«Διατηρείτε την Αθήνα καθαρή. Πετάτε τα σκουπίδια σας στον Πειραιά»

Τέταρτο μέρος
Ο τίτλος είναι από τα συνθήματα στους τοίχους, (από τοίχο στο Μεταξουργείο) πολύ σχετικό με τη νοοτροπία που κυριαρχεί στην Ελληνική κοινωνία και εκφράζει με έναν άλλο τρόπο μια θυμοσοφία.... του δρόμου"μακριά από εμάς κι’ όπου θέλει ας είναι"

Λίμνη Κουμουνδούρου, Σκαραμαγκάς . 2009

 Μετά τη φωτιά

Ασπρόπυργος- Χωματερή

Σήμερα, όποιος περπατήσει στις απόμερες γωνιές αυτής της πόλης δεν θα δυσκολευτεί να καταλάβει πόσο εύκολα μπορούν οι άνθρωποι να αφανίσουν ποταμούς, βουνά, λίμνες και δάση, και τελικά τις ζωές των άλλων.

conteiners,βυθισμένα σκάφη και σκουπίδια μαζί.

Σκαραμαγκάς 2009

Το Λιμάνι του Σκαραμαγκά το σούρουπο

Η προσπάθειά μας να κατανοήσουμε το τι συμβαίνει στον Σκαραμαγκά στηρίχτηκε σε ό,τι έχει δημοσιευτεί κατά καιρούς σε εφημερίδες, περιοδικά και ενημερωτικά sites. 
Επίσης σε sites διαφόρων υπηρεσιών του δημοσίου, σε δημόσιες δηλώσεις, συνεντεύξεις ή αναφορές αρμοδίων. Ιδιαιτέρως κατατοπιστικός ήταν ο τοπικός τύπος καθώς και τα έντυπα και τα sites των δημοτικών παρατάξεων και συλλογικοτήτων της περιοχής μας. 
Τέλος, αξιοποιούμε τη ζωντανή μας πείρα.
 Πιθανόν κάποιος να εντοπίσει ανακρίβειες ή λάθη εκτίμησης στη σύντομη ενημερωτική έκθεση που ακολουθεί.
 Όμως ελπίζουμε ότι ακόμη και μ’ αυτά, που άλλωστε είναι αιτία διαλόγου, συμβάλλουμε στην ευαισθητοποίηση όλων μας και στην απόκτηση μιας συνολικής θεώρησης από τους πολίτες της περιοχής μας.

1. Μικρό ιστορικό. Τι και σε ποιόν ανήκει.
Από το 1937 μικρός χώρος στον Σκαραμαγκά οριοθετείται με σκοπό να

χρησιμοποιηθεί από το Βασιλικό (τότε) Ναυτικό για την κατασκευή και τη συντήρηση πλοίων του.Το 1956 ο χώρος αυτός αγοράζεται από τον Νιάρχο. 
Επίσης μέχρι το 1957 στην ιδιοκτησία του Νιάρχου περιέρχονται με αναγκαστικές απαλλοτριώσεις α) παραπλήσιες δημόσιες εκτάσεις, β) οικόπεδα ιδιοκτητών. Από το 1960 ως το 1974 114 θαλάσσια στρέμματα- η παλιά ωραία παραλία του Σκαραμαγκά- μετατρέπονται, με προσχώσεις και μπαζώματα, σε γη που ποτέ δεν πληρώθηκε στο Δημόσιο και που μέχρι σήμερα χρησιμοποιείται από τους εκάστοτε επιχειρηματίες (κράτος ή ιδιώτες).
 Ο Νιάρχος διατηρεί την ιδιοκτησία και την εκμετάλλευση των χώρων αυτών μέχρι το 1985. Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’70, λόγω του διεθνούς ανταγωνισμού τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά αντιμετωπίζουν κρίση και, κατά την πάγια τακτική που και σήμερα, σε συνθήκες γενικευμένης οικονομικής κρίσης, βλέπουμε, η ιδιωτική χασούρα φορτώνεται στις πλάτες της κοινωνίας, ήτοι η επιχείρηση στο σύνολό της αγοράζεται από το δημόσιο. Τη διαχείριση αναλαμβάνει αρχικά η ΕΤΒΑ, και στη συνέχεια η Τράπεζα Πειραιώς.

