Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013

Στο Σοβιέτ* θα τους παραλάμβαναν τα Γκουλάγκ..

Τι να κάνουμε;(πρώτος τίτλος)
Ζούμε σε μια υπέροχη χώρα με μεγάλες δυνατότητες και συγχρόνως έχουμε την τύχη  να βρισκόμαστε στην κορύφωση της τεχνολογικής  ανάπτυξης.
Γύρω μας υπάρχουν  όλα τα απαραίτητα εφόδια για να  ζήσουμε σε αφθονία και ειρήνη, αλλά δυστυχώς έχουμε εγκλωβιστεί σε ένα οικονομικό μοντέλο που λειτουργεί με μοναδικό κίνητρο το κέρδος, και μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο τις ανισότητες.
Τι να κάνουμε;
Πως πρέπει να αντιδράσουμε ;
Η κρίση που ξέσπασε τα τελευταία χρόνια άφησε άνεργους εκατοµµύρια ανθρώπους φωτίζοντας  την αλήθεια για το μέλλον της Ευρώπης.

Εξαιρετικά δυσάρεστη έκπληξη περίμενε τους Έλληνες ειδικά όσους έχασαν τη δουλειά τους πρόσφατα αλλά και τους μακροχρόνια άνεργους, γιατί ταυτόχρονα καλούνται να πληρώσουν δυσβάστακτους φόρους, έχουν αποκλειστεί  από κάθε εξαίρεση του νόμου και πιθανή βοήθεια, ακόμη και την προνοιακή.

Χα, χα,χα και αχ... Ξεκινώ να γράφω το παραπάνω κείμενο για την ανεργία  θέλοντας τελικά να καταλήξω για άλλη μια φορά στις συνεταιριστικές δομές σαν μια διέξοδο στην "ακίνητη αγορά", και ψάχνοντας στις ιστοσελίδες της ΕΕ, το αρχείο με τα υποτιθέμενα "δικαιώματα"των πολιτών, πέφτω σε ένα   pdf  με τις προγραμματικές  της θέσεις  για το 2014-20 και μένω ....
Δείτε ποιοι άλλοι λένε τα ίδια.
Η τελευταία διετία άφησε χωρίς απασχόληση εκατοµµύρια ανθρώπους φωτίζοντας  τη στιγµή της αλήθειας για την Ευρώπη.
Είναι φανερό πως η Ευρώπη βρίσκεται σε φάση µετασχηµατισµού.
Η κρίση εξουδετέρωσε πολλά χρόνια οικονοµικής και κοινωνικής προόδου και έφερε στην
επιφάνεια τις διαρθρωτικές αδυναµίες της οικονοµίας της. Έφερε επίσης στο φως ορισµένες
θεµελιώδεις αλήθειες όσον αφορά τις προκλήσεις που αντιµετωπίζει η παγκόσµια οικονοµία.
 Ο τρόπος µε τον οποίο θα αποκριθεί η Ευρώπη θα είναι καθοριστικός για το µέλλον µας.
Η κρίση είναι ένα  εγερτήριο κάλεσµα. Είναι η στιγµή όπου πρέπει να συνειδητοποιήσουμε
ότι το να συνεχίσουµε «όπως ξέραμε» θα µας καταδικάσει σε προοδευτική παρακµή, θα µας φέρει σε δεύτερη µοίρα.  Είναι η ώρα να επιδείξουµε τόλµη και φιλοδοξία.
Οι εμβληματικές πρωτοβουλίες που παρουσιάζονται στο παρόν έγγραφο δείχνουν τον τρόπο με τον οποίο η ΕΕ μπορεί να συνεισφέρει καθοριστικά στην όλη διαδικασία.
José Manuel BARROSO
Ολόκληρο το κείμενο εδώ: http://www.espa.gr/elibrary/%CE%95%CE%95_2020.pdf
Μην βαριέστε, δείτε το όλο έχει ενδιαφέρον(ειδικά οι πρωτοβουλίες!!).
Πρόχειρες διαπιστώσεις:
α)κάποιοι με αντιγράφουν,β)εγώ τους αντιγράφω,γ)κάνουμε τις ίδιες διαπιστώσεις.
Η πολιτική τους είναι τόσο αποτελεσματική,ώστε(....προσθέστε)
Και τι να κάνουμε;
Ακόμη κι αν "απλά" διαφωνείτε, στείλτε τους το μήνυμά σας.
Eπικοινωνήστε με την ΕΕ
Τηλεφωνήστε  δωρεάν στον αριθμό 00800 67 89 10 11
Στείλτε  τις ερωτήσεις σας ηλεκτρονικά
http://europa.eu/contact/index_el.htm
Η παραδοχή της ήττας 
Όταν οι ίδιοι παραδέχονται πως:
α)Η κρίση εξουδετέρωσε την πρόσφατη πρόοδο
β)Οι διαρθρωτικές αδυναµίες της Ευρώπης αποκαλύφθηκαν,και άλλα πολλά,είναι η στιγμή να ακούσουν από τον καθένα προσωπικά τι αλλαγές έφερε η ανικανότητά τους στη δική του ζωή.
Και,
Όταν για τις αποτυχίες τους αυτοί μπορούν να επικαλούνται την "παγκόσμια"οικονομική κρίση, γιατί όχι και ο απλός πολίτης;
Και γιατί δεν παραιτούνται;
 Είναι φανερό πως ήρθε η στιγμή να πάρουμε τις ευθύνες μας και τις αποφάσεις μας ως πολίτες .
 Τα πολλά λόγια περιττεύουν.
Ποιος βρίσκει νόμιμες ή κανονικές τις παρακάτω εξελίξεις;
ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ Δεκεμβρίου 19, 2013
Τέλος στην επιστροφή φόρου - Συμψηφισμός οφειλών και για μη ληξιπρόθεσμα χρέη
Κατασχέσεις ακινήτων για χρέη με μια απλή ατομική ειδοποίηση
Σε 3 δόσεις ο φόρος εισοδήματος
Τι αλλάζει για τους φόρους στο Χρηματιστήριο
HOL: Απέλυσαν «όλο» το τηλεφωνικό κέντρο
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26510&subid=2&pubid=113188439

