Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011

Γλυκές περιηγήσεις και καλέσματα.Γλυκόρριζα

Το κάλεσμα πρώτα 

Για το 2ο φεστιβάλ  «ΑΝΤΙΛΑΛΟΣ»19-22 Αυγούστου 2011
19/8- Συναυλία με τον Αλκιβιάδη Κωσταντόπουλου και τους Sleeping-Band στο προαύλιο του δημοτικού σχολείου Τιθορέας.
Ώρα 9.30. Είσοδος 5 (προπώληση εισητηρίων)
20-22/8 - Κατασκήνωση  Οικοαυτάρκειας στον προαύλιο  χώρο του Μοναστηριού της  Αγίας  Μαρίνας. Είσοδος ελεύθερη.
Δηλώσεις συμμετοχής τηλ. 6982128623, 6983012245.
20/8
- 2.30 Αναχώρηση από την κεντρική πλατεία Τιθορέας.
-Στήνουμε τις σκηνές μας, ξεκουραζόμαστε και γύρω στις 7 μμ ξεκινάμε μάθημα πρώτων βοηθειών και επιβίωσης..... συνεχίζουμε με κουβεντούλα και προβολές με θέμα την οικοαυτάρκεια...
21/8
-8.30-10 Οικοαυτάρκες πρωινό...
- Ξεκινάμε μαθήματα...φτιάχνουμε μέλι, ψωμί, τυρί, ψυγείο χωρίς ηλεκτρισμό, μαθαίνουμε να καλλιεργούμε λαχανόκηπο.....
- Ετοιμάζουμε όλοι μαζί το οικοαυτάρκες μεσημεριανό μας φαγητό..Αφού χορτάσουμε, ήρθε η ώρα να ξεκουραστούμε...
- Ώρα για μάθημα! Φτιάχνουμε σαπούνι, γιατροσόφια, σπιτικό ξύδι, οδοντόκρεμα, καθαριστικά..και ό,τι άλλο προκύψει..
-Τριγύρω από τις σκηνές, σ’ ένα μονοπάτι του δάσους θα είναι κρυμμένη...η Τέχνη...
- Μόλις πέσει το βραδάκι, στήνουμε ένα παλιό, καλό οικοαυτάρκες γλέντι με μουσική, κρασί, τραγούδι και χορό....
22/8
-Αναχωρούμε.... ραντεβού σύντομα...Αναδημοσίευση από:


