρόγραμμα Equal
την περίοδο 2006-2007.
Το Νοέμβριο του 2006, 10 διαφορετικές αναπτυξιακές συμπράξεις (αποτελούμενες από 117 ερευνητικούς φορείς) συγκρότησαν το Εθνικό θεματικό δίκτυο για την κοινωνική οικονομία.
Οι ερευνητικοί αυτοί φορείς (κατά κύριο λόγω φορείς που δραστηριοποιούνταν ούτως η
άλλως στη διαμεσολάβηση μεταξύ κοινωνίας και μορφών ευρωπαϊκής χρηματοδότησης)
ανέλαβαν εντός 18 μηνών να διατυπώσουν προτάσεις σχετικά με
α) την ανάπτυξη του θεσμικού πλαισίου για τη κοινωνική οικονομία
β) την εξασφάλιση χρηματοδότησης
γ) τη δημιουργία φορέων χρηματοδότησης
δ) τη δημιουργία εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού και
ε) τη συμβολή στην αναγνωρισιμότητα της κοινωνικής οικονομίας στην ελληνική κοινωνία.
Καθώς κίνητρο εκ μέρους του υπουργείου ήταν η επίδειξη απορροφητικότητας
των σχετικών κονδυλίων και όχι η ανάπτυξη μορφών κοινωνικής οικονομίας, οι
προτάσεις που είχαν κατατεθεί εκ μέρους των αναπτυξιακών παρέμειναν αναξιοποίητες.
 Με ανάλογα κίνητρα η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ που εκλέγεται το 2009, καταθέτει εσπευσμένα το νόμο 4019/2010 χωρίς σχέδιο για την ανάπτυξη του τομέα και
χωρίς να αξιοποιήσει τις προτάσεις των ερευνητικών φορέων του Equal


Πέρα όμως από την απουσία συγκροτημένου σχεδίου σχετικά με τη διαχείριση των υπαρχόντων πόρων και τις κυβερνητικές εναλλαγές και τις αλλαγές στο πολιτικό προσωπικό του υπουργείου Εργασίας που δεν συμβάλλουν στην επιτάχυνση της δημιουργίας νέων κοινωνικών επιχειρήσεων, βασικός ανασταλτικός παράγοντας είναι η απουσία ενημέρωσης σχετικά το πρόγραμμα περί
Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας του υπουργείου Εργασίας.
Μέχρι την 1.07.2013 έχουν εγκριθεί στο μητρώο κοινωνικών επιχειρήσεων του υπουργείου Εργασίας 210 κοινωνικές επιχειρήσεις.
Από αυτές 8 είναι Κοιν.Σ.Επ. ένταξης, 36 είναι Κοιν. Σ.Επ φροντίδας και 166 Κοιν.Σ.Επ.
παραγωγικού και συλλογικού σκοπού.
Στην Αθήνα εμφανίζονται 101 από αυτές, στη Θεσαλλονίκη 16 και στην ευρύτερη επικράτεια 93.
Από τις 166 του παραγωγικού και συλλογικού σκοπού το 17% δραστηριοποιούνται στο χώρο του πολιτισμού και της ψυχαγωγίας, το 10% στο χώρο του αθλητισμού και της εκπαίδευσης, το
11% στο χώρο του επισιτισμού, το 12% στο χώρο της παραγωγής, εμπορίας και διανομής τοπικών
προϊόντων, το 9% στο χώρο του περιβάλλοντος κ.λπ.
Σημειώνουμε πως έχουν δημιουργηθεί 4 Κοιν.Σ.Επ. που δραστηριοποιούνται στο χώρο του
τύπου (έντυπου και ηλεκτρονικού)