Πως θα μας σώσουν αυτοί μας κατέστρεψαν;
Επειδή με νουθεσίες,(όπως γράφει ένας αναγνώστης) δεν φέρνεις τους αδελφούς Ντάλτον στον ίσιο δρόμο...
Δείτε πως αντέδρασε ένας τολμηρός πολίτης
Πλήρωσε τέλη κυκλοφορίας μόνο 1 ευρώ!
Πέμπτη, 19 Δεκεμβρίου 2013
Οι λόγοι που αναφέρει στην επιστολή του προς την ΔΟΥ Καρπενησίου εδώ:
http://prassia-eyrytanias.blogspot.gr/2013/12/1.html#ixzz2nwoljLZJ

Ακόμη και οι δημοσιογράφοι μιλούν πλέον για παράνοια προχειρότητα και ανικανότητα..
Διαβάστε:

Οι τρελοί και οι φοβισμένοι
Γράφει ο Θανάσης  Τσεκούρας  στο Έθνος στις 16/12/2013

Με τη σχεδόν ειλημμένη απόφαση της ΕΕ να συμμετάσχουν και οι καταθέτες στη διάσωση των τραπεζών με υποχρεωτικό «κούρεμα» αναδεικνύεται μια νέα διαχωριστική γραμμή στην
Ευρώπη. Από τη μια οι τρελοί και από την άλλη οι φοβισμένοι. Στο στρατόπεδο της τρέλας πρωταγωνιστούν οι Γερμανοί, μαζί με ορισμένους συνοδοιπόρους όπως ο Γάλλος
Επίτροπος Μπαρνιέ, ο οποίος πανηγυρίζει γιατί «σώζονται» οι «μικροκαταθέτες». Αρα, ένας καταθέτης με 120.000 ευρώ, όσο δηλαδή ένα καλό εφάπαξ και οι κόποι μιας καλοπληρωμένης δουλειάς, μπορεί να θεωρείται ένας «μικρός Σόρος», η αποταμίευσή του επενδυτική επιλογή, άρα
στον Καιάδα.
Δεν ξέρω από πού βγήκαν αυτά τα τέρατα, αυτές οι λογικές που, ενδεδυμένες τον μανδύα της οικονομικής σοφίας, κυριαρχούν σήμερα στη «σκοτεινή ήπειρο» της Ευρώπης. Θα τις χαρακτήριζα ανεπιφύλακτα μεσαιωνικές, προ-καπιταλιστικές, βγαλμένες από τα σκοτάδια του 18ου
αιώνα, από εποχές «προτραπεζικές». Γιατί η καταστατική αρχή του τραπεζικού συστήματος είναι η «πίστη», η εμπιστοσύνη δηλαδή στην ασφάλεια των καταθέσεων και της
αποταμίευσης των πολιτών.
Δεν είναι τυχαίο ότι στις ΗΠΑ, μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, ενώ ξεκίνησε ένας τραπεζικός Αρμαγεδδών, κολοσσοί με ιστορία αιώνων εξαφανίσθηκαν, η «κόκκινη γραμμή» δεν παραβιάσθηκε. Δεν χάθηκε ούτε ένα δολάριο από τις καταθέσεις των πολιτών. Η ίδια «κόκκινη γραμμή» έγινε απολύτως σεβαστή και στη δεκαετία του '90, στη σοβαρή κρίση των σουηδικών τραπεζών.
Αλλά το πρωταρχικό παράδειγμα προέρχεται από το μεγάλο κραχ του 1929. Τρία χρόνια μετά, στα «απόνερα» του κραχ, με απόφαση του Ρούσβελτ οι τράπεζες έκλεισαν για έναν μήνα.