Και μετά την Τιθορέα στην Πάτρα. Ένα μικρό ταξίδι στο χρόνο να θυμηθούμε τις εξαγωγές μας. Πίνακα με την αντίστοιχη δραστηριότητα σήμερα δεν βρήκα, και έτσι θα αρκεστούμε στις παλιές πληροφορίες που βρέθηκαν στη wiki.
Το λιμάνι της Πάτρας αποτέλεσε την πύλη της Ελλάδας προς τη Δύση. Έμπαιναν εμπορεύματα και ιδέες, ήταν δηλαδή η είσοδος υλικών αγαθών και ιδεολογιών. Τότε ήταν το κυριώτερο λιμάνι της χώρας, ανώτερο και από αυτό του Πειραιά. Από εδώ ξεκίναγαν οι ακτοπλοϊκές γραμμές για Αμερική - Αυστραλία - Ευρώπη και από εδώ γίνοταν οι εξαγωγές και εισαγωγές των περισσοτέρων ειδών με σημαντικότερο τη σταφίδα. Οταν ανοίγει ο Ισθμός της Κορίνθου (οπότε η πρόσβαση προς τον Πειραιά είναι εύκολη) η Πάτρα χάνει την οικονομική της αίγλη και το λιμάνι της περνά σε δεύτερη μοίρα.
Σιγά σιγά η ζωή στην Πάτρα άρχιζε να αλλάζει, γιατί μέσω λιμανιού άρχισαν να έρχονται χαρτόμαζες και αναπαρήγαγαν το χαρτί στο εργοστάσιο του Ελευθερίου Λαδόπουλου. 
Στην αρχή το εργοστάσιο αυτό κάλυπτε τις τοπικές ανάγκες, αλλά μετά έκανε εξαγωγή στο εξωτερικό.
Από το 53 και μετά άρχισε να έχει κίνηση το λιμάνι. 'Ερχονταν πολλά βαπόρια με τραβέρσες (ράγες) για σιδηρόδρομο και πολλή ξυλεία. Άλογα από το Τέξας και αγελάδες από την Ολλανδία.  Κι έτσι ο κόσμος άρχισε να ασχολείται με άλλα επαγγέλματα. Ερχότανε βαμβάκι για την Πειραϊκή - Πατραϊκή από το Πακιστάν. Πριν, την εγχώρια παραγωγή την κατανάλωνε το μικρό εργοστάσιο που είχαν στήσει οι Στράτος και Κατσάμπας πίσω από τον Ιερό Ναό του Αγίου Ανδρέα. Μέχρι τον πόλεμο του 40 εξυπηρετούσε σε υφάσματα και νήματα την τοπική κοινωνία. Οι Γερμανοί όμως το επίταξαν. Μετά το 60 το εργοστάσιο μεταφέρθηκε στην Κρύα Ιτεών, όπου έκανε εξαγωγές σε όλο τον κόσμο. 
Επίσης πολυεθνική εταιρία ίδρυσε εργοστάσιο ελαστικών με το όνομα PIRELLI. Τα εργοστάσια απασχολούσαν πολλούς εργάτες και έτσι η Πάτρα είχε καλύτερο βιοτικό επίπεδο. Σήμερα βέβαια τα εργοστάσια αυτά παραμένουν κλειστά με αποτέλεσμα να χάνονται πολλά χρήματα. 
Οι Πατρινοί έχουν να επιδείξουν κι άλλες δραστηριότητες. Όταν σταμάτησε μερικώς η εξαγωγή της σταφίδας, άνοιξαν εργοστάσια όπως η Achaia Claus με τα κρασιά που είναι γνωστά σε όλο τον κόσμο. Η σταφίδα εξαγόταν κυρίως στην Αγγλία, αλλά προπολεμικά εν όψει του προγραμματισμένου πολέμου έπαιρνε και η Γερμανία, η οποία ήθελε να δημιουργήσει αποθέματα από τρόφιμα πλούσια σε θερμίδες για τα στρατεύματα. Αποτέλεσμα ήταν από το Κατάκωλο να εξάγονται μεγάλες ποσότητες σταφίδας για τη Γερμανία. Η μεγαλύτερη εξαγωγή ήταν και είναι στην Αγγλία, η οποία είχε τότε την αίγλη της αυτοκρατορίας.
Οι Άγγλοι ήταν τότε οι άνθρωποι των 7 γευμάτων. Τα αλλεπάλληλα τσάγια που έπιναν συνοδεύονταν από κέϊκ που είχε Κορινθιακή σταφίδα.
Το λιμάνι των Πατρών από απόψεως εξαγωγής ήταν ανώτερο από κάθε άλλο λιμάνι της Ελλάδος, διότι εκτός από τις εξαγωγές της σταφίδας, οι οποίες ήταν περίπου τότε 50.000 τόνοι, είχε καπνά, ελιές και γλυκόρριζα, η οποία ερχόταν από την Κ.Αχαΐα.