ΤΙ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ– ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ
Αν λοιπόν, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την κοινωνική οικονομία ως εργαλείο κοινωνικής χειραφέτησης, η «άλλη πλευρά» τι επιδιώκει;
Γιατί υπάρχει από την ΕΕ  συντεταγμένη προσπάθεια για ενίσχυση της Κοινωνικής Οικονομίας;
Οι εξηγήσεις που θα μπορούσαμε να δώσουμε είναι οι εξής:
Για την υποκατάσταση κοινωνικών και άλλων υπηρεσιών που συνήθιζε να προσφέρει το κράτος (π.χ οι δήμοι), αλλά τώρα σε συνθήκες διάλυσής του, εφευρίσκει νέους τρόπους ώστε να απαλλάσεται από αυτή την ευθύνη εκχωρώντας υπηρεσίες πρόνοιας και κοινής ωφέλειας σε επιχειρήσεις.
Στην ίδια λογική οι εργαζόμενοι χάνουν τα εργασιακά τους δικαιώματα καθώς εξαναγκάζονται σε
αλλαγή εργασιακού καθεστώτος χωρίς συνδικαλιστικά δικαιώματα και με επισφαλή και περιορισμένου χρόνου εργασία.

Για τον κατευνασμό των αναμενόμενων λαϊκών αντιδράσεων εφόσον τα ποσοστά ανεργίας αυξάνονται συνεχώς με γεωμετρική πρόοδο. Έτσι λοιπόν, χωρίς  καμία κρατική ή ιδιωτική επένδυση, δίνεται προσχηματικά η δυνατότητα σε ένα ανενεργό εργατικό δυναμικό να αναπτύξει επιχειρηματική δράση.

Αξιοποίηση νέων δυνατοτήτων κερδοφορίας και συλλογικής γνώσης. Το καπιταλιστικό σύστημα ενδιαφέρεται να αξιοποιήσει και να ενσωματώσει στο βωμό της κερδοφορίας κάθε προσπάθεια. Πόσο μάλλον τις συλλογικές πρωτοβουλίες οι οποίες αξιοποιούν την ατομική γνώση και τις δεξιότητες, δημιουργούν κοινωνική καινοτομία και αναδεικνύουν επιχειρηματικές ιδέες οι οποίες
δεν μπορούν να εντοπιστούν από τη στενή οπτική της αγοράς.
 Επίσης, το σύστημα επιθυμεί να αξιοποιήσει τις κοινωνικές επιχειρήσεις στο αρχικό στάδιο
«δοκιμής» μιας επιχειρηματικής ιδέας, το οποίο έχει υψηλό ρίσκο αποτυχίας, ώστε
να προσελκύσει ιδιωτικές επενδύσεις σε ασφαλέστερο περιβάλλον.

Για να εγκλωβίσουν και να περιχαρακώσουν πρωτοβουλίες αναζήτησης διεξόδων που έτσι και αλλιώς θα γίνονταν από τους πολίτες, κυρίως σε συνθήκες οξείας οικονομικής κρίσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δομές πουστήνονται μέσω ΕΣΠΑ στην Ελλάδα μπορεί να αποτελέσουν μία τέλεια γραφειοκρατική δομή ελέγχου και εγκλωβισμού κάθε πρωτοβουλίας.

KΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ

Από μια σκοπιά θα μπορούσε να ειπωθεί πως η κοινωνική οικονομία και ο νόμος
4019 λειτουργεί ως βαλβίδα εκτόνωσης, -απλώς συμπληρωματικά και βοηθητικά-
ως προς το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης. Ένας από τους βασικούς σκοπούς του (αλλά όχι ο μόνος) φαίνεται πως είναι να εντάξει στη σφαίρα του ιδιωτικού, ανάγκες που μέχρι τώρα αποτελούσαν δημόσια αγαθά και καλύπτονταν από
το κράτος, κυρίως μέσω του κράτους πρόνοιας.
Καθίσταται ως εκ τούτου αναγκαία η εξέταση της σχέσης μεταξύ
(α) κοινωνικών επιχειρήσεων (β) Τοπικής Αυτοδιοίκησης και (γ) κράτους πρόνοιας ώστε να
διευκρινιστεί σε τι βαθμό οι κοινωνικές επιχειρήσεις θα αναπτύξουν μια σχέση υποκατάστασης ως προς το κράτος πρόνοιας ή αντίθετα, θα συμβάλλουν στη δημιουργία νέας κοινωνικής προστιθέμενης αξίας προσαρμοσμένης,π.χ. σε ιδιαίτερες ανάγκες τοπικών κοινωνιών.
 Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι με κάθε τρόπο θα πρέπει να αποφευχθεί η ένταξη
των κοινωνικών επιχειρήσεων σε ένα συνολικότερο σχέδιο περιστολής και πιο άνισης πρόσβασης των πολιτών σε κοινωνικές υπηρεσίες.
Τοπική Αυτοδιοίκηση και Κοιν.Σ.Επ.
Μια κοινωνική επιχείρηση «κοινωνικής φροντίδας» έχει τη δυνατότητα να υπογράφει συμφωνίες με το δημόσιο και την Τοπική Αυτοδιοίκηση(«κοινωνικώς υπεύθυνες δημόσιες συμβάσεις»).
Στη συγκεκριμένη περίπτωση,προκύπτει ένα σημείο που πρέπει να προσέξουμε:
Το αν και κατά πόσο η εν λόγω μορφή υποκαθιστά το κράτος πρόνοιας με δυ-
σμενείς επιπτώσεις ως προς τα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά των παρεχόμενων υπηρεσιών. Το ζήτημα δεν είναι μόνο αν αυτές οιυπηρεσίες παρέχονται αποκλειστικά από το κράτος ή από συλλογικές κοινωνικές πρωτοβουλίες αλλά το αν υπηρεσίες που σήμερα παρέχονται δωρεάν ή σε πολύ χαμηλές τιμές από το κράτος μετατρέπονται σε εμπορεύματα και τίθεται σε
αμφισβήτηση η παροχή τους σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού που φτωχοποιείται ολοένα
και περισσότερο μέσα σε συνθήκες κρίσης.
Ακόμα, η δυνατότητα ένταξης ανέργων σε κοινωνικές επιχειρήσεις, σε συνδυασμό με τη συμμετοχή των οργανισμών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τη δυνατότητα σύναψης συμβάσεων με Κοιν.Σ.επ, θέτει τις βάσεις για την καταστρατήγηση του θεσμού της κοινωνικής επιχείρησης και την επικράτηση
πελατειακών σχέσεων.
Αυτό το γεγονός ενέχει κινδύνους εκφυλισμού των κοινωνικών επιχειρήσεων
σε «κομματικές επιχειρήσεις», όπως έχει παρατηρηθεί στο παρελθόν στην Ελλάδα
με βάση πιλοτικές εφαρμογές του θεσμού στο πλαίσιο ευρωπαϊκών προγραμμάτων (πρόσληψη ανέργων σε επιχειρήσεις που θα έχουν αναλάβει κοινωνικά προγράμματα από τους ΟΤΑ).
Από τη δική μας πλευρά, γνωρίζουμε πως η συζήτηση για τη σχέση ΟΤΑ –Κοιν.Σ.Επ είναι ακόμα ανοιχτή και η μικρής κλίμακας εφαρμογή του, δεν μας επιτρέπει την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων.
Επίσης είναι αναγκαίο να ανιχνεύσουμε τα πεδία παρέμβασης των δήμων για τη
βελτίωση των συνθηκών ζωής των πολιτών. Τα πεδία αυτά, πέρα από την πρόνοια,
μπορεί να είναι στο περιβάλλον, στον πολιτισμό, στον τουρισμό και αλλού που
μέχρι σήμερα καλύπτονταν από ιδιωτικές πρωτοβουλίες παρότι κάλυπταν πάγιες
ανάγκες του δήμου. Υπό αυτό το πρίσμα η σχέση Κοιν.Σ.Επ και δήμοι μπορεί να
μην αποτελέσει «απειλή» για το δημόσιο χαρακτήρα συγκεκριμένων υπηρεσιών
αλλά «απειλή» για τα κερδοσκοπικά-ιδιωτικά συμφέροντα.
Για τη δημιουργία συνεταιρισμών
Τα ζητήματα βέβαια είναι ακόμα ανοιχτά, οπότε για την ώρα επιχειρώντας να μην
αλλοιωθεί η έννοια της κοινωνικής επιχείρησης προκρίνουμε τα παρακάτω σχετικά με τις
Κοιν.Σ.Επ που θα υπογράψουν συμβάσεις με δήμους:
1. Να αποτελούν οικειοθελή πρωτοβουλία των εργαζομένων και της τοπικής κοινωνίας, με ανοικτές διαδικασίες και όχι ένα νέο σχήμα πελατειακών και κομματικών εξαρτήσεων.

