Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

Εναλλακτικοί τρόποι διαχείρισης της καθημερινής ζωής.

Σήμερα θέλω να σας παρουσιάσω κάποιους ανθρώπους από μακρινά μέρη που πειραματίζονται τα τελευταία χρόνια με διαφορετικούς τρόπους ζωής. Είναι άνθρωποι που σε γενικές γραμμές αναζήτησαν ένα αντίδοτο στον ξέφρενο τρόπο ανάπτυξης και άρχισαν να εξερευνούν  εναλλακτικές λύσεις διαχείρισης των αναγκών τους, δίνοντας ο καθένας με τον τρόπο του έναν αγώνα  για την αυτάρκεια. Οι νέοι κόσμοι αναδύονται όταν τα παλιά πρότυπα  έχουν πλέον διαλυθεί, και οι άνθρωποι που μπήκαν  νωρίς σε αυτές τις περιπέτειες  είναι για όλους εμάς "οι ιχνηλάτες". 
Πολύτιμη η παρουσία τους, όχι γιατί στη χώρα μας στερούμαστε από παρόμοιες δράσεις, αλλά γιατί η εμπειρία τους συμπληρώνει τα κομμάτια της παγκόσμιας παράδοσης.
Σχετικά με το πρασίνισμα του Gavin
Αυτός ο άνθρωπος (ο Gavin Webber)από την Αυστραλία  είχε μια " Θεοφάνεια"  παρακολουθώντας  ένα ντοκιμαντέρ για τη φύση και το κλίμα.
Ήταν ο αντίκτυπος  του ντοκιμαντέρ μέσα του που τον έσπρωξε να αρχίσει να ζει  με  πιο φυσικό τρόπο. Από τότε  προσπαθεί να  μειώσει την κατανάλωση, οδηγεί ένα υβριδικό αυτοκίνητο, μεγαλώνει με φυσικό τρόπο τα φυτά του στο  λαχανόκηπο που διατηρεί, φτιάχνει  κομπόστ, μαζεύει το νερό της βροχής,  μεγαλώνει  κοτόπουλα, κάνει τυριά και σαπούνι, και ότι άλλο προστάζουν οι περιστάσεις . Όλες του τις προσπάθειες τις μοιράστηκε απλόχερα μέσα από κείμενα και φωτογραφίες με τους αναγνώστες του. Αν ανατρέξει κανείς στα γραπτά του θα βρει λεπτομέρειες με τις αγωνίες και τις επιτυχίες του, τα αποτελέσματα των προσπαθειών του, και τις δυσκολίες που βίωσε αναγκασμένος να ζει μια διπλή ζωή.
Από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή σαν άνθρωπος της πόλης,και το Σαββατοκύριακο σαν αγρότης. Το βιβλίο του  «Το πρασίνισμα του Gavin» είναι η ιστορία με τις εμπειρίες του πρώτου χρόνου των αλλαγών στη ζωή του.

Εδώ  όλα τα βιβλία του
Μια ακόμη απόπειρα για απλή ζωή στην άκρη της Αυστραλίας.

Η  Τάνια (Δωροθέα MacKellar)  ζει  σε ένα αγρόκτημα 2,5 στρεμμάτων  στην άκρη της αυστραλιανής ερήμου όπου υπάρχει πολλή ξηρασία και λίγη βροχή.

Απολαμβάνει τα απλά πράγματα της ζωής στο  αγρόκτημα που ζει με τους δικούς της, και μοιράζεται μαζί μας τις εμπειρίες της.http://outbacktania.blogspot.com.au/
Down to Earth Blog 

Κάτω στη Γη ξανά, και η απλότητα θα σας ελευθερώσει γράφει η Rhonda.
Μας προσκαλεί στο φόρουμ Down to Earth  μια φιλική διαδικτυακή κοινότητα  ανθρώπων που επιλέγουν ή προσπαθούν, να ζήσουν απλά. Η Rhonda μας χαρίζει την πείρα της, ενθαρρύνει όσους έχουν απορίες να επικοινωνούν και να σχολιάζουν τις ιδέες της, και αγαπά να απαντάει σε όλους. Η ίδια απολαμβάνει την απλότητα που θεωρεί ότι της έδωσε πίσω την αξία  της ζωής.

Οι δημοσιεύσεις της  για την κηπουρική, την κονσερβοποίηση, την εκτροφή ζώων,το ράψιμο και την αξιοποίηση των φθαρμένων ρούχων,το πλέξιμο και το ψωμί, αλλά και "κόλπα" που έχουμε πια ξεχάσει, είναι ένας θησαυρός. Και αυτή τα ανασύρει σαν κειμήλια από το χρονοντούλαπο και τα μοιράζεται απλόχερα με τον κόσμο. Η αξία  της δουλειάς της είχε την τύχη να  αναγνωριστεί, και το ιστολόγιό της, το down---to---earth  έχει αρχειοθετηθεί στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστραλίας



Το Λέβητες και καζάνια είναι ένα blog για τα τρόφιμα, τα βότανα, τα ταξίδια και τη μαγεία. Όχι τη μαγεία του  Χάρι Πότερ  ή τη μαγεία Wiccan, αλλά την παλιά καλή καθημερινή  μαγεία της ζωής. Αυτήν που αισθάνεσαι όταν  μυρίζεις  σε ένα ζεστό φλιτζάνι τσάι ένα  κλωνάρι δεντρολίβανου και μερικά ροδοπέταλα  ένα βροχερό απόγευμα.
Η Rebecca είναι ένα κορίτσι από τη Σκωτία που ζει στην άγρια φύση του Λος Άντζελες. Διατηρεί μια μικρή επιχείρηση και περνά τον ελεύθερο  χρόνο της μαγειρεύοντας και ζωγραφίζοντας,συλλέγει  και γράφει για τα βότανα, μοιράζεται με τους αναγνώστες της τις συνταγές που φτιάχνει από τα τοπικά αυτοφυή προϊόντα, και αναζητά με πείσμα τους παλιούς δρόμους θεραπείας.
Δείτε τι δημιουργεί
Μια συγκομιδή μέσα στη νύχτα
Η Julie ζει με τον άντρα και τις κόρες τους στη Νέα Νότια Ουαλία της Αυστραλίας. Στο ηλεκτρονικό περιοδικό που διατηρούσε μέχρι πρόσφατα, περιγράφει τις  προσπάθειες που έκαναν ώστε να ζήσουν με πιο απλό τρόπο στα προάστια της πόλης τους.
Γράφει:"καθώς κοιτάζω γύρω από το σπίτι μου βλέπω ότι δεν έχω ζήσει αρκετά διαφορετικά". Έχω ηλεκτρικό ρεύμα, τρεχούμενο νερό, ηλεκτρικές συσκευές που  κάνουν την εργάσιμη μέρα μου πιο εύκολη, υπολογιστές που μου επιτρέπουν να συμμετέχω  στο παγκόσμιο διαδίκτυο, ένα αυτοκίνητο να με πηγαίνει από το σημείο Α στο σημείο Β, μια πισίνα στην πίσω αυλή μου και διαφορετικού στυλ ρούχα κρέμονται στην ντουλάπα μου. Είναι τα πράγματα που νομίζουμε ότι είναι απαραίτητα για να ζήσουμε στον τόπο μας. 
Είμαι ευγνώμων για όλα αυτά, αλλά αναρωτιέμαι πως θα αντιμετώπιζα -εμείς και  όλοι- την έλλειψή τους. Εδώ γράφει για τον αμάραντο.

Η Linn  είναι μια πολύτεκνη μαμά που ζει πλέον στα προάστια  προσπαθώντας να ζήσει μια πιο "πράσινη" ζωή.

Κάνει το ψωμί της οικογένειας σε ξυλόσομπα, μαγειρεύει με ότι της δίνει ο κήπος της και αυτό το βιώνει σαν μια περιπέτεια. Πλέκει και ράβει, μεγαλώνει λαχανικά και κάποια φρούτα, εκτρέφει κοτόπουλα, φτιάχνει σαπούνι και άλλα φυσικά προϊόντα καθαρισμού.
 Γράφει γι' αυτές τις εμπειρίες και προσπαθεί  να γίνει πιο αποτελεσματική κηπουρός. 
Όλα αυτά τα καθημερινά πράγματα τα μοιράζεται με τους αναγνώστες της εδώ:http://all--in--the--family.blogspot.gr/
Πώς να κάνετε μια αυτοσχέδια λάμπα που θα καίει λάδι.

Χρειάζεστε έναν εναλλακτικό φωτισμό για τις καταστάσεις έκτακτης ανάγκης; Με αυτό τον απλό τρόπο μπορείτε να κάνετε μια λάμπα λαδιού  χρησιμοποιώντας κοινά υλικά που βρίσκονται σε κάθε σπίτι. Τα απαραίτητα  είναι: ένα μικρό γυάλινο βάζο με καπάκι που να ταιριάζει σωστά, μια μικρή λωρίδα από βαμβάκι ή λινό πανί, μια μικρή ποσότητα λαδιού και νερού, και ένα πιάτο για να  καθίσετε τη λάμπα.
Αυτή είναι μια δυνατή λάμπα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για φωτισμό σε έκτακτες ανάγκες,και να αντικαταστήσει τα κεριά παραφίνης τα οποία αν τα χρειάζεστε συχνά, κοστίζουν πολύ. Δεν μοιάζει σημαντικό, είναι απλώς άλλο ένα μικρό βήμα προς μια καλύτερη ζωή και χρησιμεύει για να μας θυμίζει ότι δεν χρειάζεται να αγοράζουμε κάθε πράγμα που χρειαζόμαστε. 
Διαβάστε περισσότερα εδώ.
Και ω του θαύματος, την ίδια μέρα που διάλεγα φωτογραφίες για την ανάρτηση, μετά την καταρρακτώδη βροχή και τη βλάβη που προκάλεσε στην κολώνα της ΔΕΗ του σπιτιού μας, χρειάστηκα ένα τέτοιο φωτιστικό, αλλά δυστυχώς δεν  είχα προλάβει να το φτιάξω. Έτσι κατέληξα να φωτίσω το χώρο με αυτό μέχρι να αποκατασταθεί η βλάβη.

Συνεχίζεται.

2 σχόλια:

  1. θα το διαβάσω αύριο ωραίο το μπλογκ σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλέ μας akrat αργήσαμε να σου απαντήσουμε,αλλά έστω και καθυστερημένα καλώς σε βρήκαμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Οι σκέψεις σας είναι ευπρόσδεκτες.Γράψτε ένα σχόλιο.