Οι ελιές πήγαιναν στην Αμερική και λίγες έπαιρνε η Γαλλία. Η περισσότερη σταφίδα έφευγε για την Αγγλία, κατά 3/4 αν όχι περισσότερο, μετά έπαιρνε η Γερμανία και Ολλανδία και τ' άλλα κράτη της Ευρώπης δεν έπαιρναν τίποτα. 
Αλλά η Γερμανία και η Ολλανδία έπαιρναν το ένα τέταρτο της εξαγωγής.
Επίσης εκείνο που ήταν καλό για το εμπόριο ήταν και τα καπνά τα οποία τα έφερναν από το Αγρίνιο. Πολλά καπνά τραβούσε η Ευρώπη και η Αμερική.
Πριν από τον πόλεμο γινόταν εξαγωγή και σε καρύδια δηλ. σπασμένα καρύδια τα οποία δεν είχαν τσόφλια. Τα καρύδια έρχονταν από τα Καλαβρυτοχώρια. Και γινόταν καλή εξαγωγή δηλ. όσο καρύδι να είχες μπορούσες να το πουλήσεις και δεν έφτανε η παραγωγή να καλύψει τη ζήτηση. Τέλος, τις φλούδες τις πουλούσαν εδώ στην Πάτρα και συγκεκριμένα στα Καμίνια διότι ανάβανε πολύ εύκολα. 
Εκείνο που είχε πέραση ήταν και τα χέλια, που τα έφερναν από τα Γιάννινα. Αυτά τα έπαιρνε ζωντανά η Ολλανδία. Ερχόταν βαποράκι από την Ολλανδία και τα έβαζε σε δεξαμενές με θαλασσινό νερό.
Το παραπάνω είναι απόσπασμα από την ιστοσελίδα http://11gym-patras.ach.sch.gr/iv.htm(δείτε όλο το κείμενο)
Φαντάζομαι διαβάζοντας αυτές τις γραμμές ότι πολλές εξαγωγές θα μπορούσαν ακόμη να γίνουν. Αρκεί να αλλάξουμε λίγο νοοτροπία.
Διαβάζω(και εσείς φαντάζομαι)σε συνταγές:
Γλυκαντικές ουσίες χωρίς ζάχαρη (στέβια, σιρόπι αγαύης, σακχαρίνη, ασπαρτάμη).
 Η γλυκόρριζα πουθενά. Αντέχουμε να εισάγουμε από την Αμερική άγνωστα φυτά όπως τη στέβια (την επιδοτούν κιόλας),να είναι φυσιολογικό να βάζουμε στους καφέδες μας ασπαρτάμη, και να έχουμε ξεχάσει  απόλυτα τα αυτοφυή αντίστοιχα φυτά της χώρας μας.
Η ρίζα αυτή είναι 50 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη.
Και κάποτε κάναμε και εξαγωγές.
Το επόμενο είναι απόσπασμα  από διαφήμιση σκευάσματος για τη στοματική υγιεινή.
"Η γλυκόρριζα (Glycyrrhiza glabra) είναι γλυκαντική ουσία που δεν προκαλεί βλάβη σε οδοντικούς ιστούς και ούλα. Επιπλέον περιέχει μαγνήσιο και το συστατικό γλυκιριζίνη η οποία σύμφωνα με έρευνες βοηθά στον έλεγχο της φλεγμονής των ούλων και της μικροβιακής πλάκας."
(γλυκύρριζα η λεία)

Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι Glycyrrhiza glabra (γλυκύρριζα η λεία) και την συναντούμε στη χώρα μας με τις ονομασίες γλυκόριζα*, ρεγκολίτσα, αγλυκόριζα,κ.ά.
Τι είναι;
Είναι θάμνος ύψους 50-100 εκατοστών, με ρίζες που μπορεί να φτάνουν και τα 4 μέτρα, διακλαδισμένες και σαρκώδεις.  Είναι φυτό αυτοφυές που συναντάται στη Μικρά Ασία, την Νοτιοανατολική Ευρώπη και καλλιεργείται σε πολλές άλλες περιοχές του κόσμου.
Η χρήση της χρονολογείται από αρχαιοτάτων χρόνων, ρίζες γλυκόρριζας  είχαν βρεθεί για παράδειγμα στον τάφο του Φαραώ Τουταγχαμών (1398 π.Χ.). Οι αρχαίοι Ρωμαίοι και Έλληνες χρησιμοποιούσαν τη γλυκόρριζα για φαρμακευτικούς λόγους. Η χρήση της σε ζαχαρωτά είναι πιο πρόσφατη.


