Ένα κομμάτι του Χριστού, ένα της Παναγίας, ένα του σπιτιού, ένα της Καμπότζης…

250 γρ. βούτυρο 125 γρ. αμύγδαλο αποφλοιωμένο 250 γρ. ζάχαρη … 
Δεν συνεχίζω με τα υλικά της βασιλόπιτας που ετοιμάζομαι να παρασκευάσω για το 2014.
Φέτος το αρνούμαι. Απαριθμώντας τα, έφτασα στο βασικότερο των υλικών – τη ζάχαρη.
Που καλλιεργείται η μεγαλύτερη ποσότητα ζάχαρης που φτάνει στην ευρωπαϊκή αγορά, στη χώρα μας και, ως εκ τούτου, στο πιάτο μας; Στην Καμπότζη – τη δεινοπαθούσα χώρα της Ασίας, στην οποία οι βασικές καλλιέργειες ΗΤΑΝ αυτές της ζάχαρης και του ρυζιού.

Μα, γιατί «ήταν» θα αναρωτιέστε, ενδεχομένως. Έσπευσαν μια σειρά από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις(*) να μας το γνωστοποιήσουν, λίγες ημέρες πριν την εορταστική περίοδο.

Στην Καμπότζη καταπατήθηκαν τους τελευταίους μήνες 110.000 στρέμματα φυτειών. Οι εταιρίες ζάχαρης οικειοποιήθηκαν, με το «έτσι θέλω», τη γη χιλιάδων αγροτών. 

Είναι, μάλιστα, ενδεικτικό ότι όσοι από αυτούς επιχείρησαν να αντιδράσουν αντιμετώπισαν τη βία, μάλιστα και με τη χρήση όπλων, από τους εκεί «Άγιους Βασίληδες», ήτοι τις ομάδες καταστολής.

«Μας πυροβολούσαν λες και βρισκόμαστε σε πόλεμο!» αναφέρει ενδεικτικά στη μαρτυρία του ο αγρότης Tieng Kao, ο οποίος είδε τις επιθέσεις. «Μας σημάδευαν με τα όπλα τους 
ενώ κοιτούσαμε τις μπουλντόζες που διέλυαν τη γη μας. 
Παρόλα αυτά εγώ προσπάθησα να φτάσω στο χωράφι μου και με πυροβόλησαν», εξηγεί αντίστοιχα η Pet Nim, από την περιοχή του Koh Kong.

Για όσους, δε, απορούν πως εμπλέκεται η Ευρώπη στα τεκταινόμενα στην Καμπότζη, υπενθυμίζεται ότι προ 12ετίας, η πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ονόματι “Everything but arms” κατήργησε όλους δασμούς και ποσοστώσεις σε προϊόντα εισαγωγής προερχόμενα από τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες.

Ωστόσο, έκτοτε, τα εν λόγω προνόμια έδωσαν το γιγάντιο οικονομικό κίνητρο σε πολυεθνικές εταιρίες ζάχαρης να εγκατασταθούν και να ξεκινήσουν παραγωγή μεγάλης κλίμακας στη χώρα. Έτσι, με την ανοχή -ή τη συνενοχή της τοπικής κυβέρνησης- διώχνουν χιλιάδες ανθρώπους από την ίδια τους τη γη, η οποία έως τότε κάλυπτε τις ανάγκες τους τροφή - και μόνο [Η οποιαδήποτε αναφορά σε υγειονομική περίθαλψη, εκπαίδευση κλπ θα ακουγόταν το λιγότερο ειρωνική...]. 

Εκεί, οι πολυεθνικές καλλιεργούν ζαχαροκάλαμα και στη συνέχεια εξάγουν τη ζάχαρη στις Ευρωπαϊκές χώρες.

Με αυτά τα δεδομένα, ΜΚΟ με πρωτοστατούντες τις ActionAid, Oxfam, Equitable Cambodia αλλά και διεθνούς εμβέλειας ΜΜΕ όπως ο Guardian και ο Economist μας καλούν, πριν παρασκευάσουμε φέτος τη δική μας βασιλόπιτα, να συνυπογράψουμε την επιστολή που γνωστοποιεί τα γεγονότα και καλεί τον Επίτροπο Εμπορίου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να κινηθεί σχετικά…

Αντί των καθιερωμένων ευχών για καλή χρονιά και τα καθέκαστα, θέλω να απευθύνω μια συνοδευτική της παραπάνω, δεύτερη επείγουσα έκκληση:
Συμβολικά, φέτος, κόβοντας την πίτα, ας κόψουμε ένα κομμάτι του Χριστού, ένα της Παναγίας, ένα του σπιτιού, μα και ένα κομμάτι της Καμπότζης, ευχόμενοι για πιο δίκαιο νέο έτος εκεί…

Η αλληλεγγύη προς την δοκιμαζόμενη χώρα ίσως μας δώσει, τουλάχιστον, δύναμη να αντιμετωπίσουμε τους δικούς μας δυνάστες.

Δείξε την αλληλεγγύη σου. 
Στείλε τώρα την επιστολή σου στον Επίτροπο Εμπορίου !
Εδώ:http://www.actionaid.gr/cambodia
Αναδημοσίευση κειμένου από:http://www.aixmi.gr/index.php/enakommati-cambodia
Όσο για τη Βασιλόπιτα, εδώ έχει μαζεμένες του κόσμου τις συνταγές για να διαλέξουμε.

(*)Δεν έχουμε μεγάλη εμπιστοσύνη  στις προθέσεις  των περισσοτέρων  ΜΚΟ  και δεν μας βρίσκουν πάντα σύμφωνες οι δράσεις τους, αλλά  το θέμα που θίγει το δημοσίευμα  σχετίζεται με τις εμπορικές συμφωνίες  της Ευρώπης  με τις χώρες ΑΚΕ και τους θεσμούς που  συγκάλυψαν την αποικιοκρατία όπως γράφαμε πριν λίγο καιρό εδώ:

http://amazonsday.blogspot.gr/2013/12/blog-post.html (Οι συμφωνίες ΑΚΕ-ΕΕ)

Είναι άλλη μια επιβεβαίωση πως αυτοί που ωφελούνται από αυτές τις συμφωνίες, δεν είναι τελικά οι αγρότες.