2.Να μην υποκαθιστούν λειτουργούσες αυτοδιοικητικές δομές και υπηρεσίες που
για λόγους δημοσίου συμφέροντος οφείλουν να μείνουν υπό την αιγίδα του δήμου, αλλά να λειτουργούν είτε συμπληρωματικά προς αυτές ή να αντικαθιστούν υπηρεσίες που παρέχονται ήδη από ιδιώτες.

3. Να βελτιώνουν την ποιότητα χωρίς να επιβαρύνουν την τιμολογιακή πολιτική
των παρεχόμενων υπηρεσιών.

4.Να εφαρμόζουν πλήρως τα προβλεπόμενα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.
Ευπαθείς ομάδες
Οσον αφορά στο διαχωρισμό των ευπαθών ομάδων από το νόμο, διακρίνονται
σε δύο κατηγορίες: τις «Ευάλωτες Ομάδες Πληθυσμού» και τις
«Ειδικές Ομάδες Πληθυσμού».
"Ευάλωτες Ομάδες Πληθυσμού¨", νοούνται οι ομάδες εκείνες του πληθυσμού
που η ένταξή τους στην κοινωνική και οικονομική ζωή εμποδίζεται από σωματικά
και ψυχικά αίτια. Σε αυτές ανήκουν άτομα με αναπηρίες (σωματικές ή ψυχικές ή
νοητικές ή αισθητηριακές), εξαρτημένα ή απεξαρτημένα από ουσίες άτομα,
οροθετικοί, φυλακισμένοι/αποφυλακισμένοι, ανήλικοι παραβάτες».
 "Ειδικές Ομάδες Πληθυσμού" νοούνται οι ομάδες εκείνες του πληθυσμού οι οποίες βρίσκονται σε μειονεκτική θέση ως προς την ομαλή ένταξή τους στην αγορά εργασίας, από οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά αίτια.
Σε αυτές ανήκουν οι άνεργοι νέοι, οι άνεργες γυναίκες, οι άνεργοι άνω των 50 ετών, οι μακροχρόνιοι άνεργοι, οι αρχηγοί μονογονεϊκών οικογενειών και τα μέλη πολύτεκνων οικογενειών, γυναίκες θύματα κακοποίησης, οι αναλφάβητοι, οι κάτοικοι απομακρυσμένων ορεινών και νησιωτικών περιοχών, τα άτομα με πολιτισμικές ιδιαιτερότητες, οι μετανάστες και οι πρόσφυγες.