Διάδοση/χρησιμότητα: τη  γλυκόρριζα τη συναντούμε σε μια ποικιλία ζαχαρωτών. Είναι πολύ δημοφιλής στη Βόρεια Ευρώπη και ειδικά στην Ολλανδία,όπου η ετήσια κατανάλωση είναι περίπου 2 κιλά/ άτομο. 
-Στην κινέζικη κουζίνα  χρησιμοποιείται σαν καρύκευμα στα φαγητά και σαν ενισχυτικό γεύσης. 
-Το liquorice είναι ένα συμπυκνωμένο εκχύλισμα του φυτού που χρησιμεύει στο να διορθώσει τη γεύση σε διάφορα φάρμακα.
-Χρησιμοποιείται για να αρωματίσει καπνό και χαρτάκια .
-Συνηθίζεται  σε κάποια αναψυκτικά (όπως η root beer ) και σε αφεψήματα για τη γλυκιά γεύση που αφήνει μετά την κατανάλωση τους.
Δραστικές ουσίες:
Γλυκοσίδες (γλυκυριζίνη και γλυκυριζινικό οξύ), σαπωνίνες, φλαβονοειδή,
αμινοξέα( χολίνη βιταμίνη B4)ταννίνες,πτητικά έλαια, κουμαρίνες(αναλγητικό), ασπαριγίνη και οιστρογόνες ουσίες.
Ιδιότητες: αποχρεμπτικό, μαλακτικό, αντιφλεγμονώδες, επενεργεί στα επινεφρίδια, αντισπασμωδικό και ήπιο υπακτικό.
Βοηθά στις λοιμώξεις  του στόματος, στη βραχνάδα και τις φλεγμονές του λάρυγγα και ενισχύει το βλεννογόνο του αναπνευστικού συστήματος.
Έχει θετική δράση σε καταρροή, βρογχίτιδα και βήχα,και είναι ήπιο αντιπυρετικό.
Η γλυκόρριζα για τις βρογχικές παθήσεις συνδυάζεται μαζί με άλλα βότανα(τονώνει την παραγωγή βλέννας και την απέκκρισή της).
Το φυτό είναι ωφέλιμο σε προβλήματα γαστρίτιδας και πεπτικού έλκους, μειώνει το γαστρικό οξύ και αναχαιτίζει την πείνα.  
Αυξάνει την αντοχή στο στρες και την ένταση και έχει αξιοσημείωτη δράση στο ενδοκρινικό σύστημα.
 Έχει  ευεργετική επίδραση στα προβλήματα των επινεφριδίων(αναστέλλει την παραγωγή κορτιζόλης στον οργανισμό, της ορμόνης που εκκρίνεται στο αίμα όταν αγχωνόμαστε) και βοηθά στην αποτοξίνωση από τη νικοτίνη και το αλκοόλ. 
Παράλληλα, σύμφωνα με πρόσφατα επιστημονικά ευρήματα,  βοηθάει στον έλεγχο της γλυκόζης του αίματος δραστηριοποιώντας την ινσουλίνη,επιταχύνοντας την μετατροπή της γλυκόζης των τροφών σε ενέργεια.
Ενισχύει τη δύναμη όλων των οργάνων, εμπλουτίζει το αίμα και ρυθμίζει τους παλμούς της καρδιάς.
Είναι ακόμη κατάλληλη και ωφέλιμη για τα παιδιά.
Στην Κινέζικη θεραπευτική λόγω της συγγένειας του με όλους τους μεσημβρινούς, χρησιμοποιείται για την εναρμόνιση όλων των συστημάτων.
Στην Κίνα την αποκαλούν Cao Gan(πρόκειται για τηGlycyrrhiza uralensis και είναι ένα διαφορετικό είδος γλυκύρριζας).
Περισσότερα για τις φαρμακευτικές ιδιότητες του φυτού στους συνδέσμους.