Το αμερικανικό δημόσιο εγγυήθηκε όλες τις καταθέσεις και ξανάνοιξαν με ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο. Μια εμπορική τράπεζα που δέχεται καταθέσεις δεν μπορεί να «ρισκάρει» σε επενδυτικές επιλογές και μια επενδυτική τράπεζα δεν δέχεται καταθέσεις. Τόσο απλά ρυθμίστηκαν τα πράγματα με τον περιβόητο «νόμο Glass-Steagall». Αυτή η απλή ρύθμιση βοήθησε το παγκόσμιο οικονομικό και τραπεζικό σύστημα για 70 χρόνια.
«Δυστυχώς» ο Ρούσβελτ δεν είχε την «τύχη» να συνομιλεί με «τραστ εγκεφάλων» όπως ο Μπαρνιέ, ο Σόιμπλε, η Μέρκελ και οι υπόλοιποι αστέρες της τρέχουσας οικονομικής τρέλας.
Γι' αυτό δεν διανοήθηκε να «κουρέψει» τις καταθέσεις των Αμερικανών πολιτών, να τους τιμωρήσει για τις τραπεζικές «φούσκες» της εποχής. Προτίμησε τη θεσμική ρύθμιση, αντί για τις «τρίχες». Και τις τρέλες...
Ομως οι τρελοί της σημερινής Ευρώπης έχουν έναν παντοδύναμο σύμμαχο. Τον πόλο των φοβισμένων. Οι ελίτ του Νότου είναι υποταγμένες στη γερμανική κυριαρχία, ενώ οι μοντέρνες ελίτ του Βορρά εξαιρετικά ανίσχυρες. Γι' αυτόν τον λόγο οι απόγονοι του «πρωσικού απολυταρχισμού», οι «Βαυαροί χωροφυλάκοι», κυβερνούν την Ευρώπη.
Και τη μετατρέπουν πάλι σε μια «σκοτεινή ήπειρο».

Και,
*Στο Σοβιέτ θα τους παραλάμβαναν τα Γκουλάγκ
Του Γιώργου Κράλογλου
Στο πραγματικό σοβιέτ είναι αποδεδειγμένο ότι δεν θα ανέχονταν τέτοιας μορφής διαφθορά όπως αυτή που προετοιμάζει το υπουργείο Οικονομικών με τα ανείσπρακτα ενοίκια. Άφησαν ακάλυπτο νομοθετικά το δικαίωμα των ιδιοκτητών να εκχωρούν στο δημόσιο τα ανείσπρακτα ενοίκια, ανοίγοντας έτσι δρόμο για ένα νέο «μαγαζί παζαριού» εφορίας και φορολογούμενου.
*Γκούλαγκ τα στρατόπεδα  θανάτου στην πρώην σοβιετική ένωση. 
Το ερώτημα τι να κάνουμε; θα έχει συνέχεια,
αλλά να κλείσουμε αναδημοσιεύοντας αυτή την είδηση
Χιονίζει…  θέσεις εργασίας στο "ευρύ" δημόσιο

19/12/2013
Προσοχή: κάποιες προκηρύξεις έληξαν σήμερα.....
http://www.capital.gr/gmessages/showTopic.asp?id=4128470

2 σχόλια:

  1. χρόνια πολλά με υγεία

    οι εκλογές για τα σοβιέτ πότε γίνονται.... θέλω να κατέβω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλές γιορτές επίσης akrat .Τα σοβιέτ μας τελείωσαν εσύ που θες να πας;και ο συνδικαλισμός μας τελείωσε επίσης, αλλά οι δήμοι δεν σου κάνουν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Οι σκέψεις σας είναι ευπρόσδεκτες.Γράψτε ένα σχόλιο.