Όπως προκύπτει από τον ορισμό των «ευπαθών ομάδων πληθυσμού», κατηγορίες όπως νέοι άνεργοι, μακροχρόνιοι άνεργοι, άνεργοι άνω των 50 ετών, γυναίκες άνεργες και κάτοικοι απομακρυσμένων περιοχών εντάσσονται στην ίδια κατηγορία με πληθυσμιακές ομάδες όπως οι πρώην ή οι νυν τρόφιμοι φυλακών, οι ανήλικοι παραβάτες, τα άτομα με γλωσσικές ή πολιτισμικές ιδιαιτερότητες.
Το συγκεκριμένο γεγονός ενέχει σοβαρούς κινδύνους.
Πρώτον, η ένταξη των ανέργων σε ειδικές ομάδες σηματοδοτεί μια επικίνδυνη διολίσθηση των πολιτικών απασχόλησης προς μια προνοιακή αντίληψη τόσο των αιτιών όσο και των πολιτικών αντιμετώπισης της ανεργίας.
 Η αντίληψη αυτή παραγνωρίζει συστηματικά το γεγονός ότι η ανεργία είναι δομικό χαρακτηριστικό του καπιταλισμού και  ότι τα αίτια του προβλήματος έγκεινται πρωτίστως στη φύση των ασκούμενων
οικονομικών πολιτικών στην ΕΕ και στην Ελλάδα.
 Επιπλέον, οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας επιδεινώνουν το πρόβλημα διογκώνοντας συνεχώς τα ποσοστά ανεργίας.
 Η προωθούμενη πολιτική για την κοινωνική οικονομία εντάσσεται
σε μια ευρύτερη πολιτική επιφανειακής διαχείρισης χωρίς να στοχεύει στη ρίζα
του προβλήματος.
Η συγκεκριμένη αντίληψη για την κοινωνική οικονομία αντιμετωπίζει την ανεργία όχι ως πρόβλημα των αναπτυξιακών οικονομικών πολιτικών αλλά ως πρόβλημα του εργαζόμενου, ο οποίος κατά περίπτωση “δεν έχει αρκετά κίνητρα ή τις κατάλληλες δεξιότητες” για να βρει δουλειά.
 Στην προσπάθεια ενοχοποίησης των ανέργων, οι οποίοι υποτιθέμενα δε βρίσκουν δουλειά επειδή δεν έχουν ανταγωνιστικές δεξιότητες και γι’ αυτό χρειάζονται “επιχειρηματική επιμόρφωση” ή επιδεικνύουν προβλήματα συμπεριφοράς, οι άνεργοι κατηγοριοποιούνται σε ειδική
ομάδα, η οποία γκετοποιείται και εγκλωβίζεται σε μια υποδεέστερη κατηγορία
των εργαζομένων που δεν απολαμβάνει τα εργασιακά δικαιώματα και τις απολαβές των ‘’κανονικών εργαζόμενων’’.

Ανάγκες που δεν καλύπτει ο νόμος
Τέλος, συνοπτικά αναφέρουμε ανάγκες που στην παρούσα φάση παρουσιάζονται στην ελληνική κοινωνία και δεν καλύπτονται από το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο:
• Μεταβίβαση χρεοκοπημένων/εγκατελελειμένων επιχειρήσεων υπό εργατικό
έλεγχο. Στους εργαζόμενους να μεταβιβάζεται μόνο το υγιές κομμάτι της επιχείρησης και όχι τα χρέη.
•Οικειοθελή μετατροπή υπάρχουσας επιχείρησης από Ο.Ε., Ε.Ε., ή Α.Ε. σε συνεταιριστική επιχείρηση.
• Μη φορολόγηση των κερδών των επιχειρήσεων, κάτι που ίσχυε πριν την ψήφιση
του τελευταίου φορολογικού νόμου (Ιαν.2013)1 για τη δημιουργία συνεταιρισμών

ΤΟ ΙΣΧΥΟΝ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Κατηγορίες Κοιν.Σ.Επ -Χαρακτηριστικά και λειτουργία-Διαδικασία σύστασης Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης
(λείπει κείμενο,δείτε στη σελίδα Κοινωνική Οικονομία)
Χρηματοδοτικοί πόροι για την Κοινωνική Οικονομία
Στο νόμο, διακρίνονται οι ακόλουθες πηγές χρηματοδότησης
1. Καθιέρωση θεσμού «Δημόσιων συμβάσεων κοινωνικής αναφοράς» που «θεωρούνται αυτές που για τη σύναψή τους οι αναθέτουσες αρχές προβλέπουν βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων τη συμμετοχή φορέων της κοινωνικής οικονομίας  στην εκτέλεση τους». Σημειώνεται ότι τα κριτήρια θα εξειδικευτούν από τη διυπουργική επιτροπή που θα συσταθεί για το συγκεκριμένο σκοπό.

