Με την επικαιρότητα να στρέφει την προσοχή μας στο περιβάλλον, θα κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν και στα περίχωρα των Αθηνών πριν το τοπίο αλλοιωθεί από τις αυθαίρετες εγκαταστάσεις της βαριάς βιομηχανίας(1).
Τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση αναζητά τρόπους ώστε να μπει φρένο στο κλείσιμο μεγάλων ονομάτων της βαριάς βιομηχανίας της χώρας ..
Αφού οι βιομήχανοι πήραν ότι είχαν να πάρουν, εγκαταλείπουν τις εγκαταστάσεις στη φθορά του χρόνου, και παράλληλα αφήνουν χωρίς δουλειά χιλιάδες άτομα.
Ούτε οι εκπτώσεις σε φορολογία , ούτε οι κάθε είδους παραχωρήσεις δεν κατάφεραν να σταματήσουν τη φυλλοροή..
Το ντοκιμαντέρ του 1973, καταγράφει τον αγώνα των κατοίκων των Μεγάρων κατά της βίαιης απαλλοτρίωσης της γης τους προκειμένου να κατασκευαστεί στην περιοχή ένα συγκρότημα διυλιστηρίων.
Τα «Μέγαρα» είναι ένα σημαντικό πολιτικό τεκμήριο και μια από τις πρώτες ταινίες με οικολογική διάσταση στον ελληνικό κινηματογράφο. Έχει χαρακτηριστεί ως το πρώτο «οικολογικό ντοκιμαντέρ» ενώ αποτελεί επίσης τεκμήριο του αντιδικτατορικού αγώνα.
Η ταινία αποτυπώνει τη βίαιη αλλαγή που υπέστη το φυσικό τοπίο, μαρτυρίες των κατοίκων σχετικά με τις συνέπειες της μαζικής απαλλοτρίωσης της γης, τις διαδηλώσεις των Μεγαρέων στους δρόμους της Αθήνας και την είσοδό τους στο Πολυτεχνείο, το οποίο βρισκόταν υπό κατάληψη από τους φοιτητές, λίγες ώρες πριν από την εισβολή του τανκ και την καταστολή της εξέγερσης από το δικτατορικό καθεστώς στις 17 Νοεμβρίου του '73.
Τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση αναζητά τρόπους ώστε να μπει φρένο στο κλείσιμο μεγάλων ονομάτων της βαριάς βιομηχανίας της χώρας ..
Αφού οι βιομήχανοι πήραν ότι είχαν να πάρουν, εγκαταλείπουν τις εγκαταστάσεις στη φθορά του χρόνου, και παράλληλα αφήνουν χωρίς δουλειά χιλιάδες άτομα.
Ούτε οι εκπτώσεις σε φορολογία , ούτε οι κάθε είδους παραχωρήσεις δεν κατάφεραν να σταματήσουν τη φυλλοροή..
Το ντοκιμαντέρ του 1973, καταγράφει τον αγώνα των κατοίκων των Μεγάρων κατά της βίαιης απαλλοτρίωσης της γης τους προκειμένου να κατασκευαστεί στην περιοχή ένα συγκρότημα διυλιστηρίων.
Τα «Μέγαρα» είναι ένα σημαντικό πολιτικό τεκμήριο και μια από τις πρώτες ταινίες με οικολογική διάσταση στον ελληνικό κινηματογράφο. Έχει χαρακτηριστεί ως το πρώτο «οικολογικό ντοκιμαντέρ» ενώ αποτελεί επίσης τεκμήριο του αντιδικτατορικού αγώνα.
Η ταινία αποτυπώνει τη βίαιη αλλαγή που υπέστη το φυσικό τοπίο, μαρτυρίες των κατοίκων σχετικά με τις συνέπειες της μαζικής απαλλοτρίωσης της γης, τις διαδηλώσεις των Μεγαρέων στους δρόμους της Αθήνας και την είσοδό τους στο Πολυτεχνείο, το οποίο βρισκόταν υπό κατάληψη από τους φοιτητές, λίγες ώρες πριν από την εισβολή του τανκ και την καταστολή της εξέγερσης από το δικτατορικό καθεστώς στις 17 Νοεμβρίου του '73.
Στα τέλη του 1968, οι πραξικοπηματίες διαπραγματεύονται με τον Αριστοτέλη Ωνάση το σχέδιο «Ω», δηλαδή την κατασκευή και εκμετάλλευση του τρίτου για τη χώρα συγκροτήματος διυλιστηρίων και άλλων μεγάλων βιομηχανικών μονάδων, στις περιοχές Πάχη (Βασιλικά) και Λάκκα Καλογήρου των Μεγάρων. Το σχέδιο αφορά σε μια επένδυση ύψους 400-500 εκατ. δολαρίων.
Οι παρασκηνιακές συγκρούσεις μεταξύ των ισχυρών οικονομικών παραγόντων της εποχής οδηγούν τελικά την ανάθεση του έργου στην εταιρεία Στραν Α. Ε. του επιχειρηματία και τραπεζίτη Στρατή Ανδρεάδη, το 1972. Η σχετική σύμβαση καταγγέλθηκε, από την πλευρά του ελληνικού Δημοσίου, το 1977.
Σενάριο: Γιώργος Τσεμπερόπουλος, Σάκης Μανιάτης
Φωτογραφία, Μοντάζ: Σάκης Μανιάτης
Βραβεία
1974 FIPRESCI Award, Berlin Film ForumInternational of the Young Cinema
1974 Best Production Award, Thessaloniki Film Festival of Greek Cinema
(1)Ο όρος «Βαριά Βιομηχανία» αναφέρεται κυρίως στα διυλιστήρια, τις μεταλλουργικές – μηχανουργικές - οικοδομικές βιομηχανίες,κ.λ.π.
Σχετικά κείμενα
α τι μας θύμισες αυτά μεταξύ μας τείνουν να ξεχαστούν
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα πως να ξεχάσουμε όταν το μόνο που απέμεινε τελικά είναι η ασχήμια;
Διαγραφή