Το 2002 αγοράζεται από τη γερμανική εταιρεία HDW (που αργότερα, το 2004, συγχωνεύτηκε με την Thyssen Krupp) η επιχείρηση ‘Ναυπηγεία Σκαραμαγκά Α.Ε.’.
Δύο είναι τα σημαντικά εδώ: α) δεν αγοράστηκε και η γη. 
Αυτή βάσει σύμβασης παραχωρήθηκε για χρήση στη γερμανική εταιρεία. 
Άρα εξακολουθεί να ανήκει στο δημόσιο, συγκεκριμένα στην ΚΕΔ (Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου)
 και β) Η παραχώρηση έγινε για ναυπηγοεπισκευαστικές εργασίες μόνο, ενώ νεότερη σύμβαση επιτρέπει και τη χρήση για παραγωγή τροχαίου υλικού (βαγόνια τραίνων)δείτε το όλο: http://www.scribd.com/doc/9778030/-

Πέραμα, θυμάσαι;

Αναδημοσιεύουμε από το: http://peramatarisperama.blogspot.com/2010/02/blog-post.html(ένα ιστολόγιο που δεν υπάρχει πια).

Δεν φαίνεται ποιος είναι υπεύθυνος γι'αυτή την αφίσα,αλλά μερικοί από εμάς μεγαλώσαμε μαθαίνοντας να κολυμπάμε σ'αυτές τις θάλασσες.

Μέχρι τη δεκαετία του '70 όλοι μας απολαμβάναμε τη θάλασσα στις ακτές του Περάματος κάτω από τα πεύκα...
Από τότε, Ο.Λ.Π.και εργολάβοι λεηλατούν ασταμάτητα και τα κατέχουν όλα. 
Οι ακτές ξεπουλήθηκαν από ΟΛΕΣ τις δημοτικές αρχές. 
Δεν ξεπουλήθηκαν όμως τα όνειρα μας. Να πάρουμε πίσω αυτά που μας ανήκουν. 
Δεν υποχωρούμε ούτε υποτάσσουμε τα όνειρα μας στην απληστία του κεφαλαίου. 
ΔΕΝ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΜΑΣΤΕ- ΔΕΝ ΠΑΖΑΡΕΥΟΥΜΕ -ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΕΛΟΣ -ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.

Να ξέρω τέλος πάντων γιατί πεθαίνω!

Κερατσίνι, ιχθυόσκαλα, και  δίπλα η ΑΗΣ Αγίου Γεωργίου. Ξεκίνημα του 2009 και το θερμοηλεκτρικό αυτό εργοστάσιο συνεχίζει και λειτουργεί . και . λειτουργεί . . .  

