Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Εικόνες ενός πολιτισμένου τέλους.

Πολλές από τις δραστηριότητές μας στη ζωή βασίζονται στην εντύπωση της σταθερότητας κάποιων προτύπων. Κάθε τι που επαναλαμβάνεται και προάγει στη ζωή την ευμάρεια, καταγράφεται σαν σωστή τακτική και παγιώνεται. Γίνεται κανόνας που μ'αυτόν  προγραμματίζουμε το αύριο, και ασυνείδητα ή συνειδητά συγκαταλέγεται στα πράγματα που μπορούμε να βασιστούμε και δεν τα σκεφτόμαστε πιά πολύ προσεκτικά. 

Όταν οι πόλεις βρίσκονται στα πόδια του τέρατος.
Ακίνητο, μεγάλο, δηλητηριώδες, ακατάλληλο για τους ανθρώπους, ήταν εδώ πριν από εμάς και θα είναι εδώ και μετά. Μεράπι.
Ακολουθώντας τις προσταγές του κέρδους οι άνθρωποι ρίζωσαν στις πλαγιές του αψηφώντας κάθε κίνδυνο.
Από τη στιγμή που κάποιο γεγονός διασπάσει αυτά τα πρότυπα για διάφορους λόγους, όπως ένας πόλεμος, μια φυσική καταστροφή ή μικρότερης κλίμακας ατυχήματα και σχιστεί ο ιστός της βεβαιότητας, πολλές από τις προηγούμενες καθιερωμένες δραστηριότητες γίνονται πια αδύνατες ή χάνουν το νόημά τους, και η ικανοποίηση των βασικών αναγκών απαιτούν πλέον το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μας.
Μεράπι-αγρότης προσπαθεί να μαζέψει ότι απέμεινε-2010

Ένα νεκρό βουβάλι σκεπασμένο με ηφαιστειακή τέφρα μετά από την έκρηξη στο Μεράπι Ινδονησία 2010. (Φωτογραφία AP / Trisnadi)
Δρόμος που οδηγεί προς το ηφαίστειο Eyjafjallajokull
Ο πολιτισμός  μας είναι μια εύθραυστη κατασκευή, χτισμένη περισσότερο με ιστορίες που έχουμε κατασκευάσει για την ιδιοφυΐα μας.
Οι χάρτες μπορούν να μας οδηγήσουν, αλλά και να μας παραπλανήσουν. Ένα πρόβλημα του σύγχρονου ανθρώπου είναι ποιο νόημα δίνει σε όσα συμβαίνουν στη ζωή του.
Δεν μπορούμε πια να προσανατολιστούμε με τα σημεία του ορίζοντα, δεν γνωρίζουμε τη δύναμη των ποταμών και της παλίρροιας, γι’αυτό γινόμαστε οι νεκροί του Σαββατοκύριακου.
Η κατάσταση είναι τόσο επισφαλής αυτή τη στιγμή που ομολογείται από όλα τα επίσημα χείλη και δομές, ανεξαρτήτως του αν συμφωνούν σε όλα ή την ύπαρξη και αντίθετων απόψεων. Πώς το ξέρουμε αυτό; Οι τυφώνες, οι εκτεταμένες πλημμύρες, πρόσφατα η πετρελαιοκηλίδα της BP και η ανικανότητα άμεσης επανόρθωσης είναι μόνο μερικά εμφανή προειδοποιητικά σήματα.
Στις μεγάλες καταστροφές το πνεύμα των ανθρώπων παγώνει, και μαζί του και οι μηχανές.
Πυρκαγιές Ελλάδα 2007

Προλάβαμε και φύγαμε αφήνοντας για πάντα πίσω μας όλες τις εμπειρίες μας εκει...θαμμένες κάτω από τη στάχτη...κλαίγοντας.(1) Πυρκαγιές Ελλάδα 2007
 Μάθαμε να ζούμε με βεβαιότητες, οι οποίες  καταρρέουν η μία μετά την άλλη.(3)
Πολιτισμός  χτισμένος περισσότερο στην πίστη : την πίστη στην ορθότητα των αξιών του, την πίστη στη δύναμη του συστήματος, και περισσότερο την πίστη στο μέλλον.
Η γλώσσα του σώματος αλάνθαστη.Ευρώπη-διασκέδαση
Στην Αϊτή 2010 –Επιδημία χολέρας
Η πτώση των πολιτισμών είναι ένας νόμος της ιστορίας, όπως η βαρύτητα είναι ένας νόμος της φυσικής. Και αυτό που απομένει μετά, είναι ένα μίγμα πολιτιστικών συντριμμιών,και σύγχυση.
Τα παραπάνω είναι κάποια από τα πρόσφατα γεγονότα, και δεν περιγράφουν πραγματικά όλη την ιστορία. 
Τα περιστατικά της περιβαλλοντικής κρίσης που ακούμε είναι τόσα πολλά, όσα ακόμη είναι αυτά που δεν εκθέτουν στη δημοσιότητα.
Η ανθρώπινη κοινωνία ενώ είναι ορατή γύρω της η καταστροφή δε θέλει να τη δει, και όταν η μηχανή τραυλίζει και οι μηχανικοί είναι σε κατάσταση πανικού, παρακαλάει για ένα θαύμα.
Πλημμύρες Βραζιλία 2010-έργα της φύσης.
Εκεί που η ζωή δεν εκφράζεται πια, κάθε πίστη και κάθε ιδέα φαντάζει Νεκρή
Έργα των ανθρώπων -έκρηξη αγωγού φυσικού αερίου Αμερική 2010
Έργα των ανθρώπων Βαγδάτη.