2. Δημιουργία Ταμείου για την Κοινωνική Οικονομία: Ειδικότερα, σημειώνεται ότι
«οι Φορείς Κοινωνικής Οικονομίας έχουν πρόσβαση στη χρηματοδότηση από
το Ταμείο Κοινωνικής Οικονομίας, το οποίο συστήνεται με κοινή απόφαση των
Υπουργών Οικονομικών,Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας καιΝαυτιλίας και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης , σύμφωνα με εδ. γ΄ της παρ.1 και την παρ. 2,
του άρθρου 4 του ν. 3912/2011 (ΦΕΚ 17 Α/17-2-2011)». Το Ταμείο αυτό, σύμφωνα με ανεπίσημες πληροφορίες, θα διαθέτει στις κοινωνικές επιχειρήσεις, επιχορηγήσεις, μικροπιστώσεις, κ.λπ. Επίσης, στην επόμενη παράγραφο αναφέρεται η δυνατότητα ένταξης στον Ν. 3908/2011 (ΦΕΚ 8 Α/1-2-2011), «περί ενίσχυσης Ιδιωτικών Επενδύσεων για την Οικονομική Ανάπτυξη, την Επιχειρηματικότητα και την Περιφερειακή Συνοχή».

3. Μπορούν να έχουν πρόσβαση στη χρηματοδότηση από το Εθνικό Ταμείο Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης.

4. Μπορούν να εντάσσονται στο ν. 3908/2011 για την «Ενίσχυση των Ιδιωτικών
Επενδύσεων για την Οικονομική Ανάπτυξη, την Επιχειρηματικότητα και την Περιφερειακή Συνοχή».

5. Μπορούν να εντάσσονται σε προγράμματα στήριξης της επιχειρηματικότητας,
σε προγράμματα του ΟΑΕΔ για τη στήριξη της εργασίας και στις κάθε είδους
ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης.

6. Μπορούν να συνάπτουν προγραμματικές συμβάσεις με το Δημόσιο, τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και τους ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού.19 για τη δημιουργία συνεταιρισμών.

7. Σύμβαση με δημόσιο για απευθείας ανάθεση μέχρι του ποσού των 130.000 €
(προεδρικό διάταγμα)

Ασφαλιστικά κίνητρα:
Τα απασχολούμενα μέλη που λαμβάνουν σύνταξη γήρατος ή αναπηρίας ή επίδομα πρόνοιας ή επιδόματα επανένταξης ή οποιασδήποτε μορφής νοσήλιο ή παροχή, δεν χάνουν αυτές τις παροχές, αλλά συνεχίζουν να τις εισπράττουν ταυτόχρονα και αθροιστικά με την αμοιβή τους από την επιχείρηση.

Ιούλιος 2013
Ο “οδηγός” συνδιαμορφώθηκε από την ομάδα για την κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία
στο πλαίσιο της “Αλληλεγγύης για όλους”.
Πληροφορίες, αναλύσεις και κείμενα των Γιάννη Ευσταθόπουλου, Πέτρου Λινάρδου-Ρυλμόν,
Μιχάλη Νικολακάκη, Μπάμπη Χριστακόπουλου αξιοποιήθηκαν σε όλη την πορεία διαμόρφωσης του οδηγού.
Τέλος, πολύ σημαντική ήταν η συμβολή όσων συμμετείχαν στην ανοιχτή διαβούλευση
στο προσχέδιο του οδηγού(μέλη συνεταιρισμών και κολλεκτίβων εργασίας, οικονομολόγοι, πανεπιστημιακοί, νομικοί, άτομα που εμπλέκονται σε εγχειρήματα κοινωνικής
και αλληλέγγυας οικονομίας)
Ακαδημίας 74, 106 78 αθήνα, 7ος όρ., τηλ.: 210-3801.921,
e-mail: info@solidarity4all, www.solidarity4all.gr
Κατεβάστε  ολόκληρο τον οδηγό (pdf, 638KB)
http://www.solidarity4all.gr/sites/www.solidarity4all.gr/files/odigos-koinsep.pdf