νέφος

Φωτιά και πάλι

Την ίδια στιγμή που εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν αβοήθητοι, πεινασμένοι, ή από αρρώστιες ξεχασμένες πια στη Δύση, εμείς οι "πολιτισμένοι" πεθαίνουμε από  αρρώστιες της αφθονίας και της απληστίας, μητέρας όλων των κακών. 
Οι κανόνες που θεσπίστηκαν κατά την περίοδο της βιομηχανικής ανάπτυξης, 200 χρόνια πριν, μας έφτασαν στα σημερινά αδιέξοδα της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και της καθημερινής ζωής.
Επί 20 έτη (από το 1979 έως το 1999), ο ΧΑΔΑ Σχιστού δεχόταν-εκτός των άλλων- τα ραδιενεργά απόβλητα του εργοστασίου Φωσφορικών Λιπασμάτων της Δραπετσώνας στη θέση Λακκώματα.
Εκτιμάται ότι στην εν λόγω χωματερή έχουν καταλήξει περισσότεροι από 10 εκατομμύρια τόνοι φωσφογύψου (καλύπτουν έκταση 125 στρεμμάτων), του ορυκτού υλικού σε μορφή σκόνης, το οποίο έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ράδιο (Ra-226). 
Επιπλέον εκτιμάται ότι στη χωματερή αυτή έχουν βρει «στέγη» 2 εκατ. τόνοι αδρανών και ογκωδών στερεών αποβλήτων και 1 εκατ. τόνοι αστικών στερεών αποβλήτων,κ.α)
Πυρκαγιές: Σύμφωνα με τα καταγεγραμμένα στοιχεία από το έτος 1985 έως το έτος 2000 μόνο στην περιοχή του Ποικίλου εκδηλώθηκαν 74 πυρκαγιές, από τις οποίες οι περισσότερες στα όρια του δάσους με τον αστικό ιστό. 
Μη αποκατάσταση ΧΑΔΑ Σχιστού: Παρ’ όλο που η χωματερή σταμάτησενα λειτουργεί το 2003 και το 2004 ξεκίνησαν τα έργα αποκατάστασής της, από τα 125 στρέμματα που έχουν καλυφθεί με φωσφογύψο έχουν εξυγιανθεί με χρηματοδότηση του ΥΠΕΧΩΔΕ μόνο 50 στρέμματα ενώ υπολείπεται η αποκατάσταση 75 στρεμμάτων. 
Επειδή ο φωσφογύψος δεν μπορεί να απομακρυνθεί, το ραδιενεργό υλικό καλύφθηκε με ειδικές μεμβράνες και στη συνέχεια επιστρώθηκε με χώμα. Τα απόβλητα αυτά παρουσιάζουν αυξημένη φυσική ραδιενέργεια, λόγω του ότι ο φωσφογύψος συγκεντρώνει υψηλά ποσοστά Ραδίου-226 (Ra-226). 
Σύμφωνα με την «Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας» (ΕΕΑΕ), που διενήργησε δειγματοληπτικούς ελέγχους, οι συγκεντρώσεις Ra-226 στις εναποθέσεις φωσφογύψου είναι αυξημένες και κυμαίνονται από 580 έως 1180 Bq/kg, ενώ οι τυπικές συγκεντρώσεις στα ελληνικά εδάφη κυμαίνονται από 15 έως 100 Bq/kg. 
Διαβάστε όλη την έκθεση εδώ :http://www.scribd.com/doc/34831997

ΕΡΓΟΣΕ (ΚΛΙΚ)
 

(Και οι προβληματισμοί από τη δεκαετία του 50 επιστρέφουν)
Αν η τεχνολογία αφεθεί ν' ακολουθήσει τη δική της λογική, τότε μπορεί να καταλήξει  σε μια καρκινωματική απόφυση που θα θέσει σε κίνδυνο το συγκροτημένο σύστημα του ανθρώπου και της κοινωνικής ζωής.

Περίπατος στο ...χρόνο(1)

Το όρος Αιγάλεω βρίσκεται στα δυτικά του λεκανοπεδίου της Αττικής και το χωρίζει από το Θριάσιο Πεδίο. "Αιγάλεων όρος" το αναφέρουν ο Ηρόδοτος και ο Θουκιδίδης. 
Εκτείνεται από το Πέραμα ως το Καματερό. Τα διάφορα τμήματα του βουνού ονομάζονται από το νότο προς το βορρά: Σκαραμαγκάς, Κορυδαλλός, βουνό Δαφνίου, Ποικίλο. 
Το ύψος του είναι 468 μ. Τα πετρώματά του είναι κυρίως ασβεστολιθικά και έχει έδαφος πετρώδες με λίγα λιβαδάκια ανάμεσα στις βραχώδεις περιοχές. Από άλλες περιοχές βλάστησης έχουμε φρυγανότοπους, θαμνότοπους και λίγα μικρά δάση από πεύκα, χαρουπιές, κυπαρίσια, αγριελιές κ.ά. από δεντροφυτεύσεις των τελευταίων δεκαετιών. Προς τα δυτικά, στους πρόποδες του όρους υπάρχει η μικρή λίμνη Κουμουνδούρου που είναι περιφραγμένη και φιλοξενεί πλήθος υδρόβιων φυτών, ζώων και πτηνών. 
Διάσπαρτες στο όρος είναι πολλές μικρές σπηλιές, ξερές λαγκαδιές και μικρά στενά φαράγγια, με σπουδαιότερο το φαράγγι Ζαστάνη.