Προφυλάξεις:είναι απαραίτητο να καταναλώνεται στην σωστή δοσολογία.
Η γλυκόρριζα δεν πρέπει να λαμβάνεται σε δόση μεγαλύτερη των 10 γραμμαρίων ημερησίως διότι μπορεί να προκαλέσει κατακράτηση υγρών και αύξηση της πίεσης.
Δεν πρέπει να την καταναλώνουν γυναίκες που εγκυμονούν και δεν συνιστάται για άτομα που έχουν υψηλή αρτηριακή πίεση ή λαμβάνουν φάρμακα για την καρδιά.
Έχουν γίνει μελέτες που έδειξαν ότι η γλυκόρριζα μπορεί να προκαλέσει κατακράτηση υγρών και επομένως αύξηση της αρτηριακής πίεσης, αν και οι περισσότερες έρευνες  έγιναν  με εκχυλίσματα  γλυκόρριζας και όχι σε ολόκληρο το φυτό.




 Συλλογή και παραγωγήΤα φυτά της γλυκόρριζας συλλέγονται το καλοκαίρι. 
Οι ρίζες μπορεί να έχουν μήκος έως και 4 μέτρα. Αφού τα φυτά ξεθαφτούν, μέρος τους  κόβεται και τα φυτά ξαναφυτεύονται  ώστε να συνεχίσουν να μεγαλώνουν.
Οι ρίζες ξηραίνονται στον ήλιο για να αποφευχθεί η ανάπτυξη μυκήτων. Στη συνέχεια αλέθονται, ξεκαθαρίζονται και πολτοποιούνται μαζί με νερό. Τα τεμάχια στερεής γλυκόρριζας αποστέλλονται σε βιομηχανίες ζαχαρωτών καπνού και φαρμάκων για περαιτέρω χρήση.
Από τη στιγμή που ένα τεμάχιο στερεής γλυκόριζας είναι περίπου 50 φορές γλυκύτερο από τη ζάχαρη, χρειάζεται μόνο μία μικρή ποσότητα.
Το τελικό  ποσοστό των τεμαχίων στερεής γλυκόριζας στα αντίστοιχα ζαχαρωτά είναι 3-5%.
Είναι χρήσιμη για όποιον προσπαθεί  να κόψει το κάπνισμα.
Αν σας ενδιαφέρει η παρασκευή ζαχαρωτών γλυκόριζας διαβάστε περισσότερα.

Θεραπευτικό κρασί για τη δύσοσμη αναπνοή ή κρίσεις βήχα.
120 gr τριμμένη ή σε τεμάχια ρίζα γλυκόριζας ( Licorice Root)
60 gr σπόροι γλυκάνισου
60 gr σπόροι μάραθου τα οποία βυθίζουμε για δέκα ημέρες σε ένα λίτρο καλό λευκό κρασί.
Λαϊκές δοξασίες:
Αυτή η ρίζα δε γλυκαίνει μόνο το φαγητό, αλλά και τη ζωή!!
Αν μασάτε γλυκόριζα, θα ανάψει το πάθος σας αναφέρει η παράδοση. Επίσης μπορείτε να τη φέρετε επάνω σας για να προσελκύσετε την αγάπη.
Σημειώσεις: γλυκόριζα πότε με ένα -ρ-και πότε με δύο.Νέα ήθη και νέα γραμματική.
Διαλέξτε τι σας ταιριάζει. Εγώ την προτιμώ με δύο.
Πηγές και εικόνες γι'αυτό το κείμενο
http://www.theherbdepot.com/el/standard/licorice_licoriceherb_39.html
http://www.herb.gr/index.php/news/oulitida/
http://plantaardigheden.nl/
Γράψτε ένα σχόλιο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι σκέψεις σας είναι ευπρόσδεκτες.Γράψτε ένα σχόλιο.