Η Αμερική πλησιάζει τα δέκα χρόνια πολέμου στο Αφγανιστάν

Πένθος και οδύνη στον κόσμο ίδιο σε Ανατολή και Δύση.
Αμερική μνημόσυνο για τις 11/9
Κύπρος  για τους αγνοούμενους

 Οι ομοιότητες είναι αμείλικτες.
Αυτό που γίνεται φανερό δεν είναι μόνο το πόσο εύθραυστη είναι η πραγματικότητα αλλά και το πόσο γρήγορα μπορεί να διαφοροποιηθεί προς το χειρότερο.
Αίγινα 2010-όταν χτίζεις στις όχθες.
Και γιατί οι περισσότεροι δεν ανησυχούν;
« Άρνηση» μια  λέξη με πολλές ερμηνείες.
Φυγή με το αυτοκίνητο.Αίγινα 2010
Ένας οδηγός προσπαθεί να προστατευτεί από την τέφρα καλύπτοντας το πρόσωπό του με το σακάκι του. 
Φεύγοντας απο την έκρηξη - Ιάβα 27/10/2010.*
Φυγή την τελευταία στιγμή από το ηφαίστειο-2010
Στις άκρες του πολιτισμού μας οι εικόνες είναι διαφορετικές. Πηγαίνουν κάπου; έρχονται; είναι μια φυσιολογική καθημερινή μετακίνηση,ή οι άνθρωποι  αναζητούν αλλού καταφύγιο;μην βιαστείτε να απαντήσετε.
Που τον πας τον ποταμό;
Πολλή συζήτηση γίνεται για το νομοσχέδιο «Επιτάχυνση μεγάλων έργων - στρατηγικών επενδύσεων». Βέβαια η συζήτηση συνήθως επικεντρώνεται στις ενδοκυβερνητικές έριδες για το ποιος προωθεί τα μεγάλα έργα ή στις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις των υπηρεσιών του κράτους, που αδειοδοτούν. 
Κι επειδή, ως γνωστόν όταν πονάει κεφάλι και το κόβεις, μάλλον η εγχείρηση πετυχαίνει αλλά ο ασθενής μετακομίζει σε τόπο χλοερό, το νομοσχέδιο με τις διαδικασίες εξπρές που επιδιώκει να καθιερώσει, θα καταφέρει, αν εφαρμοστεί, να μετακομίσει σε τόπο χλοερό την κοινωνική συνοχή, την ποιότητα ζωής στις πόλεις και το περιβάλλον.Φαντάζομαι π.χ. ότι ένα «μεγάλο έργο» αφορά τη μερική εκτροπή υδάτων του Αλιάκμονα. Θα πρέπει σε δυο εβδομάδες κάποιοι δυστυχείς δημόσιοι υπάλληλοι να γνωμοδοτήσουν ότι η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων στον ποταμό και στον περιβάλλοντα χώρο από τις πηγές ως τις εκβολές είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη και προστατεύει πράγματι το περιβάλλον. Πρόκειται για παράνοια ή για να γίνουμε ακριβείς για παραίτηση της πολιτείας από κάθε προληπτικό έλεγχο. Ουσιαστικά ο καθείς που επενδύει πάνω από 75 εκατομμύρια ευρώ μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Οι διαδικασίες για έγκριση των μεγάλων επενδύσεων που προβλέπονται στο νομοσχέδιο είναι ίδιες με τη διαδικασία που έγιναν τα έργα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες 2004, της μεγαλύτερης «φούσκας» στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας. Του Μπάμπη Μπιλίνη. Διαβάστε το όλο:
Η αλλαγή του κλίματος είναι φαινόμενο που δεν επηρεάζει και δεν συνειδητοποιείται τόσο από τον άνθρωπο των πόλεων, όσο από τους γεωργούς και τους υπόλοιπους παραγωγούς της τροφής μας, ενώ αντιμετωπίζεται απο τις κυβερνήσεις με τον ίδιο αναποτελεσματικό τρόπο όσο και άλλα ζητήματα που έχουν συμβάλλει στην συντριβή του πολιτισμού και της φύσης. Αλλάζει κάτι η ύπαρξη Τράπεζας DNA και σπόρων; αλλάζει κάτι η οποιαδήποτε διαμαρτυρία, συνδιάσκεψη για το κλίμα,η Ημέρα της Γαίας, η Ημέρα περιβάλλοντος κ.τλ.;
Εικόνες
Φωτογραφίες από τις ώρες της θεομηνίας από το Aegina Portal
(1)http://forum.snowreport.gr/forum_posts.asp?TID=10859&PID=227717
(3)http://www.ipanicmag.com/2010/11/blog-post_13.html
(2)http://www.boston.com/bigpicture/2008/12/2008_greek_riots.html
KOLBEINS Halldor / AFP / Getty Images
Photo: Χολέρα στην Αϊτή-AFP/Hector Retamal
Photo:http://www.davidmixner.com/2010/11/bostoncoms-big-picture-mount-merapi-volcano-challenges-millions.html
*(REUTERS / Andry Prasetyo)
http://www.davidmixner.com/2010/11/afghanistan-oh-no-here-we-go-again.html
Το ιστολόγιο δεν ευθύνεται για το περιεχόμενο εξωτερικών ιστοσελίδων.
Κείμενο:Λαιστέρα

2 σχόλια:

Οι σκέψεις σας είναι ευπρόσδεκτες.Γράψτε ένα σχόλιο.