Εικόνα από τον εγκαταλειμμένο οικισμό του Προφήτη Ηλία, στην Άνω Νεάπολη

Στους πρόποδες και τις πλαγιές   του βουνού σκαρφαλώνουν οι πόλεις του Περάματος, Κερατσινίου, Νίκαιας, Κορυδαλλού, Αγίας Βαρβάρας (Αιγάλεω), Χαϊδαρίου και άλλες προς τα Βόρεια και Δυτικά που συνεχώς επεκτείνονται προς τα πάνω, καταλαμβάνοντας ολοένα και περισσότερο ζωτικό χώρο από το βουνό. 
Στο τμήμα που συνορεύει με το Δήμο Νίκαιας, βρίσκονται οι γειτονιές της Ανω Νεάπολης που δυστυχώς σε ορισμένα μέρη φθάνουν σχεδόν μέχρι τις κοντινές κορυφές του βουνού.

Η πετροραγία φυτρώνει σε βραχότοπους και ανθίζει την άνοιξη

Στο όρος Αιγάλεω υπάρχουν επίσης αρκετές αλεπούδες που τους θερινούς μήνες κατεβαίνουν τη νύχτα μέχρι κάτω στην πόλη για να ψάξουν την τροφή τους στους κάδους των σκουπιδιών.

Το στουρέκι είναι ωραίος μικρός θάμνος με μικρά σαρκώδη φύλλα. 

Αναπτύσσεται σε ξηρούς τόπους και ανθίζει αρχές Μάρτη.

 Οι περιοχές που ήταν λόγγος και δάσος μέχρι τη γερμανική κατοχή  ερημώθηκαν σχεδόν, όταν οι πεινασμένοι κάτοικοι των πειραϊκών συνοικιών έκοβαν τα δέντρα και τους θάμνους για να ζεσταθούν ή τα πουλούσαν στη μαύρη αγορά. 

Η υλοτομία στο όρος Αιγάλεω είχε αρχίσει ήδη από τη δεκαετία του 1910. 

Τις επόμενες δεκαετίες ακολούθησε η οικοπεδοποίηση, η παράνομη δόμηση, η ένταξη στο σχέδιο πόλης και βέβαια η ασύδοτη βόσκηση από κοπάδια αιγοπροβάτων μέχρι κάτω στις κατοικημένες περιοχές όπου παλιότερα εκτρέφονταν πολλά γελάδια και χοίροι. 

Το φαινόμενο αυτό συνεχίζεται μέχρι σήμερα σε ορισμένες περιοχές αλλά με σαφή μείωση των κοπαδιών. Η υπερβόσκηση έφερε μεγάλες καταστροφές στη χλωρίδα και στην πανίδα του βουνού. Αναπτύχθηκαν υπέρμετρα κάποια είδη όπως ο ασφόδελος, η κρεμμύδα, η ασφάκα κ.ά. που δεν τρώγονται από τα ζώα και σχεδόν εξαφανίστηκαν άλλα είδη που σήμερα τα βλέπουμε να ξαναπαρουσιάζονται εκεί όπου δε γίνεται βόσκηση. 

Υπομονετικά περίμεναν όλα αυτά τα χρόνια να αναπτυχθούν και πάλι, οι αγριελιές, τα πουρνάρια, οι γλαντινιές, τα ρείκια, τα στουρέκια καιάλλα μικρότερα ή μεγαλύτερα φυτά. Αυτό γίνεται τα τελευταία χρόνια και ο επισκέπτης του βουνού μπορεί να δει νέα είδη φυτών που παλιότερα δεν τα συναντούσες εύκολα παρά μόνο σε απομονωμένα τμήματα του βουνού».

(1)Αποσπάσματα από άρθρο του Ριζοσπάστη αφιερωμένο στο λεύκωμα «Περπατώντας στο όρος Αιγάλεω» που εξέδωσε το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Νίκαιας.
Συγγραφείς η Σκευούλα Τσελέκου και ο Ηλίας Μπαρούνης. http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=5016052&publDate=29/3/2009
Οι φωτογραφίες του Σκαραμαγκά είναι από:
http://thriasiofoto.blogspot.com
http://piraeus-port.blogspot.com
Συνεχίζεται
Γράψτε ένα σχόλιο.